miedziany

См. также в других словарях:

• miedziany — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wykonany z miedzi; zawierający miedź : {{/stl 7}}{{stl 10}}Miedziany kocioł, drut. Miedziana rura. Ruda miedziana. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• miedziany — 1. «zawierający miedź; zrobiony z miedzi» Ruda miedziana. Blacha miedziana. Miedziany dach. Miedziany drut. ◊ książk. Mieć miedziane czoło «być bezczelnym, cynicznym, bez ambicji, honoru, wstydu, skrupułów» 2. «mający kolor miedzi;… …   Słownik języka polskiego

• мизинец — род. п. нца, также в знач. младший сын, меньшой брат , мизинный младший, маленький , укр. мизинець мизинец , младший ребенок , мизинка младшая дочь , др. русск. мизиньць. В результате вост. слав. ассимиляции гласных (ср. Фортунатов, KZ 36, 51).… …   Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера

• Julian Tuwim — (the surname comes from the Hebrew טובים, tovim , good ; September 13, 1894 – December 27, 1953) one of the greatest Polish poets, he was born in Łódź, Congress Poland, Russian Empire and educated in Łódź and Warsaw (he studied law and philosophy …   Wikipedia

• Тувим — Юлиан (Julian Tuwim, 1894 ) современный польский поэт. Еще будучи студентом, выступил со стихотворением «Весна» (1918), резко эпатировавшим польского буржуа. Стихотворение отнюдь не заслужило обвинения в порнографичности, каковую пытались… …   Литературная энциклопедия

• Бубр — Эта статья о реке в Польше; о реке в Белорусси см. Бобр (река); другие значения см. Бобр (значения) Бубр польск. Bóbr …   Википедия

• chalkopiryt — m IV, D. u, Ms. chalkopirytycie, blm miner. «siarczek miedzi i żelaza, żółtawy minerał o metalicznym połysku, najbardziej rozpowszechniony w złożach z pirytem, stanowiący jedno z głównych źródeł rud miedzi; piryt miedziany» ‹gr. + piryt› …   Słownik języka polskiego

• ćwiek — m III, D. a, N. ćwiekkiem; lm M. i 1. «gwóźdź z szeroką, płaską lub wypukłą główką» Miedziany ćwiek. Drzwi nabijane ćwiekami. ◊ pot. Mieć ćwieka w głowie «mieć manię, bzika, natrętną myśl» ◊ Wbić, zabić komuś ćwieka w głowę, w łeb «sprawić komuś… …   Słownik języka polskiego

• drut — m IV, D. u, Ms. drucie; lm M. y 1. «giętki, cienki pręt metalowy o znacznej długości i małym przekroju poprzecznym, najczęściej okrągłym, otrzymywany głównie przez walcowanie lub wyciąganie sztab różnych metali» Drut aluminiowy, metalowy,… …   Słownik języka polskiego

• grosz — m II, D. a; lm M. e, D. y 1. «setna część złotego; moneta zdawkowa o takiej wartości ; także setna część szylinga austriackiego oraz moneta o takiej wartości; dawniej: srebrna moneta o różnej wartości wybijana w różnych krajach Europy»… …   Słownik języka polskiego

• kocioł — m IV, D. kotła, Ms. kotle; lm M. kotły 1. «duże naczynia metalowe zamykane pokrywą; zawartość tego naczynia» Kocioł blaszany, miedziany, żelazny. Kocioł kawy. Kocioł do gotowania bielizny. Kocioł z zupą. Gotować wodę w kotle. Zjedli kocioł bigosu …   Słownik języka polskiego