morowy

См. также в других словарях:

• morowy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, morowywi, pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} tylko o osobach: godny uznania, dzielny; też: taki, na którym można polegać, równy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Morowy chłopak, facet. Morowa dziewczyna! Nie dała sobą pomiatać. {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• morowy — I 1. «zrobiony z mory» Morowa suknia, morowe wstążki. 2. «podobny z połysku i deseniu do mory, taki jak mora» Morowy deseń. II morowywi 1. przestarz. «niosący, powodujący mór» ∆ Morowe powietrze, morowa zaraza «dżuma» ◊ dziś żywe: Unikać, strzec… …   Słownik języka polskiego

• morowy — Bać się kogoś, czegoś jak morowego powietrza, jak morowej zarazy zob. bać się 1. Unikać, strzec się, wystrzegać się kogoś, czegoś jak morowego powietrza, jak morowej zarazy; stronić od kogoś, od czegoś jak od morowego powietrza, jak od morowej… …   Słownik frazeologiczny

• Шаруга, Лешек — Лешек Шаруга, собственно Александр Вирпша (польск. Leszek Szaruga, Aleksander Wirpsza, 28 февраля 1946, Краков)  польский поэт, переводчик, историк литературы и литературный критик. Содержание 1 Биография 2 Книги …   Википедия

• chłop — m IV, DB. a, C. u, Ms. chłoppie; lm DB. ów 1. lm M. ci i «drobny rolnik, najczęściej prowadzący samodzielną gospodarkę» Chłop małorolny. Chłopi pańszczyźniani. Chłop spółdzielca. Uwłaszczenie chłopów. Rządy robotników i chłopów. Ch …   Słownik języka polskiego

• morus — I m IV, DB. a, Ms. morussie; lm M. y, DB. ów rub. «człowiek sympatyczny, porządny, morowy» II m IV, DB. a, Ms. morussie; lm M. y, DB. ów pot. «ktoś umorusany, zabrudzony; smoluch, brudas» …   Słownik języka polskiego