-
21 Envoy Extraordinary and Minister Plenipotentiary
Дипломатический термин: Чрезвычайный посланник и Полномочный министр (сокращённо: посланник)Универсальный англо-русский словарь > Envoy Extraordinary and Minister Plenipotentiary
-
22 envoy extraordinary adn minister plenipotentiary
Общая лексика: чрезвычайный посланник и полномочный министрУниверсальный англо-русский словарь > envoy extraordinary adn minister plenipotentiary
-
23 envoy extraordinary and minister plenipotentiary
Дипломатический термин: Чрезвычайный посланник и Полномочный министр (сокращённо: посланник)Универсальный англо-русский словарь > envoy extraordinary and minister plenipotentiary
-
24 internuncio (A papal legate of lower rank than a nuncio, a Vatican diplomat with the rank of minister plenipotentiary)
Религия: интернунцийУниверсальный англо-русский словарь > internuncio (A papal legate of lower rank than a nuncio, a Vatican diplomat with the rank of minister plenipotentiary)
-
25 Ambassador Extraordinary and Minister Plenipotentiary
General subject: AE & MPУниверсальный русско-английский словарь > Ambassador Extraordinary and Minister Plenipotentiary
-
26 Envoy Extraordinary and Minister Plenipotentiary
Abbreviation: EE&MPУниверсальный русско-английский словарь > Envoy Extraordinary and Minister Plenipotentiary
-
27 Envoy Extraordinary and Minister Plenipotentiary
Чрезвычайный посланник и Полномочный министр (сокращенно "посланник")Politics english-russian dictionary > Envoy Extraordinary and Minister Plenipotentiary
-
28 Envoy Extraordinary and Minister Plenipotentiary
Англо-русский дипломатический словарь > Envoy Extraordinary and Minister Plenipotentiary
-
29 Envoy Extraordinary and Minister Plenipotentiary
Чрезвычайный посланник и Полномочный министр (сокращённо: посланник)English-russian dctionary of diplomacy > Envoy Extraordinary and Minister Plenipotentiary
-
30 reception by the head of state of a minister plenipotentiary
English-russian dctionary of diplomacy > reception by the head of state of a minister plenipotentiary
-
31 minister
〈 politiek〉♦voorbeelden:1 minister van Binnenlandse Zaken • Minister of the Interior; 〈 Groot-Brittannië〉 Home Secretary; 〈 USA〉 Secretary of the Interiorminister van Buitenlandse Zaken • Minister for Foreign Affairs; 〈 Groot-Brittannië〉 Secretary of State for Foreign Affairs; 〈Groot-Brittannië; informeel〉 Foreign Secretary; 〈 USA〉 Secretary of Stateminister van Defensie • Minister of Defence; 〈 Groot-Brittannië〉 Secretary of State for Defence; 〈 USA〉 Secretary of Defense; 〈 Groot-Brittannië, USA; informeel〉 Defence Secretaryminister van Economische Zaken • Minister for Economic Affairs; 〈 Groot-Brittannië〉 ±President of the Board of Trade, Secretary of State for Trade and Industry; 〈 USA〉 ±Secretary for Commerceminister van Financiën • Minister of Finance; 〈 Groot-Brittannië〉 Chancellor of the Exchequer; 〈 USA〉 Secretary of the Treasuryminister van Justitie • Minister of Justice; 〈 Groot-Brittannië〉 ±Lord (High) Chancellor; 〈 USA〉 ±Attorney Generalminister van Landbouw en Visserij • Minister of Agriculture and Fisheriesminister van Onderwijs en Wetenschappen • Minister of Education and Science; 〈Groot-Brittannië; informeel〉 Education Secretary; 〈 USA〉 Secretary of Educationminister van Ontwikkelingssamenwerking • Minister for Overseas Developmentminister van Sociale Zaken en Werkgelegenheid • Minister for Social Services and Employment; 〈 USA〉 ±Secretary of Laborminister van Verkeer en Waterstaat • Minister of Transport and Public Works; 〈 Groot-Brittannië〉 ±Secretary of State for Transport; 〈 USA〉 Secretary of Transportationminister van Volkshuisvesting, Ruimtelijke Ordening en Milieubeheer • Minister for Housing, Regional Development and the Environment; 〈 USA〉 ±Secretary for Housing and Urban Developmentminister van Welzijn, Volksgezondheid, en Cultuur • Minister of Welfare, Health and Cultural Affairs; 〈 Groot-Brittannië〉 ±Secretary of State for Social Services; 〈 USA〉 ±Secretary of Health and Human Servicesgevolmachtigd minister • minister plenipotentiaryeerste minister • prime minister, premier -
32 minister
ˈmɪnɪstə
1. сущ.
1) министр to accredit a minister ≈ уполномочивать министра cabinet minister ≈ член совета министров foreign minister ≈ министр иностранных дел minister plenipotentiary ≈ уполномоченный министр prime minister ≈ премьер-министр minister without portfolio ≈ министр без портфеля Syn: secretary, Secretary of State
2) а) дипл. посланник;
советник посольства Syn: ambassador б) редк. агент;
исполнитель, слуга minister of vengeance Syn: agent
3) священник Syn: brother, father, monk, pastor, preacher, priest, reverend, clergyman
2. гл.
1) а) служить;
помогать, оказывать помощь, содействие;
способствовать кому-л./чему-л. ≈ to) to minister to the sick ≈ помогать больным The patient nurse ministered to the dying woman. ≈ Терпеливая сестра ухаживала за умирающей женщиной. Syn: administer
2), nurse б) благоприятствовать;
подходить( чему-л.)
2) совершать богослужение министр - the Prime M. премьер-министр - Foreign M., M. for Foreign Affairs, (канадское) M. for External Affairs министр иностранных дел - M. of /for/ War военный министр - M. of Defence министр обороны - the *s правительство( дипломатическое) посланник;
советник посольства - * counsellor советник-посланник - * resident министр-резидент - * plenipotentiary полномочный министр - envoy extraordinary and * plenipotentiary чрезвычайный посланник и полномочный министр священник (неоангликанский) глава религиозного ордена (тж. general) (редкое) исполнитель, слуга - * of evil орудие зла (книжное) служить, прислуживать, помогать, оказывать помощь, содействие;
способствовать - to * to smb. /to smb.'s needs/ прислуживать кому-л., обслуживать кого-л.;
оказывать кому-л. помощь - to * to the sick men ухаживать за больными - sometimes a patient must * to himself иногда больному самому приходится себя обслуживать совершать богослужение быть священником departmental ~ министр minister: deputy prime ~ заместитель премьер-министра foreign ~ министр иностранных дел foreign trade ~ министр внешней торговли government ~ министр правительства minister дипломатический представитель ~ редк. исполнитель, слуга;
minister of vengeance орудие мести ~ министр;
the ministers правительство ~ министр ~ дип. посланник;
советник посольства ~ посланник ~ священник ~ священнослужитель, служитель культа ~ служить;
помогать, оказывать помощь, содействие;
способствовать ~ совершать богослужение ~ советник посольства Minister: Minister: deputy ~ заместитель министра minister: minister: deputy prime ~ заместитель премьер-министра Minister: Minister: Prime ~ премьер-министр minister: minister: senior ~ главный министр ~ редк. исполнитель, слуга;
minister of vengeance орудие мести ~ министр;
the ministers правительство non-party ~ беспартийный министр prime ~ премьер-министр Minister: Minister: Prime ~ премьер-министр prime: ~ главный;
Prime Minister премьер-министр minister: senior ~ главный министрБольшой англо-русский и русско-английский словарь > minister
-
33 plenipotentiary
1. n полномочный представитель; уполномоченный2. a полномочный3. a неограниченный, абсолютный -
34 minister
міністр; дипломатичний представник, посланник; священнослужитель- minister-counsellor
- minister for external affairs
- minister for foreign affairs
- minister for foreign trade
- minister for internal affairs
- minister for public health
- minister in charge
- minister in no charge
- minister of agriculture
- minister of an embassy
- minister of church
- minister of culture
- minister of defence
- minister of defense
- minister of education
- minister of finance
- minister of foreign affairs
- minister of health
- minister of justice
- minister of power
- minister of state
- minister of the interior
- minister of transport
- minister plenipotentiary
- minister with portfolio
- minister without portfolio -
35 minister
1) министр3) священнослужитель, служитель культа•minister extraordinary and plenipotentiary — чрезвычайный и полномочный посланник;
minister in charge — министр, стоящий во главе министерства;
minister in no charge — министр без портфеля;
minister in the Commons — министр в палате общин; министр, отчитывающийся перед палатой общин;
minister plenipotentiary — полномочный министр;
minister residentiary — министр-резидент;
minister without portfolio — министр без портфеля;
- minister of justiceminister with portfolio — министр, стоящий во главе министерства
- minister of state
- cabinet minister
- foreign minister
- junior minister
- non-cabinet minister
- non-departmental minister
- prime minister
- public minister
- resident minister
- shadow minister -
36 minister
1. [ʹmınıstə] n1. министрForeign Minister, Minister for Foreign Affairs, канад. Minister for External Affairs - министр иностранных дел
Minister of /for/ War - военный министр
2. дип. посланник; советник посольстваenvoy extraordinary and minister plenipotentiary - чрезвычайный посланник и полномочный министр
3. 1) священник ( неангликанский)2) глава религиозного ордена (тж. general)4. редк. исполнитель, слуга2. [ʹmınıstə] v1. книжн. служить, прислуживать, помогать, оказывать помощь, содействие; способствоватьto minister to smb. /to smb.'s needs/ - прислуживать кому-л., обслуживать кого-л.; оказывать кому-л. помощь
sometimes a patient must minister to himself - иногда больному самому приходится себя обслуживать
2. 1) совершать богослужение2) быть священником -
37 minister
n1. міністр2. посланник; радник посольства- envoy extraordinary and minister plenipotentiary надзвичайний посланник і повноважний міністр- Foreign M. міністр закордонних справ- minister counsellor радник-посланник- minister plenipotentiary повноважний міністр; посланник- minister resident міністр-резидент- Prime M. прем'єр-міністр- M. of Defence міністр оборони- M. of/ for War військовий міністр- to drop ministers виводити міністрів зі складу кабінету/ уряду- to sack ministers виводити міністрів зі складу кабінету/ уряду- junior minister молодший міністр (член правління; парламентський секретар або парламентський замісник міністра, Велика Британія)- minister of the Crown міністр корони (міністр член кабінету, Велика Британія)- M. for Overseas Development міністр з питань розвитку заморських територій (Велика Британія)- minister of state державний міністр (член правління, Велика Британія)- ministers accredited to the head of state посланники, акредитовані при главі держави -
38 plenipotentiary
- qualification of a plenipotentiary повноваження представника- seal of a plenipotentiary печатка повноважного представника- to designate a plenipotentiary призначити повноважного представникаII adj повноважний, необмежений, абсолютний- Ambassador Extraordinary and P. Надзвичайний та Повноважний Посол- extraordinary and minister plenipotentiary надзвичайний та повноважний посланець- plenipotentiary powers необмежені повноваження -
39 plenipotentiary
1. [͵plenıpəʹtenʃ(ə)rı] nполномочный представитель; уполномоченный2. [͵plenıpəʹtenʃ(ə)rı] athe undersigned plenipotentiaries - нижеподписавшиеся полномочные представители
1. полномочныйenvoy extraordinary and minister plenipotentiary - чрезвычайный посланник и полномочный министр
ambassador extraordinary and plenipotentiary - чрезвычайный и полномочный посол
2. неограниченный, абсолютный -
40 minister
minister, Secretary of State (BRIT), Secretary (US)minister spraw zagranicznych — foreign minister, ≈Foreign Secretary (BRIT), ≈Secretary of State (US)
minister spraw wewnętrznych — minister of the interior, ≈Home Secretary (BRIT), ≈Secretary of the Interior (US)
minister finansów — finance minister, ≈Chancellor of the Exchequer (BRIT), ≈Secretary of the Treasury (US)
minister obrony narodowej — minister of defence, ≈Secretary of State for Defence (BRIT), ≈Secretary of Defense (US)
minister sprawiedliwości — minister of justice, ≈Attorney General (US, BRIT)
* * *mp- tr- pl. - owie polit. minister; US Secretary; Br. Secretary of State; minister bez teki minister without portfolio; minister finansów minister of finance; minister skarbu minister of the treasury; US Secretary of the Treasury; Br. Chancellor of the Exchequer; minister obrony narodowej defense minister; US Defense Secretary; Br. Defence Secretary; minister pełnomocny minister plenipotentiary; minister spraw wewnętrznych minister of the interior, minister of internal affairs; Br. Home Secretary; minister spraw zagranicznych minister of foreign affairs, foreign minister; US Secretary of State; Br. Foreign Secretary; minister sprawiedliwości minister of justice; US Attorney General; Br. Lord Chancellor; Rada Ministrów Council of Ministers; US the Administration; Br. the Cabinet.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > minister
См. также в других словарях:
minister plenipotentiary — n. pl. ministers plenipotentiary a diplomatic representative with full authority to negotiate … English World dictionary
minister plenipotentiary — noun a diplomat having less authority than an ambassador • Syn: ↑envoy, ↑envoy extraordinary • Hypernyms: ↑diplomat, ↑diplomatist * * * noun (plural ministers plenipotentiary) … Useful english dictionary
minister plenipotentiary — plenipotentiary. [1635 45] * * * … Universalium
Minister Plenipotentiary (Netherlands) — Netherlands This article is part of the series: Politics and government of the Netherlands … Wikipedia
Minister Plenipotentiary of Sint Maarten — Netherlands This article is part of the series: Politics and government of the Netherlands … Wikipedia
Minister Plenipotentiary of Aruba — Netherlands This article is part of the series: Politics and government of the Netherlands … Wikipedia
Minister Plenipotentiary of Curaçao — Netherlands This article is part of the series: Politics and government of the Netherlands … Wikipedia
Minister Plenipotentiary of the Netherlands Antilles — Netherlands This article is part of the series: Politics and government of the Netherlands … Wikipedia
minister plenipotentiary — /mɪnəstə ˌplɛnɪpoʊˈtɛnʃəri/ (say minuhstuh .plenipoh tenshuhree) noun (plural ministers plenipotentiary) → plenipotentiary (def. 1) …
minister plenipotentiary — noun (plural ministers plenipotentiary) Date: 1783 a diplomatic agent ranking below an ambassador but possessing full power and authority … New Collegiate Dictionary
minister plenipotentiary — min′ister plenipoten′tiary n. pl. ministers plenipotentiary. gov a diplomatic representative invested with full authority; envoy • Etymology: 1635–45 … From formal English to slang