См. также в других словарях:
monoftong — MONOFTÓNG, monoftongi, s.m. Vocală provenită din reducerea unui diftong. – Din fr. monophtongue. Trimis de LauraGellner, 04.06.2004. Sursa: DEX 98 monoftóng s. m. (sil. mf. ftong), pl. monoftóngi Trimis de siveco, 10.08.2004. Sursa: Dicţionar… … Dicționar Român
monoftong — mȍnoftong m <N mn nzi> DEFINICIJA fon. jednoglasnik, opr. diftong ETIMOLOGIJA grč. monóphthoggos ≃ mono + phthóggos: zvuk … Hrvatski jezični portal
monoftóng — a m (ọ̑) lingv. glasovna, zlasti samoglasniška enota kot posledica samo enega obstojnega položaja govoril, enoglasnik: prehod diftonga v monoftong … Slovar slovenskega knjižnega jezika
Monoftong — Enkeltlyd … Danske encyklopædi
monoftong — m III, D. u, N. monoftonggiem; lm M. i jęz. «pojedyncza samogłoska (nie będąca dyftongiem)» ‹z gr.› … Słownik języka polskiego
monoftong — mo|nof|tong sb., en, er, erne (LINGVISTIK enkelt vokallyd) … Dansk ordbog
monoftong — s ( en, er) SPRÅK … Clue 9 Svensk Ordbok
monoftongizacija — monoftongizácija ž DEFINICIJA lingv. promjena diftonga u monoftong ETIMOLOGIJA vidi monoftong … Hrvatski jezični portal
monoftonga — MONOFTONGÁ, pers. 3 monoftonghează, vb. I. refl. (Despre diftongi) A se reduce la o singură vocală. – Din fr. monophtonguer. Trimis de LauraGellner, 04.06.2004. Sursa: DEX 98 monoftongá vb. (sil. mf. fton ), ind. prez. 1 s … Dicționar Român
monoftongiczny — przym. od monoftong Dźwięk monoftongiczny. Wymowa monoftongiczna dwugłoski … Słownik języka polskiego
monoftongizacja — ż I, DCMs. monoftongizacjacji, blm jęz. «proces przekształcania się dyftongu (dwugłoski) w monoftong» ‹z gr.› … Słownik języka polskiego
