-
1 nacechować
глаг.• выделить* * *nacechowa|ć\nacechowaćny сов. 1. со поставить метку (штамп, клеймо) на чём;2. со czym наложить на что отпечаток чего, отметить что чем; \nacechowaćny pesymizmem исполненный пессимизма+1. о-stemplować 2. napiętnować, naznaczyć
* * *nacechowany сов.1) co поста́вить ме́тку (штамп, клеймо́) на чёмnacechowany pesymizmem — испо́лненный пессими́зма
Syn: -
2 respektlos
res'pektlos nacechowany brakiem szacunku; präd bez należnego respektu -
3 respektvoll
res'pektvoll nacechowany szacunkiem; präd z respektem -
4 schnelllebig
См. также в других словарях:
nacechowany — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, nacechowanyni {{/stl 8}}{{stl 7}} odznaczający się jakąś właściwością, naznaczony czymś, wyróżniający się jakimś rysem, charakterem : {{/stl 7}}{{stl 10}}Działania nacechowane brutalnością. Tekst nacechowany… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
defetystyczny — «nacechowany defetyzmem; panikarski» Defetystyczna postawa. Defetystyczne przemówienie … Słownik języka polskiego
katastroficzny — «nacechowany katastrofizmem, zapowiadający katastrofę, złowieszczy» Katastroficzna wizja. Katastroficzny ton … Słownik języka polskiego
ostentacyjny — «nacechowany ostentacją; demonstracyjny, manifestacyjny» Ostentacyjna grzeczność, uprzejmość. Ostentacyjna poza … Słownik języka polskiego
altruistyczny — altruistycznyni «dotyczący altruizmu, altruistów; nacechowany altruizmem, postępujący w myśl jego zasad» Altruistyczna postawa. Altruistyczne uczucia … Słownik języka polskiego
artystyczny — artystycznyni 1. «związany ze sztuką, dziełem sztuki, artystą; nacechowany artyzmem» Prądy, kierunki artystyczne. Sukces artystyczny. Szkoła artystyczna. Twórczość artystyczna. Wydarzenie artystyczne. Występ, zespół artystyczny. Część artystyczna … Słownik języka polskiego
autoironiczny — «odnoszący się do autoironii, nacechowany autoironią, wyrażający ją» Autoironiczna wypowiedź … Słownik języka polskiego
awanturniczy — «właściwy awanturnikom; gwałtowny, kłótliwy, niespokojny, nieopanowany; pełen awantur; nacechowany awanturniczością, awanturnictwem; ryzykowny, niezwykły» Awanturnicze usposobienie. Film awanturniczy. Powieść awanturnicza. Wyczyny awanturnicze.… … Słownik języka polskiego
doktrynerski — doktrynerskiscy «właściwy doktrynerowi, nacechowany doktrynerstwem» Doktrynerski umysł. Doktrynerskie poglądy … Słownik języka polskiego
dowcipny — dowcipnyni, dowcipnyniejszy 1. «umiejący mówić (pisać) żartobliwie, z humorem; umiejący, lubiący mówić dowcipy, żarty; zdolny do spostrzegania śmiesznych stron zjawisk, zdarzeń i ludzi oraz do przedstawiania ich w sposób zabawny» Dowcipny… … Słownik języka polskiego
egoistyczny — egoistycznyni «nacechowany egoizmem, samolubny» Człowiek, charakter egoistyczny. Postępowanie, pobudki egoistyczne … Słownik języka polskiego