-
101 tender
-
102 mør
adj.(ikke sej gennemstegt el. -kogt om fx træ) mürbe, zart, gar, morsch -
103 corrompido
kɔrrɔm'piđoadj1) morsch, verdorben2) (fig) korruptcorrompidocorrompido , -a [korrom'pido, -a]num2num (degenerado) (sittlich) verkommennum3num literatura korrumpiert -
104 podrido
po'đriđoadj1) ( alimentos) faul, verdorben2) ( madera) morsch3) ( viciado) verkommen, verdorben→ link=pudrir pudrir{————————podridopodrido , -a [po'ðriðo, -a]faul; (figurativo) verdorben; estar podrido de dinero stinkreich sein -
105 pútrido
-
106 carcomido
karko'miđoadjwurmstichig, altersschwach, morsch -
107 carians
cariāns, antis (caries), morsch, faul, tripus, Mart. Cap. 1. § 10. -
108 caries
cariēs, em, ē (nur diese drei Kasus), f. (vgl. altind. çīryátē, wird zerbrochen, zerfällt; griech. κήρ, Verderben, Tod), das Morsch-, Faulsein, die Morschheit, Fäulnis, Lucil.: des Holzes infolge des Alters, Ov. u. Vitr.: der Mauern, Amm.: der Knochen, Cels.: des ausgetrockneten Bodens, Col.: der eigentümlich milde Geschmack alten Weins, Plin., u. des alten Obstes, Mart. – übtr., spottweise von alten, welken Personen, Afran. com. 250. Turpil. com. 104. -
109 cariosus
cariōsus, a, um (caries), morsch, faul, mürbe, I) eig.: os, Cels.: dentes, Phaedr. u. Plin.: palmula fit vetustate cariosior, Varr.: terra, trocken, beinahe zu Staub geworden, Cato u. Col.: von altem Wein, vina, amphora Falerni, mild, Mart. – II) übtr.: senectus, Ov.: di (Götterstatuen), Eccl.: sacerdotes perfidiā cariosi, Ambros. ep. 10, 3: c. nuptiae, mit einer alten (welken) Person, Manil. b. Varr. LL. 7, 28 (nach Lachmanns Verbesserung).Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > cariosus
-
110 fluvidus
fluvidus, a, um (fluo, s. Eutych. 553, 20 K.) = fluidus, I) fließend, flüssig, Lucr. 2, 464 u. 466. – II) übtr., zerfließend, morsch, hinfällig, species (Plur.), Boëth. inst. mus. 5, 2. p. 352, 19 Fr.: homo fluvida materia et caduca, Sen. ep. 58, 24: imbecilli et fluvidi intervalla constituimus, ibid. § 27.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > fluvidus
-
111 marcidus
marcidus, a, um (marceo), I) welk, morsch, lilia, Ov.: aures, Plin.: domus, Sen. rhet.: asseres, Vitr. – II) übtr., matt, träge, entkräftet, entnervt, vom Schwelgen, Schlafen, sol, Poëta b. Diom. – marcidus vino et somno, Sen. rhet.: somno aut libidinosis vigiliis marcidus, Tac.: alii principes marcidi somno, alii pervigiles et insomnes, Plin. pan.: senectus, Val. Max.: oculi libidine marcidi, verbuhlte, Apul.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > marcidus
-
112 putidus
pūtidus, a, um (puteo), faul, morsch, modrig, ranzig, nach Fäulnis od. Moder riechend, A) eig.: paries, Afran. fr.: navis, Caecil. com. fr.: vulnera, brandige, Cato: caro, Cic.: aper, Mart.: fungus, Plaut.: uva, Varro fr.: odor, Varro LL. – B) übtr.: 1) im allg.: cerebrum putidius, etwas anbrüchiges, verbranntes, Hor. sat. 2, 3, 75. – v. alten Pers., homo, Plaut.: longo putida saeculo, Hor. – 2) insbes., widrig, widerwärtig, kleinlich, pedantisch, homo, Petron.: putidissimi servi, Petron.: putidissima iactatio, Petron.: lingua putidissima, Hieron.: haec satis spero vobis molesta et putida videri, Cic.: putidum est (es erscheint pedantisch, sieht nach Übertreibung aus) m. Infin., vereor ne putidum sit scribere ad te, quam sim occupatus, Cic. ad Att. 1, 14, 1. – v. Redner u. dessen Ausdruck, gesucht, geziert, überladen, Demosthenes, Cic.: ne obscurum esset aut putidum, Cic. -
113 putreo
putreo, truī, ēre (puter), morsch-, mürbe sein, annis corpus putret, Acc. tr. 56: annis et aetate hoc corpus putret, Pacuv. tr. 340. Vgl. puteo. -
114 putresco
putrēsco, putruī, ere (putreo), I) in Verwesung-, in Fäulnis übergehen, verwesen, verfaulen, vermodern, morsch werden, o te ineptum, si putes meā interesse supra terram an infra putrescam, Sen.: ne corpus eius putrescat, Arnob.: putrescit vestis, Hor.: putrescunt dentes, Plin.: putrescit ulcus, geht in Brand über, wird brandig, Cels.: u. so si vulnus putruerit, Pelagon. veterin.: im Bilde, cor nostrum ibi ponamus, ubi putrescere (sich verzehren) non potest saecularibus curis, Augustin. serm. 19, 6. – II) übtr., mürbe-, locker werden, tophum caloribus putrescere, Colum.: solum putrescit, Colum. – ⇒ Oft Variante von putesco, w. vgl.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > putresco
-
115 putridus
putridus, a, um (putreo), I) voll Fäulnis, faul, angegangen, morsch, dentes, Cic. Pis. 1: nimis iam putrida membra, Lucan. 2, 141: iam pro putrido his piscis occisus est, Sen. nat. qu. 3, 18, 3: si quid in nucleo putridi fuerit, Plin. 23, 88. – II) übtr., mürbe, locker, pectora, Catull. 64, 351. – ⇒ Sen. ep. 58, 35 jetzt aedificio putri u. Plin. 19, 161 jetzt putribus locis.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > putridus
-
116 ruderarius
rūderārius, a, um (rudus), morsch, gebrechlich, cribrum, Apul. met. 8, 23.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > ruderarius
-
117 çürük
çürük <- ğü> Fäulnis f; blaue(r) Fleck; faul, verfault; zweifelhaft, dunkel; Argument leicht widerlegbar; Baum, Brett morsch; Angaben unhaltbar; Angelegenheit hoffnungslos; MIL dienstuntauglich; ausgemustert;çürük gaz Abgase n/pl;çürük mal alte(r) Kram, Gerümpel n;çürük tahtaya basmak sich auf eine faule Sache einlassen;çürüğe çıkarmak MIL als dienstuntauglich erklären; ausrangieren;diş çürüğü Zahnfäule f -
118 porsuk
porsuk2 runzelig; morsch; schlaff, lax -
119 der Mohr hat seine Schuldigkeit getan, der Mohr kann gehen
(jmd. hat alles getan, was zu tun war, und fühlt sich jetzt überflüssig)мавр сделал свое дело, мавр может удалиться... bin ich schon morsch, unbrauchbar, nur noch Feuerholz, das ist ein billiger Trost, sich zu bedanken, der Mohr hat seine Schuldigkeit getan, der Mohr kann gehen... (W. Steinberg. Pferdewechsel)
Das Deutsch-Russische Wörterbuch Zeitgenössischer Idiome > der Mohr hat seine Schuldigkeit getan, der Mohr kann gehen
-
120 fradicio
fradiciofradicio ['fra:dit∫o]sostantivo MaskulinKorruption Feminin, Korruptheit Feminin————————fradiciofradicio , -a <-ci, -ce>aggettivo1 (marcio) verdorben; (uova) faul; (legno) morsch2 (bagnato) durchnässt; (di sudore) schweißgebadet; bagnato fradicio klatschnass3 (figurato: corrotto) verdorbenDizionario italiano-tedesco > fradicio
СтраницыСм. также в других словарях:
Mörsch — Stadt Rheinstetten Koordinaten … Deutsch Wikipedia
Morsch — Morsch, er, este, adj. et adv. welches eigentlich mürbe bedeutet, aber nur in einigen Fällen üblich ist. 1) Von festen Körpern, welche durch die Fäulniß mürbe werden, sagt man im gemeinen Leben, daß sie morsch sind; Ital. marcio. Ein morscher… … Grammatisch-kritisches Wörterbuch der Hochdeutschen Mundart
morsch — Adj std. (15. Jh., Form 16. Jh.), nndl. mors morsch , vermorzelen zerreiben Stammwort. Älter mursch, wozu mhd. mürsen zerstoßen ; die Bedeutung ist also etwas, das beim Berühren, Zerreiben, zerfällt . Keine klare Vergleichsmöglichkeit; Formal und … Etymologisches Wörterbuch der deutschen sprache
morsch — Adj. (Aufbaustufe) durch Alter oder Fäulnis brüchig geworden Synonyme: leicht zerfallend, mürbe, vermorscht Beispiel: Der Junge kletterte auf einen morschen Baum. Kollokation: morsch werden … Extremes Deutsch
Mörsch — Mörsch, Landgemeinde im bad. Kreis Karlsruhe, Amt Ettlingen, an der Eisenbahn Karlsruhe Durmersheim, hat eine kath. Kirche und (1905) 3026 Einw … Meyers Großes Konversations-Lexikon
morsch — »brüchig, zerfallend; faulig«: Das seit dem 16. Jh. in ostmitteld. Lautung bezeugte Adjektiv gehört mit dem älteren mursch (15. Jh.) und mit niederd. murs zu der Wortgruppe von ↑ mürbe (beachte das Verb mhd. zer mürsen »zermalmen, zerquetschen«) … Das Herkunftswörterbuch
morsch — modrig; faul; verfault; verrottet; faulig * * * morsch [mɔrʃ] <Adj.>: besonders durch Fäulnis, auch durch Alter, Verwitterung o. Ä. brüchig, leicht zerfallend: eine morsche Brücke; ein morsches Dach; morsche Balken. Syn.: ↑ alt, ↑ baufällig … Universal-Lexikon
morsch — baufällig, bröckelig, brüchig, leicht brechend/zerfallend, mürbe, vermorscht; (nordd.): rott; (landsch.): mulmig. * * * morsch:brüchig·mürbe·mulmig+vermodert morsch 1.brüchig,mürbe,vermodert,verrottet,verkommen,faul,verfallen,zerfallen,baufällig,s… … Das Wörterbuch der Synonyme
Morsch — I. moor, mor, morsch nn marécage Alsace. II. adj pourri, vermoulu Alsace … Glossaire des noms topographiques en France
Mörsch (Frankenthal) — Mörsch Stadt Frankenthal (Pfalz) Koordinaten: 49° 33′ N … Deutsch Wikipedia
Mörsch (Begriffsklärung) — Mörsch bezeichnet: einen Stadtteil von Rheinstetten, siehe Mörsch einen Ortsbezirk von Frankenthal (Pfalz), siehe Mörsch (Frankenthal) Mörsch ist der Familienname folgender Personen: Emil Mörsch, (1872–1950), deutscher Bauingenieur Siehe auch… … Deutsch Wikipedia