-
1 mundurek
сущ.• мундир• обмундировка• униформа• форма* * *mundur|ek♂, Р. \mundurekka форма (ученическая etc.)\mundurek, \mundurek harcerski форма харцеров;● kartofle w \mundurekkach картофель (картошка) в мундире
* * *м, Р mundurkaфо́рма (ученическая и т. п.)mundurek harcerski — фо́рма ха́рцеров
-
2 czarny mundurek
чёрная формаOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > czarny mundurek
-
3 idiotyczny mundurek
идиотская формаOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > idiotyczny mundurek
-
4 różowy mundurek
розовая формаOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > różowy mundurek
-
5 szkolny mundurek
школьная формаOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > szkolny mundurek
-
6 uczniowski
прил.• ученический* * *uczniows|ki\uczniowskicy ученический, школьный;mundurek \uczniowski школьная форма
* * *учени́ческий, шко́льныйmundurek uczniowski — шко́льная фо́рма
-
7 forma
сущ.• вид• образ• очертание• плесень• фасон• фигура• форма* * *1) jęz. forma (zdaniowa, predykat) лингв. предикат2) (gatunek) форма (жанр)3) (kondycja, stan) форма (состояние)4) (kształt) форма (очертание)5) (szablon) форма (шаблон)6) biol. forma (kategoria taksonomiczna) биол. форма (таксономическая категория)7) mat. forma (funkcjonał) мат. форма (функционал)8) muz. forma муз. форма9) prawn. forma (przedsiębiorstwa) юр. форма (предприятия)formularz форма (бланк)mundur, uniform форма (униформа)mundurek форма (школьная)ustrój полит. форма (правления)* * *form|a♀ форма;papierowa \forma шаблон (образец); być w \formaie быть в форме, хорошо себя чувствовать; быть хорошо натренированным; ● pro \forma для (ради) проформы
* * *жфо́рмаpapierowa forma — шабло́н ( образец)
być w formie — быть в фо́рме, хорошо́ себя́ чу́вствовать; быть хорошо́ натрениро́ванным
См. также в других словарях:
mundurek — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. mundurekrka {{/stl 8}}{{stl 7}} mundur używany przez dzieci i młodzież, szczególnie obowiązujący w szkole : {{/stl 7}}{{stl 10}}Przyjść na akademię w mundurku. Mundurek szkolny, harcerski.{{/stl 10}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
mundurek — m III, D. mundurekrka, N. mundurekrkiem; lm M. mundurekrki «przepisowy ubiór dla młodzieży należącej do jakichś organizacji młodzieżowych lub dla młodzieży szkolnej» Mundurek harcerski, szkolny. ∆ Kartofle w mundurkach «kartofle ugotowane i… … Słownik języka polskiego
szew — Coś pęka, trzeszczy itp. w szwach a) «o ubraniach: coś jest zbyt opięte, za ciasne»: (...) mundurek pękał na nim w szwach i ledwie się dopinał. M. Miller, Milion. b) «o pomieszczeniach: coś jest nadmiernie wypełnione, zatłoczone»: (...) była… … Słownik frazeologiczny
granatowy — I granatowywi «mający barwę ciemnoniebieską» Granatowe niebo. Granatowy mundurek szkolny. ∆ Granatowa policja «w okresie okupacji hitlerowskiej na terenie tzw. Generalnej Gubernii policja złożona z funkcjonariuszy Polaków, współpracująca w… … Słownik języka polskiego
pensjonarski — «dotyczący pensjonarki, taki jak u pensjonarki, naiwny, afektowany, młodzieńczy» Pensjonarski mundurek. Pensjonarska egzaltacja. Pensjonarski sposób mówienia. Pensjonarski wygląd. Pensjonarskie zachowanie … Słownik języka polskiego
plisować — ndk IV, plisowaćsuję, plisowaćsujesz, plisowaćsuj, plisowaćował, plisowaćowany «zakładać, zaprasowywać plisy, fałdy, zakładki» Mundurek z plisowaną spódniczką. Koszula plisowana w drobne fałdki. Plisować ręcznie, maszynowo. ‹fr.› … Słownik języka polskiego
uczniowski — uczniowskiscy przym. od uczeń w zn. 1 Mundurek uczniowski. Czapka uczniowska. Uczniowskie przybory do pisania. Spółdzielnia uczniowska … Słownik języka polskiego
gimnazjalny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, gimnazjalnyni, {{/stl 8}}{{stl 7}}od rz. gimnazjum: Mundurek gimnazjalny. Uczniowie gimnazjalni. {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pozszywać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIIa, pozszywaćam, pozszywaća, pozszywaćają, pozszywaćany {{/stl 8}}{{stl 7}} zszyć kilka kawałków ze sobą, zszyć wszystkie elementy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Pozszywać podziurawione kieszenie. Pozszywać kawałki materiału … Langenscheidt Polski wyjaśnień
znienawidzić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIb, znienawidzićdzę, znienawidzićdzi, znienawidzićwidź, znienawidzićdzony {{/stl 8}}{{stl 7}} zacząc kogoś, coś nienawidzić; poczuć nienawiść, wstręt w stosunku do kogoś lub czegoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Znienawidził… … Langenscheidt Polski wyjaśnień