-
1 mutineer
mutineer [ˏmju:tɪˊnɪə] nуча́стник мятежа́; мяте́жник -
2 mutineer
-
3 mutineer
-
4 mutineer
-
5 mutineer
-
6 mutineer
-
7 mutineer
[ˌmju:tɪˈnɪə]mutineer участник мятежа, мятежник mutineer участник мятежа; мятежник -
8 mutineer
ˌmju:tɪˈnɪə сущ. участник мятежа;
мятежник, бунтовщик Syn: rebel, insurgent мятежник;
участник (военного) мятежа;
бунтовщик mutineer участник мятежа, мятежник ~ участник мятежа;
мятежникБольшой англо-русский и русско-английский словарь > mutineer
-
9 mutineer
{,mju:ti'niə}
I. n метежник, бунтовник, размирник
II. v бунтувам се* * *{,mju:ti'niъ} n метежник, бунтовник, размирник.(2) {,mju:ti'niъ} v бунтувам се.* * *бунтовник; бунтувам се;* * *1. i. n метежник, бунтовник, размирник 2. ii. v бунтувам се* * *mutineer[¸mju:ti´niə] I. n бунтовник, метежник, размирник; II. v бунтувам се, виря глава. -
10 mutineer
-
11 mutineer
[English Word] mutineer[English Plural] mutineers[Swahili Word] halifu[Swahili Plural] mahalifu[Part of Speech] noun[Class] 5/6an[Derived Word] halalfa, uhalifu------------------------------------------------------------ -
12 mutineer
-
13 mutineer
-
14 mutineer
мятежник имя существительное: -
15 mutineer
مُتَمَرِّد \ defiant: showing defiance. disobedient: not obedient. mutineer: a soldier or sailor who mutinies. rebel: sb. who fights against his own government; sb. who refuses to obey the person or people in charge. rebellious: rebelling; violently disobedient. revolutionary: sb. who favours violent political change. -
16 mutineer
عاصٍ \ disobedient: not obedient. mutineer: a soldier or sailor who mutinies. mutinous: guilty of mutiny; ready to mutiny; disobedient: She gave her mother a mutinous look. rebellious: rebelling; violently disobedient. -
17 mutineer
/,mju:ti'niə/ * danh từ - người nổi dậy chống đối, người khởi loạn, người làm binh biến =mutineer sailors+ những thuỷ thủ nổi loạn -
18 mutineer
[͵mju:t(ə)ʹnıə] nмятежник; участник (военного) мятежа; бунтовщик -
19 mutineer
[ˌmjuːt(ə)'nɪə]1) Общая лексика: бунтовщик, мятежник, участник военного мятежа, участник мятежа, крамольник2) Военный термин: участник вооружённого восстания -
20 mutineer
[ˏmjuːtɪ`nɪə]участник мятежа; мятежник, бунтовщикАнгло-русский большой универсальный переводческий словарь > mutineer
См. также в других словарях:
Mutineer — Mu ti*neer , n. [See {Mutiny}.] One guilty of mutiny. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
mutineer — index insurgent, malcontent Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary
mutineer — (n.) one guilty of mutiny, c.1600, from Fr. mutinier (16c.), from M.Fr. meutin rebellious (see MUTINY (Cf. mutiny) (n.)). As a verb from 1680s … Etymology dictionary
mutineer — ► NOUN ▪ a person who mutinies … English terms dictionary
mutineer — [myo͞ot΄ n ir′] n. [Fr mutinier < OFr mutin: see MUTINY] a person who takes part in a mutiny … English World dictionary
Mutineer 15 — Current Specifications Mutineer and barge share the Mississippi River Crew 2 Type Monohull … Wikipedia
Mutineer — This article is about the music album. For the act of mutiny, see Mutiny. Mutineer Studio album by Warren Zevon Released May 23, 19 … Wikipedia
mutineer — UK [ˌmjuːtɪˈnɪə(r)] / US [ˌmjut(ə)nˈɪr] noun [countable] Word forms mutineer : singular mutineer plural mutineers someone who takes part in a mutiny … English dictionary
mutineer — [[t]mju͟ːtɪnɪ͟ə(r)[/t]] mutineers N COUNT A mutineer is a person who takes part in a mutiny … English dictionary
mutineer — noun Date: 1604 one that mutinies … New Collegiate Dictionary
mutineer — /myooht n ear /, n. a person who mutinies. [1600 10; < MF mutinier, equiv. to mutin mutiny, mutinous (meut(e) mutiny < VL *movita, fem. of *movitus, var. of L motus, ptp. of movere to MOVE + in INE1) + ier IER2; see EER] * * * … Universalium