metaliczny

См. также в других словарях:

• metaliczny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zawierający w swoim składzie metal; będący metalem : {{/stl 7}}{{stl 10}}Tlenki metaliczne. Wapń metaliczny. Farby metaliczne. {{/stl 10}}{{stl 20}}… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• metaliczny — 1. «będący metalem, zawierający metal» Farby metaliczne. Tlenki metaliczne. Magnez, wapń metaliczny. 2. «właściwy metalowi, przypominający pod jakimś względem metal» Metaliczne światło księżyca. Metaliczny blask, połysk. Metaliczny dźwięk, głos… …   Słownik języka polskiego

• zadzwonić — dk VIa, zadzwonićnię, zadzwonićnisz, zadzwonićdzwoń, zadzwonićnił 1. «poruszyć dzwonem lub dzwonkiem, nacisnąć guzik dzwonka, wywołując dźwięczenie; dać znać o czymś dzwonkiem, dzwonieniem» Zadzwonić do drzwi, do bramy. Zadzwonić na obiad. ∆… …   Słownik języka polskiego

• metalicznie — przysłów. od metaliczny w zn. 2 Błyszczeć, brzęczeć, brzmieć metalicznie …   Słownik języka polskiego

• metaliczność — ż V, DCMs. metalicznośćści, blm rzecz. od metaliczny w zn. 2 Metaliczność dźwięku zegara. Metaliczność głosu ptaka …   Słownik języka polskiego

• podzwaniać — ndk I, podzwaniaćam, podzwaniaćasz, podzwaniaćają, podzwaniaćaj, podzwaniaćał «dzwonić z lekka, cicho, od czasu do czasu, dzwonić z przerwami; wydawać od czasu do czasu lekki metaliczny dźwięk, dźwięczeć» Podzwaniać ostrogami, wiadrami. Tramwaje… …   Słownik języka polskiego

• połysk — m III, D. u, N. połyskkiem, blm «odbijanie się światła od powierzchni czegoś; odblask, lśnienie» Metaliczny, szklisty połysk. Srebrzysty, złocisty połysk. Połysk stali, złota, wody. Połysk broni, zbroi. Połysk oczu. Przecierać, wycierać, pucować… …   Słownik języka polskiego

• przydźwięk — m III, D. u, N. przydźwiękkiem; lm M. i 1. «dźwięk towarzyszący innemu dźwiękowi, głosowi» Metaliczny przydźwięk. 2. fiz. rad. «zakłócenie telekomunikacyjne polegające na nakładaniu się przebiegów elektrycznych źródła zasilania na sygnał… …   Słownik języka polskiego

• rzekotka — ż III, CMs. rzekotkatce; lm D. rzekotkatek zool. «Hyla, zwierzę z rodziny o tej samej nazwie, niewielka żabka drzewna, jaskrawozielona, o długich palcach z przylgami umożliwiającymi wspinanie się, wydająca donośny, turkoczący lub metaliczny głos; …   Słownik języka polskiego

• srebrzysty — srebrzystytszy 1. «mający barwę, połysk srebra; kolorem przypominający srebro» Srebrzysta ryba. Srebrzysta poświata. Srebrzysty szron. 2. «dźwięczny, metaliczny» Srebrzysty dźwięk podków …   Słownik języka polskiego

• zadźwięczeć — dk VIIb, zadźwięczećczy, zadźwięczećczał 1. «wydać metaliczny dźwięk; zadzwonić» Zadźwięczał dzwonek u drzwi. Zadźwięczały szyby. 2. «dać się słyszeć jako pewien dźwięk lub zespół dźwięków; odezwać się, zabrzmieć, rozbrzmieć» Jej głos zadźwięczał …   Słownik języka polskiego