-
1 należność
احتام ; باج ; تكري ; خراج ; ستايشواژه نامه لهستانی فارسی (Dictionary Farsi-Polish) > należność
-
2 причитающаяся сумма
-
3 Gebühr
należność -
4 належність
-
5 збір
-
6 Bedienungsgeld
n -(e)snależność za obsługę, napiwek -
7 Gebühr
-
8 Guthaben
n -s, -należność f; konto n -
9 due
[djuː] 1. adjin due course — w swoim czasie, we właściwym czasie
2. nwe were due in London at 2 a.m. — mieliśmy być w Londynie o drugiej w nocy.
to give sb his (or her) due — oddawać (oddać perf) komuś sprawiedliwość
- dues3. adv* * *[dju:] 1. adjective1) (owed: I think I'm still due some pay; Our thanks are due to the doctor.) należny2) (expected according to timetable, promise etc: The bus is due in three minutes.) spodziewany, planowany3) (proper: Take due care.) odpowiedni2. adverb(directly South: sailing due east.) bezpośrednio, wprost3. noun1) (what is owed, especially what one has a right to: I'm only taking what is my due.) należność2) ((in plural) charge, fee or toll: He paid the dues on the cargo.) opłata•- duly- due to
- give someone his due
- give his due -
10 remittance
-
11 оброк
сущ.• czynsz• dzierżawa• komorne• najem• należność• wynajem• wynajęcie• wypożyczalnia• wypożyczenie -
12 money weight scales
waga kalkulacyjna wskazująca należność za ważony towarEnglish-Polish dictionary for engineers > money weight scales
-
13 dû
1. należność2. należny -
14 redevance
1. czynsz2. dług3. należność -
15 cáin
1 ciężar 2 cło 3 danina 4 fiskus 5 hołd 6 należność 7 należny 8 opodatkować 9 opodatkowywać 10 podatek 11 podatkowy 12 potępiać 13 potępić 14 przyczynek 15 skazać 16 skazywać 17 szacować 18 taksa -
16 ómós
1 danina 2 hołd 3 należność 4 należny 5 podatek 6 przyczynek -
17 salgyt
danina; hołd; należność; opłata; płatność; podatek; spłata; uiszczenie; wpłata; wypłata; zapłata -
18 płat
1) należność2) opłata3) wypłata -
19 Schold
1) błąd2) brak3) dług4) należność5) omyłka6) pomyłka7) uchyb8) usterka9) wada10) wierzytelność11) wina -
20 احتام
danina; dotyczyć; hołd; honorować; należność; odniesienie; podatek; poszanowanie; poważać; poważanie; powitanie; pozdrowienie; respekt; respektować; szacunek; szanować; ukłon; uszanować; uszanowanie; uwaga; wzgląd
- 1
- 2
См. также в других словарях:
należność — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVa, lm M. należnośćści {{/stl 8}}{{stl 7}} suma, którą trzeba zapłacić, wpłacić; opłata, wpłata, taksa, świadczenie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zapłacić należność za prąd. Uiścić należność za wodę. Uregulować wszystkie… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
należność — ż V, DCMs. należnośćści; lm MD. należnośćści «kwota, suma, którą należy komuś wypłacić» Należność za pracę, za usługę. Uiścić, zapłacić, wręczyć komuś należność. Uregulować należności za światło, gaz, sprzątanie. Należność wynosi 200 zł … Słownik języka polskiego
pobrać — dk IX, pobraćbiorę, pobraćbierzesz, pobraćbierz, pobraćbrał, pobraćbrany pobierać ndk I, pobraćam, pobraćasz, pobraćają, pobraćaj, pobraćał, pobraćany 1. «w stylu urzędowym: wziąć, otrzymać coś jako wynagrodzenie, przydział itp.; wziąć, przyjąć,… … Słownik języka polskiego
góra — ż IV, CMs. górze; lm D. gór 1. «w naukowej terminologii: wyniosłość skorupy ziemskiej powstała w wyniku działalności górotwórczej, wulkanicznej i procesów denudacyjnych; potocznie: każde większe wzniesienie terenu, odcinające się od niżej… … Słownik języka polskiego
regulować — ndk IV, regulowaćluję, regulowaćlujesz, regulowaćluj, regulowaćował, regulowaćowany 1. «ujmować coś w pewne normy, przepisy; porządkować, normować» Regulować ceny. Odpowiednie przepisy regulują sprawy płac. ∆ Regulować rachunek, należność «płacić … Słownik języka polskiego
uregulować — dk IV, uregulowaćluję, uregulowaćlujesz, uregulowaćluj, uregulowaćował, uregulowaćowany 1. «ująć coś w normy, przepisy; uporządkować, załatwić» Uregulować coś prawnie. Uregulować finanse, interesy. Uregulować stosunki międzypaństwowe. Uregulowany … Słownik języka polskiego
winien — + winna, winno (także z zakończeniami osobowymi: winienem, winnam, winieneś, winnaś itd.) 1. m. os. winni, ż. rzecz. winne «występuje w funkcji orzecznika oznaczającego» a) «mający do spłacenia należność, dług» Jestem mu winna sto złotych.… … Słownik języka polskiego
wpłacić — dk VIa, wpłacićcę, wpłacićcisz, wpłać, wpłacićcił, wpłacićcony wpłacać ndk I, wpłacićam, wpłacićasz, wpłacićają, wpłacićaj, wpłacićał, wpłacićany «uiścić jakąś należność, wnieść wpłatę» Wpłacać należność do kasy. Wpłacić pieniądze na książeczkę… … Słownik języka polskiego
zapłacić — dk VIa, zapłacićcę, zapłacićcisz, zapłacićpłać, zapłacićcił, zapłacićcony 1. «dać pieniądze jako należność za pracę, za towar; wynagrodzić w pieniądzach (także w naturze); uiścić należność» Zapłacić cło, czynsz, rachunek. Zapłacić ratę za coś.… … Słownik języka polskiego
płacić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, płacićcę, płacićci, płacićcony {{/stl 8}}– zapłacić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} dawać komuś pieniądze (rzadziej coś innego) jako należność za… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
hipoteka — 1. Mieć czystą hipotekę «nie popełnić żadnego wykroczenia»: (...) przy każdej okazji podkreślają, że mają czystą hipotekę (...). J. Mieroszewski, Finał. 2. Wejść komuś na hipotekę; wejść na hipotekę czegoś «zabezpieczyć swoją należność na czyjejś … Słownik frazeologiczny