Перевод: с польского на русский

с русского на польский

mocz

  • 1 mocz

    сущ.
    • моча
    * * *
    ♂, Р. \moczu моча ž
    * * *
    м, Р moczu
    моча́ ż

    Słownik polsko-rosyjski > mocz

  • 2 jagnięcy mocz

    ягнячья моча

    Otwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > jagnięcy mocz

  • 3 oddać mocz

    отдать мочу

    Otwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > oddać mocz

  • 4 oddawać mocz

    отдавать мочу

    Otwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > oddawać mocz

  • 5 własny mocz

    собственная моча

    Otwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > własny mocz

  • 6 moczyć\ się

    mocz|yć się
    несов. 1. мокнуть;

    len się \moczyć\ sięy лён мокнет; \moczyć\ się się w wannie шутл. мокнуть в ванне;

    2. (oddawać mocz) мочиться
    +

    1. moknąć

    Słownik polsko-rosyjski > moczyć\ się

  • 7 oddać

    глаг.
    • воздать
    • гарантировать
    • дарить
    • дать
    • отдать
    • предоставить
    • предоставлять
    • разрешать
    • сбрасывать
    * * *
    1) (do eksploatacji) ввести(в эксплуатацию)
    2) oddać (głos) подать (голос)
    3) oddać (pod sąd) предать (суду)
    4) oddać (odpłacić) ответить, отплатить
    5) oddać (odtworzyć) воспроизвести
    6) oddać (płyn) испустить
    7) oddać (przekazać, odstąpić) выделить
    8) oddać (przekazać, powierzyć) сдать
    9) oddać (przekazać, wyrazić) передать
    10) oddać (sprawiedliwość) воздать (должное)
    11) oddać (strzał) произвести(выстрел)
    12) oddać (zwrócić) вернуть
    13) oddać (przekazać, wydać) отдать
    dać odrzut, kopnąć отдать (напр. об оружии)
    postawić (przed sądem) отдать (под суд)
    * * *
    odda|ć
    \oddaćdzą, \oddaćny сов. 1. отдать;

    \oddać dług отдать (вернуть) долг; \oddać do naprawy (do reperacji) отдать в починку (в ремонт); \oddać do recenzji отдать на рецензию;

    \oddać głos na kogoś, za kimś отдать голос, проголосовать за кого-л.;
    \oddać kogoś pod sąd отдать под суд кого-л.;

    \oddać do przedszkola отдать в детский сад;

    2. ответить тем же; отплатить, воздать;

    \oddać wet za wet отплатить той же монетой; \oddać z nawiązką вернуть (воздать) с лихвой;

    3. передать; воспроизвести;
    4. выделить; испустить;

    \oddać mocz испустить мочу, помочиться;

    ● \oddać komuś głos дать (предоставить) слово кому-л.;

    \oddać sprawiedliwość отдать справедливость (должное);

    \oddać przysługę оказать услугу
    +

    2. odpłacić 3. odtworzyć 4. wydzielić

    * * *
    oddadzą, oddany сов.
    1) отда́ть

    oddać dług — отда́ть (верну́ть) долг

    oddać do naprawy (do reperacji) — отда́ть в почи́нку (в ремо́нт)

    oddać do recenzji — отда́ть на реце́нзию

    oddać głos na kogoś, za kimś — отда́ть го́лос, проголосова́ть за кого́-л.

    oddać kogoś pod sąd — отда́ть под суд кого́-л.

    oddać do przedszkola — отда́ть в де́тский сад

    2) отве́тить те́м же; отплати́ть, возда́ть

    oddać wet za wet — отплати́ть то́й же моне́той

    oddać z nawiązką — верну́ть (возда́ть) с лихво́й

    3) переда́ть; воспроизвести́
    4) вы́делить; испусти́ть

    oddać mocz — испусти́ть мочу́, помочи́ться

    - oddać sprawiedliwość
    - oddać przysługę
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > oddać

  • 8 moczyć

    глаг.
    • вымачивать
    • вымочить
    • замачивать
    • замочить
    • мокнуть
    • мочить
    • намачивать
    • намочить
    • напитывать
    • погружать
    • пропитать
    • пропитывать
    • размачивать
    • размочить
    • смачивать
    • смочить
    • увлажнить
    • увлажнять
    * * *
    мочить, вымачивать, замачивать, макать, обмачивать, смачивать
    bić сл. мочить (бить)
    pokonywać сл. мочить (побеждать)
    zabijać сл. мочить (убивать)
    * * *
    mocz|yć
    \moczyćony несов. мочить; вымачивать;

    \moczyć nogi w roztworze soli мочить ноги в растворе соли; \moczyć skórę мочить (замачивать) кожу

    * * *
    moczony несов.
    мочи́ть; выма́чивать

    moczyć nogi w roztworze soli — мочи́ть но́ги в раство́ре со́ли

    moczyć skórę — мочи́ть (зама́чивать) ко́жу

    Słownik polsko-rosyjski > moczyć

  • 9 moczyć się

    несов.
    1) мо́кнуть

    len się moczy — лён мо́кнет

    moczyć się się w wannieшутл. мо́кнуть в ва́нне

    2) ( oddawać mocz) мочи́ться
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > moczyć się

См. также в других словарях:

  • mocz — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż III, D. u, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} płyn wydzielany przez nerki i wydalany z organizmu, zawierający zbędne albo szkodliwe końcowe produkty przemiany materii : {{/stl 7}}{{stl 10}}Oddawać mocz. Analizować mocz. {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • mocz — m II, D. u, blm «płyn wydzielany przez nerki i wydalany z organizmu, zawierający wodę oraz rozpuszczone w niej zbędne lub szkodliwe produkty przemiany materii; uryna» Analiza moczu. Oddawać mocz …   Słownik języka polskiego

  • 21922 Mocz — Mocz Discovery and designation Discovered by Lincoln Laboratory Near Earth Asteroid Research Team Discovery site Socorro Discovery date November 3, 1999 Designations …   Wikipedia

  • Meanings of minor planet names: 21001–22000 — As minor planet discoveries are confirmed, they are given a permanent number by the IAU s Minor Planet Center, and the discoverers can then submit names for them, following the IAU s naming conventions. The list below concerns those minor planets …   Wikipedia

  • potrzeba — 1. euf. Chodzić, iść, pójść, wyjść itp. za (swoją, własną) potrzebą; załatwiać (swoją, naturalną) potrzebę «chodzić, pójść, wyjść itp., żeby oddać mocz lub kał; oddawać mocz lub kał»: – Wychodzę za własną potrzebą, zaraz wrócę – powiedziałem do… …   Słownik frazeologiczny

  • robić — 1. Mieć co robić «mieć dużo zajęć, obowiązków»: (...) odbiorców przesyłek i przekazów pocztowych jest bez liku – listonosze mają co robić. SN 14/01/1999. 2. Nic sobie nie robić, niewiele sobie robić z kogoś, z czegoś «lekceważyć kogoś, coś»:… …   Słownik frazeologiczny

  • moczowy — przym. od mocz Narządy moczowe. Pęcherz moczowy. ∆ anat. Cewka moczowa «u człowieka i ssaków: przewód odprowadzający mocz z pęcherza na zewnątrz organizmu» ∆ chem. Kwas moczowy «związek organiczny w postaci białej, krystalicznej substancji, jeden …   Słownik języka polskiego

  • moczyć — ndk VIb, moczyćczę, moczyćczysz, mocz, moczyćczył, moczyćczony 1. «czynić mokrym, polewać, nasycać płynem; zwilżać» Moczyć bułkę w mleku. Moczyć włosy przed uczesaniem. Moczyć rzeczy do prasowania. Deszcz moczy ziemię. 2. «trzymać coś w płynie w… …   Słownik języka polskiego

  • parcie — n I 1. «naciskanie, ciśnienie, napór» Parcie wód przerwało tamę. Parcie rumowiska skalnego powaliło drzewa. Parcie gruntu na mur oporowy. ∆ bot. Parcie korzeniowe «ciśnienie powstające w korzeniu rośliny, związane z aktywnym pobieraniem wody… …   Słownik języka polskiego

  • posikać — dk I, posikaćam, posikaćasz, posikaćają, posikaćaj, posikaćał, posikaćany 1. pot. «spędzić jakiś czas na sikaniu, oddawaniu moczu» 2. pot. «sikając, oddając mocz, zmoczyć coś» Dziecko posikało pieluszki. 3. pot. «wypuszczając z czegoś (np. z węża …   Słownik języka polskiego

  • posiusiać — dk I, posiusiaćam, posiusiaćasz, posiusiaćają, posiusiaćaj, posiusiaćał, posiusiaćany pot. «pomoczyć coś oddając mocz» Dziecko posiusiało materacyk. posiusiać się «oddać mocz mimo woli» Posiusiać się ze śmiechu …   Słownik języka polskiego

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»