mieszanina

См. также в других словарях:

• mieszanina — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. mieszaninanie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} całość składająca się z dwu lub więcej przenikających się wzajemnie substancji : {{/stl 7}}{{stl 10}}Mieszanina płynów. Rozdzielić… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• mieszanina — ż IV, CMs. mieszaninanie; lm D. mieszaninain «zespół dwóch lub więcej substancji zmieszanych w pewnych proporcjach; nagromadzenie (często bezładne) różnych przedmiotów, osób, pojęć, wrażeń, właściwości itp.» Mieszanina gazów. Mieszanina… …   Słownik języka polskiego

• mieszanina piorunująca — {{/stl 13}}{{stl 8}}chem. {{/stl 8}}{{stl 7}} mieszanina wodoru i tlenu w odpowiednich proporcjach, wybuchająca pod wpływem ognia, iskry elektrycznej itp. {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• farba — ż IV, CMs. farbabie; lm D. farb 1. «mieszanina barwników i pigmentów ze spoiwami, tworząca barwną substancję używaną do malowania lub barwienia» Farba jasna, ciemna, biała, zielona itp. Farby artystyczne. Farba matowa, świecąca. Farba drukarska,… …   Słownik języka polskiego

• gaz — m IV, D. u, Ms. gazzie 1. lm M. y chem. fiz. «ciało lotne, substancja nie mająca własnego kształtu ani objętości, wykazująca zdolność do samorzutnego rozprężania się, poniżej pewnej temperatury, zwanej krytyczną, przechodząca w stan ciekły; jeden …   Słownik języka polskiego

• piorunujący — imiesł. przymiotnikowy czynny czas. piorunować (p.) piorunujący w użyciu przym. 1. «działający jak piorun; bardzo szybki, błyskawiczny, nagły, gwałtowny; wstrząsający, oszałamiający, bardzo silny, natychmiastowy» Piorunujący atak na bramkę… …   Słownik języka polskiego

• chłodzić — ndk VIa, chłodzićdzę, chłodzićdzisz, chłodź a. chłódź, chłodzićdził, chłodzićdzony «obniżać temperaturę; odbierać ciepło jakiemuś ciału w sposób naturalny lub za pomocą specjalnych urządzeń technicznych (np. chłodnicy, chłodziarki, skraplacza);… …   Słownik języka polskiego

• curry — [wym. kari] n ndm 1. «mieszanina zmielonych przypraw korzennych (m.in. pieprzu, kardamonu, kurkumy, imbiru), używana jako przyprawa» Przyprawić rybę curry. 2. «potrawa z duszonego mięsa w ostrym sosie, doprawionym m.in. tą mieszaniną korzeni»… …   Słownik języka polskiego

• kakao — n ndm 1. «nasiona owoców kakaowca; proszek z tych nasion, używany jako podstawowy składnik przy wyrobie czekolady, także do sporządzania napoju o tej samej nazwie» Kupić kilogram kakao. ∆ Kakao owsiane «mieszanina proszku kakaowego oraz… …   Słownik języka polskiego

• mastyks — m IV, D. u, Ms. mastykssie 1. blm «żywica naturalna, żółta lub zielona substancja o balsamicznym zapachu i gorzkim smaku otrzymywana z drzewa mastyksowego; używana do wyrobu klejów, pokostów, kitów, werniksów oraz do sklejania porcelany;… …   Słownik języka polskiego

• nitrować — ndk IV, nitrowaćruje, nitrowaćował, nitrowaćowany chem. «wprowadzać do cząsteczki związku organicznego jedną lub kilka grup nitrowych, działając na związki organiczne np. kwasem azotowym lub mieszaniną stężonych kwasów azotowego i siarkowego… …   Słownik języka polskiego