-
1 nagabnąć
глаг.• заговорить* * *nagabn|ąć\nagabnąćięty сов. kogo заговорить с кем; обратиться к кому (с просьбой, требованием);\nagabnąć kogoś o pożyczkę попросить (в долг) денег у кого-л.;\nagabnąć przechodnia заговорить с прохожим, обратиться к прохожему
+ zagabnąć, zagadnąć, zwrócić się* * *nagabnięty сов. kogonagabnąć kogoś o pożyczkę — попроси́ть ( в долг) де́нег у кого́-л.
nagabnąć przechodnia — заговори́ть с прохо́жим, обрати́ться к прохо́жему
Syn: -
2 nagabywać
глаг.• докучать• заговаривать* * *nagabywa|ć\nagabywaćny несов. kogo заговаривать с кем; обращаться к кому (с просьбой, требованием); ср. nagabnąć+zagabywać, zagadywać, zwracać się
* * *nagabywany несов. kogoSyn:
См. также в других словарях:
nagabnąć — → nagabywać … Słownik języka polskiego
nagabnięcie — n I rzecz. od nagabnąć … Słownik języka polskiego
nagabywać — ndk VIIIa, nagabywaćbuję, nagabywaćbujesz, nagabywaćbuj, nagabywaćywał, nagabywaćywany nagabnąć dk Va, nagabywaćnę, nagabywaćniesz, nagabywaćnij, nagabywaćnął, nagabywaćnęła, nagabywaćnęli, nagabywaćnięty, nagabywaćnąwszy «zwracać się do kogoś z… … Słownik języka polskiego
nagabywać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ib, nagabywaćbuję, nagabywaćbuje, nagabywaćany {{/stl 8}}– nagabnąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, nagabywaćnę, nagabywaćnie, nagabywaćnij, nagabywaćnął, nagabywaćnęli, nagabywaćnięty {{/stl 8}}{{stl 7}} zaczepiać kogoś,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
