nüfuzlu

См. также в других словарях:

• nüfuzlu — sif. Nüfuzu, hörməti, etibarı olan; sözükeçən. Nüfuzlu adam. – <Qəhrəman:> Eşitdiyimə görə bu evin sahibi şəhərin ən böyük və nüfuzlu bəyi imiş. H. N.. <Məsmə:> . . Onlar kənddə nüfuzlu, kəramət sahibi seyidlər hesab olunurdular. S. H …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

• nüfuzlu — sf. 1) Sözü geçer, istediğini yaptıran, erkli Mülkiyeden çıktıktan sonra Avrupa ya kaçmış fakat nüfuzlulardan birinin aracılığıyla İstanbul a dönmüştü. R. H. Karay 2) Makamı yüksek, kademesi üst Arkadaşlarının nüfuzlu yerlerde bulunmasına karşın… …   Çağatay Osmanlı Sözlük

• mötəbər — sif. <ər.> 1. Etibarlı, inanılan, inanıla biləcək, etibar edilən. Mötəbər mənbələrə görə. . . – <Ağa Kərim:> . . Bu saatda hakimi şər yanında Ağa Mərdandan mötəbər kimsənə yoxdur. M. F. A.. Bir neçə mötəbər, bu işdən xəbərdar adamlar… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

• erkli — sf. Erki olan, nüfuzlu, muktedir, kadir …   Çağatay Osmanlı Sözlük

• kuvvetli — sf. 1) Gücü çok olan, zorlu, şiddetli Güneşin en yüksek, rüzgârın en kuvvetli olduğu an kavga azıyor. H. E. Adıvar 2) Sağlam, dayanıklı olan Beyaz şayaklar giymiş, kuvvetli gürbüz yüzü, ensesi güneşten yanmış sporcu. Ö. Seyfettin 3) Görevini iyi… …   Çağatay Osmanlı Sözlük

• mizaçgirlik — is., ği Mizaçgir olma durumu Nüfuzlu akrabasından yardım ve kendi mizaçgirliği sayesinde bir iki senede parlamış, büyük bir hariciye memuru olmuş. R. N. Güntekin …   Çağatay Osmanlı Sözlük

• parlamak — nsz 1) Güçlü bir ışık çıkarmak, ışık saçmak O benim milletimin yıldızıdır, parlayacak; / O benimdir, o benim milletimindir ancak. M. A. Ersoy 2) Bir ışık kaynağından gelen ışınları yansıtmak Ayna parlıyor. 3) Tutuşup alev çıkarmak Pof diye gaz… …   Çağatay Osmanlı Sözlük

• senli benli — sf. 1) Aşırı derecede samimi Senli benli davranışlarıyla, Turhan ın derlenip toparlanmak, ölçülü olmak için gösterdiği çabayı hiçe indiriyordu. N. Cumalı 2) zf. Aşırı ölçüde samimi olarak, teklifsiz bir biçimde Mal müdürü, vergi kâtibi, evkaf… …   Çağatay Osmanlı Sözlük

• yeğlemek — i, e Diğerlerinden daha üstün görüp bir şeye yönelmek, yeğ tutmak, tercih etmek Arkadaşlarının nüfuzlu yerlerde bulunmasına karşın o hep kenarda kalmayı yeğledi. H. Taner …   Çağatay Osmanlı Sözlük

• ikram görmek — ağırlanmak Mal müdürü, vergi kâtibi, evkaf memuru gibi her zaman işinin düşeceği nüfuzlu adamlarla senli benli konuşur, odalarına uğradıkça başköşede ikram görürdü. R. H. Karay …   Çağatay Osmanlı Sözlük

• aqqa — I (Saatlı, Zərdab) ata. – Aqqa, doxdur gəlif inəx’lərə iynə vurmağa (Zərdab) II (Quba, Saatlı) yaşlı, nüfuzlu kişilərə edilən müraciət forması. – Aqqa ağsaqqal kişilərə de:llər …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti