-
1 nabroić
глаг.• набедокурить• напроказничать* * *nabr|oić\nabroićoję, \nabroićój сов. наозорничать, напроказничать, набедокурить, натворить+* * *nabroję, nabrój сов.наозорнича́ть, напрока́зничать, набедоку́рить, натвори́тьSyn: -
2 napsocić
napso|cić\napsocićcę, \napsocićć сов. напроказничать, нашалить+* * *napsocę, napsoć сов.напрока́зничать, нашали́тьSyn:
См. также в других словарях:
nabroić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIb, nabroićbroję, nabroićbroi, nabroićbrój {{/stl 8}}{{stl 7}} zwykle o dziecku: zrobić coś złego, narobić szkód, zwykle niezbyt poważnych; narobić psot, figli : {{/stl 7}}{{stl 10}}Aleście nabroili! Ojciec da wam za… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
nabroić — dk VIa, nabroićbroję, nabroićbroisz, nabroićbrój, nabroićił «spłatać wiele figlów, zrobić wiele złego; napsocić» Coś ty nabroił? Nabroił i boi się przyznać … Słownik języka polskiego
napłatać — dk I, napłataćam, napłataćasz, napłataćają, napłataćaj, napłataćał 1. «dużo czegoś rozpłatać, rozciąć wzdłuż, porąbać na części» Napłatać wiele ryb. 2. przestarz. «spowodować, zrobić, wyrządzić wiele złego; nabroić» dziś tylko w zwrocie: Napłatać … Słownik języka polskiego
nawarzyć — dk VIb, nawarzyćrzę, nawarzyćrzysz, nawarzyćwarz, nawarzyćrzył, nawarzyćrzony daw. dziś gw. «warząc nagotować dużo czegoś» ◊ (używane w języku ogólnopolskim): Nawarzyć (komuś) piwa «narobić głupstw, nabroić; narobić kłopotu, zamieszania, biedy» … Słownik języka polskiego
powyrabiać — dk I, powyrabiaćam, powyrabiaćasz, powyrabiaćają, powyrabiaćaj, powyrabiaćał, powyrabiaćany 1. «wyrobić wiele rzeczy» Powyrabiać mazurki. 2. «zrobić wiele rzeczy niestosownych, niewłaściwych, złych; nabroić, nawyrabiać, nawyczyniać» Co on tu… … Słownik języka polskiego