-
1 mistrzowski
mistrzowski [mistʃɔfski] adjMeisterschafts-tytuł \mistrzowski Meister[schafts]titel megzamin \mistrzowski Meisterprüfung f[wykonać coś] po mistrzowsku etw meisterhaft [ausführen] -
2 mistrzowski
mistrzowski (-ko, po -ku) meisterhaft;dyplom m mistrzowski Meisterprüfung f -
3 Meister
2) (fam: \Meisterprüfung) egzamin m mistrzowski -
4 tytuł
tytuł książki Buchtitel m;tytuł filmu Filmtitel m;pod tytułem unter dem Titel;tytuł naukowy akademischer Grad m;tytuł doktora Doktortitel m;tytuł mistrzowski SPORT Meistertitel m -
5 tytuł
książka pod \tytułem... das Buch mit [ lub unter] dem Titel...\tytuł naukowy akademischer Grad [ lub Titel]\tytuł doktora/profesora Doktor-/Professorentitel m3) ( godność)\tytuł szlachecki Adelstitel m, Adelsprädikat nt\tytuł honorowy Ehrentitel m4) sport\tytuł mistrzowski Meistertitel m5) ( podstawa) für, alsotrzymać pieniądze \tytułem czegoś Geld für etw bekommen6) jur\tytuł egzekucyjny Vollstreckungstitel m\tytuł własności Eigentumstitel m -
6 gekonnt
gekonnt [gə'kɔnt] -
7 Meisterbrief
Mei sterbrief mdyplom m mistrzowski -
8 meisterhaft
-
9 Meisterprüfung
Mei sterprüfung fegzamin m mistrzowski -
10 tadellos
-
11 virtuos
virtuos [vɪrtu'o:s]
См. также в других словарях:
mistrzowski — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ib, mistrzowskiscy {{/stl 8}}{{stl 7}} dotyczący mistrza, mistrzostwa; doskonały, perfekcyjny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Mistrzowski strzał na bramkę. Dyplom mistrzowski. Mistrzow ski kunszt.{{/stl 10}}{{stl 18}}ZOB. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
mistrzowski — mistrzowskiscy «dotyczący mistrza, mistrzostwa; niezrównany, doskonały, kunsztowny, artystyczny» Dyplom, kurs, egzamin mistrzowski. Narada mistrzowska w fabryce. Kariera mistrzowska. Mecz, wyczyn mistrzowski. Mistrzowska gra na fortepianie. po… … Słownik języka polskiego
po mistrzowsku — → mistrzowski … Słownik języka polskiego
dudek — pot. Wystrychnąć kogoś na dudka «oszukać kogoś, zrobić z kogoś głupca, ośmieszyć kogoś»: (...) stara się wystrychnąć na dudka swoich antagonistów, dając mistrzowski pokaz hipokryzji (...) brawurowo grając nawróconego i potulnego, choć kipi w nim… … Słownik frazeologiczny
derby — n ndm 1. sport. «największa doroczna klasyczna gonitwa dla trzyletnich koni na wyścigach konnych» Zwycięzca wielkiego derby w Warszawie. 2. sport. «mecz dwu lokalnych drużyn traktowany niezależnie od rangi (towarzyski, mistrzowski) jako… … Słownik języka polskiego
kunsztowny — kunsztownyniejszy «wykonany z artyzmem, precyzją, mistrzowski, artystyczny, misterny» Kunsztowna fryzura. Kunsztowna robota … Słownik języka polskiego
majsterski — majsterskiscy 1. «odnoszący się, należący do majstra» 2. przestarz. «wykonany doskonale, wzorowo, świetnie; mistrzowski» … Słownik języka polskiego
mecz — m II, D. u; lm M. e, D. ów «spotkanie sportowe; rozegranie partii między pojedynczymi zawodnikami lub dwiema drużynami» Mecz piłkarski, tenisowy, basebalowy. Mecz półfinałowy, finałowy, mistrzowski, towarzyski. Mecz międzypaństwowy, międzyszkolny … Słownik języka polskiego
mistrzowsko — «jak mistrz, w sposób mistrzowski, po mistrzowsku; znakomicie, doskonale, świetnie» Grać, śpiewać, tańczyć mistrzowsko. Mistrzowsko wywiązać się z zadania … Słownik języka polskiego
pędzel — m I, D. pędzeldzla; lm M. pędzeldzle, D. pędzeldzli «narzędzie składające się z pęczka włosów z sierści zwierzęcej lub ze sztucznych włosów oprawionych w trzonek» Pędzel okrągły, płaski. Pędzel do malowania, golenia. Nakładać farby pędzlem. ◊… … Słownik języka polskiego
wirtuoz — m IV, DB. a, Ms. wirtuozzie; lm M. i a. owie, DB. ów «wybitny solista, odtwórca dzieł muzycznych, szczególnie instrumentalista, władający w sposób mistrzowski techniką wykonawczą» Biegłość wirtuoza. przen. Wirtuoz słowa. ‹wł., fr. z łac.› … Słownik języka polskiego