-
1 należność
сущ.• оброк* * *♀ причитающаяся сумма;zapłacić (uregulować) \należność заплатить причитающуюся сумму;
\należność jego wynosiła... а) ему полагалось...;б) с него причиталось...* * *жпричита́ющаяся су́ммаzapłacić (uregulować) należność — заплати́ть причита́ющуюся су́мму
należność jego wynosiła… — 1) ему́ полага́лось…; 2) с него́ причита́лось…
-
2 regulować należność
-
3 uregulować należność
= uregulować rachunek заплати́ть по счёту, расплати́ться -
4 odliczać należność
отсчитывать причитающеесяOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > odliczać należność
-
5 spłacić należność
расплатиться причитающеесяOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > spłacić należność
-
6 uregulować należność
урегулировать причитающеесяOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > uregulować należność
-
7 wynosić należność
выносить причитающеесяOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > wynosić należność
-
8 egzekwować
глаг.• взыскивать• выполнить• выполнять• делать• исполнить• исполнять• осуществить• осуществлять• совершить* * *egzekwowa|ć\egzekwowaćny несов. 1. приводить в исполнение; взыскивать;\egzekwować należność взыскивать причитающуюся сумму;
2. исполнять, выполнять;\egzekwować rzut karny, rożny спорт. бить штрафной, угловой удар+2. wykonywać, realizować
* * *egzekwowany несов.1) приводи́ть в исполне́ние; взы́скиватьegzekwować należność — взы́скивать причита́ющуюся су́мму
2) исполня́ть, выполня́тьegzekwować rzut karny, rożny — спорт. бить штрафно́й, углово́й уда́р
Syn:wykonywać, realizować 2) -
9 regulować
глаг.• исправлять• настраивать• настроить• оплачивать• отрегулировать• поправить• регулировать• урегулировать* * *regulowa|ć\regulowaćny несов. регулировать;● \regulować rachunek (należność) платить по счёту; \regulować zegarek выверять часы
* * *regulowany несов.регули́ровать- regulować należność
- regulować zegarek -
10 uregulować
глаг.• оплачивать• отрегулировать• регулировать• урегулировать* * *uregulowa|ć\uregulowaćny сов. 1. урегулировать, упорядочить;2. (wyregulować) отрегулировать;● \uregulować rzekę сделать реку судоходной; \uregulować należność (rachunek) заплатить по счёту, расплатиться;
\uregulować dług вернуть долг+1. uporządkować
* * *uregulowany сов.1) урегули́ровать, упоря́дочить2) ( wyregulować) отрегули́ровать•- uregulować należność
- uregulować rachunek
- uregulować długSyn:uporządkować 1) -
11 regulować rachunek
= regulować należność плати́ть по счёту -
12 uregulować rachunek
-
13 abkassieren
abkassieren (-) vt <za>inkasować należność (od G); →LINK="abzocken" abzocken -
14 Betrag
Betrag erhalten należność zapłacona
См. также в других словарях:
należność — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVa, lm M. należnośćści {{/stl 8}}{{stl 7}} suma, którą trzeba zapłacić, wpłacić; opłata, wpłata, taksa, świadczenie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zapłacić należność za prąd. Uiścić należność za wodę. Uregulować wszystkie… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
należność — ż V, DCMs. należnośćści; lm MD. należnośćści «kwota, suma, którą należy komuś wypłacić» Należność za pracę, za usługę. Uiścić, zapłacić, wręczyć komuś należność. Uregulować należności za światło, gaz, sprzątanie. Należność wynosi 200 zł … Słownik języka polskiego
pobrać — dk IX, pobraćbiorę, pobraćbierzesz, pobraćbierz, pobraćbrał, pobraćbrany pobierać ndk I, pobraćam, pobraćasz, pobraćają, pobraćaj, pobraćał, pobraćany 1. «w stylu urzędowym: wziąć, otrzymać coś jako wynagrodzenie, przydział itp.; wziąć, przyjąć,… … Słownik języka polskiego
góra — ż IV, CMs. górze; lm D. gór 1. «w naukowej terminologii: wyniosłość skorupy ziemskiej powstała w wyniku działalności górotwórczej, wulkanicznej i procesów denudacyjnych; potocznie: każde większe wzniesienie terenu, odcinające się od niżej… … Słownik języka polskiego
regulować — ndk IV, regulowaćluję, regulowaćlujesz, regulowaćluj, regulowaćował, regulowaćowany 1. «ujmować coś w pewne normy, przepisy; porządkować, normować» Regulować ceny. Odpowiednie przepisy regulują sprawy płac. ∆ Regulować rachunek, należność «płacić … Słownik języka polskiego
uregulować — dk IV, uregulowaćluję, uregulowaćlujesz, uregulowaćluj, uregulowaćował, uregulowaćowany 1. «ująć coś w normy, przepisy; uporządkować, załatwić» Uregulować coś prawnie. Uregulować finanse, interesy. Uregulować stosunki międzypaństwowe. Uregulowany … Słownik języka polskiego
winien — + winna, winno (także z zakończeniami osobowymi: winienem, winnam, winieneś, winnaś itd.) 1. m. os. winni, ż. rzecz. winne «występuje w funkcji orzecznika oznaczającego» a) «mający do spłacenia należność, dług» Jestem mu winna sto złotych.… … Słownik języka polskiego
wpłacić — dk VIa, wpłacićcę, wpłacićcisz, wpłać, wpłacićcił, wpłacićcony wpłacać ndk I, wpłacićam, wpłacićasz, wpłacićają, wpłacićaj, wpłacićał, wpłacićany «uiścić jakąś należność, wnieść wpłatę» Wpłacać należność do kasy. Wpłacić pieniądze na książeczkę… … Słownik języka polskiego
zapłacić — dk VIa, zapłacićcę, zapłacićcisz, zapłacićpłać, zapłacićcił, zapłacićcony 1. «dać pieniądze jako należność za pracę, za towar; wynagrodzić w pieniądzach (także w naturze); uiścić należność» Zapłacić cło, czynsz, rachunek. Zapłacić ratę za coś.… … Słownik języka polskiego
płacić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, płacićcę, płacićci, płacićcony {{/stl 8}}– zapłacić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} dawać komuś pieniądze (rzadziej coś innego) jako należność za… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
hipoteka — 1. Mieć czystą hipotekę «nie popełnić żadnego wykroczenia»: (...) przy każdej okazji podkreślają, że mają czystą hipotekę (...). J. Mieroszewski, Finał. 2. Wejść komuś na hipotekę; wejść na hipotekę czegoś «zabezpieczyć swoją należność na czyjejś … Słownik frazeologiczny