miejscownik

См. также в других словарях:

• miejscownik — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. a {{/stl 8}}{{stl 7}} przypadek deklinacji polskiej, najczęściej odpowiadający na pytania: {{/stl 7}}{{stl 8}}o kim? o czym? {{/stl 8}}{{stl 7}}; wyraz w tym przypadku występujący zawsze z przyimkiem : {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• miejscownik — m III, D. a, N. miejscownikkiem; lm M. i 1. «siódmy przypadek w deklinacji polskiej pełniący funkcję okolicznika miejsca lub czasu oraz funkcję dopełnienia dalszego, odpowiadający najczęściej na pytania: w kim? w czym? o kim? o czym?; forma… …   Słownik języka polskiego

• Prepositional case — is a grammatical case that marks the object of a preposition. This term can be used in languages where nouns have a declensional form that appears exclusively in combination with certain prepositions. For example, in Russian and Polish, the case… …   Wikipedia

• Polnische Sprache — Polnisch (język polski) Gesprochen in Polen, als Minderheitensprache: Litauen, Tschechien, Ukraine, Weißrussland, Deutschland, Großbritannien, Frankreich, USA, Kanada, Brasilien, Argentinien, Australien, Irland, Israel …   Deutsch Wikipedia

• Польский язык — Самоназвание: język polski, polszczyzna Страны: Польша, США …   Википедия

• Polnische Grammatik — Dieser Artikel beschreibt die Grammatik der polnischen Sprache unter Einbeziehung einiger sprachgeschichtlicher Anmerkungen und dialektaler Besonderheiten. Das Polnische als westslawische Sprache hat in der Deklination wie die meisten anderen… …   Deutsch Wikipedia

• lokatiwus — m IV, D. lokatiwuswu, Ms. lokatiwuswie; lm M. lokatiwuswy, D. lokatiwuswów jęz. «miejscownik» ‹łac.› …   Słownik języka polskiego

• miejscownikowy — przym. od miejscownik (tylko w zn. 1) Formy miejscownikowe rzeczowników …   Słownik języka polskiego