-
1 napotkać
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > napotkać
-
2 napotkać
-
3 napotkać
-
4 napotkać
-
5 napotkać
rencontrer -
6 napotkać
1. зустріти;2. наштовхнутися -
7 napotkać
Rostro -
8 napotkać
םינפ -
9 napotykać
impf napotkać* * *to encounter, to run into* * *ipf.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > napotykać
-
10 natrafić
глаг.• встретить• набрести• найти• натолкнуть• натолкнуться* * *сов. na kogo-co встретиться с кем-чем, наткнуться на кого-что; напасть на что;\natrafić па ślad напасть на след; \natrafić na przeszkody встретить (натолкнуться на) препятствия
+ napotkać, trafić, natknąć się* * *сов. na kogo-coвстре́титься с кем-чем, наткну́ться на кого-что; напа́сть на чтоnatrafić na ślad — напа́сть на след
natrafić na przeszkody — встре́тить (натолкну́ться на) препя́тствия
Syn: -
11 encounter
[ɪn'kauntə(r)] 1. n( meeting) spotkanie nt; ( experience) zetknięcie się nt2. vtperson spotykać (spotkać perf); problem napotykać (napotkać perf); new experience spotykać się (spotkać się perf) or stykać się (zetknąć się perf) z +instr* * *1. verb1) (to meet especially unexpectedly: She encountered the manager in the hall.) natknąć się na2) (to meet with (difficulties etc): I expect to encounter many difficulties in the course of this job.) napotkać2. noun1) (a meeting: I feel that I know him quite well, even after a brief encounter.) spotkanie2) (a fight: The encounter between the armies was fierce.) potyczka -
12 napot|kać
pf — napot|ykać impf vt to come across- napotykał wielu życzliwych ludzi he met a lot of friendly people- w archiwum napotkał kilka nieznanych utworów pisarza he came across several unknown works by the writer in the archives- napotkać trudności w pracy to encounter difficulties at work- próbując wyjaśnić tę sprawę, napotkał trudności he ran up against difficulties trying to get the matter explained■ napotkać czyjeś oczy a. spojrzenie to meet sb’s eye a. gaze- napotkała jego spojrzenie i zaczerwieniła się her eyes met his and she blushedThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > napot|kać
-
13 przeszkoda
stać (komuś) na przeszkodzie — to stand in (sb's)/the way
* * *f.Gen.pl. -ód1. (= trudność) obstacle, hindrance, impediment; natrafić na/napotkać przeszkodę come across/encounter an obstacle; przebiegać bez przeszkód go unimpeded; coś stoi na przeszkodzie czegoś sth is in the way of sth; usunąć wszelkie przeszkody na drodze do czegoś clear the way for sth.2. jeźdz. fence; Br. t. obstacle; bieg z przeszkodami steeplechase, obstacle race; tor przeszkód obstacle course.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > przeszkoda
-
14 natknąć się
-
15 natknąć\ się
сов. наткнуться, натолкнуться+wpaść, napotkać, natrafić
-
16 run into
vt fusperson, fence, post wpadać (wpaść perf) na +acc; problems napotykać (napotkać perf); another vehicle zderzać się (zderzyć się perf) z +instrto run into debt/trouble — wpadać (wpaść perf) w długi/kłopoty
* * *1) (to meet: I ran into her in the street.) wpaść na2) (to crash into or collide with: The car ran into a lamp-post.) wpaść na -
17 stuck
-
18 come up against
vt fusresistance, difficulties napotykać (napotkać perf) -
19 meet with
vt fus -
20 run up against
vt fusdifficulties napotykać (napotkać perf)
- 1
- 2
См. также в других словарях:
napotkać — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}napotykać {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
napotkać — dk I, napotkaćam, napotkaćasz, napotkaćają, napotkaćaj, napotkaćał, napotkaćany napotykać ndk I, napotkaćam, napotkaćasz, napotkaćają, napotkaćaj, napotkaćał, napotkaćany «natknąć się na kogoś, na coś na swej drodze, natrafić na kogoś, na coś;… … Słownik języka polskiego
napotykać — → napotkać … Słownik języka polskiego
napotykać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, napotykaćam, napotykaća, napotykaćają, napotykaćany {{/stl 8}}– napotkać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIIa {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} spotkać kogoś lub coś przypadkowo; natykać… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
igła — 1. Coś (zwykle jakieś ubranie) jest (prosto) z igły, prosto spod igły, jak z igły, jak spod igły «coś (zwykle ubranie) jest nowe, świeże»: Przy szynkwasie stał młody policjant w mundurze prosto z igły, błyszczący jak nowy pieniążek w obiegu. I.… … Słownik frazeologiczny
natknąć się — dk Va, natknąć sięnę się, natknąć sięniesz się, natknąć sięnij się, natknąć sięnął się, natknąć sięnęła się, natknąć sięnęli się, natknąć sięnąwszy się natykać się ndk I, natknąć sięam się, natknąć sięasz się, natknąć sięają się, natknąć sięaj… … Słownik języka polskiego
natrafić — dk VIa, natrafićfię, natrafićfisz, natrafićtraf, natrafićfił natrafiać ndk I, natrafićam, natrafićasz, natrafićają, natrafićaj, natrafićał «natknąć się na kogoś, na coś; znaleźć, napotkać kogoś, coś» Natrafić na ślady zbiegów. Natrafić na złoża… … Słownik języka polskiego
poznajdować — dk IV, poznajdowaćduję, poznajdowaćdujesz, poznajdowaćduj, poznajdowaćował, poznajdowaćowany «znaleźć, odszukać, napotkać wiele osób, rzeczy (kolejno, jedną po drugiej)» Poznajdował pogubione rzeczy. Z trudem poznajdowali wolne pokoje. W teatrze… … Słownik języka polskiego
przeszkoda — ż IV, CMs. przeszkodadzie; lm D. przeszkodaszkód 1. «to, co przeszkadza, co utrudnia, uniemożliwia wykonanie czegoś, przebycie jakiejś drogi, osiągnięcie celu; trudność, zawada» Nieprzewidziana, nieoczekiwana, nieprzezwyciężona, niepokonana… … Słownik języka polskiego
trafiać — ndk I, trafiaćam, trafiaćasz, trafiaćają, trafiaćaj, trafiaćał, trafiaćany trafić dk VIa, trafiaćfię, trafiaćfisz, traf, trafiaćfił, trafiaćfiony 1. «o strzelającym, rzucającym czymś; o pocisku: dosięgać celu; nie chybiać, nie pudłować» Trafiać… … Słownik języka polskiego
upór — m IV, D. uporu, Ms. uporze, blm «uporczywe obstawanie przy swoim, trwanie przy raz podjętej decyzji, często mimo oczywistej jej niesłuszności; nieustępliwość» Dziecinny, nieprzełamany, zacięty upór. Trwać w uporze. Łamać czyjś upór. Napotkać… … Słownik języka polskiego