-
1 bzik
сущ.• мания• мода• прихоть• причуда• псих• фантазия* * *♂ разг. странность ž, причуда ž;mieć \bzika na punkcie czegoś быть помешанным на чём-л.;dostać \bzika помешаться
+ fioł, hyś* * *м разг.стра́нность ż, причу́да żmieć bzika na punkcie czegoś — быть поме́шанным на чём-л.
dostać bzika — помеша́ться
Syn: -
2 dostać
глаг.• добывать• добыть• доставать• достать• заполучить• наживать• получать• получить• раздобывать• раздобыть* * *1) (np. głosy) набрать (напр. голоса)2) (otrzymać) получить3) (dosięgnąć) достать (дотянуться)4) (zdobyć) достать (раздобыть)wyciągnąć, wyjąć достать (извлечь)sprzykrzyć się, znudzić się, mieć dość разг. достать (надоесть)* * *dosta|ć%1, \dostaćnę, \dostaćnie, \dostaćną, \dostaćń, \dostaćł сов. 1. co, czego получить что;2. czego схватить что, заболеть чем; получить что pot.;\dostać
kataru получить (схватить) насморк; \dostaćł kaszlu он стал кашлять; \dostaćł ataku serca с ним (у него) случился сердечный приступ; \dostaćł gorączk|y него поднялась температура; dziecko \dostaćło zębów у ребёнка прорезались зубы; \dostać wypieków покрыться красными пятнами, покраснеть;3. kogo-co уст. взять, захватить кого-что, овладеть чем;\dostać żywcem взять живьём;
4. (do) czego достать, дотянуться до чего;● \dostać bzika (fioła) na czymś,
na punkcie czegoś разг. помешаться на чём-л.;\dostać kosza получить отказ (при сватовстве); \dostać za swoje получить по заслугам;
\dostać w skórę (po skórze) получить трёпку+1. otrzymać 2. nabawić się 3. zdobyć 4. dosięgnąć
* * *1. dostanę, dostanie, dostaną, dostań, dostał сов.1) co, czego получи́ть чтоdostać kataru — получи́ть (схвати́ть) на́сморк
dostał kaszlu — он стал ка́шлять
dostał ataku serca — с ним (у него́) случи́лся серде́чный при́ступ
dostał gorączki — у него́ подняла́сь температу́ра
dziecko dostało zębów — у ребёнка проре́зались зу́бы
dostać wypieków — покры́ться кра́сными пя́тнами, покрасне́ть
4) ( do) czego доста́ть, дотяну́ться до чего•- dostać fioła na czymś
- dostać bzika na punkcie czegoś
- dostać kosza
- dostać za swoje
- dostać w skórę
- dostać po skórzeSyn:2. dostoję, dostoi, dostoją, dostój, dostał сов.достоя́ть, вы́стоятьSyn:
См. также в других словарях:
mieć bzika [fioła, hopla, hysia — {{/stl 13}}{{stl 7}}|| {{/stl 7}}hyzia, kota, świra] na punkcie {{/stl 13}}{{stl 8}}{czegoś} pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} bardzo się czymś interesować, pasjonować; mieć słabość na punkcie czegoś lub kogoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Mieć bzika na punkcie… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
mieć bzika — Mieć obsesję, wariować, lub szaleć; zachowywać się jak osoba niepoczytalna lub głupia; stracić rozum Eng. To be obsessed, insane, or eccentric; to be or to behave as if one were insane or stupid … Słownik Polskiego slangu
mieć — 1. Ktoś ma coś wypisane w oczach; ktoś ma coś wypisane, napisane na czole, na twarzy, pot. na gębie «po kimś widać wyraźnie, jaki ma nastrój, charakter lub jakie ma zamiary»: Miałem chyba wypisane na czole, że po długim pobycie przyjechałem z… … Słownik frazeologiczny
bzik — m III, DB. a, N. bzikkiem 1. blm pot. «lekki obłęd, mania, dziwactwo» Dostać, mieć bzika (na jakimś punkcie). Posądzać kogoś o bzika. 2. lm M. i, DB. ów przestarz. «dziwak, oryginał» Mieć, uważać kogo za bzika … Słownik języka polskiego
fiś — m I, DB. fisia zwykle w wyrażeniu pot. Mieć fisia «być niespełna rozumu; mieć hysia, mieć bzika» Mieć fisia na jakimś punkcie … Słownik języka polskiego
dyrdum — pot. tylko we fraz. Mieć fiksum dyrdum «mieć źle w głowie; mieć bzika» … Słownik języka polskiego
hyś — m I, DB. hysia, blm pot. zwykle w wyrażeniu: Mieć hysia «być niespełna rozumu; mieć bzika, mieć fioła» … Słownik języka polskiego
łeb — m IV, D. łba, C. łbu, Ms. łbie; lm M. łby 1. «głowa zwierzęcia, szczególnie dużego» Łeb konia, krowy. ∆ Kocie łby «bruk ułożony z okrągłych, nietłuczonych kamieni» □ Koń ma duży łeb, niech się martwi. 2. «pogardliwie, rubasznie lub potocznie o… … Słownik języka polskiego
szmergiel — m I, D. szmergielgla a. szmergielglu; lm M. szmergielgle, D. szmergielgli 1. «drobnoziarnista twarda skała stosowana jako materiał ścierny» 2. «papier lub płótno powleczone lepiszczem, do którego przyklejone są ziarna materiału ściernego; ma… … Słownik języka polskiego
fioł — {{/stl 13}}{{stl 7}}[wym. fjoł || fijoł] {{/stl 7}}{{stl 8}}rz. mos IIIa, Mc. fiole, pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} człowiek zachowujący się niezgodnie z przyjętymi normami; dziwak, wariat : {{/stl 7}}{{stl 10}}To kompletny fioł.{{/stl 10}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
hopla — {{/stl 13}}{{stl 8}}wykrz. {{/stl 8}}{{stl 7}} okrzyk używany jako zachęta do skoku, podskakiwania lub podrzucania w górę; także nazywający taką czynność : {{/stl 7}}{{stl 10}}Hopla! Do góry! Hopla! I już był na drugim brzegu strumyka. ZOB.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
