Перевод: со всех языков на французский

с французского на все языки

meridiano

  • 1 meridiano

    meridiano I. agg. 1. ( di mezzogiorno) de midi: calore meridiano chaleur de midi. 2. (Geom,Geog,Astr) méridien: cerchio meridiano cercle méridien; altezza meridiana hauteur méridienne; osservazione meridiana observation méridienne. II. s.m. 1. (Geog,Astr) méridien. 2. al pl. ( in agopuntura) méridiens.

    Dizionario Italiano-Francese > meridiano

  • 2 meridiano

    Dictionnaire anglais-français de géographie > meridiano

  • 3 meridiano

    me.ri.di.a.no
    [meridi‘∧nu] sm+adj Geogr méridien.
    * * *
    [meri`dʒjanu]
    Substantivo masculino méridien masculin
    * * *
    nome masculino
    GEOGRAFIA méridien

    Dicionário Português-Francês > meridiano

  • 4 meridiano

    méridien

    Dictionnaire espéranto-français > meridiano

  • 5 meridiano celeste

    Dictionnaire anglais-français de géographie > meridiano celeste

  • 6 meridiano de Greenwich

    méridien d'origine; méridien de Greenwich

    Dictionnaire anglais-français de géographie > meridiano de Greenwich

  • 7 meridiano de origen

    méridien d'origine; méridien de Greenwich

    Dictionnaire anglais-français de géographie > meridiano de origen

  • 8 meridiano magnético

    Dictionnaire anglais-français de géographie > meridiano magnético

  • 9 meridiano principal

    Dictionnaire anglais-français de géographie > meridiano principal

  • 10 meridiano principal de proyección

    Dictionnaire anglais-français de géographie > meridiano principal de proyección

  • 11 pós-meridiano

    adjectivo
    postméridien

    Dicionário Português-Francês > pós-meridiano

  • 12 hora del meridiano de Greenwich

    Dictionnaire anglais-français de géographie > hora del meridiano de Greenwich

  • 13 meridianus

    mĕrīdĭānus, a, um de midi, du sud, méridional.    - meridiano tempore: à midi, vers midi.    - mĕrīdĭāni (s.-ent. gladiatores): Suet. les gladiateurs qui luttaient à midi.    - mĕrīdĭānō (s.-ent. tempore): Plin. à midi.    - mĕrīdĭānum, i, n.: Vell. le sud.    - mĕrīdĭāna, ōrum, n.: Plin. le midi, les contrées méridionales.
    * * *
    mĕrīdĭānus, a, um de midi, du sud, méridional.    - meridiano tempore: à midi, vers midi.    - mĕrīdĭāni (s.-ent. gladiatores): Suet. les gladiateurs qui luttaient à midi.    - mĕrīdĭānō (s.-ent. tempore): Plin. à midi.    - mĕrīdĭānum, i, n.: Vell. le sud.    - mĕrīdĭāna, ōrum, n.: Plin. le midi, les contrées méridionales.
    * * *
        Meridianus, pen. prod. Adiectiuum, Meridional: vt Meridianus sol. Plin. Le soleil de midi.
    \
        Meridiano. Plin. A midi.

    Dictionarium latinogallicum > meridianus

  • 14 situs

    [st1]1 [-] situs, a, um: part. passé de sino. - [abcl][b]a - situé, placé, mis, posé. - [abcl]b - Tac. bâti, construit, élevé. - [abcl]c - placé dans, qui repose sur, qui dépend de. - [abcl]c - enseveli, enterré.[/b]    - lingua in ore sita est, Cic.: la langue se trouve dans la bouche.    - spes in fuga sita, Sall.: espoir placé dans la fuite.    - voluptates in medio sitae, Cic.: plaisirs à la portée de tout le monde.    - in te spes nobis omnis sita est, Ter.: tu es notre unique espoir.    - fratres, propinqui, longius siti, Tac. An. 12: frères, parents, proches, étrangers.    - urbem Philippopolim, a Macedone Philippo sitam circumsidunt, Tac. A. 3: ils assiègent la ville de Philippopolis, bâtie par Philippe de Macédoine.    - situs in aliquo: qui dépend de qqn.    - situs in aliqua re: qui relève de qqch.    - situm est in nobis, Cic.: il dépend de nous, il est en notre pouvoir.    - quantum est situm in nobis: autant qu'il est en nous.    - in vestra manu situm est + inf.: il dépend de vous de...    - in vestra manu situm est ut + subj.: il dépend de vous de...    - in ejus pernicie patriae sitam putabant salutem, Nep.: ils pensaient que de sa mort dépendait le salut de la patrie.    - in officio colendo sita vitae est honestas, Cic. Off. 1: la vertu consiste à accomplir le devoir.    - situs hic est, Cic.: ci-gît. [st1]2 [-] sitŭs, ūs, m.: - [abcl][b]a - situation, position, emplacement. - [abcl]b - position (du corps), posture. - [abcl]c - position, disposition, ordre, arrangement. - [abcl]d - construction, structure. - [abcl]e - place, lieu, pays, région, contrée. - [abcl]f - saleté, crasse, ordure, moisissure, moisi, rouille, pourriture, détérioration, corruption, putréfaction. - [abcl]g - état d'une terre inculte, (terre...) en friche, abandon. - [abcl]h - vieillesse, grand âge, décrépitude. - [abcl]i - vétusté. - [abcl]j - inaction, oisiveté, repos. - [abcl]k - oubli (où l'on est), abandon, désuétude; solitude.[/b]    - situs castrorum: position d'un camp.    - situ corporum differunt ab... Plin.: c'est par leur posture qu'ils diffèrent de...    - inexpugnabilis terrestri ac maritimo situ urbs, Liv.: ville imprenable à cause de sa situation terrestre et maritime.    - a meridiano situ ad septentrionem, Plin.: du midi au nord.    - (pantherae) repleturae illos situs, Plin. 27: (les panthères) abonderaient dans ce pays.    - militis occupat arma situs, Tib.: la rouille recouvre les armes du soldat.    - situs araneosus, Cat.: une sale toile d'araignée.    - redolere situm, Plin.: sentir le moisi.    - situ carpi, Sen.: se rouiller.    - corrumpor situ, Plaut.: je me rouille ici (je me morfonds).    - mens quemdam velut situm ducit, Quint.: l'esprit se rouille en quelque sorte.    - victa situ senectus, Virg. En. 7: vieillesse vaincue par la décrépitude.    - longo aevi situ, Col.: par l'action lente du temps.    - marcescere situ, Liv.: languir dans l'oisiveté.    - in aeterno jacere situ, Prop.: être enseveli dans un éterrnel oubli.    - passus est leges istas situ atque senio emori, Gell. 20: il a laissé mourir ces lois de vieillesse et désuétude.
    * * *
    [st1]1 [-] situs, a, um: part. passé de sino. - [abcl][b]a - situé, placé, mis, posé. - [abcl]b - Tac. bâti, construit, élevé. - [abcl]c - placé dans, qui repose sur, qui dépend de. - [abcl]c - enseveli, enterré.[/b]    - lingua in ore sita est, Cic.: la langue se trouve dans la bouche.    - spes in fuga sita, Sall.: espoir placé dans la fuite.    - voluptates in medio sitae, Cic.: plaisirs à la portée de tout le monde.    - in te spes nobis omnis sita est, Ter.: tu es notre unique espoir.    - fratres, propinqui, longius siti, Tac. An. 12: frères, parents, proches, étrangers.    - urbem Philippopolim, a Macedone Philippo sitam circumsidunt, Tac. A. 3: ils assiègent la ville de Philippopolis, bâtie par Philippe de Macédoine.    - situs in aliquo: qui dépend de qqn.    - situs in aliqua re: qui relève de qqch.    - situm est in nobis, Cic.: il dépend de nous, il est en notre pouvoir.    - quantum est situm in nobis: autant qu'il est en nous.    - in vestra manu situm est + inf.: il dépend de vous de...    - in vestra manu situm est ut + subj.: il dépend de vous de...    - in ejus pernicie patriae sitam putabant salutem, Nep.: ils pensaient que de sa mort dépendait le salut de la patrie.    - in officio colendo sita vitae est honestas, Cic. Off. 1: la vertu consiste à accomplir le devoir.    - situs hic est, Cic.: ci-gît. [st1]2 [-] sitŭs, ūs, m.: - [abcl][b]a - situation, position, emplacement. - [abcl]b - position (du corps), posture. - [abcl]c - position, disposition, ordre, arrangement. - [abcl]d - construction, structure. - [abcl]e - place, lieu, pays, région, contrée. - [abcl]f - saleté, crasse, ordure, moisissure, moisi, rouille, pourriture, détérioration, corruption, putréfaction. - [abcl]g - état d'une terre inculte, (terre...) en friche, abandon. - [abcl]h - vieillesse, grand âge, décrépitude. - [abcl]i - vétusté. - [abcl]j - inaction, oisiveté, repos. - [abcl]k - oubli (où l'on est), abandon, désuétude; solitude.[/b]    - situs castrorum: position d'un camp.    - situ corporum differunt ab... Plin.: c'est par leur posture qu'ils diffèrent de...    - inexpugnabilis terrestri ac maritimo situ urbs, Liv.: ville imprenable à cause de sa situation terrestre et maritime.    - a meridiano situ ad septentrionem, Plin.: du midi au nord.    - (pantherae) repleturae illos situs, Plin. 27: (les panthères) abonderaient dans ce pays.    - militis occupat arma situs, Tib.: la rouille recouvre les armes du soldat.    - situs araneosus, Cat.: une sale toile d'araignée.    - redolere situm, Plin.: sentir le moisi.    - situ carpi, Sen.: se rouiller.    - corrumpor situ, Plaut.: je me rouille ici (je me morfonds).    - mens quemdam velut situm ducit, Quint.: l'esprit se rouille en quelque sorte.    - victa situ senectus, Virg. En. 7: vieillesse vaincue par la décrépitude.    - longo aevi situ, Col.: par l'action lente du temps.    - marcescere situ, Liv.: languir dans l'oisiveté.    - in aeterno jacere situ, Prop.: être enseveli dans un éterrnel oubli.    - passus est leges istas situ atque senio emori, Gell. 20: il a laissé mourir ces lois de vieillesse et désuétude.
    * * *
    I.
        Situs, Participium. Cic. Permis.
    II.
        Situs, sita, situm. Plaut. Situé, Mis et posé.
    \
        Est situm in nobis, vt et aduersa quasi perpetua obliuione obruamus. Cic. Il est en nous et en nostre puissance, etc.
    \
        Vrbem Philippopolim a Macedone Philippo sitam. Tacitus. Bastie, Edifiee.
    \
        Ara sita Druso. Tacit. Construicte à l'honneur de Drusus.
    \
        Hic siti sunt Acarnanes, qui pro patria pugnantes, mortem occubuerunt. Liu. Ci sont mis les, etc. Ci gisent les, etc. Ci sont enterrez et inhumez.
    \
        Situs, huius situs, masc. gen. Virgil. La situation de quelque chose que ce soit.
    \
        Situs. Plin. Moisissure, Relent, Chansissure, Remugle.
    \
        Situs. Virg. Crasse et ordure.
    \
        Situs, etiam in vitibus est. Colum. Mousse.
    \
        Loca senta situ. Virg. Ords et sales et hideux.
    \
        Araneosus situs. Catul. Toile d'araigne.
    \
        Iners. Ouid. Paresse et faitardise, Nonchalance et oisiveté.
    \
        Detergere situm ferro. Sil. Nettoyer et oster l'enrouillure, La rouille.
    \
        Ducere situm. Quintil. Se moisir et chansir, Devenir ord et crasseux, Devenir remugle.
    \
        Exesi situ ligones. Claud. Mangez de rouille.
    \
        Horrent situ campi. Claud. Sont pleins d'herbes et de buissons par faulte d'estre labourez.
    \
        Pati situm indignum. Stat. Estre mis en oubli et nonchaloir.
    \
        Redolere situm. Plin. Sentir le remugle, ou le relent.
    \
        Rigido situ relicta cessat terra. Ouidius. N'est point hantee ne labouree, Demeure inculte.

    Dictionarium latinogallicum > situs

  • 15 celeste

    Dictionnaire anglais-français de géographie > celeste

  • 16 hora

    Dictionnaire anglais-français de géographie > hora

  • 17 magnético

    Dictionnaire anglais-français de géographie > magnético

  • 18 origen

    Dictionnaire anglais-français de géographie > origen

См. также в других словарях:

  • meridiano — meridiano, na (Del lat. meridiānus). 1. adj. Perteneciente o relativo a la hora del mediodía. 2. Clarísimo, luminosísimo. Luz meridiana. 3. m. Astr. Círculo máximo de la esfera celeste, que pasa por los polos del mundo y por el cenit y nadir del… …   Diccionario de la lengua española

  • meridiano — círculo que pasa por los polos de una esfera Diccionario ilustrado de Términos Médicos.. Alvaro Galiano. 2010 …   Diccionario médico

  • meridiano — s. m. 1. Círculo máximo que passa pelos polos e divide a Terra em dois hemisférios. • adj. 2. Relativo ao meio dia.   ‣ Etimologia: latim meridianus, a, um, relativo ao meio dia, do Sul, pertencente ao Sul …   Dicionário da Língua Portuguesa

  • meridiano — meridiano, na adjetivo 1. Del medio día: una luz meridiana. 2. Uso/registro: elevado. Que es muy claro o muy grande: Es una verdad meridiana. Su exposición fue de una claridad meridiana. sustantivo masculino 1 …   Diccionario Salamanca de la Lengua Española

  • Meridiano — Para otros usos de este término, véase Meridiano (desambiguación). Convergencia de dos meridianos. Los meridianos son los semicírculos máximos de la esfera terrestre que pasan por los Polos (los meridianos son líneas imaginarias para determinar… …   Wikipedia Español

  • Meridiano — (Del lat. meridianus, referente al sur.) ► adjetivo 1 Del mediodía. 2 Que es muy claro o luminoso: ■ hay una luz meridiana. SINÓNIMO diáfano ► sustantivo masculino 3 ASTRONOMÍA Círculo máximo de la esfera celeste que pasa por los polos. 4… …   Enciclopedia Universal

  • meridiano — me·ri·dià·no agg., s.m. 1. agg. AD relativo al mezzogiorno e alle ore immediatamente precedenti e seguenti: pasto meridiano, le sette meridiane | LE estens., chiaro, luminoso: qui se a noi meridiana face | di caritate (Dante) 2. s.m. AD TS geom.… …   Dizionario italiano

  • meridiano — {{#}}{{LM M25602}}{{〓}} {{SynM26250}} {{[}}meridiano{{]}}, {{[}}meridiana{{]}} ‹me·ri·dia·no, na› {{《}}▍ adj.{{》}} {{<}}1{{>}} Muy claro o muy luminoso: • Me convenció con razones meridianas.{{○}} {{《}}▍ s.m.{{》}} {{<}}2{{>}} {{♂}}En… …   Diccionario de uso del español actual con sinónimos y antónimos

  • Meridiano — Coordinates: 20°21′33″S 50°10′24″W / 20.35917°S 50.17333°W / 20.35917; 50.17333 Meridiano (meaning, the meridian) is a municipality i …   Wikipedia

  • meridiano — {{hw}}{{meridiano}}{{/hw}}A agg. Di mezzogiorno: ore meridiane. B s. m. (geogr.) Ciascuno dei circoli massimi passanti per i due poli della Terra | Meridiano celeste, circolo massimo della sfera celeste passante per i poli e lo zenit del luogo di …   Enciclopedia di italiano

  • meridiano — s m 1 (Geogr) Cada uno de los círculos imaginarios, perpendiculares al ecuador, que pasan por los polos y sirven como referencia para determinar la longitud de un lugar de la Tierra; semicírculo que va de polo a polo en la esfera terrestre:… …   Español en México

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»