-
1 nominatorius
nōminātōrius, a, um (nominatus), zur Benennung gehörig, I) die Namen (der Schuldner) enthaltend, -benennend, breves (Listen), Cod. Theod. 1, 10, 8; 11, 28, 3. – II) einen Namen habend, benannt, namhaft, cuius nominatoria pericula aut vota sunt, animi an animae? Tert. de anim. 13.
-
2 nominatorius
nōminātōrius, a, um (nominatus), zur Benennung gehörig, I) die Namen (der Schuldner) enthaltend, - benennend, breves (Listen), Cod. Theod. 1, 10, 8; 11, 28, 3. – II) einen Namen habend, benannt, namhaft, cuius nominatoria pericula aut vota sunt, animi an animae? Tert. de anim. 13.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > nominatorius
-
3 nominatorius
nōmĭnātōrĭus, a, um, adj. [nominator], of or belonging to naming, naming, containing names (in jurid. Lat.): nominatorii breves, Cod. Th. 1, 10, 8;11, 28, 3: pericula,
having a name, named, Tert. Anim. 13.
См. также в других словарях:
ԱՆՈՒԱՆԱԿԱՆ — (ի, աց.) NBH 1 0219 Chronological Sequence: 6c, 8c ὁνομαστικός nominatorius, nominativus Որ ինչ անկ է անուան կամ անուանադրութեան. յորջորջական. *Ոչ է անուանական նշանօք բովանդակել զանսահմանելի բնութիւն: Ո՞րպէս արդեօք որ գեր ʼի վերոյն է քան զամենայն … հայերեն բառարան (Armenian dictionary)
