Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

molitum

  • 1 molitum

    1.
    mŏlo, ŭi, ĭtum, 3, v. a. [mola], to grind in a mill.
    I.
    Lit.:

    molendum usque in pistrino,

    Ter. Phorm. 2, 1, 19:

    hordeum in subtilem farinam,

    to grind into fine flour, Plin. 18, 7, 14, § 73:

    tolle molam, et mole farinam,

    Vulg. Isa. 47, 2.— Absol.:

    in mola,

    Vulg. Matt. 24, 41: molentes in unum, at one mill or stone, id. Luc. 17, 35. —
    II.
    Transf., in mal. part., Aus. Epigr. 71, 7; cf. Petr. 23.—Hence, P. a.: mŏlĭ-tus, a, um, ground; as subst.: mŏlĭ-tum, i, n., food made of flour:

    edo lubentius molitum quam praehibeo a me,

    Plaut. Men. 5, 6, 13.
    2.
    Mŏlo or Mŏlon, ōnis, m., a surname of Apollonius of Rhodes, a Greek rhetorician, one of Cicero's teachers, who came to Rome as an ambassador of the Rhodians, Cic. Brut. 70, 245; 90, 311; id. Att. 2, 1, 9; Quint. 12, 6, 7, etc.

    Lewis & Short latin dictionary > molitum

  • 2 molitum

    ī n.

    Латинско-русский словарь > molitum

  • 3 molo [1]

    1. molo, uī, itum, ere (mola), mahlen, I) eig.: 1) im allg., absol., ego pro te molam, Ter. Andr. 200: sed tibi fortasse alius molit et depsit, Varro sat. Men. 331: Ceres (invenit) molere et conficere, das Mahlen u. Backen, Plin. 7, 191: clausum in carcere molere fecerunt, Vulg. iudic. 16, 21: duae erunt molentes in mola, Vulg. Matth. 24, 41: molendumst in pistrino, Ter. Phorm. 249: atque ibi favillae plena, fumi ac pollinis coquendo sit faxo et molendo, Ter. adelph. 847. – m. Acc., caementa marmorea contundere et molere, Vitr. 7, 6: m. hordeum purgatum, Plin. 18, 73: m. hordeum sine perfusione tostum in subtilem farinam, ibid. § 74: oft Partiz. molitus, a, um, gemahlen, cibaria molita, gem. Mundvorrat, Mehl, Caes. b. G. 1, 5, 3: vicia m., Varro r. r. 2, 2, 16: ervum m., Colum. 11, 3, 5. Scrib. Larg. 125 u. 126: faba m., Scrib. Larg. 158: hordeum m., Plin. 18, 78: lolium m., Plin. 22, 160: piper m., Scrib. Larg. 160: sal Romaniense m., Cato r. r. 162, 1: micae marmoris contusae et molitae, Vitr. 7, 6. – subst., molitum, ī. n., das Gemahlene, nimio edo libentius molitum, quam molitum praehibeo, als daß ich selbst Gemahlenes liefere (d.i. selbst in der Stampfmühle mahle), Plaut. Men. 979. – 2) prägn., mahlen = durch Mahlen gewinnen, farinam, Hieron. in Isai. 13, 47, 2. – II) übtr., vom Beischlaf, Petron. 23, 5. Auson. epigr. 67 (71), 7 u. 74 (123), 2.

    lateinisch-deutsches > molo [1]

  • 4 molo

    1. molo, uī, itum, ere (mola), mahlen, I) eig.: 1) im allg., absol., ego pro te molam, Ter. Andr. 200: sed tibi fortasse alius molit et depsit, Varro sat. Men. 331: Ceres (invenit) molere et conficere, das Mahlen u. Backen, Plin. 7, 191: clausum in carcere molere fecerunt, Vulg. iudic. 16, 21: duae erunt molentes in mola, Vulg. Matth. 24, 41: molendumst in pistrino, Ter. Phorm. 249: atque ibi favillae plena, fumi ac pollinis coquendo sit faxo et molendo, Ter. adelph. 847. – m. Acc., caementa marmorea contundere et molere, Vitr. 7, 6: m. hordeum purgatum, Plin. 18, 73: m. hordeum sine perfusione tostum in subtilem farinam, ibid. § 74: oft Partiz. molitus, a, um, gemahlen, cibaria molita, gem. Mundvorrat, Mehl, Caes. b. G. 1, 5, 3: vicia m., Varro r. r. 2, 2, 16: ervum m., Colum. 11, 3, 5. Scrib. Larg. 125 u. 126: faba m., Scrib. Larg. 158: hordeum m., Plin. 18, 78: lolium m., Plin. 22, 160: piper m., Scrib. Larg. 160: sal Romaniense m., Cato r. r. 162, 1: micae marmoris contusae et molitae, Vitr. 7, 6. – subst., molitum, ī. n., das Gemahlene, nimio edo libentius molitum, quam molitum praehibeo, als daß ich selbst Gemahlenes liefere (d.i. selbst in der Stampfmühle mahle), Plaut. Men. 979. – 2) prägn., mahlen = durch Mahlen gewinnen, farinam, Hieron. in Isai. 13, 47, 2. – II) übtr., vom Beischlaf, Petron. 23, 5. Auson. epigr. 67
    ————
    (71), 7 u. 74 (123), 2.
    ————————
    2. molo, āre, Nbf. v. 1. molo, mahlen, Itala (S. Germ. II) Matth. 24, 41.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > molo

  • 5 molo

    molo molo, molui, molitum, ere молоть, размалывать

    Латинско-русский словарь > molo

  • 6 protraho

    prō-traho, trāxī, tractum, ere, vor-, vorwärts ziehen, I) hervorziehen, -schleppen, nach einem Orte fort-, hinziehen, fort-, hinschleppen, A) eig.: alqd volsellā, Cels.: alqm e tentorio, Tac.: nescio quibus tenebris protractum portentum, Val. Max.: pedibus informe cadaver protrahitur, Verg. – alqm hinc in convivium, Cic.: alqm capillo in viam, Plaut.: alqm in medium manibus suis, Suet.: alqm ad operas mercennarias, Cic. – B) übtr.: 1) hervorziehen, a) übh.: alqd in lucem, in medium, Lucr. – b) prägn., hervorziehen = ans Licht bringen, offenbaren, entdecken, facinus per indicium, Liv.: publicanorum fraudes, Vell.: auctorem nefandi facinoris, Liv.: Q. Salvidienum consilia nefaria adversus Caesarem molitum indicio suo, Liv. epit. – 2) fortziehen, a) übh.: videt ad paupertatem protractum esse se, sieht sich zur Armut hinabgesunken, Plaut. trin. 109. b) prägn., jmd. zu etw. nötigen, treiben, alqm ad indicium, Liv.: ad gestum pueros (v. der infantia linguae), Lucr.: profugos ad arma, Sil. – II) vorwärts-, weiterziehen, nur übtr.: 1) der Zeit nach hinausziehen, hinziehen, verlängern, epulas a medio die ad mediam noctem, Suet.: convivia in primam lucem, Suet.: spectaculum in serum, Suet.: quia bellum Cimbricum protrahebatur, sich in die Länge zog, Eutr.: quo diutius protrahor, Vopisc. – absol., quinque horas protraxit, schleppte sein Leben noch fünf Stunden hin, Suet. Ner. 33, 3. – 2) der Geltung nach bis auf etw. ausdehnen, erstrecken, hoc usque ad Graecum sermonem, Ulp. dig. 45, 1, 1 extr. – / Synkop. Perfektformen protraxtis, Sil. 16, 84 u. Infin. protraxe, Lucr. 5, 1157.

    lateinisch-deutsches > protraho

  • 7 molo

    [st1]1 [-] mŏlo, ĕre, lŭi, lĭtum: - tr. - moudre, broyer.    - moluit frustra, Plaut.: il s'est donné une peine inutile. [st1]2 [-] Mŏlo (Mŏlōn), ōnis, m.: Molon (philosophe de Rhodes).    - [gr]gr. Μόλων, ωνος.
    * * *
    [st1]1 [-] mŏlo, ĕre, lŭi, lĭtum: - tr. - moudre, broyer.    - moluit frustra, Plaut.: il s'est donné une peine inutile. [st1]2 [-] Mŏlo (Mŏlōn), ōnis, m.: Molon (philosophe de Rhodes).    - [gr]gr. Μόλων, ωνος.
    * * *
        Molo, molis, molui, molitum, pen. corr. molere. Caes. Mouldre.

    Dictionarium latinogallicum > molo

  • 8 protraho

    prō-traho, trāxī, tractum, ere, vor-, vorwärts ziehen, I) hervorziehen, -schleppen, nach einem Orte fort-, hinziehen, fort-, hinschleppen, A) eig.: alqd volsellā, Cels.: alqm e tentorio, Tac.: nescio quibus tenebris protractum portentum, Val. Max.: pedibus informe cadaver protrahitur, Verg. – alqm hinc in convivium, Cic.: alqm capillo in viam, Plaut.: alqm in medium manibus suis, Suet.: alqm ad operas mercennarias, Cic. – B) übtr.: 1) hervorziehen, a) übh.: alqd in lucem, in medium, Lucr. – b) prägn., hervorziehen = ans Licht bringen, offenbaren, entdecken, facinus per indicium, Liv.: publicanorum fraudes, Vell.: auctorem nefandi facinoris, Liv.: Q. Salvidienum consilia nefaria adversus Caesarem molitum indicio suo, Liv. epit. – 2) fortziehen, a) übh.: videt ad paupertatem protractum esse se, sieht sich zur Armut hinabgesunken, Plaut. trin. 109. b) prägn., jmd. zu etw. nötigen, treiben, alqm ad indicium, Liv.: ad gestum pueros (v. der infantia linguae), Lucr.: profugos ad arma, Sil. – II) vorwärts-, weiterziehen, nur übtr.: 1) der Zeit nach hinausziehen, hinziehen, verlängern, epulas a medio die ad mediam noctem, Suet.: convivia in primam lucem, Suet.: spectaculum in serum, Suet.: quia bellum Cimbricum protrahebatur, sich in die Länge zog, Eutr.: quo diutius protrahor, Vopisc. – absol., quinque horas protraxit, schleppte
    ————
    sein Leben noch fünf Stunden hin, Suet. Ner. 33, 3. – 2) der Geltung nach bis auf etw. ausdehnen, erstrecken, hoc usque ad Graecum sermonem, Ulp. dig. 45, 1, 1 extr. – Synkop. Perfektformen protraxtis, Sil. 16, 84 u. Infin. protraxe, Lucr. 5, 1157.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > protraho

  • 9 congiārium

        congiārium ī, n    [congius], a largess to the poor of a congius to each man (of oil, etc.): congiariis multitudinem delenire.—A largess in money, gift, distribution: ab Antonio: plebi, Ta.: molitum, Cu.: multa, L.
    * * *
    largess for soldiers/poor; gift in grain/oil/wine/salt/money; 1 congius vessel

    Latin-English dictionary > congiārium

  • 10 Мука

    - farina (triticea; hordacea); far, farris,n; molitum;

    • мука пшеничная - similago,inis,f;

    • мука пирожная - libarium;

    • мука высшего сорта - pollen,inis,n;

    • мука второго сорта - secundarium;

    Большой русско-латинский словарь Поляшева > Мука

  • 11 Molo

    1.
    mŏlo, ŭi, ĭtum, 3, v. a. [mola], to grind in a mill.
    I.
    Lit.:

    molendum usque in pistrino,

    Ter. Phorm. 2, 1, 19:

    hordeum in subtilem farinam,

    to grind into fine flour, Plin. 18, 7, 14, § 73:

    tolle molam, et mole farinam,

    Vulg. Isa. 47, 2.— Absol.:

    in mola,

    Vulg. Matt. 24, 41: molentes in unum, at one mill or stone, id. Luc. 17, 35. —
    II.
    Transf., in mal. part., Aus. Epigr. 71, 7; cf. Petr. 23.—Hence, P. a.: mŏlĭ-tus, a, um, ground; as subst.: mŏlĭ-tum, i, n., food made of flour:

    edo lubentius molitum quam praehibeo a me,

    Plaut. Men. 5, 6, 13.
    2.
    Mŏlo or Mŏlon, ōnis, m., a surname of Apollonius of Rhodes, a Greek rhetorician, one of Cicero's teachers, who came to Rome as an ambassador of the Rhodians, Cic. Brut. 70, 245; 90, 311; id. Att. 2, 1, 9; Quint. 12, 6, 7, etc.

    Lewis & Short latin dictionary > Molo

  • 12 molo

    1.
    mŏlo, ŭi, ĭtum, 3, v. a. [mola], to grind in a mill.
    I.
    Lit.:

    molendum usque in pistrino,

    Ter. Phorm. 2, 1, 19:

    hordeum in subtilem farinam,

    to grind into fine flour, Plin. 18, 7, 14, § 73:

    tolle molam, et mole farinam,

    Vulg. Isa. 47, 2.— Absol.:

    in mola,

    Vulg. Matt. 24, 41: molentes in unum, at one mill or stone, id. Luc. 17, 35. —
    II.
    Transf., in mal. part., Aus. Epigr. 71, 7; cf. Petr. 23.—Hence, P. a.: mŏlĭ-tus, a, um, ground; as subst.: mŏlĭ-tum, i, n., food made of flour:

    edo lubentius molitum quam praehibeo a me,

    Plaut. Men. 5, 6, 13.
    2.
    Mŏlo or Mŏlon, ōnis, m., a surname of Apollonius of Rhodes, a Greek rhetorician, one of Cicero's teachers, who came to Rome as an ambassador of the Rhodians, Cic. Brut. 70, 245; 90, 311; id. Att. 2, 1, 9; Quint. 12, 6, 7, etc.

    Lewis & Short latin dictionary > molo

  • 13 GRIND DOWN

    [V]
    EMOLO (-ERE -MOLUI -MOLITUM)
    PRAETERO (-ERE -TRIVI -TRITUM)
    PERMOLO (-ERE)
    COMMOLO (-ERE -UI -ITUS)

    English-Latin dictionary > GRIND DOWN

См. также в других словарях:

  • Malz, das — Das Malz, des es, plur. inus. das zum Bierbrauen bestimmte geschrotene Getreide, und in weiterer Bedeutung auch das durch Einweichen und Dörren zum Schroten zubereitete Getreide dieser Art. Daher man unter dem Ausdrucke Malz machen oder malzen… …   Grammatisch-kritisches Wörterbuch der Hochdeutschen Mundart

  • blé — [ ble ] n. m. • blet 1080; p. ê. frq. °blad ou gaul. °blato « farine » 1 ♦ Plante herbacée de la famille des graminées; céréale dont le grain sert à l alimentation (farine, pain). ⇒ froment. Blé commun ou blé tendre (à épis barbus; sans barbes).… …   Encyclopédie Universelle

  • AGERINUS — libertus Agrippinae, cui ad Neronem a Matre misio, Anicetus gladium inter pedes abiecit, tum quasi deprehenso, auctore Agrippinâ istum Principi exitum esse molitum. Tacit. l. 14. Annal. c. 6. et 7 …   Hofmann J. Lexicon universale

  • CEVALERIUS Antonius Rodolphus — Normannus, Parisiis sub Franc. Vatablo, Oxonii sub Franc. Fagio, Hebraicae Linguae operam dedit, Elizabetham dein Angliae futuram Reginam Gallicam linguam docuit. Post obitum Eduardi VI. in Germaniam delatus filiam uxoris Eman. Tremellii sibi… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • FARINA — far molitum est, Graece Α῎λευρον; proprie enim de farre dicitur. At farina hordeacea, Graece Α῎λφιτον, Latinis polenta appellatur, qua de voce infra. Hesych. Α῎λευρα κυρίως τὰ σίτου, ἄλφιτα δὲ τὰ τῶ κριθῶν. Vide de illa Plin. l. 18. c. 9. uti de… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • MURIA — titulus Epigr. 103. l. 13. Martial. Antipolitani fateor sum filia thynni: Essem si scombri, non tibi missa forem. Liquamen est sale thynni soluti. Cum enim tria apud Veteres huiusmodi liquaminum genera essent; primum, quod a scombro, garum;… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • PENSILES Horti — Curtio l. 5. c. 1. ubi Babylonem deseribit, memorantur his verbis: Super arce vulgatum Graecorum fabulis miraculum Pensiles horti sunt; summam murorum altitudinem aequantes multarumque arborum umbrâ et proceitate amoeni. Saxô pilae, quae totum… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • esmorecíu /a —    significado: desmayado, exhausto, agotado /a    etimología: lat. ex molere, molitum / am ( moler, molido ), tal vez por influjo de morir dice Corominas; interpretación popular, ya que elesmorecíu /a se queda como muerto …   Etimologías léxico asturiano

  • esmorecese —    significado: desmayado, exhausto, agotado /a    etimología: lat. ex molere, molitum / am ( moler, molido ), tal vez por influjo de morir dice Corominas; interpretación popular, ya que elesmorecíu /a se queda como muerto …   Etimologías léxico asturiano

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»