-
1 mythisch
mythisch -
2 mythisch
-
3 mythisch
мифический, мифичный -
4 баснословный
-
5 легендарный
-
6 сказочный
-
7 мифик
mythisch; sagenhaft -
8 мифический
mythisch; legendär, sagenumwoben; F erfunden -
9 mythical
adjective1) (based on myth) mythisch2) (invented) fiktiv* * *adjective mythisch* * *mythi·cal[ˈmɪθɪkəl]1. (fictional) sagenhaft, sagenumwoben, legendär2. (supposed) gedacht, imaginär* * *['mITIkəl]adj1) (of myth) mythischthe mythical figure/character of Arthur — die mythische Artusfigur, die Sagengestalt des Artus
2) (= fantastic) proportions, status, figure legendär* * *1. mythisch, sagenhaft, legendär (alle auch fig)2. Sagen…3. mythisch:4. fig erdichtet, fiktiv* * *adjective1) (based on myth) mythisch2) (invented) fiktiv* * *adj.mythisch adj. -
10 mythic
myth·ic[ˈmɪθɪk]1. (of myth) mythisch2. (exaggerated, idealized) legendär3. (fictitious) sagenumwoben* * *['mIɵɪk]adjSee:= academic.ru/48866/mythical">mythical* * *1. mythisch, sagenhaft, legendär (alle auch fig)2. Sagen…3. mythisch:4. fig erdichtet, fiktiv* * *adj.mythisch adj. -
11 mítico
-
12 мифический
adj1) gener. legendenhaft, mythenhaft, mythisch (связанный с мифом), mythologisch, sagenhaft, mythisch2) deprecat. erfunden -
13 mythically
-
14 canis
canis, is, c., (κύων, Genet. κυνός), der Hund, I) eig.: c. femina, Hündin, Varr.: c. feta, Enn. fr.: c. praegnans, Varr.: partu gravida, Iustin. 43, 4, 4: c. alba, Sen.: c. villaticus, Col.: c. venaticus, Plaut. u. Cic.: c. extrarius, Suet.: c. catenarius, Sen.: c. pastoricius, Apul.: c. gregarius, Porph. Hor.: c. acer, c. sagax, Enn. fr. u. Cic.: c. obscoena, schamloser, Verg.: canes nocturni, Cic.: c. moestos edens eiulatus, kläglich heulender, Plin.: canis rabiosus, Cels.: rabiosa femina c., Plaut.: c. mordax, Plaut.: c. gravis, Ggstz. c. pernix, Col.: c. Laconicus, spartan. Jagdhund, Petr.: c. Molossus, molossischer Jagdhund, Lucr. u. Hor.: c. Echidnaea, Ov., od. c. tergeminus, Ov., od. vipereus, Ov., od. c. Tartareus, Mart., od. c. Stygius, Sen. poët., Zerberus: canes semidei, Anubis, Lucan.: alere canes ad venandum, Ter.: alere canes in Capitolio, Cic.: canem alligare ad ostium, Sen. rhet.: od. religare pro foribus, Suet.: circumdare canibus saltus, Verg.: immissis canibus agitare feras, Verg.: cave canem (als Inschrift an der Haustür), Varr. sat. Men. 143. Petr. 29, 1. Corp. inscr. Lat. 10, 877; Titel einer Satura, Varr. sat. Men. 75. – Sprichw., α) cane peius et angue vitare, ärger fliehen als usw., Hor. ep. 1, 17, 30. – β) venatum ducere invitas canes (= jmd. trotz seines Sträubens zu etwas zwingen), Plaut. Stich. 139. – γ) canis a corio numquam absterrebitur uncto, an kleinen Riemen lernt der Hund Leder fressen, Hor. sat. 2, 5, 83. – δ) a cane non magno saepe tenetur aper (= auch ein Schwächerer wird oft eines Stärkeren Herr), Ov. rem. 422. – ε) canis timidus vehementius latrat quam mordet (= ein Furchtsamer schimpft wohl, aber er greift nicht an), Curt. 7, 4 (16), 13. – II) übtr.: A) v. Menschen: a) als Schimpfwort, Hund, zum Ausdruck der Unverschämtheit, Schmutzigkeit, des zynischen Wesens, Plaut. most. 41. Ter. eun. 803. Hor. epod. 6, 1 (vgl. sat. 2, 2, 56). Petr. 74, 9. Suet. Vesp. 13: dah. canes v. den zynischen Philosophen, Diogenes cum choro canum suorum, Lact. epit. 39, 4. – od. der Wut, Raserei, Plaut. Men. 714 u. 718. – b) von bissigen Menschen, besonders Anklägern, Cic. Rosc. Am. 57. Sen. ad Marc. 22, 5. – c) v. unterwürfigen Anhänger einer Person, Schmarrotzer, Kreatur, Clodianus canis, Cic. Pis. 23. – B) der Hund als Sternbild, a) canis maior, κύων, der große Hund, ein Sternbild auf der südlichen Halbkugel, nahe der Milchstraße, Vitr., Verg. u.a. – b) canis minor, auch Antecanem (s. d.), griech. προκύων, der kleine Hund, ein Sternbild am Äquator u. südl. von ihm, Ov.: dem Mythus zufolge der Hund der Erigone, der Tochter des Ikarus, dah. canis Erigoneïus u. Icarius, Ov. – v. beiden Hunden, Plur. canes, Varr. r. r. 2, 1, 8. – C) canis marinus, der Seehund, Sen. de ben. 2, 34, 2. Plin. 9, 110; u. canes mythisch von den Hunden der Scylla, Lucr. 5, 889 (892). Verg. Aen. 3, 432. Tibull. 3, 4, 89. Cic. Verr. 5, 146. – D) im Würfelspiele (lusus talorum), der unglücklichste Wurf, wenn jeder der vier Würfel die Zahl I zeigt (also der Wurf IIII), der Hundswurf, Pasch (Ggstz. Venus), canes damnosi, Prop. 4, 8, 46. Ov. trist. 2, 474: canem mittere, Aug. bei Suet. Aug. 71, 2. – dah. sprichw., tam facile homines occīdebat quam canis excidit, Sen. apoc. 10, 2. – E) eine Art Fessel, ut canem et furcam feras, Plaut. Cas. 389. – / arch. Nbf. canēs, is, c. (s. Varr. LL. 7, 32), Plaut. Men. 718; most. 41; trin. 170 u. 172. Enn. ann. 518. Lucil. sat. 1, 32 u. 6, 12.
-
15 fabularis
-
16 mythistoricus
mȳthistoricus, a, um (μυθιστορικός), mit Mythen vermischt, mythisch, fabelhaft, volumina, Vopisc. Firm. 1, 2.
-
17 баснословный
(42; вен, вна) legendär; sagenhaft; Phantasie-; Adv. spott-* * *басносло́вный (-вен, -вна) legendär; sagenhaft; Fantasie-; Adv. spott-* * *басносло́в| ный<-ная, -ное; -ен, -на, -но>прил fabelhaft, unglaublich, märchenhaftбасносло́вный геро́й Fabelheld mбасносло́вные бога́тства märchenhafte Schätze plбасносло́вные це́ны sehr hohe Preise plбасносло́вный успе́х unglaublicher Erfolg m* * *adj1) gener. legendenhaft, mythisch2) colloq. märchenhaft, sagenhaft, fabelhaft3) avunc. gesalzen -
18 вымышленный
(42 K.) erfunden, erdichtet, fiktiv; ausgedacht, erlogen* * *вы́мышленный erfunden, erdichtet, fiktiv; ausgedacht, erlogen* * *вы́мышлен| ный<-ная, -ное; -, -а, -о>прил erfundenвы́мышленный слу́чай erfundener Vorfall mжить под вы́мышленным и́менем unter falschem Namen leben* * *adj1) gener. angenommen, erdichtet, erlogen, fiktiv, mythisch, fingiert2) law. erdacht3) deprecat. erfunden -
19 легендарный
adjgener. mythenhaft, mythisch, sagenhaft, legendenhaft, legendär -
20 сказочный
adjgener. erdichtet, fabelhaft, legendär, mythisch, märchenhaft, sagenhaft, traumhaft
- 1
- 2
См. также в других словарях:
mythisch — mythisch … Deutsch Wörterbuch
Mythisch — (v. gr.), sagen , fabelhaft, erdichtet. Mythische Zeit (Mythisches Zeitalter), frühestes Zeital (er, aus welchem sich blos Mythen erhalten haben. Vgl. Geschichte … Pierer's Universal-Lexikon
mythisch — mythisch:⇨sagenhaft(1) … Das Wörterbuch der Synonyme
mythisch — Mythos »Sage und Dichtung (von Göttern, Dämonen und Helden) aus der Vorzeit eines Volkes«, daneben mit latinisierter Endung Mythus und eingedeutscht Mythe: Das Fremdwort ist eine Entlehnung aus griech.( lat.) mȳthos »Wort, Rede; Erzählung, Fabel … Das Herkunftswörterbuch
Mythisch — Ein Mythos (mask., von altgr. μῦθος = Laut, Wort, Rede, Erzählung, sagenhafte Geschichte, Mär, lat. mythus, Pl.: Mythen) ist eine erzählerische Verknüpfung von Ereignissen. In der Neuzeit hat der Begriff einen erheblichen Bedeutungswandel… … Deutsch Wikipedia
mythisch — my|thisch 〈Adj.〉 zu den Mythen gehörig, von ihnen stammend, durch sie überliefert, sagenhaft ● in mythischer Vorzeit [<grch. mythikos] * * * my|thisch <Adj.> [griech. mythikós]: 1. die Mythen betreffend, zu ihnen gehörend, für sie… … Universal-Lexikon
mythisch — my|thisch 〈Adj.〉 zu den Mythen gehörig, von ihnen stammend, durch sie überliefert, sagenhaft [Etym.: <grch. mythikos] … Lexikalische Deutsches Wörterbuch
mythisch — my|thisch <über lat. mythicus aus gleichbed. gr. mythikós> dem Mythos angehörend; sagenhaft, erdichtet … Das große Fremdwörterbuch
mythisch — my|thisch <griechisch> (sagenhaft, erdichtet) … Die deutsche Rechtschreibung
Afrikanische Religionen — Die Gruppe der ethnischen afrikanischen Religionen bildet nach dem Christentum und dem Islam den drittgrößten Religionskomplex Afrikas, der eine Vielzahl von religiösen Bekenntnissen, Riten und Mythologien umfasst, die es in verschiedensten… … Deutsch Wikipedia
Liste keltischer Götter und Sagengestalten — Die Liste der keltischen Götter und Sagengestalten soll Götter der antiken Kelten sowie die wichtigsten Figuren der mittelalterlichen Sagen Irlands und Britanniens aufzeigen, die sehr oft ebenfalls auf antik keltische Gottheiten zurückzuführen… … Deutsch Wikipedia