Перевод: с исландского на все языки

со всех языков на исландский

minutely

  • 1 görva

    (gørva, gerva), adv. quite, clearly; muna g., to remember clearly; ef þú g. kannar, if thou search closely cf. gørr, gørst.
    * * *
    gjörva, gerva, geyrva, adv.; compar. görr, gjörr, gerr; superl. görst, gerst: [A. S. gearve, gearu; O. H. G. garwe; Germ. gar]:—quite, clearly; ef þú görva kannar, if thou searchest closely, Hm. 101, Ls. 52; muna g., to remember clearly, Am. 78; reyna g., 77; vita g., to know exactly, Ó. H. 62, Sturl. iii. 220 C: compar., seg enn görr, tell it plainer, speak out! Nj. 13; þvíat nú vita menn görr en fyrr hvat göra skal, Bjarn. 58; um þá hluti er ek hann görr at sjá en þér, Ld. 186; þó veiztu görr ef þú ræðir þetta mál fyrir konungi, Fms. i. 82: more, farther, ok skilja þeir þat eigi görr en svá, Grág. i. 136; þá á hann eigi görr at neyta, en fjögurra missera björg sé eptir, not beyond that point, 235; lögsögu-maðr skal svá görla (so far, so minutely) alla þáttu upp segja, at engi viti einna miklogi görr, 2; görr meir, still more, H. E. i. 48: superl., ek veit görst ( I know best) at þér þurfit brýningina, Ld. 240: sá veit görst er reynir, a saying; sauða-maðr fór ok sagði Gunnari sem görst (he told G. minutely) frá öllu, Nj. 104; er þat bæði, at ek þykkjumk svá görst vita hverr þú ert, Fms. ii. 269; þóttisk hón þá görst vita, hvernig honum mun farask, Rd. 246.

    Íslensk-ensk orðabók > görva

  • 2 SMÁR

    (smá, smátt), a.
    1) small, little (mörg skip ok smá);
    2) neut., hann seldi smátt varninginn, he sold by retail; höggva smátt, to strike small blows; hann kvaðst eigi mundu smátt á sjá, he said he would deal liberally in the matter; smátt ok smátt, bit by bit, by degrees;
    3) smám, bit by bit, slowly (fara smám).
    * * *
    smá, smátt: gen. smás, acc. smán, dat. smám, smá: pl. smáir, smár, smá, dat. smám, acc. smá, smár, smá: mod. bisyllabic smáan, smáum, smáa: compar. smæri; superl. smæstr. The Icel. form ‘smá’ instead of ‘smal’ of the Germ. and Saxon is peculiar to all the Scandin. languages, and also prevails in Scotland and North. E., but the words are one; ‘smá’ is only a contracted form, as is seen by the fact that ‘smal’ remains in the words smali (q. v.), smalki, smælingr; and (although as απ. λεγ.) in smalvamm, smalmenni, q. v.: [Ulf. smals = Germ. schmal, Engl. small, etc.; but Dan.-Swed. smaa; Scot. and North. E. sma’.]
    A. Small, little, of size, stature; mörg skip ok smá, Vápn. 8; smæri skip, Fms. i. 93; vúru þau öll smæst, viii. 255; sumir smáir, sumir stórir, Sks. 442; keppask til smára hluta, Ó. H. 87; hann ræðr öllum hlutum, stórum ok smám, Edda 3; höfðingja ok smæri menn, Fms. x. 266; hin smæri sár, Grág. ii. 29; smá tíðendi, small tidings, Lv. 33, Fms. ix. 477; þau (mál) er smæst eru, Js. 5; skógr þykkr ok smár, a wood thick but dwarf, Fms. i. 136; smáir sandar, small sand, a beach of fine sand, Eg. 141; melja mergi smæra, Ls. 43; hann lamði hausinn í smán mola, Edda 58; ok var brotinn fótrinn svá smátt sem skelja-moli, Bs. i. 423; litlir menn ok smáir, Landn. 145; smás fylkis niðs, Sighvat; smaestir fuglar, id.; kaupa smám kaupum sem stórum, Fb. ii. 75; sás girði eðr smæri, Grág. ii. 338; opt hefir þú mér hallkvæmr verit, en eigi má nú smæstu ráða, thou hast often been good to me, and this is not the smallest instance, Lv. 42.
    2. neut., hann seldi smátt varninginn, he dealt in ‘small wares,’ sold by retail, Vápn. 7; höggva smátt, to strike small blows, Ísl. ii. 265: hann kvaðsk eigi mundu smátt á sjá, he said he would not look minutely into it, i. e. that he would deal liberally, Ld. 50; miklu vex hón hinnig smærum, much less, Sks. 71; þeir skulu skipta vikum eða smærum, divide by weeks or less, Grág. ii. 350; selja smærrum saman, in lesser quantities, N. G. L. iii. 123: smám, nema hón seli svá smám landit sem áðr var tínt, Grág. ii. 214; en er hann var á leiðinni ok fór smóm (slowly, bit by bit) þá er hann mátti svá, Bs. i. 344; smám ok smám, bit by bit, Fms. x. 366; reiddi hann silfrit smám ok smám, Hkr. ii. 244, Al. 23: smám þeim, by degrees; vaxa smám þeim, Stj. 200; eptir þat hrærðu þau sveininn sm́m þeim, Bs. i. 337 (smám, 318, l. c.): in mod. usage, smám-saman, sounded smá-saman, gradually; smátt og smátt, bit by bit.
    II. in mod. usage smá- is prefixed to verbs, denoting little by little, by degrees; honum smá-batnaði, he recovered little by little; það smá-liðkast, það smá-batnar, smá-líðr á daginn, það smá-styttist, smá-lengist, smá-breiðkar, smá-dýpkar, smá-hækkar, smá-víðkar, smá-kólnar, smá-hitnar, smá-fækkar, smá-fjölgar, etc.
    B. In COMPDS, smá- is often used simply as a diminutive, as there is no dimin. inflexion in the language; it is rarely prefixed to any but plur. or collective nouns. smá-atvik, n. pl. details. smá-bátar, m. pl. little boats, Fms. vii. 224, Sks. 174, Ó. H. 137. smá-bein, n. pl. small bones, N. G. L. i. 172. smá-bjöllur, f. pl. little bells, Vm. 47. smá-borinn, part. of low birth, Hkr. i. 106, Fms. vii. 8. smá-búendr, m. pl. = smábændr, Ó. H. 101. smá-búsgögn, n. small house-implements, Dipl. v. 18. smá-byrðingar, m. pl. little ships of burden, N. G. L. ii. 251. smá-bækr, f. pl. little books, Pm. 82, Vm. 23. smá-bændr, m. pl. small farmers, Grett. 127, Bs. ii. 143, Fb. iii. 458. smá-börn, n. pl. little bairns, Fms. i. 263, x. 117, Stj. 25, N. T. smá-djöflar, m. pl. petty devils, imps, Sturl. ii. 221. smá-dúkar, m. pl. little kerchiefs, Vm. 47. smá-dýr, n. pl. ‘small deer,’ small animals, Stj. 572, Barl. 41. smá-eyjar, f. pl. little islands, Fms. x. 5. smá-fénaðr, m. small cattle, Gþl. 393. smá-ferjur, f. pl. small ferries, Fms. x. 153. smá-fiskar, m. pl. small fishes, Fas. ii. 112. smá-fuglar, m. pl. small birds, Grág. ii. 346, Al. 132, Fms. vi. 153. smá-geislar, m. pl. faint beams, Fms. i. 140. smá-gjafar, f. pl. small gifts, Stj. smá-gjarn, adj., Valla L. 201 (false reading for sín-gjarn, q. v.) smá-greinir, f. pl. small matters, Bjarn. 3. smá-grjót, n. smal-grit, pebbles, Sturl. ii. 210, Sks. 422. smá-hlutir, m. pl. trifles, Ld. 286, Fas. i. 112, Bs. ii. 167. smá-hringar, m. pl. small circles, rings, Stj. 80, Fas. iii. 45. smá-hrís, n. a shrubbery, Fms. vi. 334. smá-hundar, m. pl. small dogs, Flóv. 34. smá-hús, n. pl. small houses, Pr. 119. smá-hvalir, m. pl. little whales, Vm. 91. smá-kertistikur, f. pl. small candlesticks, Vm. 171. smá-kirkjur, f. pl. small churches, N. G. L. ii. 241. smá-kjörr, n. pl. scrub, brushwood, Fms. vi. 334. smá-klukkur, f. pl. small bells, Vm. 64. smá-kofar, m. pl. small huts, Bs. i. 240. smá-konungar, m. pl. kinglets, Fms. iv. 26, x. 283, Sks. smá-koppar, m. pl. small cups, hollows, Fb. ii. 284. smá-kornóttr, adj. small-grained, Stj. 292. smá-kvistir, m. pl. small twigs, Barl. 81, Bs. ii. 183. smá-kvæmr, adj. of low descent, Fær. 236. smá-látr, adj. content with little, Vápn. 7, Al. 6. smá-leikar, adj. smallness, Finnb. 262, Fas. iii. 393 (sing., Fms. iii. 192). smá-leitr, adj. small-featured, Al. 52, Bs. ii. 11. smá-lérept, n. fine linen, Pm. 123. smá-ligr, adj. trifling, Sks. 30 B. smá-líkneski, n. pl. small images, Pm. 80, 120. smá-lyginn, adj. petty lying, Rb. 310. smá-lærisveinar, m. pl. little disciples, Bs. i. 219. smá-læti, n. stinginess (opp. to stórlæti), Vápn. 10. smá-lönd, n. pl. small lands (islands); öll s. í hafinu, Fas. i. 347; a local name of the Danish islands, Fms. vi. 56, 31: cp. the county Småland in Sweden, Fms. xii. sma-mannligr, adj. mannikin-like, Landn. 121. smá-menn, m. pl. = smámenni, Fms. vi. 14, Dropl. 18. smá-menni, n. small people, Nj. 94, Eg. 770, Fms. vii. 124, Barl. 169. smá-meyjar, f. pl. little girls, Nj. 2. Smámeyja-land, n. the land of the dwarf maidens, mythical, Sams. S. smá-munir, n. pl. trifles, Ld. 286. sma-mæli, n. pl. small cases, Anecd. 46. smá-mæltr, part. ‘small-spoken,’ lisping, Sturl. iii. 278 (where a nickname), freq. in mod. usage. smá-neyti, n. ‘small neats,’ calves, and the like: mart s., Lv. 91. smá-piltar, m. pl. small boys, Stj. 123, Fas. iii. 124. smá-rakkar, m. pl. small dog’s, Mar., Fms. viii. 207, Stj. 99. smá-ráðr, adj. aiming at small things, Ld. 172, Fms. ii. 32. smá-regn, n. small rain, drizzle, Stj. 14 (sing.) smá-rekar, m. pl. small jetsums or waifs, Vm. 60, Pm. 69. smá-ríki, n. pl. petty kingdoms, Fms. ii. 190. smá-róar, m. pl. small relief, Bs. i. 351. smá-sakar, f. pl. petty suits, Hrafn. 4. smá-sandar, m. pl. fine sand, plains of fine sand, Eg. 141. smá-sauðr, m. (sing.), a little sheep, Stj. 516. smá-skip, n. pl. small ships, Fms. ii. 302, vii. 266, N. G. L. ii. 252. smá-skitligr, adj. tiny; s. í andliti, tiny-faced, Fb. i. 540; lítill ok s., Fas. ii. 247. smá-skógar, m. pl. copsewood, Landn. 68. smá-skútur, f. pl. small craft, Fms. iii. 1, vi. 402, vii. 234, Eg. 341. smá-smíði, n. hardware, opp. to stór-smíði, N. G. L. iii. 15 (cp. Low Germ. klein-smied). smá-smugall, -smogall, adj. penetrating through every pore, Rb. 334: metaph. minute, subtle; vitr ok s., Mar., Barl., Str.; smásmugul ok hvöss ok skygn augu, Skálda 160: compar. smásmuglari, 159: mod., in a bad sense, hair-splitting, fault-finding, sma-smugliga, adv. subtlely, minutely, Stj. 155, Bs. ii. 52. sma-smugligr, adj. minute, Sks. 637: hair-splitting. smá-smygli, f. minuteness, Str. 2, Bs. ii. 42. smá-spengr, f. pl. small spangles, Nj. 142. smá-straumr, m. and smá-streymt, n. adj. a neap-tide. smá-sveinar, m. pl. small boys, Eg. 188, Fms. vii. 158, Stj. 121: sing., smásveini einum, Bs. i. 45. smá-sveinligr, adj. boyish; s. nám, Bs. i. 219. smá-svik, n. pl. petty tricks, Fms. vi. 383. smá-syndir, f. pl. petty sins, 677. 9. smá-tennr, f. pl. small tusks (of a walrus), Sks. 179. smá-tíundir, f. pl. small tithes, Vm. 89, H. E. ii. 167. smá-tölur, f. pl. (smá-talna), small numbers, Rb. 114. smá-varningr, m. small wares (sing.), Nj. 75. smá-váfur, f. pl. tiny ghosts, imps, Grett. 79 new Ed. smá-vegis, adv. trifling. smá-vendir, m. pl. small wands, Sks. 443. smá-verplar, m. pl. small casks, N. G. L. iii. 15. smá-viði, n. a shrubbery, Eg. 580. smá-vofrur, f. pl. = smáváfur, Grett. 112. smá-þarmar, m. pl. [A. S. smæl-þearmas], the small gut, also the lower abdomen, Nj. 262, Fas. ii. 255, Sturl. i. 196, Fb. i. 301, Mar., passim; smáþarma-mein, Bs. i. 825. smá-þing, n. a small object, Thom. 301. smá-öxar, f. pl. small axes, A.A. 270.

    Íslensk-ensk orðabók > SMÁR

  • 3 at-burðr

    ar, m. pl. ir, [bera at, accidere.]
    1. a chance, hap, accident; verðr sá a., it so happened, Nj. 54, Vápn. 49; af (með) atburð, accidentally, perchance, Mart. 126, El. 5, 9, Mar. 656 ii. 16; með hverjum atburðum, how, by what chance? Róm. 287, Eluc. 12; slikt kalla ek a. en eigi jartein, such things I call an accident but not a miracle, Sturl. ii. 54; fyrir a. sakir hreysti hans, because of his valour, Skálda 189, Sks. 147.
    2. esp. in pl., events, matters, circumstances; dráp Bárðar ok þá atburði er þar höfðu orðit, Bard’s death and the events that had happened, Eg. 222; Ólafr sagði honum alla atburði um sitt mál, O. told him minutely how his matters stood, Hkr. i. 193; þær sem skýra í hverjum atburðum menn fella á sik fullkomið bann, under what circumstances …, H. E. i. 462.

    Íslensk-ensk orðabók > at-burðr

  • 4 BEKKR

    I)
    (gen. -s or -jar, pl. -ir), m. bench; œðri bekkr, the upper bench (along the north side of the hall, looking towards the sun); úœðri bekkr, the lower (inferior) bench (along the southern side); breiða, strá bekki, to cover, strew the benches (in preparation for a feast or wedding).
    (gen. -s or -jar, pl. -ir), m. beck, brook (poet.).
    * * *
    1.
    jar, m. pl. ir, gen. pl. ja, dat. jum, [A. S. benc; Engl. bench, bank; Germ. bank; Dan. bænk; Icel. per assimil. kk; the Span. banco is of Teut. origin]
    1. a bench, esp. of the long benches in an old hall used instead of chairs; the north side of a hall (that looking towards the sun) was called æðri bekkr, the upper bench (Gl. 337, Ld. 294); the southern side úæðri bekkr, the lower (inferior) bench, Nj. 32, Eg. 547, Fms. iv. 439, xi. 70, Glúm. 336, Ld. l. c.; thus sitja á enn æðra or úæðra bekk is a standing phrase: the placing of the benches differed in Icel. and Norway, and in each country at various times; as regards the Icel. custom vide Nj. ch. 34, Sturl. i. 20, 21, the banquet at Reykhólar, A. D. 1120, ii. 182, the nuptials at Flugumýri, Lv. ch. 13, Ld. ch. 68, Gunnl. S. ch. 11, Ísl. ii. 250, cp. Nj. 220: á báða bekki, on both sides of the ball, Ísl. ii. 348, cp. Gísl. 41 (in a verse), etc.: as to foreign (Norse) customs, vide esp. Fagrsk. ch. 216, cp. Fms. vi. 390, xi. (Jómsv. S.) 70, Glúm. ch. 6, Orkn. ch. 70, Sturl. ii. 126; see more minutely under the words skáli, öndvegi, pallr, etc.; breiða, strá bekki, is to strew or cover the benches in preparing for a feast or wedding; bekki breiði (imper. pl., MS. breiða), dress the benches! Alvm. 1; bekki at strá, Em. verse 1; standit upp jötnar ok stráit bekki, Þkv. 22; brynjum um bekki stráð, the benches (wainscots?) covered with coats of mail, Gm. 44: in these phrases bekkir seems to be a collective name for the hall, the walls of which were covered with tapestry, the floor with straw, as in the Old Engl. halls. The passage Vtkv. 10—hveim eru bekkir baugum sánir—is dubious (stráðir?); búa bekki, to dress the benches; er Baldrs feðr bekki búna veit ek at sumblum, Km. 25; breitt var á bekki, brúðr sat á stól, Ísl. Þjóðs. ii. 466; vide brúðarbekkr.
    COMPDS: bekkjarbót, bekkjargjöf.
    2. as a law term, cp. Engl. bench; the benches in the lögrétta in Icel. were, however, usually called pallr, v. the Grág.
    3. the coloured stripes in a piece of stuff.
    2.
    s, and jar, m. [North. E. beck; Germ. bach; Dan. bæk; Swed. bäck], a rivulet, brook. In Icel. the word is only poët. and very rare; the common word even in local names of the 10th century is lækr (Lækjar-bugr, -óss, etc.); Sökkva-bekkr, Edda, is a mythical and pre-Icel. name; in prose bekkr may occur as a Norse idiom, Fms. vi. 164, 335, viii. 8, 217, Jb. 268, or in Norse laws as in Gþl. 418. At present it is hardly understood in Icel. and looked upon as a Danism. The phrase—þar er (breiðr) bekkr á milli, there is a beck between, of two persons separated so as to be out of each other’s reach—may be a single exception; perhaps the metaphor is taken from some popular belief like that recorded in the Lay of the Last Minstrel, note to 3. 13, and in Burns’Tam o’ Shanter—‘a running stream they dare na cross;’ some hint of a like belief in Icel. might be in Ísl. Þjóðs. i. 356. It is now and then used in poetry, as, yfir um Kedrons breiðan bekk, Pass. 1. 15.
    COMPDS: bekkjarkvern, bekkjarrás.

    Íslensk-ensk orðabók > BEKKR

  • 5 hörkull

    m. noise, din.
    * * *
    m. roughness; hann segir svá meðr hörðum hörkul, 732. 15; skal ek göra þeim mikinn hörkul, I will work them much annoyance, MS. 4. 16: noise, din, hófsk þá bardaginn með miklum hörkul, Karl. 289; mátti þá heyra mikinn gný ok ógurligan hörkul, 307; þeir heyrðu hörkul ok stór högg Frankismanna, 354: hence comes prob. the mod. hörgull, meaning dearth; það er mesti hörgull á því: as also in the phrase, spyrja e-n út í hörgul, or segja e-t út í hörgul, to ask or tell minutely.

    Íslensk-ensk orðabók > hörkull

  • 6 inni-liga

    adv. exactly; muna i., to recollect exactly, Sks. 236; at þelta sé i. skilat, 685; skýra e-t i., 487; segja i. ( minutely) frá, Fms. x. 371, Ld. 282; marka örn á baki honum sem inniligast, nicely, exactly, Fas. ii. 292.
    2. [cp. Dan. inderlig], intimately; taka vel ok i. við e-m, to receive one in a friendly way, Stj. 85: as also in mod. usage.

    Íslensk-ensk orðabók > inni-liga

  • 7 inn-virðiliga

    and inn-virðuliga, adv., qs. einvirðiliga, closely, minutely, strictly; rannsaka i., Gþl. 33; spyrja i., Stj. 215; undirstanda i., Mar.; geyma, halda i., K. Á. 202, Mar., Stj. 264; skoða i., Dipl. v. 16; sem hann hefði i. sét ok heyrt, Stj. 6; hugsa i., H. E. i. 470; telja i., 487; segja i. frá e-u, Bs. i. 9.

    Íslensk-ensk orðabók > inn-virðiliga

  • 8 mundangs-hóf

    n. the making a true balance, moderation; með mundangshófi, with just balance, moderately, Stj. 517, 552, Sks. 691; sjá vel með mundangshófi, ( minutely) hvat maðr á hverjum at gjalda, Sks. 444; eptir mundangshófi, Stj. 283: esp. in the phrase, mjótt er mundangshófit, the just balance, the true middle, is hard to hit, Gþl. 173, Js. 55, Thom. 153, Bs. i. 667 (in a verse).

    Íslensk-ensk orðabók > mundangs-hóf

  • 9 NÁ-

    in compds. nigh, near.
    * * *
    adv. [Ulf. newa = ἐγγύς; A. S. neah; Engl. nigh; Germ. nahe]:—only used in COMPDS, denoting nigh, near: ná-borinn, part. near akin, born, Sks. 274, Hðm. 10, Skv. 3. 11. ná-búð, f. dwelling near to, Þórð. 69, Sturl. i. 88. ná-búi, a, m. a neighbour, Grág. ii. 343, Eg. 60, 108, Ld. 26, Nj. 11, Eb. 24. ná-býli, n. a neighbouring farm. ná-frændi, a, m. a near kinsman, Eg. 252, Ld. 258, Fms. vii. 268, Fb. i. 437, Bs. i. 133, 620. ná-frændkona, u, f. a near female relative, Bs. i. 288, 620. ná-granna, u, f. a female neighbour, Stj. 260. ná-granni, a, m. a neighbour, Fms. i. 294, Gþl. 107, Barl. 104, MS. 625. 86. ná-grennd, f., and ná-grenni, n. a neighbourhood, Stj. 189, Bárð. 165, Gísl. 92. ná-hendr, adj. a kind of metre, Edda (Ht.) 75. ná-kominn, part. coming near one, touching one nearly; þetta mál er mér nákomit, Sturl. i. 36. ná-kveðinn, part. = náhendr, Edda v. l. ná-kvæma, d, to come near to, Bs. ii. 78. ná-kvæmd, f. a ‘near-coming,’ coming near to, proximity, Bs. i. 88; í n. við e-n, Mar. ná-kvæmi, f. (mod. ná-kvæmni), exactness, Sks. 443. ná-kvæmliga, adv. minutely, exactly. ná-kvæmligr, adj. exact, minute, ná-kvæmr, adj. ‘nigh-coming,’ near about one’s person, near to one; þeir vóru svá nákvæmir konungi, Stj. 540; svá var Guðs miskunn honum nákvæm, Bs. i. 48; var Ólafr konungr honum svá nákvæmr, at …, Fms. vi. 74: metaph. attentive, hón er nákvæmust mönnum til á heita, Edda 16: minute, close, n. í skriptum, Bs. i. 871: accurate, exact, nákvæmt svar, Sks. 94 new Ed., freq. in mod. usage. ná-lægð, f. a lying near, nearness, proximity, Bs. ii. 57, Rb. 478, freq. in mod. usage: presence, H. E. i. 246, 247. ná-lægjast, d, dep. to approach, Mar. ná-lægr, adj., superl. nálægstr, Fs. 26, Fms. xi. 33; þar nálægt, Fs. 29: ‘nigh-lying,’ close by, near at hand, Ld. 184; nálægjar, close to one another, Hom. 55; nálæg héruð, Þórð. 3: metaph., Fms, i. 76, 208, v. 290. ná-mágr, m. a near relative by marriage; námágar þrír, ef maðr á dóttur manns, systur eða móður, Grág. i. 29, Sks. 713, N. G. L. i. 80. ná-munda, adj., see mund and miðmundi; vera í námunda, to be close by, Hkr. i. 266, Stj. 189, 255; þat land sem lá í námunda við Jórdan, 107; þeirra verka er hann hafði n. sér, which he was about doing, Barl. 149; at þat sé allt í n. þér ( at hand) er þú megir gleði af taka, 14; ganga, koma n. e-u, to come near to, Stj. 15, 40; þat er vissi n. Múspelli, Edda 4. ná-mæli, n. hurtful language, Stor. ná-sessi, a, m. a bench-mate, N. G. L. i. 68. ná-seta, u, f. a sitting near, proximity, Dropl. 32. ná-settr, part. seated near, Sks. 226. ná-skyldr, adj. nearly related, Boll. 336. ná-stæðr, adj. = náskyldr, Thom. ná-sæti, n. = náseta, Grág. i. 51. ná-venzlaðr, part. = náskyldr, Stj. 226. ná-vera, u, f. presence, Stj. 10, 258. náveru-kona, u, f. a midwife, Stj. 248. ná-verandi, part. present, Bs. ii. 142, MS. 625. 191. ná-vist, f. presence, Ld. 34, Fms. ii. 229, v. 218, Hom. 124, Sks. 361. ná-vista, u, f. = návist, Al. 59, 119, Hom. 127, Gþl. 139. návistar-kona, u, f. a female neighbour, MS. 4. 5. návistar-maðr, m. a person present, Gþl. 150: a neighbour, 540. návistar-vitni, n. an eye-witness, Gþl. 155. návistu-maðr, m. = návistarmaðr, Fms. ix. 262.

    Íslensk-ensk orðabók > NÁ-

  • 10 vendi-liga

    adv. [vandr], carefully; spyrja v. at e-u, Fms. i. 68; segja vendiliga frá tíðindum, tell minutely, Eg. 124; sjá v., Ld. 54: quite, entirely, svá var v. upp gengit allt lausa-fé hans, Hkr. i. 186; stefndi til sín öllum bygðar-mönnum ok þeim öllum vendiligast ( principally those who) er first bygðu, Ó. H. 59.

    Íslensk-ensk orðabók > vendi-liga

  • 11 ÆS

    (pl. -ar), f. thread-hole in a shoe.
    * * *
    f., pl. æsar; [prob. a contr. form; cp. A. S. efese; cp. efsa; Swed. ofsing]:—the outer border, edge, esp. of a shoe or skin; rifjaði hann saman varrarnar ok sleit ór æsunum. Edda 71; freq. in mod. usage, but only of shoes, and in the phrase, spyrja einn út í allar æsar, to ask one questions most minutely; or also, kunna, vita út í æsar, to know all about a thing.

    Íslensk-ensk orðabók > ÆS

  • 12 inniliga

    adv. exactly, minutely (segja inniliga frá e-u).

    Íslensk-ensk orðabók > inniliga

  • 13 innvirðiliga

    adv. closely, minutely, = einvirðuliga.

    Íslensk-ensk orðabók > innvirðiliga

  • 14 innvirðuliga

    adv. closely, minutely, = einvirðuliga.

    Íslensk-ensk orðabók > innvirðuliga

  • 15 smásmugliga

    adv. minutely.

    Íslensk-ensk orðabók > smásmugliga

  • 16 vendiliga

    adv.
    1) carefully (spyrja vendiliga at e-u); segja vendiliga frá tíðindum, to tell minutely;
    2) quite, entirely (svá var vendiliga upp gengit alit lausafé hans).

    Íslensk-ensk orðabók > vendiliga

См. также в других словарях:

  • Minutely — Min ute*ly, adv. At intervals of a minute; very often and regularly. J. Philips. [1913 Webster] Minutely proclaimed in thunder from heaven. Hammond. [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Minutely — Min ute*ly, a. [From 1st {Minute}.] Happening every minute; continuing; unceasing. [Obs.] [1913 Webster] Throwing themselves absolutely upon God s minutely providence. Hammond. [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Minutely — Mi*nute ly, adv. [From 4th {Minute}.] In a minute manner; with minuteness; exactly; nicely. [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • minutely — minutely1 [min′it lē] adj. 1. occurring at intervals of a minute 2. occurring very often or continually adv. 1. every minute 2. often or continually minutely2 [mī no͞ot′lē, mīnyo͞ot′lē; mi no͞ot′lē, minyo͞ot′lē] adv …   English World dictionary

  • minutely — [[t]maɪnju͟ːtli, AM nu͟ːt [/t]] 1) ADV GRADED: ADV with v You use minutely to indicate that something is done in great detail. The metal is then minutely examined to ensure there are no cracks... They follow minutely the news from abroad on Cable …   English dictionary

  • minutely — adv. Minutely is used with these adjectives: ↑detailed Minutely is used with these verbs: ↑examine …   Collocations dictionary

  • minutely — mi|nute|ly [ maı nutli ] adverb 1. ) very carefully and with a lot of attention to details: a minutely detailed report 2. ) in a very slight or small way: He turned up the volume minutely …   Usage of the words and phrases in modern English

  • minutely — UK [maɪˈnjuːtlɪ] / US [maɪˈnutlɪ] adverb 1) very carefully and with a lot of attention to detail a minutely detailed report 2) in a very slight or small way He turned up the volume minutely …   English dictionary

  • minutely — I. adverb Date: 1599 1. into very small pieces 2. in a minute manner or degree < a minutely detailed analysis > II. adjective Date: circa 1616 archaic minute by minute …   New Collegiate Dictionary

  • minutely — Ⅰ. minute [1] ► NOUN 1) a period of time equal to sixty seconds or a sixtieth of an hour. 2) (a minute) informal a very short time. 3) (also arc minute or minute of arc) a sixtieth of a degree of angular measurement …   English terms dictionary

  • minutely — adverb in minute detail our inability to see everything minutely and clearly is due merely to the infirmity of our senses • Syn: ↑circumstantially • Derived from adjective: ↑circumstantial (for: ↑circumstantially), ↑minute …   Useful english dictionary

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»