-
1 insistence
[ɪn'sɪstəns]nnalegania plinsistence on — upieranie się przy +loc
* * *noun ((the act of) insisting: She went to see the doctor at her husband's insistence.) naleganie
См. также в других словарях:
no — 1. «partykuła o charakterze ekspresywnym używana jako wzmocnienie trybu rozkazującego (lub jego znaczeniowych równoważników), niekiedy z odcieniem nalegania, perswazji; jako wzmocnienie trybu rozkazującego złożonego może wyrażać warunek,… … Słownik języka polskiego
