-
1 nocenter
nŏcenter, adv., v. noceo, P. a. fin. -
2 noceo
nŏcĕo, cŭi, cĭtum, 2 ( inf. pres. pass. nocerier, Plaut. Curc. 2, 3, 73; gen. plur. nocentūm, Ov. P. 1, 8, 19; perf. subj. noxit: ne boa noxit, Lucil. ap. Paul. ex Fest. s. v. Fama, p. 360 Müll.; Fronto ad M. Caesarem, 3, 13 Mai.), v. n. (and a.; v. infra e) [Sanscr. root nac, disappear; Gr. nekus; cf.: neco, nex, noxa, pernic-ies], to do harm, inflict injury, do hurt to (cf.: obsum, obficio, laedo).—Constr.(α).Absol. or with dat.:(β).declinare ea, quae nocitura videantur,
Cic. Off. 1, 4, 11:arma alia ad tegendum, alia ad nocendum,
id. Caecin. 21, 60:nihil nocet,
it does no harm, id. Att. 12, 47, 1:nocere alteri,
id. Off. 3, 5, 23:jurejurando accepto, nihil iis nocituros hostes,
Caes. B. C. 3, 28:jura te nociturum non esse homini de hac re nemini,
Plaut. Mil. 5, 18.—With a homogeneous or a general (pronominal) object: OB EAM REM NOXAM NOCVERVNT, have been guilty of a crime, from an old fetial formula, Liv. 9, 10, 9:(γ).si uredo aut grando quippiam nocuit,
Cic. N. D. 3, 35, 86:quid nocet haec?
Juv. 14, 153.—In pass. (very rare), to be harmed, injured:(δ).larix ab carie aut a tineā non nocetur,
Vitr. 2, 9 med.:noceri eas (ciconias) omnibus quidem locis nefas ducunt, sed, etc.,
Sol. 40 fin. —Impers. pass. (class.), an injury is done or inflicted:(ε).ut ne cui noceatur,
Cic. Off. 1, 10, 31:mihi nihil ab istis noceri potest,
id. Cat. 3, 12, 37: ut in agris vastandis [p. 1212] hostibus noceretur, Caes. B. G. 5, 19:ipsi nihil nocitum iri,
id. ib. 5, 36:neque diem decet me morari, neque nocti nocerier,
that injury be done to the night, Plaut. Curc. 2, 3, 73.—Act. (late Lat.):II.nihil illum nocuit,
Vulg. Luc. 4, 35; id. Act. 7, 26; 18, 10.—Hence, nŏcens, entis, P. a., that commits a wicked action, bad, wicked, culpable, criminal (cf.:sons, reus): nocens et nefarius,
Cic. Off. 2, 14, 51:homines nocentissimi,
id. Div. in Caecil. 3, 9:nocentissima victoria,
id. Verr. 1, 14, 41:nocentissimi mores,
Quint. 2, 15, 32: meritā caede nocentūm ( poet. for nocentium; cf. Auct. Her. 4, 35, 45), Ov. P. 1, 8, 19.—In gen., hurtful, harmful, pernicious, baneful, injurious:a pestiferis et nocentibus refugere,
Cic. N. D. 2, 47, 120:boletus,
Juv. 6, 620.— Comp.:edit cicutis allium nocentius,
Hor. Epod. 3, 3.—Hence, adv.: nŏcenter, hurtfully, injuriously (not ante-Aug.):nocenter armata,
Col. 8, 2, 10:abscessus nocenter adulescit,
Cels. 5, 28, 11; Tert. Apol. 14. -
3 nolenter
nōlenter, a false read. for nocenter, Tert. Apol. 14.
См. также в других словарях:
nuire — Nuire, Nocere, Incommodare, Obesse, Officere, Operam malam dare. Nuire à faire quelque chose, Obstare. Nuire et faire dommage. Damnum dare. Nuire comme venin, Obtinere noxiam veneni. En toutes manieres nuire et faire tort à quelqu un, Laedere. Il … Thresor de la langue françoyse
nuisance — Nuisance, f. penac. Incommodum, Noxa. Avec nuisance, Nocenter. Sans nuisance, Innocenter … Thresor de la langue françoyse