naramienniki

См. также в других словарях:

• epolet — m IV, D. u, Ms. epoletecie; lm M. y zwykle w lm «przy mundurach wojskowych: naramienniki z taśmy srebrnej, złotej lub sukienne, niekiedy zdobione frędzlami; w niektórych armiach nosi się na nich oznaki stopni wojskowych; szlify» …   Słownik języka polskiego

• pagon — m IV, D. u, Ms. pagononie; lm M. y zwykle w lm «naramienniki przy ubiorach wojskowych, także przy ubiorach cywilnych o kroju sportowym» ‹ros.› …   Słownik języka polskiego

• szamerować — ndk IV, szamerowaćruję, szamerowaćrujesz, szamerowaćruj, szamerowaćował, szamerowaćowany «obszywać coś galonem, sznurem, taśmą itp. dla ozdoby» Mundur szamerowany złotem. Szamerować naramienniki. ‹niem. z fr.› …   Słownik języka polskiego