Перевод: с польского на русский

с русского на польский

n+(-a)+stanowiska

  • 1 odwołać

    глаг.
    • отзывать
    • отменить
    • отозвать
    • упразднить
    • упразднять
    * * *
    odwoła|ć
    \odwołaćny сов. 1. отозвать;

    \odwołać na bok (na stronę) отозвать в сторону;

    2. уволить, отстранить, сместить; отозвать;

    \odwołać ze stanowiska освободить от (снять с) должности;

    3. отменить; аннулировать;

    \odwołać przedstawienie отменить спектакль; \odwołać testament аннулировать завещание;

    4. со взять обратно что; отказаться от чего;

    \odwołać zeznania отказаться от данных ранее показаний

    * * *
    odwołany сов.
    1) отозва́ть

    odwołać na bok (na stronę) — отозва́ть в сто́рону

    2) уво́лить, отстрани́ть, смести́ть; отозва́ть

    odwołać ze stanowiska — освободи́ть от ( снять с) до́лжности

    3) отмени́ть; аннули́ровать

    odwołać przedstawienie — отмени́ть спекта́кль

    odwołać testament — аннули́ровать завеща́ние

    4) со взять обра́тно что; отказа́ться от чего

    odwołać zeznania — отказа́ться от да́нных ра́нее показа́ний

    Słownik polsko-rosyjski > odwołać

  • 2 ustąpić

    глаг.
    • покоряться
    • сдавать
    • сдать
    • уступать
    • уступить
    * * *
    ustąpi|ć
    сов. 1. уступить;

    nie \ustąpić ani kroku не уступить ни шагу, не отступить ни на шаг;

    2. уйти; отстраниться, устраниться (от должности, дел etc.);

    \ustąpić ze stanowiska уйти с поста; rząd \ustąpićł правительство ушло в отставку;

    3. прекратиться, пройти;

    ból \ustąpićł боль прошла; deszcz \ustąpićł дождь кончился (перестал);

    4. поддаться, уступить напору;

    drzwi w końcu \ustąpićły дверь в конце концов поддалась

    * * *
    сов.
    1) уступи́ть

    nie ustąpić ani kroku — не уступи́ть ни ша́гу, не отступи́ть ни на шаг

    2) уйти́; отстрани́ться, устрани́ться (от должности, дел и т. п.)

    ustąpić ze stanowiska — уйти́ с поста́

    rząd ustąpił — прави́тельство ушло́ в отста́вку

    3) прекрати́ться, пройти́

    ból ustąpił — боль прошла́

    deszcz ustąpił — дождь ко́нчился (переста́л)

    4) подда́ться, уступи́ть напо́ру

    drzwi w końcu ustąpiły — дверь в конце́ концо́в поддала́сь

    Słownik polsko-rosyjski > ustąpić

  • 3 usunąć

    usun|ąć
    \usunąćięty сов. 1. устранить; удалить;

    \usunąć niedociągnięcia (usterki) устранить недостатки; \usunąć plamę удалить (вывести) пятно; \usunąć ząb удалить зуб;

    2. исключить, вывести, снять;

    \usunąć z gry исключить из игры; \usunąć z prezydium вывести из состава президиума; \usunąć ze stanowiska снять с поста (должности);

    3. отодвинуть, отстранить;
    \usunąć czyjąś rękę отстранить чью-л. руку; ● \usunąć w cień (na drugi plan) оттеснить, отодвинуть на второй план
    +

    2. wykluczyć 3. odsunąć

    * * *
    usunięty сов.
    1) устрани́ть; удали́ть

    usunąć niedociągnięcia (usterki) — устрани́ть недоста́тки

    usunąć plamę — удали́ть (вы́вести) пятно́

    usunąć ząb — удали́ть зуб

    2) исключи́ть, вы́вести, снять

    usunąć z gry — исключи́ть из игры́

    usunąć z prezydium — вы́вести из соста́ва прези́диума

    usunąć ze stanowiska — снять с поста́ (до́лжности)

    3) отодви́нуть, отстрани́ть

    usunąć czyjąś rękę — отстрани́ть чью́-л. ру́ку

    - usunąć na drugi plan
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > usunąć

  • 4 zdjąć

    глаг.
    • снимать
    • снять
    • сняться
    • убрать
    • удалять
    • устранять
    * * *
    zdj|ąć
    zdejmę, zdejmie, zdejmij, \zdjąćety сов. 1. снять;

    \zdjąć kapelusz снять шляпу;

    \zdjąć miarę z kogoś снять мерку с кого-л.;

    \zdjąć ze stanowiska снять с должности;

    2. охватить, обуять
    +

    2. opanować, ogarnąć

    * * *
    zdejmę, zdejmie, zdejmij, zdjęty сов.

    zdjąć kapelusz — снять шля́пу

    zdjąć miarę z kogoś — снять ме́рку с кого́-л.

    zdjąć ze stanowiska — снять с до́лжности

    2) охвати́ть, обуя́ть
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > zdjąć

  • 5 zwolnić

    глаг.
    • вызволить
    • выпустить
    • высвободить
    • высвобождать
    • избавлять
    • освободить
    • освобождать
    • ослаблять
    • уволить
    • увольнять
    • удалить
    • удалять
    * * *
    zwolni|ć
    \zwolnićony сов. 1. замедлить; притормозить;

    \zwolnić kroku замедлить шаг;

    2. освободить;

    \zwolnić jeńców wojennych освободить военнопленных; \zwolnić pokój освободить комнату;

    3. уволить; снять;

    \zwolnić ze stanowiska снять с поста, освободить от должности; \zwolnić w związku z redukcją etatów уволить по сокращению штатов; \zwolnić studentów z zajęć снять студентов с занятий;

    4. (hamulec itp.) отпустить
    * * *
    zwolniony сов.
    1) заме́длить; притормози́ть

    zwolnić kroku — заме́длить шаг

    2) освободи́ть

    zwolnić jeńców wojennych — освободи́ть военнопле́нных

    zwolnić pokój — освободи́ть ко́мнату

    3) уво́лить; снять

    zwolnić ze stanowiska — снять с поста́, освободи́ть от до́лжности

    zwolnić w związku z redukcją etatów — уво́лить по сокраще́нию шта́тов

    zwolnić studentów z zajęć — снять студе́нтов с заня́тий

    4) (hamulec itp.) отпусти́ть

    Słownik polsko-rosyjski > zwolnić

  • 6 monopolizować

    глаг.
    • монополизировать
    * * *
    monopolizowany несов.
    1) монополизи́ровать

    monopolizować handel — монополизи́ровать торго́влю

    2) co перен. име́ть монопо́лию на что, по́льзоваться исключи́тельным пра́вом на что

    monopolizować wysokie stanowiska — по́льзоваться исключи́тельным пра́вом занима́ть высо́кие до́лжности

    Słownik polsko-rosyjski > monopolizować

  • 7 monopolizowało

    \monopolizowałony несов. 1. монополизировать;

    \monopolizowało handel монополизировать торговлю;

    2. со перен. иметь монополию на что, пользоваться исключительным правом на что;

    \monopolizowało wysokie stanowiska пользоваться исключительным правом занимать высокие должности

    Słownik polsko-rosyjski > monopolizowało

  • 8 uwolnienie

    сущ.
    • выпуск
    • избавление
    • освобождение
    • увольнение
    * * *
    1) освобождение, избавление
    2) ekon. uwolnienie (cen) экон. либерализация, отпуск (цен)
    zwolnienie (ze stanowiska, służby) увольнение

    Słownik polsko-rosyjski > uwolnienie

См. также в других словарях:

  • Stanowiska, Końskie County — Infobox Settlement name = Stanowiska settlement type = Village total type = image shield = subdivision type = Country subdivision name = POL subdivision type1 = Voivodeship subdivision name1 = Świętokrzyskie subdivision type2 = County subdivision …   Wikipedia

  • Stanowiska, Włoszczowa County — Infobox Settlement name = Stanowiska settlement type = Village total type = image shield = subdivision type = Country subdivision name = POL subdivision type1 = Voivodeship subdivision name1 = Świętokrzyskie subdivision type2 = County subdivision …   Wikipedia

  • stanowisko — n II, N. stanowiskokiem; lm D. stanowiskoisk 1. «miejsce pobytu, postoju, wykonywania jakiejś czynności, występowania czegoś (w odniesieniu do roślin: miejsce ich występowania, wzrostu; w odniesieniu do zwierząt żyjących na swobodzie: miejsce ich …   Słownik języka polskiego

  • stanowisko — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n IIa {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} miejsce działania, czyjejś pracy; miejsce przeznaczone do wykonywania jakiejś czynności; miejsce postoju, pobytu : {{/stl 7}}{{stl 10}}Stanowisko… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • dymisja — ż I, DCMs. dymisjasji; lm D. dymisjasji (dymisjasyj) «zwolnienie kogo z zajmowanego stanowiska, urzędu; ustąpienie z zajmowanego stanowiska» Udzielić dymisji. Dać dymisję. Otrzymać dymisję. ◊ Podać się do dymisji «złożyć rezygnację z zajmowanego… …   Słownik języka polskiego

  • odwołać — dk I, odwołaćam, odwołaćasz, odwołaćają, odwołaćaj, odwołaćał, odwołaćany odwoływać ndk VIIIa, odwołaćłuję, odwołaćłujesz, odwołaćłuj, odwołaćywał, odwołaćywany 1. «skłonić kogoś do odejścia skądś, wywołać z towarzystwa, wziąć na bok, przywołać… …   Słownik języka polskiego

  • degradacja — ż I, DCMs. degradacjacji; lm D. degradacjacji (degradacjacyj) 1. «przeniesienie ze stanowiska wyższego na niższe, obniżenie stopnia służbowego, pozbawienie stanowiska, stopnia służbowego, godności; w wojskowości także: karne przeniesienie do… …   Słownik języka polskiego

  • degradować — ndk IV, degradowaćduję, degradowaćdujesz, degradowaćduj, degradowaćował, degradowaćowany «przenosić kogo ze stanowiska wyższego na niższe, pozbawiać kogo stanowiska, stopnia służbowego lub godności; w wojskowości także: karnie przenosić kogo do… …   Słownik języka polskiego

  • królewski — królewskiscy 1. «dotyczący króla, królowej» Insygnia królewskie. Korona królewska. Para królewska. Zamek królewski. ∆ Sąd, trybunał królewski «w dawnej Polsce: sąd, trybunał nadworny» ◊ Wasza Królewska Mość, Jego, Jej Królewska Mość «forma… …   Słownik języka polskiego

  • manifestacja — ż I, DCMs. manifestacjacji; lm D. manifestacjacji (manifestacjacyj) 1. «publiczne, masowe wystąpienie w celu wyrażenia swego stanowiska, protestu, sympatii, solidarności itp. z czymś albo z kimś; demonstracja» Burzliwa, żywiołowa manifestacja.… …   Słownik języka polskiego

  • naganka — ż III, CMs. nagankance; lm D. nagankanek łow. «napędzanie zwierzyny na stanowiska myśliwych; zespół ludzi (naganiaczy), którzy posuwając się tyralierą płoszą zwierzynę i napędzają ją na stanowiska myśliwych; nagonka» Naganka na lisy, sarny,… …   Słownik języka polskiego

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»