-
1 Не се сърди човече
Mensch ärgere dich nicht -
2 човек м
Mensch {m} -
3 човек
чове́|к м., -ци и хо́ра, ( двама) души 1. Mensch m, -en, -en; 2. ( лице с положителни качества) Mensch m, -en, -en; 3. ( приближен на някого) Vertraute(r) m, -n, -n; f, -n; 4. ( мъж) Mann m, Männer; 5. ( човек с определени наклонности или качества) Mensch m, -en, -en, Mann m, Männer; 6. безл. (човек, някой) man; чудесен човек ein herrlicher Mensch m; успял човек ein gemachter Mann m; той е човек с голямо влияние er ist ein Mann von hohem Einfluss; човек е на толкова години, на колкото се чувства man ist so alt, wie man sich fühlt. -
4 амбиция
амби́ци|я ж., -и 1. ( силно желание) Ambition f, -en; 2. ( честолюбие) Ehrgeiz m o.Pl., Antrieb m, -e, Beweggrund m, Beweggründe; Човек с амбиции Ein Mensch mit Ehrgeiz/mit Ambitionen, ein strebsamer Mensch; Няма капка амбиция Er hat keinen Funken Ehrgeiz im Leibe; От болна амбиция Aus krankhaftem Ehrgeiz; Воден от лична амбиция Aus persönlichen Gründen/aus persönlichem Antrieb. -
5 мераклия
меракли́|я м., -и sorgfältiger Mensch m, -en, -en, starkes Begehren empfindender Mensch m, -en, -en. -
6 морал
мора̀л м., само ед. Moral f, -en (рядко); Човек с висок морал ein Mensch von hoher Sittlichkeit; Човек без морал ein Mensch ohne Moral; Чета някому морал jmdm. Moral predigen. -
7 безинтересен
безинтере́с|ен прил., -на, -но, -ни uninteressant, langweilig; безинтересен човек Ein langweiliger Mensch m. -
8 безличен
безли́ч|ен прил., -на, -но, -ни 1. език. unpersönlich, gesichtslos; 2. прен. unpersönlich, gesichtslos, sachlich, farblos; език. безличен глагол ein unpersönliches Verb n; прен. безличен стил Ein unpersönlicher Stil m; прен. безличен човек Ein Mensch ohne eigene Persönlichkeit/ein farbloser Charakter m. -
9 безпътен
безпъ́т|ен прил., -на, -но, -ни ( неморален) haltlos, unbeständig; ( разпуснат) liederlich, zügellos; безпътен човек Ein liederlicher, unbeständiger Mensch m; безпътен живот Ein zügelloses Leben n. -
10 благороден
благоро́д|ен прил., -на, -но, -ни 1. ( метал) edel (и прен.); 2. ( произход) adlig; 3. прен. edelmütig; благородно сърце Ein edles Herz n; благороден човек Ein edelmütiger Mensch; благородна кръв Blaues Blut n. -
11 глух
глух прил. 1. taub; schwerhörig; 2. ( пуст) öde; still; 3. ( сподавен) gedämpft, dumpf; глух съм с лявото ухо Auf dem linken Ohr taub sein; глух човек Ein tauber Mensch m/Tauber m; глухо стенание Ein dumpfes Stöhnen n; Живея в глухата провинция In der stillen Provinz leben. -
12 горделивец
гордели́в|ец м., -ци hochmütiger Mensch m, -en, -en, Hagestolz m, -e остар. -
13 грозотия
грозоти́|я ж., -и 1. Hässlichkeit f, -en; ( безобразност) Scheußlichkeit f, -en; 2. ( грозен човек) hässlicher Mensch m, -en, -en. -
14 далновидност
далнови́дност ж., само ед. Weitblick m o.Pl.; Той е човек лишен от далновидност Er ist ein Mensch ohne Weitblick. -
15 делови
делов|и́ прил., -а, -о́, -ѝ прил. 1. ( енергичен) tatkräftig; aktiv; energisch; 2. търг. geschäftlich, Geschäfts-; 3. ( организационен) Organisations-, organisatorisch; 4. ( в сбита форма) sachlich, nüchtern; делови човек Ein tatkräftiger Mensch m; делово писмо Geschäftsbrief m; делови кръгове Geschäftskreise Pl; делова документация Schriftgut n. -
16 добряк
добря́|к м., -ци gutmütiger Mensch m, -en, -en. -
17 ето
е́то част. 1. ( за указване) hier, da; 2. ( за акцент) so, gerade, da; ето книгата da/hier liegt das Buch; ето я и нея da kommt sie auch; ето го моят брат! da ist mein Bruder; ето ти беля! da haben wir die Bescherung!; ето какъв човек е той so ein Mensch ist er; ето защо исках да те посетя aus diesem Grund wollte ich dich besuchen. -
18 жизнен
жи́знен прил. 1. Lebens-; 2. (деен, енергичен) lebensfroh, lebenskräftig; жизнен стандарт lebensstandard m; жизнени сили lebenskräfte, vitale Kräfte Pl; жизнен човек ein lebensfroher, lebenskräftiger Mensch m. -
19 извратен
изврате́н прил. 1. verdorben; 2. ( сексуално) pervers; 3. ( изкривен) entartet, entstellt; извратен тип ein verdorbener, perverser Mensch m; извратени наклонности perverse Neigungen Pl; извратен вкус entarteter Geschmack m. -
20 корав
кора̀в прил. 1. hart; 2. ( жилав) zäh; abgehärtet, widerstandsfähig; 3. ( безчувствен) hart, hartherzig, unbarmherzig; корава глава съм Ein hartnäckiger Mensch sein, ein Trotzkopf, ein Dickschädel sein; корав залък Ein harter Bissen m; кораво момче Ein harter, abgehärteter Bursche m; Имам кораво сърце Ein hartes Herz n haben.
См. также в других словарях:
Mensch — Darstellung des Menschen von Leonardo da Vinci Systematik Teilordnung: Altweltaffen (Catarrhini) … Deutsch Wikipedia
Mensch si — Studioalbum von Gimma Veröffentlichung 2011 Label Musikvertrieb (Muve) Format … Deutsch Wikipedia
Mensch — Mensch: Das auf das dt. und niederl. Sprachgebiet beschränkte Wort (mhd. mensch‹e›, ahd. mennisco, älter mannisco, niederl. mens) ist eine Substantivierung des gemeingerm. Adjektivs ahd. mennisc, got. mannisks, aengl. mennisc, aisl. mennskr… … Das Herkunftswörterbuch
Mensch — (Homo sapiens L.), das höchst entwickelte irdische Wesen, das alle verwandten Lebewesen in geistiger Hinsicht bei weitem überragt, ohne jedoch von ihnen durch tiefer gehende körperliche Unterschiede getrennt zu sein. Denn der M. bietet den Typus… … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Mensch — Sm std. (8. Jh.), mhd. mensch(e) m./n., ahd. men(n)isco u.ä., as. mennisko Stammwort. Wie afr. mann(i)ska, menn(i)ska Substantivierung eines Zugehörigkeitsadjektivs zu Mann in der alten Bedeutung Mensch . Das Adjektiv g. * manniska menschlich in… … Etymologisches Wörterbuch der deutschen sprache
Mensch — Die Gestalt des Menschen I. Die Gestalt des Menschen II. Die Gestalt des Menschen III … Meyers Großes Konversations-Lexikon
-mensch — mensch, der; en, en (salopp): kennzeichnet in Bildungen mit Substantiven – seltener mit Wörtern anderer Wortart – eine Person, die sehr allgemein durch etw. charakterisiert ist oder beruflich mit etw. zu tun hat: Karriere , Tag , Zeitungsmensch.… … Universal-Lexikon
mensch — [menʃ] n [Date: 1900 2000; : Yiddish; Origin: mensh, from German mensch person ] AmE spoken someone that you like and admire, especially because they have done something good for you … Dictionary of contemporary English
Mensch — Nom porté notamment dans le Haut Rhin et la Moselle. Correspond le plus souvent à l allemand Mensch (= homme), avec un sens qui reste à préciser. Peut aussi être un hypocoristique de divers noms de personne, en particulier Meinhard … Noms de famille
mensch — (n.) person of strength and honor, 1907, from Yiddish, from Ger. Mensch, lit. man, person, from O.H.G. mennisco human, from P.Gmc. adjective *manniska human (see MANNISH (Cf. mannish)) … Etymology dictionary
Mensch — [Aufbauwortschatz (Rating 1500 3200)] Bsp.: • Alle Menschen müssen sterben. • Kein Mensch kann das tun … Deutsch Wörterbuch