mocz

См. также в других словарях:

• mocz — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż III, D. u, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} płyn wydzielany przez nerki i wydalany z organizmu, zawierający zbędne albo szkodliwe końcowe produkty przemiany materii : {{/stl 7}}{{stl 10}}Oddawać mocz. Analizować mocz. {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• mocz — m II, D. u, blm «płyn wydzielany przez nerki i wydalany z organizmu, zawierający wodę oraz rozpuszczone w niej zbędne lub szkodliwe produkty przemiany materii; uryna» Analiza moczu. Oddawać mocz …   Słownik języka polskiego

• 21922 Mocz — Mocz Discovery and designation Discovered by Lincoln Laboratory Near Earth Asteroid Research Team Discovery site Socorro Discovery date November 3, 1999 Designations …   Wikipedia

• Meanings of minor planet names: 21001–22000 — As minor planet discoveries are confirmed, they are given a permanent number by the IAU s Minor Planet Center, and the discoverers can then submit names for them, following the IAU s naming conventions. The list below concerns those minor planets …   Wikipedia

• potrzeba — 1. euf. Chodzić, iść, pójść, wyjść itp. za (swoją, własną) potrzebą; załatwiać (swoją, naturalną) potrzebę «chodzić, pójść, wyjść itp., żeby oddać mocz lub kał; oddawać mocz lub kał»: – Wychodzę za własną potrzebą, zaraz wrócę – powiedziałem do… …   Słownik frazeologiczny

• robić — 1. Mieć co robić «mieć dużo zajęć, obowiązków»: (...) odbiorców przesyłek i przekazów pocztowych jest bez liku – listonosze mają co robić. SN 14/01/1999. 2. Nic sobie nie robić, niewiele sobie robić z kogoś, z czegoś «lekceważyć kogoś, coś»:… …   Słownik frazeologiczny

• moczowy — przym. od mocz Narządy moczowe. Pęcherz moczowy. ∆ anat. Cewka moczowa «u człowieka i ssaków: przewód odprowadzający mocz z pęcherza na zewnątrz organizmu» ∆ chem. Kwas moczowy «związek organiczny w postaci białej, krystalicznej substancji, jeden …   Słownik języka polskiego

• moczyć — ndk VIb, moczyćczę, moczyćczysz, mocz, moczyćczył, moczyćczony 1. «czynić mokrym, polewać, nasycać płynem; zwilżać» Moczyć bułkę w mleku. Moczyć włosy przed uczesaniem. Moczyć rzeczy do prasowania. Deszcz moczy ziemię. 2. «trzymać coś w płynie w… …   Słownik języka polskiego

• parcie — n I 1. «naciskanie, ciśnienie, napór» Parcie wód przerwało tamę. Parcie rumowiska skalnego powaliło drzewa. Parcie gruntu na mur oporowy. ∆ bot. Parcie korzeniowe «ciśnienie powstające w korzeniu rośliny, związane z aktywnym pobieraniem wody… …   Słownik języka polskiego

• posikać — dk I, posikaćam, posikaćasz, posikaćają, posikaćaj, posikaćał, posikaćany 1. pot. «spędzić jakiś czas na sikaniu, oddawaniu moczu» 2. pot. «sikając, oddając mocz, zmoczyć coś» Dziecko posikało pieluszki. 3. pot. «wypuszczając z czegoś (np. z węża …   Słownik języka polskiego

• posiusiać — dk I, posiusiaćam, posiusiaćasz, posiusiaćają, posiusiaćaj, posiusiaćał, posiusiaćany pot. «pomoczyć coś oddając mocz» Dziecko posiusiało materacyk. posiusiać się «oddać mocz mimo woli» Posiusiać się ze śmiechu …   Słownik języka polskiego