-
1 mensa
mensa, ae, f [Sanscr, ma, measure; Gr. metron; cf. manus, mane, etc.], a table for any purpose, as a dining-table; a market-stand for meat, vegetables, etc.; a money-dealer's table or counter, a sacrificial table, etc.I.Lit. Of the table itself as a fabrid:II.non ferre mensam nisi crebris distinctam venis,
Sen. Dial. 3, 35, 5:mensa inanis nunc si adponatur mihi,
Plaut. Pers. 3, 1, 26:cibos in mensam alicui apponere,
id. Men. 1, 3, 29:surgunt a mensā saturi, poti,
id. Ps. 1, 3, 62: ad mensam consistere. to wait at table, Cic. Tusc. 5, 21, 61:auferre mensam,
Plaut. Truc. 2, 4, 14:apud mensam,
at table, id. Trin. 2, 4, 77; Gell. 2, 22, 1; 19, 7, 2:arae vicem praestare posse mensam dicatam,
Macr. S. 3, 11, 5.—Transf.A.Food; a table, meal, course: quocum mensam sermonesque suos impertit, Enn. ap. Gell. 12, 4 (Ann. v. 240 Vahl.):B.communicabo te semper mensā meā,
Plaut. Mil. 1, 1, 51:ita mensas exstruit,
id. Men. 1, 1, 25:parciore mensā uti,
Tac. A. 13, 16:Italicae Syracusiaeque mensae,
Cic. Tusc. 5, 35, 100:cui Quintus de mensa misit,
id. Att. 5, 1, 4; so,parāsti mensam adversus eos qui tribulant me,
Vulg. Psa. 23, 5:una mensa,
at a single meal, Juv. 1, 138: prior, proxima mensa, the first, the second rank at table; the first or second in esteem:Raeticis uvis prior mensa erat,
Plin. 14, 1, 3, § 16; id. 9, 17, 29, § 63: secunda mensa, the second course, the dessert (at which much wine was used), Cels 1, 2:haec ad te scripsi, appositā secundā mensā,
during the dessert, Cic. Att. 14, 6, 2; 14, 21, 4:Agesilaus coronas secundamque mensam servis dispertiit, Nep Ages. 8, 4: secunda mensa bono stomacho nihil nocet,
Cels. 1, 2, fin.:mensae tempore,
meal-time, Juv. 13, 211.—The guests at table:C.cum primum istorum conduxit mensa choragum,
Suet. Aug. 70.—A money-changer's counter:D. E.decem minas dum hic solvit, omnis mensas transiit,
Plaut. Curc. 5, 3, 4:mensam poni jubet atque Effundi saccos nummorum,
Hor. S. 2, 3, 148:nummulariorum,
Vulg. Matt. 21, 12:publica,
a public bank, Cic. Fl. 19, 44; id. Pis. 36, 88.—Mensa lusoria, a gaming-table (late Lat.), Aug. Conf. 8, 6.—F.A sacrificial table:G.Curiales mensae, in quibus immolabatur Junoni, quae Curis est appellata, Paul. ex Fest. s. v. Curiales, p. 64 Müll.: mensae deorum,
Verg. A. 2, 764:Jovis mensa,
Plin. 25, 9, 59, § 105: a small altar:super tumulum statuere,
Cic. Leg. 2, 26, 66.—The long flat part, the table, of a military engine (e. g. of a catapult), Vitr. 10, 16.—H. -
2 mensa
mēnsa, ae, f. ( wohl fem. des Partic. mēnsus v. mētior), I) der Tisch, die Tafel, 1) zum Essen, a) eig.: mensa non varietate macularum conspicua, Sen.: mensas apponere (aufstellen), Hieron.: cibos apponere in mensam, Plaut.: mensas cibis exstruere, Cic., onerare, Verg.: ex eadem mensa vesci, Sen. rhet.: ad mensam consistere, Cic.: manum ad mensam porrigere, zulangen, Cic.: mensam ponere, Ov.: mensam auferre, Plaut., od. tollere, Cic., od. movere od. removere, Verg., den Tisch wegtragen, die Tafel aufheben: a mensa surgere, Plaut.: alqm mensae adhibere, Colum.: utrisque manibus mensam tenere, Sen. rhet. – mensae farreae, Brotkuchen als Opferkuchen, Aur. Vict. de orig. gent. Rom. 10, 3: u. ähnlich mensas consumimus, die Tische = die Weizenkuchen, die in Ermangelung von Tischen zur Unterlage der Speisen dienten, Verg. Aen. 7, 116. – b) meton.: α) der Tisch, die Tafel = das Essen, die Speisen, apud mensam, am Tische = beim Essen, Plaut.: und so apud mensam Favorini, Gell.: super mensam od. mensas, über Tische, Curt. u. Flor.: mittere alci de mensa, Cic.: lautioris mensae epulas parant, Hieron. epist. 69, 8: conditurae, quae lautioribus mensis adhibentur, Colum. 12, 49, 5. – β) ein Gericht, Syracusiae mensae, Cic.: mensa secunda, Nachtisch, Obst usw. (wobei viel getrunken wurde), Cic. u. Nep. – 2) der Tisch als Verkaufsstand, a) der Fleischer, die Fleischbank, mit dem Zusatz lanionia, Suet. Claud. 15, 2. – b) der Fischhändler, die Verkaufsbank, Hor. sat. 2, 4, 37; vollst. mensa piscatoria, Porphyr. Hor. sat. 2, 4, 37. – c) der Wechsler, der Wechseltisch, die Wechselbank, Cic.; vollst. mensa nummulariorum, Vulg.: mensa publica, öffentliche Bank, Cic. – 3) der Spieltisch, vollst. mensa lusoria, Augustin. conf. 8, 6, 14. – 4) der Opfertisch, Altar, Fest. 157 (b), 25: mensae triviales, Fest. 157 (a), 20 sq.: mensae curiales, Paul. ex Fest. 64, 11: mensae deorum, Verg. Aen. 2, 764. – ein kleiner Altar auf einem Grabe, Cic. de legg. 2, 66. – eine Opferpfanne auf dem Altar, ein Altaraufsatz, vetus, Petron. 135, 3. – II) übtr.: 1) im groben Geschütze (der Katapulte usw.) ein länglich flacher Teil, der Tisch, Vitr. 10, 11, 6. – 2) ein Brettergerüst, auf dem die Sklaven standen, wenn sie verkauft wurden, Apul. met. 8. 26; apol. 17.
-
3 mensa
mēnsa, ae, f. ( wohl fem. des Partic. mēnsus v. mētior), I) der Tisch, die Tafel, 1) zum Essen, a) eig.: mensa non varietate macularum conspicua, Sen.: mensas apponere (aufstellen), Hieron.: cibos apponere in mensam, Plaut.: mensas cibis exstruere, Cic., onerare, Verg.: ex eadem mensa vesci, Sen. rhet.: ad mensam consistere, Cic.: manum ad mensam porrigere, zulangen, Cic.: mensam ponere, Ov.: mensam auferre, Plaut., od. tollere, Cic., od. movere od. removere, Verg., den Tisch wegtragen, die Tafel aufheben: a mensa surgere, Plaut.: alqm mensae adhibere, Colum.: utrisque manibus mensam tenere, Sen. rhet. – mensae farreae, Brotkuchen als Opferkuchen, Aur. Vict. de orig. gent. Rom. 10, 3: u. ähnlich mensas consumimus, die Tische = die Weizenkuchen, die in Ermangelung von Tischen zur Unterlage der Speisen dienten, Verg. Aen. 7, 116. – b) meton.: α) der Tisch, die Tafel = das Essen, die Speisen, apud mensam, am Tische = beim Essen, Plaut.: und so apud mensam Favorini, Gell.: super mensam od. mensas, über Tische, Curt. u. Flor.: mittere alci de mensa, Cic.: lautioris mensae epulas parant, Hieron. epist. 69, 8: conditurae, quae lautioribus mensis adhibentur, Colum. 12, 49, 5. – β) ein Gericht, Syracusiae mensae, Cic.: mensa secunda, Nachtisch, Obst usw. (wobei viel getrunken wurde), Cic. u. Nep. – 2)————der Tisch als Verkaufsstand, a) der Fleischer, die Fleischbank, mit dem Zusatz lanionia, Suet. Claud. 15, 2. – b) der Fischhändler, die Verkaufsbank, Hor. sat. 2, 4, 37; vollst. mensa piscatoria, Porphyr. Hor. sat. 2, 4, 37. – c) der Wechsler, der Wechseltisch, die Wechselbank, Cic.; vollst. mensa nummulariorum, Vulg.: mensa publica, öffentliche Bank, Cic. – 3) der Spieltisch, vollst. mensa lusoria, Augustin. conf. 8, 6, 14. – 4) der Opfertisch, Altar, Fest. 157 (b), 25: mensae triviales, Fest. 157 (a), 20 sq.: mensae curiales, Paul. ex Fest. 64, 11: mensae deorum, Verg. Aen. 2, 764. – ein kleiner Altar auf einem Grabe, Cic. de legg. 2, 66. – eine Opferpfanne auf dem Altar, ein Altaraufsatz, vetus, Petron. 135, 3. – II) übtr.: 1) im groben Geschütze (der Katapulte usw.) ein länglich flacher Teil, der Tisch, Vitr. 10, 11, 6. – 2) ein Brettergerüst, auf dem die Sklaven standen, wenn sie verkauft wurden, Apul. met. 8. 26; apol. 17. -
4 mensa
mènsa f 1) обеденный стол mettersi a mensa -- сесть за стол alzarsi dalla mensa -- встать из-за стола fare mensa insieme -- столоваться вместе prime mense ant -- первые блюда prima mensa ant -- хозяйский стол seconda mensa ant -- стол для слуг 2) стол, блюда 3) трапеза sedere a mensa lett -- трапезничать al levar delle mense fig -- по окончании обеда 4) столовая mensa aziendale -- заводская столовая mensa di bordo -- кают-компания -
5 mensa
mènsa f 1) обеденный стол mettersi a mensa — сесть за стол alzarsi dalla mensa — встать из-за стола fare mensa insieme — столоваться вместе prime [seconde] mense ant — первые [вторые] блюда prima mensa ant — хозяйский стол seconda mensa ant — стол для слуг 2) стол, блюда 3) трапеза sedere a mensa lett — трапезничать al levar delle mense fig — по окончании обеда 4) столовая mensa aziendale — заводская столовая mensa di bordo — кают-компания -
6 mensa
mensa s.f. 1. ( locale per pasti collettivi) cantine, réfectoire m.; ( nelle fabbriche) cantine; ( nelle caserme) cantine; ( nelle università) restaurant m. universitaire. 2. ( ant) ( pasto) repas m.: mensa frugale repas frugal, table frugale; lauta mensa repas copieux; al levar delle mense à la fin du repas. 3. ( tavola imbandita) table: essere a mensa être à table; imbandire la mensa mettre la table, dresser la table. 4. ( Rel) autel m., table d'autel. 5. (Dir.can) mense: mensa vescovile mense épiscopale. -
7 mēnsa
mēnsa ae, f [mensos, P. of metior], a table: ad mensam consistere, wait at table: Qui dapibus mensas onerent, V.: acernā, O.: carā piscīs avertere mensā, fishmonger's board, H.— A table, meal, course: Italicae mensae: lucis pars ultima mensae Est data, supper, O.: unā mensā, at a single meal, Iu.: secunda, an after-feast, i. e. thank-offering, V.: secundas nux ornabat mensas, dessert, H.: secundamque mensam servis dispertiit, N.: mensae tempore, meal-time, Iu.— A money-changer's counter: mensam poni iubet, H.: publica, a public bank.—A sacrificial table, alter: mensae deorum, V.: super tumulum mensam statuere.* * *table; course, meal; banker's counter -
8 mensa
mensamensa ['mεnsa]sostantivo Feminin1 (locale) Kantine Feminin; (universitaria) Mensa Feminin2 (tavola) Tafel Femininlinguaggio elevato Tisch MaskulinDizionario italiano-tedesco > mensa
9 Mensa
10 mensa
mēnsa, ae f.1) стол ( mensas cibis exstruere C)2) перен. кушанье, яства, тж. трапеза (apud mensam Pl etc.). блюдо3) лоток, лавка (m. lanionia Su)4) меняльная лавка, банк (m. publica C)5) жертвенник, алтарь ( mensae deorum V)6) подмостки, возвышение (на котором выставляли рабов на продажу) Ap7) игорный стол (m. lusoria Aug)11 mensa
mensa mensa, ae f стол12 mensa
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > mensa
13 Mensa
Mensa f <Mensa; Mensas, Mensen> yemekhane (üniversitede)14 Mensa
15 MENSA
MENSA International — МЕНСА Интернэшнл (международная организация, объединяющая людей, отличающихся наиболее высоким уровнем интеллекта)Англо-русский универсальный дополнительный практический переводческий словарь И. Мостицкого > MENSA
16 Mensa
Mensa f hall (speziell in englischen Colleges); refectory (in Colleges, Universitäten); canteen (in Universitäten); (AE) commons (in Colleges)Deutsch-Englisch Fachwörterbuch Architektur und Bauwesen > Mensa
17 mensa
English-German dictionary of Architecture and Construction > mensa
18 Mensa
Mensa f =, ..sen1. дешё́вый обе́д в столо́вой (для студе́нтов),2. студе́нческая столо́вая;3. церк. доска́ алтаря́19 mensa
mensa, ae, f., table.20 mensa
(s.) marketenteriСм. также в других словарях:
Mensa — Mensa, Cafeteria … Deutsch Wikipedia
Mensa — meaning table in Latin, may refer to: Mensa International, an organization for people with high IQs Mensa (constellation), a southern star constellation Mensa (geology), a term used by geologists to refer to an extraterrestrial mesa Mensa Music,… … Wikipedia
Mensa — puede referirse a: Mensa, una constelación de estrellas; Mensa, una organización de superdotados; Mensa, comedores universitarios en Alemania, Países Bajos o Italia; Una meseta en un planeta extraterrestre, como las Cydonia Mensae; Femenino de… … Wikipedia Español
Mensa — er en international forening, stiftet i England i 1946, med det formål at give intelligente mennesker fra alle samfundslag mulighed for at mødes under afslappede former. Det er en non profit organisation uden politiske eller religiøse… … Danske encyklopædi
Mensa — Sf Kantine an Hochschulen erw. fach. (20. Jh.) Entlehnung. Entlehnt aus l. mēnsa (acadēmica) akademischer Mittagstisch (l. mēnsa Tafel, Tisch ). Ebenso nndl. mensa. ✎ LM 6 (1993), 520. lateinisch l … Etymologisches Wörterbuch der deutschen sprache
Mensa — Mensa: Die Bezeichnung für eine restaurantähnliche Einrichtung in Hochschulen und Universitäten, wo Studierende verbilligt essen können, ist eine junge Kurzform für »Mensa academica« »akademischer Mittagstisch«. Erster Bestandteil der Fügung ist… … Das Herkunftswörterbuch
mensa — / mɛnsa/ s.f. [dal lat. mensa tavola ]. 1. (non com.) [piano su cui si mangia: mettersi, sedere, essere a m. ] ▶◀ (lett.) desco, tavola. ‖ imbandigione. 2. [locale dove si prendono i pasti collettivamente: mangiare alla m. ] ▶◀ [in collegi e… … Enciclopedia Italiana
Mensa — (lat.), 1) Tisch, s.d. M. curialis, der nach des Königs T. Tatius Verordnung zu Rom in jeder Curie der Juno zu Ehren aufgestellt u. darauf zu gewissen Zeiten geopfert wurde. M. delphĭca, Tisch, worauf Trinkgeschirre aufgesetzt wurden; 2) Gericht … Pierer's Universal-Lexikon
Mensa [1] — Mensa (lat.), Tisch; m. Domini, Tisch des Herrn; m. episcopalis, Tafelgüter eines Bischofs; m. gratuita, Freitisch; m. ambulatoria, Wandeltisch, wechselnder Freitisch für arme Schüler etc … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Mensa [2] — Mensa, Hochland in Abessinien, westlich von Massaua, 1600 qkm groß, dessen Bewohner, den Bogos nahe verwandt, früher Christen waren, jetzt aber Mohammedaner sind. Arabischen Ursprungs, haben sie die ursprünglichen Bewohner des Landes, die Tigré,… … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Mensa — Mensa, lat., der Tisch, die Tafel; Mensalgüter, Tafelgüter, zur Bestreitung einer fürstl. Tafel bestimmt … Herders Conversations-Lexikon
Перевод: со всех языков на все языки
со всех языков на все языки- Со всех языков на:
- Все языки
- Со всех языков на:
- Все языки
- Азербайджанский
- Албанский
- Английский
- Баскский
- Болгарский
- Венгерский
- Вьетнамский
- Датский
- Иврит
- Испанский
- Итальянский
- Казахский
- Латинский
- Македонский
- Немецкий
- Нидерландский
- Польский
- Русский
- Словенский
- Суахили
- Турецкий
- Украинский
- Французский
- Хорватский
- Чешский
- Шведский
- Эстонский