-
1 muhasım
muhasım [ɑː] feindlich; Gegner m -
2 muhasım
а1.вражде́бный; вра́жеский, неприя́тельский, проти́вный (относящийся к противнику)2.неприя́тель, проти́вник, враг -
3 muhasım
"1. adversary, opponent; enemy. 2. hostile; warring; conflicting."
См. также в других словарях:
muhasım — is., esk., Ar. muḫāṣim Birbirine düşman olanlardan her biri … Çağatay Osmanlı Sözlük
MUHASIM — Düşmanlık eden. Düşman olan taraflardan biri. Hasım olan. Birbirini dâva edenlerden her biri. Karşı tarafı tutan … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
MUHASIMÎN — (Muhasım. C.) Düşmanlar, muhasımlar … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
