-
41 Dokument
nдокумент; официальная бумага; письменное свидетельство (см. тж Dokumente)- vertrauliches DokumentDeutsch-Russisch Wörterbuch für Finanzen und Wirtschaft > Dokument
-
42 Dokument
-
43 Dokument, das / Papier, das
ошибочное употребление интернационализма Dokument во множественном числе для обозначения совокупности документов, удостоверяющих личность или подтверждающих право на что-л.Итак:Er hat keine Dokumente. — У него нет никаких документов (т. е. нет никаких справок, документальных доказательств чего-л. и т. п.)
Er hat keine Papiere. — У него нет никаких документов (т. е. нет удостоверения личности, паспорта, пропуска, водительского удостоверения, разрешения на право пользования чем-л. и т. п.).
Typische Fehler in der Anwendung der deutschen Sprache > Dokument, das / Papier, das
-
44 dokument
Dokumént n, -e 1. документ (паспорт и др.); 2. документ, свидетелство (за епоха и др.); Ein Dokument vorlegen Представям документ; Ein historisches Dokument Исторически документ, свидетелство от (за) историята.* * *das -e F документ. -
45 dokument
-
46 dokument
-
47 dokument
substantiv1. dokument, officielt papir, sagsakt eller lign. der fx har juridisk gyldighed -
48 dokument
dokument [dukө'mɛnt] (-et; -) Dokument n, Urkunde f -
49 Dokument
-
50 dokument
dokument [doku'mɛnˀd] <-et; -er> Dokument n, Urkunde f, Aktenstück n -
51 Dokument
Dokument n dokument n; papper, handlingar -
52 Dokument
-
53 dokument
-
54 dokument
-
55 Dokument
Dokument [doku'mɛnt] <-[e]s, -e> nt -
56 Dokument
Doku'ment n <Dokument(e)s; Dokumente> dokument m, doklad m -
57 dokument
-
58 dokument
* * *mi1. prawn., hist., komp. document.2. hist. (= zapis) record.3. dokumenty (= dowód tożsamości) ID, identification; dokumenty podróżne travel documents; lewe dokumenty pot. fake ID; phony papers.4. film, form. documentary.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > dokument
-
59 Dokument
-
60 Dokument
n -(e)s, -edokument m
См. также в других словарях:
Dokument — (lat. documentum ‚beweisende Urkunde‘; aus docere ‚lehren‘) bezeichnet: Schriftstück im Allgemeinen Urkunde im Speziellen Amtliches Dokument, eine Beleg zu einer öffentlichen oder behördlichen Angelegenheit Dokumentarische Bezugseinheit, ein… … Deutsch Wikipedia
Dokument. Program Strefa — Compilation album by Various Artists Released 2005 Genre Electroacoustic improvisation, Noise, Experimental … Wikipedia
dokument — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. dokumentncie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 8}}praw. {{/stl 8}}{{stl 7}} każdy przedmiot (akt prawny, pismo, protokół zeznań, rzecz itp.), który może być wykorzys tany jako… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
Dokument — Live album by Pips, Chips Videoclips Released 6 December 2005 Recorded 17 December 2004 … Wikipedia
Dokument — Sn std. (16. Jh.) Entlehnung. Entlehnt aus ml. documentum, dieses aus l. documentum Beweis, eigentlich wodurch man etwas lehren, woraus man etwas schließen kann , zu l. docēre (doctum) lehren, unterrichten, nachweisen . Verb: dokumentieren;… … Etymologisches Wörterbuch der deutschen sprache
Dokument — [Aufbauwortschatz (Rating 1500 3200)] Auch: • Urkunde • Schriftstück Bsp.: • Ein Reisepass ist ein wichtiges Dokument … Deutsch Wörterbuch
Dokument — (lat.), im weitern Sinn alles, was dazu dienen kann, eine Tatsache zu beweisen; im engern Sinne soviel wie Urkunde (s. d.), beweisendes Schriftstück; daher dokumentieren, beurkunden, rechtsgültig beweisen; dokumentarisch, urkundlich beglaubigt … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Dokumént — (lat.), Urkunde, zum Beweis einer Tatsache dienendes Schriftstück; dokumentārisch, urkundlich beglaubigt; dokumentieren, beurkunden, rechtsgültig beweisen … Kleines Konversations-Lexikon
dokùment — m 〈G mn nātā〉 1. {{001f}}a. {{001f}}pov. isprava, povelja (ob. se čuva u arhivu) b. {{001f}}službeni papir koji se može koristiti kao dokaz ili informacija 2. {{001f}}inform. spis pohranjen na kompjuterskom hard disku u obliku jednog fajla ✧… … Veliki rječnik hrvatskoga jezika
dokument — dokùment m <G mn nātā> DEFINICIJA 1. a. pov. isprava, povelja (ob. se čuva u arhivu) b. službeni papir koji se može koristiti kao dokaz ili informacija 2. inform. spis pohranjen na kompjuterskom hard disku u obliku jednog fajla ETIMOLOGIJA… … Hrvatski jezični portal
Dokument — »Urkunde, Schriftstück; Beweis«: Das Substantiv wurde im 16. Jh. aus lat. documentum »Beweis« (zu lat. docere »‹be›lehren«; vgl. ↑ dozieren) in dessen mlat. Bedeutung »beweisende Urkunde« entlehnt. Die eigentliche Bedeutung von lat. documentum… … Das Herkunftswörterbuch