-
1 mussito
mussĭto, āre, āvi, ātum - intr. - [st2]1 [-] se taire, garder le silence. [st2]2 - tr. et intr. - murmurer, dire tout bas. [st2]3 [-] taire, dissimuler.* * *mussĭto, āre, āvi, ātum - intr. - [st2]1 [-] se taire, garder le silence. [st2]2 - tr. et intr. - murmurer, dire tout bas. [st2]3 [-] taire, dissimuler.* * *Mussito, mussitas, penult. corr. mussitare, Frequentatiuum a Musso. Liu. Grumeler, Parler bas et entre ses dents, comme font ceulx qui ont paour d'estre ouiz, et n'osent parler hault: ou Se taire et ne dire mot de quelque chose, N'en faire aucun semblant.\Accipiunda et mussitanda iniuria adolescentium est. Terent. Il fault dissimuler et endurer et la considerer en soymesme sans dire mot. -
2 mussito
mussito, āre (Intens. v. musso), I) in den Bart brummen, leise vor sich hinmurmeln, murmeln, leise sprechen, ego mecum mussito, Plaut. mil. 714: clam m., Liv. 1, 50, 3. Claud. Mam. de stat. anim. 1, 1. – m. folg. indir. Fragesatz, malo ambigere bonos, quam ob rem id non meruerim, quam, quod est gravius, cur impetraverim, mussitare (sich heimlich mokieren), Amm. 14, 6, 8. – II) etw. verbeißen, 1) verschweigen, sich nicht merken lassen (s. Lorenz Plaut. mil. 310), ea, Plaut.: iniuriam, Ter.: timorem, Apul. – 2) prägn., nicht mit der Sprache herauswollen, hinter dem Berge halten, sich bedenken, nec cunctari aut mussitare potuit, quin consilium omne nudaret, Pacat. pan. 43, 5.
-
3 mussito
mussito, āre (Intens. v. musso), I) in den Bart brummen, leise vor sich hinmurmeln, murmeln, leise sprechen, ego mecum mussito, Plaut. mil. 714: clam m., Liv. 1, 50, 3. Claud. Mam. de stat. anim. 1, 1. – m. folg. indir. Fragesatz, malo ambigere bonos, quam ob rem id non meruerim, quam, quod est gravius, cur impetraverim, mussitare (sich heimlich mokieren), Amm. 14, 6, 8. – II) etw. verbeißen, 1) verschweigen, sich nicht merken lassen (s. Lorenz Plaut. mil. 310), ea, Plaut.: iniuriam, Ter.: timorem, Apul. – 2) prägn., nicht mit der Sprache herauswollen, hinter dem Berge halten, sich bedenken, nec cunctari aut mussitare potuit, quin consilium omne nudaret, Pacat. pan. 43, 5. -
4 mussito
I.Neutr., to be silent, keep quiet, not let one's self be heard; to speak in an undertone, to mutter, grumble (not in Cic. or Cæs.):II.si sapis, mussitabis,
Plaut. Mil. 2, 5, 65:sub lectis latentes metu mussitant,
id. Cas. 3, 5, 33:ita clam quidam mussitantes,
Liv. 1, 50:cum David vidisset servos suos mussitantes,
Vulg. 2 Reg. 12, 19:contra nos,
id. Exod. 16, 7.—Act., to say in a low tone, to mutter, murmur any thing: to be silent respecting, to take no notice of a thing:ego (haec) mecum mussito,
Plaut. Mil. 3, 1, 119; id. Truc. 2, 2, 57; 2, 6, 10.— With rel.-clause:malo ambigere bonos, quam ob rem id non meruerim, quam, quod est gravius, cur impetraverim, mussitare,
Amm. 14, 6, 8:accipienda et mussitanda injuria adulescentium est,
is to be borne in silence, Ter. Ad. 2, 1, 53:timorem,
App. Mag. p. 320. -
5 mussitō
mussitō —, —, āre, freq. [musso], to mutter, grumble: clam, L.—Fig., to bear in silence, stomach: mussitanda iniuria, T.* * *mussitare, mussitavi, mussitatus Vmutter/whisper, talk in subdued tones; keep quiet/say nothing (about) -
6 mussito
—, —, āre [intens. к musso ]1) бормотать, ворчать про себя, шептать (secum m. Pl)2) молча переносить, проглатывать ( injuriam Ter); не подавать вида, не показывать ( timorem Ap) -
7 mussito
to grumble, mutter. -
8 mussitatio
mussitātio, ōnis f. [ mussito ]бормотание, воркотня, ворчание Ap, CA, Eccl -
9 obmussito
ob-mussito, —, —, āreсдержанно возражать, роптать про себя Tert -
10 mussitatio
mussitātio, ōnis, f. (mussito), das in den Bart Murmeln, Apul. met. 8, 4. Cael. Aur. de morb. acut. 1, 3, 35. Hieron. in Isai. praef. 9. Tert. de pudic. 7 u. 9.
-
11 mussitator
mussitātor, ōris, m. (mussito), einer, der in den Bart murmelt, Vulg. Isai. 29, 24. Vgl. Gloss. II, 465, 40 ›mussitator, ὑπογογγυστής‹.
-
12 obmussito
ob-mussito, āre, entgegenmurmeln, leise reden, Tert. de pall. 4.
-
13 mussitatio
mussitātio, ōnis, f. (mussito), das in den Bart Murmeln, Apul. met. 8, 4. Cael. Aur. de morb. acut. 1, 3, 35. Hieron. in Isai. praef. 9. Tert. de pudic. 7 u. 9.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > mussitatio
-
14 mussitator
mussitātor, ōris, m. (mussito), einer, der in den Bart murmelt, Vulg. Isai. 29, 24. Vgl. Gloss. II, 465, 40 ›mussitator, ὑπογογγυστής‹.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > mussitator
-
15 obmussito
ob-mussito, āre, entgegenmurmeln, leise reden, Tert. de pall. 4.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > obmussito
-
16 mussitabundus
mussĭtābundus, a, um, adj. [mussito], suppressing the voice, silent, Vet. Gloss. -
17 musso
musso, āvi, ātum, 1, v. n. and a. (depon. collat. form: discumbimus mussati, Varr. ap. Non. 249, 10) [root mu-, shut; Sanscr. mūkas, dumb; Gr. muaô, muôps; cf. mustêrion; Lat. mutus], to say in a low tone, to mutter, murmur; to be silent respecting a thing (not in Cic. or Cæs.; syn.: mutio, murmuro).I.Lit.: mussare murmurare. Ennius: in occulto mussabant. Vulgo vero pro tacere dicitur, ut idem Ennius: non decet mussare bonos, Paul. ex Fest. p. 144 Müll. (cf. Ann. v. 185; 348; 426;II.Trag. v. 432 Vahl.): soli Aetoli id decretum clam mussantes carpebant,
Liv. 33, 31:flent maesti mussantque patres,
Verg. A. 11, 454; Anthol. Lat. 1, 170, 108: aequum non est occultum id haberi, neque per metum mussari, to bear or brook in silence, Plaut. Aul. 2, 1, 12: egomet mecum mussito: Bona [p. 1180] mea inhiant, id. Mil. 3, 1, 118:quidquid est, mussitabo potius quam inteream,
keep it to myself, id. ib. 2, 3, 40:ergo si sapis, mussitabis,
id. ib. 2, 5, 67.— Poet., of bees, to murmur, hum, Verg. G. 4, 188.—Transf., to be afraid to say or do any thing, to be in fear or uncertainty:mussat rex ipse Latinus, Quos generos vocet,
i. e. deliberates in silence, Verg. A. 12, 657:dicere mussant,
id. ib. 11, 345:medici,
Plin. Ep. 7, 1:juvencae,
are silent, expect in silence, Verg. A. 12, 718. -
18 GROWL
[N]FREMITUS (-US) (M)[V]FREMO (-ERE -MUI)INFREMO (-ERE -UI)EMUGIO (-IRE -IVI -ITUM)OGGANIO (-IRE)RINGOR (RINGI)MUSSITO (-ARE)MURMURO (-ARE -AVI -ATUM)CIRCUMGEMO (-ERE -UI -ITUM)PERSTREPO (-ERE -STREPUI -STREPITUM) -
19 GRUMBLE
[N]LIBELLUS (-I) (M)[V]MURMURO (-ARE -AVI -ATUM)MUSSITO (-ARE)QUEROR (QUERI QUESTUS SUM)INCUSO (-ARE -AVI -ATUM)FREMO (-ERE -MUI)- GRUMBLES -
20 MUTTER
[N]MURMURATIO (-ONIS) (F)[V]MURMURO (-ARE -AVI -ATUM)COMMURMURO (-ARE -AVI -ATUM)CONMURMURO (-ARE -AVI -ATUM)COMMURMUROR (-ARI -ATUS SUM)CONMURMUROR (-ARI -ATUS SUM)MUSSITO (-ARE)MUSSO (-ARE)MUTIO (-IRE -ITUM)MUTTIO (-IRE -ITUM)SUBMONEO (-ERE -MONUI)SUMMONEO (-ERE -MONUI)FREMO (-ERE -MUI)IMMURMURO (-ARE -AVI -ATUM)INMURMURO (-ARE -AVI -ATUM)
- 1
- 2
См. также в других словарях:
делирий мусситирующий — (d. mussitans; лат. mussito ворчать, бормотать; син.: бред тихий, Д. с бормотанием) Д. с преобладанием двигательного возбуждения в форме простых, однообразных действий (снимание или стряхивание мнимых предметов, ощупывание, натягивание одеяла и т … Большой медицинский словарь
Дели́рий — (delirium; лат. безумие, помешательство; син. синдром делириозный) галлюцинаторное помрачение сознания с преобладанием истинных зрительных галлюцинаций, зрительных иллюзий и парейдолий; сопровождается образным бредом, двигательным возбуждением.… … Медицинская энциклопедия
mussitation — Movements of the lips as if speaking, but without sound; observed in delirium, semicoma, and severe Parkinson disease. [L. mussito, to murmur constantly, fr. musso, pp. atus, to mutter] * * * mus·si·ta·tion .məs ə tā shən n movement of the lips… … Medical dictionary
mussitare — mus·si·tà·re v.intr. (io mùssito; avere) OB parlottare {{line}} {{/line}} DATA: av. 1342. ETIMO: dal lat. mŭssĭtāre parlottare , intens. di mussāre … Dizionario italiano
ԳԱՆԳԱՏԻՄ — (եցայ.) NBH 1 0528 Chronological Sequence: Unknown date, 13c ձ. γογγύζω Murmuro, mussito ռմկ. գանկըտիլ. Շշնջել. քրթմնջել. տրտնջել. գանգատ առնել. բողոքել. *Մարդարէքն գանգատին զիսրայէլէ ʼի դիմաց այ. Լծ. նար.: *Զօրքն գանգատեցան, ասելով: Նոյնպէս եւ… … հայերեն բառարան (Armenian dictionary)
ՄՐՄՆՋԵՄ — (եցի.) NBH 2 0308 Chronological Sequence: Early classical, 10c, 11c ն. եւ ն. μελετάω mussito, murmuro ἑπᾴδω, κωμῳδέω , ἑκτραγωδέω cano, recanto ἁποκλαίω defleo եւն. Մրմունջ առնել. մռմռալ ընդ ունչս կամ իբրեւ զմունջ. յերգ առնուլ եւ հենգնել. հծծել.… … հայերեն բառարան (Armenian dictionary)
ՇՇՆՋԵՄ — (եցի.) NBH 2 0487 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 11c, 13c չ.ն. ψιθυρίζω mussito, susrro. Շչունջս առնել. շչելով խօսել. քրթմնջել. տրտնջել. հծծել. քըսփըսալ, փըսփըսալ, քթին տակէն մըռըլտալ. ... *Ետես դաւիթ, եթէ շշնջեն ծառայք… … հայերեն բառարան (Armenian dictionary)
ՏՐՏՆՋԵՄ — (եցի.) NBH 2 0899 Chronological Sequence: 7c չ. γογγύζω (լծ. գանգատել.) murmuro, mussito, musso, obmurmuro καταλαλέω obloquor. որ եւ ՏՐՏՆՋԱԼ. Տրտունջ առնել. (իբր ընդ ունչս տրտմել կամ տռտռալ.) քրթմնջել. շշնջել. մրմնջել տժգոհութեամբ. գանգատ ունել.… … հայերեն բառարան (Armenian dictionary)