Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

nasus

  • 121 nasica

    nāsīca, ae, m. (nasus), I) viell. der eine spitze Nase hat, die Spitznase, Arnob. 3, 14; 6, 10. – II) Nāsīca, Beiname der Familie der Scipionen, zB. P. Cornel. Scipio Nasica, berühmt wegen seiner Rechtschaffenheit, Liv. 29, 14, 8 sq.; vgl. Cic. Brut. 79. Val. Max. 3, 7, 3.

    lateinisch-deutsches > nasica

  • 122 Naso

    Nāso, ōnis, m. (nasus, eig. großnäsig), ein röm. Beiname, zB. der Ovidii, s. Ovidius.

    lateinisch-deutsches > Naso

  • 123 Nasos

    Nāsos u. Nāsus, ī, f. (νασος, i.e. νησος, insula), ein Stadtteil von Syrakus, Liv. 25, 30, 9 sqq.

    lateinisch-deutsches > Nasos

  • 124 nasturcium

    nāsturcium (nasturtium), iī, n. (nach Varro sat. Men. 384 u. Plin. 19, 155 gleichs. nasitortium, v. nasus u. torqueo), eine Art Kresse, κάρδαμον, nach Sprengel die dreiblätterige Kresse (Lepidium latifolium, L.), Form -cium, Varro sat. Men. 384. Cic. de fin. 2, 92 u. Tusc. 5, 99. Petron. 138, 2. Arnob. 7, 16 extr.: Form -tium, Cels. 2, 21 u. 25. Plin. 19, 155 u. 181: poet. im Plur., Ps. Verg. moret. 85. Colum. poët. 10, 231. – / Nbf. nāsturcum, Anthol. Lat. 910, 39 R.

    lateinisch-deutsches > nasturcium

  • 125 nasum

    nāsum, ī, n. = nasus, Lucil. 267. 582 u. ö. Plaut. Amph. 444 (s. Lorenz Plaut. mil. 1245). Vitr. 3, 1, 2 R.: sagax nasum, Plaut. Curc. 110.

    lateinisch-deutsches > nasum

  • 126 nasutus

    nāsūtus, a, um (nasus), I) mit großer Nase, Lucil. 242. Hor. sat. 1, 2, 93: manus (Rüssel des Elefanten), Cassiod. var. 10, 30, 4. – II) eine feine Nase habend, witzig, spöttisch, naseweis, Phaedr. 4, 7, 1 (Vok. nasute). Mart. 13, 37, 2: nil nasutius hāc maligniusque est, Mart. 2, 54, 5: homo nasutissimus, Sen. suas. 7, 12.

    lateinisch-deutsches > nasutus

  • 127 sagax

    sagāx, ācis, Abl. ācī (sagio), leicht spürend, I) mit den physischen Sinnen, dem Geruche nach, canis, Spürhund, Enn. fr. u. Cic.: Umber nare sagax, Sil.: nasus, Plaut.: vom Gehöre, sagacior anser, Ov.: vom Geschmacke, palatum sagacissimum, Plin. – II) übtr., mit dem geistigen Sinne, scharf, scharfsichtig, scharfsinnig, mens, Cic.: vir sagacis animi, Plin.: sagax et admodum subtilis ingenio, Eutr.: sagax et acutus et sollers, Paul. ex Fest.: ingenia sagaciora, Iustin.: sagacissimus ad suspicandum, Cic.: vir in coniecturis sagacissimus, Iustin.: m. Dat., ut est Magorum sollertia occultandis fraudibus sagax, Plin.: civitas rimandis offensis sagax, Tac.: m. Genet., utilium rerum, Hor.: prodigiorum, Iustin.: odorandi vias periculorum occultas perquam sagax, Amm.: rerum naturae sagacissimus, Colum.: m. Infin., Aethion sagax quondam ventura videre, Ov. met. 5, 146.

    lateinisch-deutsches > sagax

  • 128 turpiculus

    turpiculus, a, um (Demin. v. turpis), etwas (gar) häßlich, gar entstellt, I) eig.: nasus, Catull. 41, 3: res quaedam, Varro LL. 7, 97. – II) bildl.: res turpiculae et quasi deformes, Cic. de or. 2, 248.

    lateinisch-deutsches > turpiculus

См. также в других словарях:

  • Nasus — is Latin for nose or snout, and appears in many related terms: Fish species: Gogonasus, a Devonian fish and link to early tetrapods Barbus nasus, a Cyprinid fish Bassozetus nasus, a cusk eel Chondrostoma nasus, nase Coilia nasus, an anchovy… …   Wikipedia

  • NASUS — an a nare, an a Graeco νασμὸς, propter fluorem muci: an utrumque a nando, quod per ea innatet et enatet spiritus; pars animalis, in hominetantum eminens, de qua videaliquid supra in voce Nares. Hinc pro Iudicio, sue ἐυκρισίᾳ. Sagacitatis enim… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • našus — našùs, naši̇̀ bdv. Nãšūs rugiai̇̃ …   Bendrinės lietuvių kalbos žodyno antraštynas

  • Nasus [1] — Nasus (lat.), so v.w. Nase …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Nasus [2] — Nasus, eine Art Weißfisch …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Nasus —   [lateinisch] der, /...si, die Nase …   Universal-Lexikon

  • Nasus — vgl. Nase …   Das Wörterbuch medizinischer Fachausdrücke

  • našus — našùs, ì adj. (4) 1. gerai užderantis, duodantis daug vaisių, brandus (apie augalus): Grikas yra našùs grūdas, t. y. daug išduoda, kad uždera J. Kviečiai buvo labai nãšūs – daug prikūlėm Šmk. Tos obelys yr nãšios – kiek anos tura obulų! Grg …   Dictionary of the Lithuanian Language

  • nasus — n. [L. nasus, nose] (ARTHROPODA: Insecta) 1. The clypeal region; the drawn out foreward part of the face. 2. In Isoptera, the snout like frontal projection that functions to eject poisonous or sticky fluids at intruders …   Dictionary of invertebrate zoology

  • NASUS (S.) — S. NASUS nomen Saxi, a Finlandis olim pro Numinehabiti. Vide supra Dii …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Nasus — nosis statusas T sritis gyvūnų anatomija, gyvūnų morfologija atitikmenys: lot. Nasus ryšiai: platesnis terminas – paviršius siauresnis terminas – knyslė siauresnis terminas – knyslės veidrodėlis siauresnis terminas – nosies nugara siauresnis… …   Veterinarinės anatomijos, histologijos ir embriologijos terminai

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»