-
1 miękczyć
ipf.1. t. przen. (= sprawiać, że coś jest miękkie) soften.2. fon. palatalize.ipf.fon. be l. become palatalized.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > miękczyć
-
2 miękcz|yć
impf Ⅰ vt 1. (czynić miękkim) to soften, to macerate- odżywka miękczy włosy conditioner softens the hair- miękczyć skórę na buty to soften leather for shoes ⇒ zmiękczyć2. przen. (wzruszać) to soften (up) pot.- jej łzy miękczyły jego gniew her tears softened his anger ⇒ zmiękczyć3. Jęz. to palatalize [spółgłoskę] ⇒ zmiękczyć Ⅱ miękczyć się Jęz. [spółgłoska] to be palatalized ⇒ zmiękczyć sięThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > miękcz|yć
См. также в других словарях:
miękczyć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIa, miękczyćczę, miękczyćczy, miękczyćczony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} powodować, że coś staje się miękkie, traci twardość, sztywność : {{/stl 7}}{{stl 10}}Słońce miękczy asfalt … Langenscheidt Polski wyjaśnień
miękczyć — ndk VIb, miękczyćczę, miękczyćczysz, miękcz, miękczyćczył, miękczyćczony 1. «czynić miękkim» Miękczyć skórę na buty przez moczenie. przen. «czynić łagodnym, pozbawiać surowości, bezwzględności; skłaniać do ustępstw; wzruszać» Miękczyć czyjeś… … Słownik języka polskiego
miękczenie — ↨ miękczenie się n I rzecz. od miękczyć (się) … Słownik języka polskiego
