miejscowa

См. также в других словарях:

• miejscowy — miejscowywi 1. «właściwy danemu miejscu, związany z daną miejscowością, danym terenem; lokalny, tutejszy» Ludność miejscowa. Miejscowe władze. Miejscowa gwara. Miejscowe gleby. Miejscowy patriotyzm. Miejscowe zwyczaje, stosunki. ∆ Czas miejscowy… …   Słownik języka polskiego

• ВЕНТИЛЯЦИЯ МЕСТНАЯ — вентиляция, обеспечивающая требуемые условия воздушной среды в ограниченных зонах помещений, напр., на рабочих местах (Болгарский язык; Български) местна вентилация (Чешский язык; Čeština) místní [lokální] ventilace; místní větrání (Немецкий… …   Строительный словарь

• КАНАЛИЗАЦИЯ МЕСТНАЯ — канализация, обслуживающая отдельные здания, группу зданий или производственные предприятия (Болгарский язык; Български) местна канализация (Чешский язык; Čeština) domovní kanalizace (Немецкий язык; Deutsch) lokale Entwässerung (Венгерский язык;… …   Строительный словарь

• choroba — ż IV, CMs. chorobabie; lm D. chorobarób 1. «proces patologiczny objawiający się zaburzeniem czynności organizmu» Lekka, ciężka, obłożna, przewlekła, chroniczna, długotrwała, nieuleczalna, śmiertelna choroba. Choroba dziedziczna, nabyta,… …   Słownik języka polskiego

• dowodzić — ndk VIa, dowodzićdzę, dowodzićdzisz, dowodzićwódź, dowodzićdził, dowodzićdzony 1. forma ndk czas. dowieść (p.) 2. «kierować kimś albo czymś; stać na czele» a) «w wojsku: być zwierzchnikiem jednostki wojskowej, kierować akcją wojenną;… …   Słownik języka polskiego

• kostromski — ∆ zootechn. Bydło kostromskie «miejscowa rasa bydła mleczno mięsnego, otrzymana w obwodzie kostromskim (Rosja), charakteryzująca się dobrym umięśnieniem, umaszczeniem od jasnośmietankowego do jasnobrunatnego» …   Słownik języka polskiego

• ludność — ż V, DCMs. ludnośćści, blm «ogół ludzi zamieszkujących dany obszar; mieszkańcy, ludzie; zaludnienie» Ludność miejska, wiejska. Ludność napływowa, miejscowa, tubylcza. Ludność cywilna. Ludność miasta, regionu, kraju, kontynentu, świata. Liczba,… …   Słownik języka polskiego

• rozmowa — ż IV, CMs. rozmowawie; lm D. rozmowamów «wzajemna wymiana myśli za pomocą słów; mówienie z kimś, rozmawianie, konwersacja, pogawędka» Cicha, krótka, miła, prywatna, przyjazna, serdeczna rozmowa. Banalna, interesująca, lekka, zdawkowa rozmowa.… …   Słownik języka polskiego

• dać — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}dawać{{/stl 7}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}buzi dać; ja ci [wam] dam; nie dać [nie zapłacić] (złamanego) grosza [centa]; nie dać {{/stl 7}}{{stl 8}}{czegoś} {{/stl 8}}{{stl 7}}poznać po sobie;… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• dowodzić — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIa, dowodzićdzę, dowodzićdzi, dowodzićwódź, dowodzićdzony {{/stl 8}}– dowieść {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Vc, dowodzićwiodę, dowodzićwiedzie, dowodzićwiedź, dowodzićwiódł, dowodzićwiodła, dowodzićwiedli,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• dziesiątkować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, dziesiątkowaćkuję, dziesiątkowaćkuje, dziesiątkowaćany {{/stl 8}}– zdziesiątkować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} zabijać, wyniszczać, uśmiercać masowo, na dużą skalę; przerzedzać szeregi istot żywych …   Langenscheidt Polski wyjaśnień