Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

memoriae+prodĕre

  • 1 memoria

    memoria, ae, f. (memor), das Gedächtnis, I) im allg. = das Gedenken, A) eig.: 1) von etw. Vergangenem = das Andenken, die Erinnerung, a) übh.: post hominum memoriam, seit Menschengedenken, Cic.: suarum se miseriarum in memoriam inducere, zurückdenken an usw., Plaut.: nunc demum in memoriam regredior (kehrt mir die E. zurück) audisse me etc., Plaut.: redite in memoriam (geht in der E. zurück, erinnert euch), quae libido etc., Cic.: in memoriam redeo mortuorum, ich erinnere mich wieder an die V., Cic.: Cn. Pompei memoriam amisisse, Cic.: delere memoriam dedecoris, Liv.: primam sacramenti memoriam deponere, die erste E. vergessen, Caes.: memoria alcis (rei) excĭdit od. abiit od. abolevit, es ist etw. in Vergessenheit gekommen, man hat etw. vergessen, Liv.: e memoria excedit m. folg. indir. Fragesatz, Liv.: an iam memoriā exisse m. folg. Acc. u. Infin., Liv.: memoriam coniugum liberorumque eicere ex animis suis, Liv.: ea, cum fuerint et falsa et inania, sint evolsa ex omni memoria vitaque nostra, Cic.: memoriam prodere, die Erinnerung fortpflanzen, Caes.: memoriae prodere, Cic. u. Nep., od. tradere, Liv., dem Andenken (der Nachwelt) überliefern, berichten (vom Geschichtschreiber; versch. v. memoriā prodere, s. unten no. B, 1): so auch memoriae mandare, Liv. (versch. von unten no. II): memoriam rerum Romanarum tenere, der röm. Geschichte mächtig sein, Cic.: dare alqm in omnem memoriam, dem ewigen A. (der Ewigkeit) übergeben, Sen.: memoriae datum est m. folg. Akk. u. Infin., Gell.: memoriam alcis retinere, Cic.: quorum memoria vigebit, Sen.: memoriā digni viri, merkwürdige Männer, Cic.: caede Caesaris memoriam apud posteros adeptus, sich einen Namen gemacht, Tac.: memoriā patris nobis infensus, weil er des Vaters gedachte, gegen uns feindselig gesinnt, Tac. – oft verb. memoria et recordatio od. recordatio et memoria = lebendige, lebhafte Erinnerung, Cic. – b) insbes. = das Bewußtsein, sceleris, Tac.: bonae societatis, Tac. – 2) der Gedanke an etw. Zukünftiges, periculi, an die G., Liv.: ut belli inferendi memoria patribus aut plebi non esset, daß an einen Angriffskrieg die Väter ebensowenig als die Plebejer dachten, Liv. – 3) meton.: a) = das, dessen man sich erinnert, α) die Zeit, vergangene und gegenwärtige, multorum annorum, Cic.: philosophi huius memoriae, Cic.: homo memoriae nostrae doctissimus, Gell.: nostrā memoriā, Cic.: avorum memoriā, Liv.: in omni memoria, Cic.: pueritiae memoriam repetere, Cic.: a summa memoria, von den ältesten Zeiten an, Varro. – β) ein Ereignis, Vorfall, repetenda est veteris cuiusdam memoriae non sane satis explicata recordatio, die ziemlich dunkle Erinnerung an ein Ereignis früherer Zeit, Cic. – b) ein Denkmal, Grabmal, Augustin. conf. 5, 8. Hieron. quaest. hebr. in genesim p. 340 ed. Vall.: memoriam sibi et suis comparare, Corp. inscr. Lat. 6, 26430: parentes karissimo memoriam fecerunt, Corp. inscr. Lat. 8, 217. – u. Denkmal = Kunstdenkmal, antiquarum urbium memoriae, Hieron. in paralip. ad Domn. et Rogat. – c) memoria hieß in der alten christl. Kirche in Rom der Altar, die Kapelle, der Reliquienschrein, Augustin. de civ. dei 22, 8 no. 11 u. 12: v. der Basilika des heiligen Petrus u. Paulus, Augustin. de civ. dei 1, 4. – B) übtr., das mündliche oder schriftliche Gedenken, die mündliche oder schriftliche Überlieferung von etw. Geschehenem, die Erwähnung, Nachricht, Erzählung, Geschichte, 1) eig.: de hominum memoria (die mündliche Nachricht, das mündliche Zeugnis) tacere; litterarum memoriam flagitare (eine schriftliche Nachricht, ein schriftliches Zeugnis verlangen), Cic.: de quibus (amicis) memoriam accepimus, von denen uns die Geschichte erzählt, Cic.: alqd prodere memoriā, mündlich, Caes., memoriā ac litteris, mündlich u. schriftlich Cic. (versch. v. memoriae prodere, s. oben no. A, 1): de Magonis interitu duplex memoria prodita est, Nep.: multos deerrasse memoria (die Geschichte) prodidit, Colum. 1, 4, 6: liber, quo omnem rerum memoriam breviter complexus est, Cic.: in memoriam notam et aequalem incurro, Cic.: huius rei memoriam facit, tut er Erwähnung, Capit. Albin. 3, 3. – 2) meton., eine Denkschrift, vitae memoriam prosā oratione componere, eine Lebensbeschreibung, Suet.: u. als Titel, a memoria, Lampr. u. Inscr., ad memoriam, Spart., der kaiserl. Historiograph. – im Plur. memoriae – die schriftlichen Denkmäler, Jahrbücher, Annalen, in veteribus memoriis legimus, Gell.: Favorinus memoriarum veterum exsequentissimus, Gell. – II) prägn., das Gedächtnis = die Erinnerungskraft, -fähigkeit, 1) eig.: memoriae artificium, Gedächtniskunst, Cornif. rhet.: memoria acris, Ggstz. hebes, Cic.: memoria bona, melior, Cic.: mala, Petron.: segnis ac lenta, Sen.: non tenax, Augustin., tenacissima, Quint.: memoria minuitur, Cic.: memoriā vigere, ein starkes G. haben, Cic. (u. so immensum quantum memoriā vigens, Amm.): memoriā tantā fuit, ut etc., hatte ein so gutes G., Cic.: memoriam agere, üben, Quint.: alqd memoriae tradere od. mandare, dem G. einprägen, Cic.: memoriā comprehendere od. complecti alqd, etw. im G. behalten, Cic.: ähnlich memoriā tenere, Cic.: in memoria habere, Ter.: hoc est mihi in memoria. Cic.: deponere alqd ex memoria, sich aus dem Sinne schlagen, vergessen, Cic.: hoc fugit meam memoriam, ist mir entfallen, Cic.: tu qui ais redige in memoriam (sc. meam), bringe mir ins G., Ter.: u. so in memoriam nostram redigere (uns ins G. zurückrufen) m. folg. Acc. u. Infin., Cic.: ex memoria exponere, aus dem Kopfe hersagen, Cic.: memoriā cedere (aus dem G. schwinden) m. folg. Acc. u. Infin., Liv.: u. so excedere memoriā, Liv.: excedere e memoria m. folg. indir. Fragesatz (quo tempore etc.), Liv.: excĭdere de memoria, Liv.: fugere memoriā, Liv.: ut in nullo umquam verbo eum memoria deceperit, Sen. rhet.: memoria labat, Liv.: si memoria mihi non labat, Gell.: quos (versus), quoniam memoriae mihi aderant, ascripsi, da ich sie gerade noch im G. hatte, Gell. – Plur., sunt igitur duae memoriae: una naturalis, altera artificiosa, Cornif. rhet. 3, 28. – 2) meton., Plur. memoriae = Gedanken, et veniendo et praetereundo inserebant mihi species alias et alias memorias, Augustin. conf. 4, 8 in. – / Nbf. memorium, iī, n., Corp. inscr. Lat. 3, 410.

    lateinisch-deutsches > memoria

  • 2 memoria

    memoria, ae, f. (memor), das Gedächtnis, I) im allg. = das Gedenken, A) eig.: 1) von etw. Vergangenem = das Andenken, die Erinnerung, a) übh.: post hominum memoriam, seit Menschengedenken, Cic.: suarum se miseriarum in memoriam inducere, zurückdenken an usw., Plaut.: nunc demum in memoriam regredior (kehrt mir die E. zurück) audisse me etc., Plaut.: redite in memoriam (geht in der E. zurück, erinnert euch), quae libido etc., Cic.: in memoriam redeo mortuorum, ich erinnere mich wieder an die V., Cic.: Cn. Pompei memoriam amisisse, Cic.: delere memoriam dedecoris, Liv.: primam sacramenti memoriam deponere, die erste E. vergessen, Caes.: memoria alcis (rei) excĭdit od. abiit od. abolevit, es ist etw. in Vergessenheit gekommen, man hat etw. vergessen, Liv.: e memoria excedit m. folg. indir. Fragesatz, Liv.: an iam memoriā exisse m. folg. Acc. u. Infin., Liv.: memoriam coniugum liberorumque eicere ex animis suis, Liv.: ea, cum fuerint et falsa et inania, sint evolsa ex omni memoria vitaque nostra, Cic.: memoriam prodere, die Erinnerung fortpflanzen, Caes.: memoriae prodere, Cic. u. Nep., od. tradere, Liv., dem Andenken (der Nachwelt) überliefern, berichten (vom Geschichtschreiber; versch. v. memoriā prodere, s. unten no. B, 1): so auch memoriae mandare, Liv. (versch. von unten no. II): memoriam
    ————
    rerum Romanarum tenere, der röm. Geschichte mächtig sein, Cic.: dare alqm in omnem memoriam, dem ewigen A. (der Ewigkeit) übergeben, Sen.: memoriae datum est m. folg. Akk. u. Infin., Gell.: memoriam alcis retinere, Cic.: quorum memoria vigebit, Sen.: memoriā digni viri, merkwürdige Männer, Cic.: caede Caesaris memoriam apud posteros adeptus, sich einen Namen gemacht, Tac.: memoriā patris nobis infensus, weil er des Vaters gedachte, gegen uns feindselig gesinnt, Tac. – oft verb. memoria et recordatio od. recordatio et memoria = lebendige, lebhafte Erinnerung, Cic. – b) insbes. = das Bewußtsein, sceleris, Tac.: bonae societatis, Tac. – 2) der Gedanke an etw. Zukünftiges, periculi, an die G., Liv.: ut belli inferendi memoria patribus aut plebi non esset, daß an einen Angriffskrieg die Väter ebensowenig als die Plebejer dachten, Liv. – 3) meton.: a) = das, dessen man sich erinnert, α) die Zeit, vergangene und gegenwärtige, multorum annorum, Cic.: philosophi huius memoriae, Cic.: homo memoriae nostrae doctissimus, Gell.: nostrā memoriā, Cic.: avorum memoriā, Liv.: in omni memoria, Cic.: pueritiae memoriam repetere, Cic.: a summa memoria, von den ältesten Zeiten an, Varro. – β) ein Ereignis, Vorfall, repetenda est veteris cuiusdam memoriae non sane satis explicata recordatio, die ziemlich dunkle Erinnerung an ein Ereignis früherer Zeit, Cic. – b)
    ————
    ein Denkmal, Grabmal, Augustin. conf. 5, 8. Hieron. quaest. hebr. in genesim p. 340 ed. Vall.: memoriam sibi et suis comparare, Corp. inscr. Lat. 6, 26430: parentes karissimo memoriam fecerunt, Corp. inscr. Lat. 8, 217. – u. Denkmal = Kunstdenkmal, antiquarum urbium memoriae, Hieron. in paralip. ad Domn. et Rogat. – c) memoria hieß in der alten christl. Kirche in Rom der Altar, die Kapelle, der Reliquienschrein, Augustin. de civ. dei 22, 8 no. 11 u. 12: v. der Basilika des heiligen Petrus u. Paulus, Augustin. de civ. dei 1, 4. – B) übtr., das mündliche oder schriftliche Gedenken, die mündliche oder schriftliche Überlieferung von etw. Geschehenem, die Erwähnung, Nachricht, Erzählung, Geschichte, 1) eig.: de hominum memoria (die mündliche Nachricht, das mündliche Zeugnis) tacere; litterarum memoriam flagitare (eine schriftliche Nachricht, ein schriftliches Zeugnis verlangen), Cic.: de quibus (amicis) memoriam accepimus, von denen uns die Geschichte erzählt, Cic.: alqd prodere memoriā, mündlich, Caes., memoriā ac litteris, mündlich u. schriftlich Cic. (versch. v. memoriae prodere, s. oben no. A, 1): de Magonis interitu duplex memoria prodita est, Nep.: multos deerrasse memoria (die Geschichte) prodidit, Colum. 1, 4, 6: liber, quo omnem rerum memoriam breviter complexus est, Cic.: in memoriam notam et aequalem incurro, Cic.: huius rei
    ————
    memoriam facit, tut er Erwähnung, Capit. Albin. 3, 3. – 2) meton., eine Denkschrift, vitae memoriam prosā oratione componere, eine Lebensbeschreibung, Suet.: u. als Titel, a memoria, Lampr. u. Inscr., ad memoriam, Spart., der kaiserl. Historiograph. – im Plur. memoriae – die schriftlichen Denkmäler, Jahrbücher, Annalen, in veteribus memoriis legimus, Gell.: Favorinus memoriarum veterum exsequentissimus, Gell. – II) prägn., das Gedächtnis = die Erinnerungskraft, -fähigkeit, 1) eig.: memoriae artificium, Gedächtniskunst, Cornif. rhet.: memoria acris, Ggstz. hebes, Cic.: memoria bona, melior, Cic.: mala, Petron.: segnis ac lenta, Sen.: non tenax, Augustin., tenacissima, Quint.: memoria minuitur, Cic.: memoriā vigere, ein starkes G. haben, Cic. (u. so immensum quantum memoriā vigens, Amm.): memoriā tantā fuit, ut etc., hatte ein so gutes G., Cic.: memoriam agere, üben, Quint.: alqd memoriae tradere od. mandare, dem G. einprägen, Cic.: memoriā comprehendere od. complecti alqd, etw. im G. behalten, Cic.: ähnlich memoriā tenere, Cic.: in memoria habere, Ter.: hoc est mihi in memoria. Cic.: deponere alqd ex memoria, sich aus dem Sinne schlagen, vergessen, Cic.: hoc fugit meam memoriam, ist mir entfallen, Cic.: tu qui ais redige in memoriam (sc. meam), bringe mir ins G., Ter.: u. so in memoriam nostram redigere (uns ins G. zurückrufen) m. folg. Acc. u.
    ————
    Infin., Cic.: ex memoria exponere, aus dem Kopfe hersagen, Cic.: memoriā cedere (aus dem G. schwinden) m. folg. Acc. u. Infin., Liv.: u. so excedere memoriā, Liv.: excedere e memoria m. folg. indir. Fragesatz (quo tempore etc.), Liv.: excĭdere de memoria, Liv.: fugere memoriā, Liv.: ut in nullo umquam verbo eum memoria deceperit, Sen. rhet.: memoria labat, Liv.: si memoria mihi non labat, Gell.: quos (versus), quoniam memoriae mihi aderant, ascripsi, da ich sie gerade noch im G. hatte, Gell. – Plur., sunt igitur duae memoriae: una naturalis, altera artificiosa, Cornif. rhet. 3, 28. – 2) meton., Plur. memoriae = Gedanken, et veniendo et praetereundo inserebant mihi species alias et alias memorias, Augustin. conf. 4, 8 in. – Nbf. memorium, iī, n., Corp. inscr. Lat. 3, 410.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > memoria

  • 3 memoria

    mĕmŏrĭa, ae, f. [st2]1 [-] mémoire, souvenir, réminiscence. [st2]2 [-] le temps passé, époque. [st2]3 [-] ce dont on se souvient, tradition. [st2]4 [-] fait, histoire, récit, événement. [st2]5 [-] tombeau, châsse. [st2]6 [-] action de rappeler, mention.    - memoria verborum: la mémoire des mots.    - patrum memoriā: du temps de nos pères.    - post hominum memoriam: de mémoire d’homme.    - memoriā nullā esse: ne pas avoir de mémoire.    - ex memoria exponere: dire de mémoire.    - aliquid memoriae mandare (tradere): confier qqch à sa mémoire.    - aliquid memoriā tenere (continere, retinere, custodire): tenir qqch dans sa mémoire.    - aliquid ex memoria evellere (depellere): chasser qqch de sa mémoire.    - memoriā (ex memoriā) cedere: sortir de la mémoire.    - in memoriam redire: revenir à la mémoire.    - alicujus memoriam amittere: perdre la mémoire de qqn.    - alicujus rei memoriam deponere: perdre la mémoire de qqch.    - supra hanc memoriam, Caes.: avant l'époque actuelle.    - rerum veterum memoria, Cic.: l'histoire universelle.    - memoriae proditum est + prop. inf.: la tradition rapporte que.    - de Magonis interitu duplex memoria prodita est, Nep. Hann. 8: on a, sur la mort de Magon, une double version.    - hujus ad nostram memoriam monumenta manserunt duo, Nep.: il existe encore de nos jours deux monuments qui nous rappellent Thémistocle.
    * * *
    mĕmŏrĭa, ae, f. [st2]1 [-] mémoire, souvenir, réminiscence. [st2]2 [-] le temps passé, époque. [st2]3 [-] ce dont on se souvient, tradition. [st2]4 [-] fait, histoire, récit, événement. [st2]5 [-] tombeau, châsse. [st2]6 [-] action de rappeler, mention.    - memoria verborum: la mémoire des mots.    - patrum memoriā: du temps de nos pères.    - post hominum memoriam: de mémoire d’homme.    - memoriā nullā esse: ne pas avoir de mémoire.    - ex memoria exponere: dire de mémoire.    - aliquid memoriae mandare (tradere): confier qqch à sa mémoire.    - aliquid memoriā tenere (continere, retinere, custodire): tenir qqch dans sa mémoire.    - aliquid ex memoria evellere (depellere): chasser qqch de sa mémoire.    - memoriā (ex memoriā) cedere: sortir de la mémoire.    - in memoriam redire: revenir à la mémoire.    - alicujus memoriam amittere: perdre la mémoire de qqn.    - alicujus rei memoriam deponere: perdre la mémoire de qqch.    - supra hanc memoriam, Caes.: avant l'époque actuelle.    - rerum veterum memoria, Cic.: l'histoire universelle.    - memoriae proditum est + prop. inf.: la tradition rapporte que.    - de Magonis interitu duplex memoria prodita est, Nep. Hann. 8: on a, sur la mort de Magon, une double version.    - hujus ad nostram memoriam monumenta manserunt duo, Nep.: il existe encore de nos jours deux monuments qui nous rappellent Thémistocle.
    * * *
        Memoria, memoriae. Cic. Memoire, Souvenance, Recordation.
    \
        Memoria patrum. Sueton. Du temps de noz peres, ou ancestres, Et de nostre temps, et du temps de noz ancestres.
    \
        Fleuit memoria rerum gestarum commotus. Asinius Pollio ad Ciceronem. Quand il luy souvenoit de ce qui avoit esté faict.
    \
        Post hominum memoriam. Cic. Depuis que les hommes sont hommes, De toute memoire, De tout temps, Depuis que le monde est monde, De tout temps et ancienneté, De tel et si long temps qu'il n'est memoire du contraire.
    \
        Nihil post hominum memoriam gloriosius accidere vidi. Cic. Je n'ay point veu advenir chose plus digne de louange, de la souvenance des vivants.
    \
        Ex omni memoria aetatum. Cic. Quand on regarde toutes les chroniques.
    \
        Omnium gentium, seculorum omnium, omnis memoriae facile princeps. Cic. Le plus excellent de touts ceulx dont il est memoire.
    \
        Gratippus princeps huius memoriae philosophorum. Cic. Le premier de touts les philosophes de cest aage.
    \
        Omni memoria, vel In omni memoria: pro In omni tempore. Cic. Nemo ante P. Clodium omni memoria violauit. Jamais personne, etc. Il ne fut jamais, etc. De toute memoire, De tout temps.
    \
        Multi etiam superiore memoria. Cic. Du temps passé.
    \
        Vsque ad hanc memoriam. Liu. Jusques au temps present.
    \
        Vt mea memoria est. Cic. Selon qu'il me peult souvenir.
    \
        Nec vero huic tantae multitudini, quanta mea memoria nunquam vllo in iudicio fuit, deero. Cic. De quoy j'aye memoire, ou De mon temps, De ma memoire.
    \
        Memoria continere. Quintil. Retenir en sa memoire.
    \
        Memoriae alicuius dare operam. Caelius ad Ciceronem. Faire quelque chose pour aucun absent.
    \
        Eximatur memoriae. Sueton. Qu'il n'en soit plus parlé.
    \
        Memoria falli. Plin. Mettre en oubli. Oublier.
    \
        Fugiet memoriam iudicis. Quintil. Le juge oubliera.
    \
        In memoria habere. Terent. Avoir memoire, Avoir en souvenance.
    \
        Memoriae prodere sermonem alicuius. Cic. Coucher par escript.
    \
        Memoria proditum est. Cic. Il est escript.
    \
        Prodere memoriam alicuius rei posteris. Caelius Ciceroni. Faire chose par laquelle noz successeurs ayent souvenance de quelque cas.
    \
        Memoriae proditum est. Cic. Il est redigé par escript, Il est mis par memoire.
    \
        In memoriam rediit Quintius, quo die, etc. Cic. Il m'est souvenu de, etc.
    \
        Ita in memoriam redibit auditor. Cic. Il se souviendra.
    \
        Sepulchris legendis redeo in memoriam mortuorum. Cic. Il me souvient des morts.
    \
        In memoriam redite quaeso, quae libido istius fuerit. Cic. Souvienne vous.
    \
        In memoriam redigere, et Reuocare animos ad memoriam, siue Reducere in memoriam. Terent. Cic. Ramentevoir, Faire souvenir.
    \
        Referre memoriam alicuius. Cic. Faire souvenir d'aucun.
    \
        Reficienda memoria breui repetitione rerum. Quintil. Il fault rafreschir la memoire de, etc.
    \
        Repetere memoria euentus aliorum, siue vetera. Cic. Reduire à memoire.
    \
        Syllae nomen in memoria Cassio non fuit. Cic. Il ne luy souveint point de Sylla.
    \
        Memoria est. Plaut. Il me souvient.
    \
        Subeat tibi memoria nostri. Seneca. Te souvienne de nous.
    \
        Memoria tenere, siue retinere. Cic. Se souvenir.
    \
        Tenere, siue retinere memoriam alicuius. Cic. Se souvenir de luy.
    \
        Traditum est memoriae. Cic. Il est mis par memoire, Il est escript.
    \
        Memoria tradidit. Columel. Il est escript.
    \
        Memoriam alicuius vsurpare cum charitate. Cic. Parler souvent et voluntiers d'aucun.

    Dictionarium latinogallicum > memoria

  • 4 prodo

    prō-do, didī, ditum, ere, I) hervorgeben,bringen, -tun, A) im allg.: anima extra prodita, Lucr.: pr. alto suspiria pectore, Ov.: pr. fumoso condita vina cado, Ov.: Medusae squalentia prodidit ora, zeigte, Ov. – B) insbes.: 1) zur Welt bringen, hervorbringen, parvā prodite patriā, Acc. tr. fr.: ex eadem domo et gente proditi, ICt. – übtr., vom Boden, aus sich hervorsprießen lassen, fetum olivae, Ov. – 2) zur öffentlichen Kenntnis bringen, a) zur Achtgebung, Warnung usw. aufstellen, bekanntmachen, decretum, Cic.: exemplum, statuieren, Liv.: übtr., exemplum perniciosum, turpe, anderen geben, Cic. u. Vell. – b) als publiz. t. t., jmd. (zu einem Amte) ernennen, alqm consulum rogandorum ergo, Cic.: bes. flaminem, interregem, Cic. – c) als Erzähler, Geschichtschreiber berichten, melden, falso proditum esse, Liv.: utrumque auctores prodidere, Tac.: sicut proditur, Liv.: quae scriptores prodiderunt, Cic.: m. folg. Acc. u. Infin., Tac. ann. 12, 67 u. 15, 16: proditur (es wird berichtet, erzählt, es heißt) m. Nom. u. Infin., Iustin. 28, 4, 14 u. 44, 4, 12. – d) Verborgenes od. Geheimes mitteilen, entdecken, verraten, conscios, Cic.: commissa, Hor.: secretum uxori, Suet.: crimen vultu, Ov.: v. Lebl., gaudia prodens vultus, Hor. sat. 2, 5, 104: servabam vultus ducis ac prodentia sensum lumina, Sil. 6, 384: cum turbato iam prodita voltu ira ducis tandem testata est voce dolorem, Lucan. 3, 356. – 3) treulos, verräterisch in die Hände spielen, übergeben, ausliefern, verraten, anui filiam planissime (auf Gnade u. Ungnade), Ter.: classem praedonibus, Cic.: supplicem, Nep.: verb. alqm proicere (preisgeben) ac prodere, prodere et proicere, Caes. u. Cic. – u. wie verraten übh. = der Gefahr preisgeben, alqm ad mortem, Verg.: commilitones ad caedem, Liv.: alqm in omnes cruciatus, Liv.: verb. proicere ac prodere ad inconsultam atque improvidam pugnam legiones, leichtsinnig preisgeben, Liv. – urbem, Liv.: patriam, Liv.: ne fortunas meas, ne unicam filiam tam temere proderem, Cic.: vitam et pecuniam, Ter.: caput et salutem alcis, Cic.: utilitatem communem, Cic.: libertatem, Liv.: officium, Cic.: fidem, sein Wort brechen, Sall.: alvum, den Magen verderben, Plaut.: prodita iudiciis fallacibus, Lucr. – II) weitergeben, -gehen lassen, A) ausdehnen, fristen, illi prodit vitam ad miseriam, Plaut. trin. 340. – B) verschieben, weiter hinaussetzen, porro diem, Lucil. 214: diem militibus legionis III., Cato oratt. 72, 12 (b. Fest. 242, 16): diem nuptiis, Ter. Andr. 313. – C) übergeben, überliefern, hinterlassen, sa cra suis posteris, Cic.: ius imaginis ad memoriam posteritatemque prodendae, Cic.: regnum a Tantalo proditum, Cic. – bes. schriftlich, nostrae amicitiae memoriam, Cael. in Cic. ep.: exercitus memoriam, Caes.: de Magonis interitu duplex memoria prodita est, ist eine doppelte Erzählung überliefert worden, Nep.: memoriae prodere, schriftlich hinterlassen, -überliefern, sermonem eius, Cic.: u. so memoriae prodiderunt m. folg. Acc. u. Infin., Cic. u. Nep.: und memoriae proditur m. folg. Acc. u. Infin., Tac. u. Liv.: multos deerrasse memoria prodidit, Colum.: quos natos in insula ipsi memoriā proditum (mündlich überliefert) dicunt, Caes.: so auch quod memoriā proditum, quod est memoriā proditum ac litteris, Cic. – D) fortpflanzen, genus a sanguine Teucri, Verg. Aen. 4, 231. – / Archaist. Konj. Perf. produit, Fest. 229 (a), 16.

    lateinisch-deutsches > prodo

  • 5 prodo

    prō-do, didī, ditum, ere, I) hervorgeben,bringen, - tun, A) im allg.: anima extra prodita, Lucr.: pr. alto suspiria pectore, Ov.: pr. fumoso condita vina cado, Ov.: Medusae squalentia prodidit ora, zeigte, Ov. – B) insbes.: 1) zur Welt bringen, hervorbringen, parvā prodite patriā, Acc. tr. fr.: ex eadem domo et gente proditi, ICt. – übtr., vom Boden, aus sich hervorsprießen lassen, fetum olivae, Ov. – 2) zur öffentlichen Kenntnis bringen, a) zur Achtgebung, Warnung usw. aufstellen, bekanntmachen, decretum, Cic.: exemplum, statuieren, Liv.: übtr., exemplum perniciosum, turpe, anderen geben, Cic. u. Vell. – b) als publiz. t. t., jmd. (zu einem Amte) ernennen, alqm consulum rogandorum ergo, Cic.: bes. flaminem, interregem, Cic. – c) als Erzähler, Geschichtschreiber berichten, melden, falso proditum esse, Liv.: utrumque auctores prodidere, Tac.: sicut proditur, Liv.: quae scriptores prodiderunt, Cic.: m. folg. Acc. u. Infin., Tac. ann. 12, 67 u. 15, 16: proditur (es wird berichtet, erzählt, es heißt) m. Nom. u. Infin., Iustin. 28, 4, 14 u. 44, 4, 12. – d) Verborgenes od. Geheimes mitteilen, entdecken, verraten, conscios, Cic.: commissa, Hor.: secretum uxori, Suet.: crimen vultu, Ov.: v. Lebl., gaudia prodens vultus, Hor. sat. 2, 5, 104: servabam vultus ducis ac prodentia sensum lumina, Sil. 6, 384: cum turbato iam prodita voltu ira
    ————
    ducis tandem testata est voce dolorem, Lucan. 3, 356. – 3) treulos, verräterisch in die Hände spielen, übergeben, ausliefern, verraten, anui filiam planissime (auf Gnade u. Ungnade), Ter.: classem praedonibus, Cic.: supplicem, Nep.: verb. alqm proicere (preisgeben) ac prodere, prodere et proicere, Caes. u. Cic. – u. wie verraten übh. = der Gefahr preisgeben, alqm ad mortem, Verg.: commilitones ad caedem, Liv.: alqm in omnes cruciatus, Liv.: verb. proicere ac prodere ad inconsultam atque improvidam pugnam legiones, leichtsinnig preisgeben, Liv. – urbem, Liv.: patriam, Liv.: ne fortunas meas, ne unicam filiam tam temere proderem, Cic.: vitam et pecuniam, Ter.: caput et salutem alcis, Cic.: utilitatem communem, Cic.: libertatem, Liv.: officium, Cic.: fidem, sein Wort brechen, Sall.: alvum, den Magen verderben, Plaut.: prodita iudiciis fallacibus, Lucr. – II) weitergeben, -gehen lassen, A) ausdehnen, fristen, illi prodit vitam ad miseriam, Plaut. trin. 340. – B) verschieben, weiter hinaussetzen, porro diem, Lucil. 214: diem militibus legionis III., Cato oratt. 72, 12 (b. Fest. 242, 16): diem nuptiis, Ter. Andr. 313. – C) übergeben, überliefern, hinterlassen, sa cra suis posteris, Cic.: ius imaginis ad memoriam posteritatemque prodendae, Cic.: regnum a Tantalo proditum, Cic. – bes. schriftlich, nostrae amicitiae memoriam, Cael. in Cic. ep.: exercitus memoriam,
    ————
    Caes.: de Magonis interitu duplex memoria prodita est, ist eine doppelte Erzählung überliefert worden, Nep.: memoriae prodere, schriftlich hinterlassen, - überliefern, sermonem eius, Cic.: u. so memoriae prodiderunt m. folg. Acc. u. Infin., Cic. u. Nep.: und memoriae proditur m. folg. Acc. u. Infin., Tac. u. Liv.: multos deerrasse memoria prodidit, Colum.: quos natos in insula ipsi memoriā proditum (mündlich überliefert) dicunt, Caes.: so auch quod memoriā proditum, quod est memoriā proditum ac litteris, Cic. – D) fortpflanzen, genus a sanguine Teucri, Verg. Aen. 4, 231. – Archaist. Konj. Perf. produit, Fest. 229 (a), 16.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > prodo

  • 6 memoria

        memoria ae, f    [memor], memory, remembrance: oratio memoriā digna: memoriae prodere, eum liberatum (esse), hand down to posterity: memoriam prodere, transmit, Cs.: traditur memoriae prolapsum cecidisse, is related, L.: quorum memoria iucunda fuit: immortalis, N.— The faculty of remembering, memory, recollection: haec habui in memoriā, T.: Hortensius memoriā tantā fuit, ut, etc.: in memoriam redigere, recall to mind: memoriā comprehendere, commit to memory: causam memoriā complecti: memoriā custodire: habere in memoriā, remember, T.: hoc est mihi in memoriā, in my recollection: ex memoriā insidias deponere, forget: iniuriarum memoriam deponere, forget, Cs.: Carthaginem excidisse de memoriā, L.: ut mea memoria est: ex memoriā exponam, from memory.—The time of remembrance, period of recollection, time: illimque ad nostram memoriam, S.: paulo supra hanc memoriam, not long ago, Cs.: superiore memoriā, in earlier times: princeps huius memoriae philosophorum, of our time: post hominum memoriam, since the memory of man.—An historical account, relation, narration, record: liber, quo iste omnem rerum memoriam breviter complexus est: memoria ex annalibus repetita, L.: carmina, unum memoriae et annalium genus, Ta.
    * * *
    memory, recollection; history; time within memory

    Latin-English dictionary > memoria

  • 7 memoria

    mĕmŏrĭa, ae, f. [memor].
    I.
    The faculty of remembering, memory, recollection (class.):

    ubi me fugiet memoria,

    Plaut. Bacch. 1, 1, 2:

    Edepol, memoria's optumad,

    id. Mil. 1, 1, 45:

    bona,

    Cic. Att. 8, 4, 2:

    segnis ac lenta,

    Sen. Ep. 74, 1:

    tenacissima,

    Quint. 1, 1, 19:

    Hortensius memoriā tantā fuit, ut, etc.,

    Cic. Brut. 88, 301:

    hoc in memoria mea penitus insedit,

    id. de Or. 2, 28, 122:

    in memoriam redigere,

    to recall to mind, recollect, id. Fam. 1, 9, 9; so,

    in memoriam reducere,

    id. Inv 1, 52, 98 memoriā comprehendere, to hold in the memory, commit to memory, id. do Or. 1, 34, 154:

    memoriā tenere,

    id. Sen. 4, 12; Caes. B. G. 1, 14:

    memoriā custodire,

    Cic. de Or. 1, 28, 127:

    memoriam agitare,

    to exercise the memory, Quint. 1, 8, 14:

    habere in memoriā,

    to remember, Ter. And. 1, 1, 13:

    hoc est mihi in memoriā,

    in my recollection, Cic. Sull. 13, 37:

    deponere aliquid ex memoriā,

    to forget a thing, id. ib. 6, 18:

    memoriam alicujus deponere,

    to forget, Caes. B. G. 1, 14:

    si memoria fefellerit,

    Quint. 11, 3, 127:

    hoc fugit memoriam meam,

    has escaped my recollection, id. 4, 5, 3:

    Carthaginem excidisse de memoriā,

    Liv. 29, 19, 12; cf.:

    memoriā cedere,

    id. 2, 33, 9:

    memoriā abire,

    id. 2, 4, 2 ut mea memoria est, Cic. Att. 13, 31, 4:

    ex memoriā exponam,

    from memory, id. Cat. 3, 6, 13.—
    II.
    Memory, remembrance:

    si quid faciendumst mulieri male... Ibi ei inmortalis memoriast meminisse,

    Plaut. Mil. 3, 3, 15: verterunt sese memoriae, remembrances are altered, i. e. times are changed, id. Truc. 2, 1, 10:

    memoriā dign' viri,

    Cic. Fin. 5, 1, 2:

    nostrae,

    id. Fam. 8, 3, 3:

    memoriae prodere sermonem alicujus,

    to hand down to posterity, to leave in writing, to record, id. de Or. 3, 4, 14:

    memoriam prodere,

    to transmit, hand down, Caes. B. G. 1, 13:

    traditur memoriae, prolapsum cecidisse,

    it is related, Liv. 5, 21:

    vivit, vivetque per omnium saeculorum memoriam,

    Vell. 2, 66, 5:

    (oratio) ad memoriam laudum domesticarum,

    Cic. Brut. 16, 62:

    quorum memoria et recordatio jucunda sane fuit,

    id. ib. 2, 9:

    memoria immortalis,

    Nep. Att. 11, 5.—
    B.
    Transf.
    1.
    The time of remembrance, period of recollection, time:

    multi superiori memoriā se in alias civitates contulerunt,

    in earlier times, Cic. Balb. 12, 28:

    Cratippus princeps hujus memoriae philosophorum,

    in our time, at the present time, id. Off. 3, 2, 5:

    quod persaepe et nostrā, et patrum memoriā acci dit,

    id. Font. 7, 13:

    usque ad nostram memoriam,

    id. Imp. Pomp. 18, 54:

    quod in omni memoriā est omnino inauditum,

    id. Vatin. 14, 33:

    post hominum memoriam,

    since the memory of man, id. Cat. 1, 7, 16:

    paulo supra hanc memoriam,

    a little before this, a short time since, Caes. B. G. 6, 19.—
    2.
    An historical account, relation, narration:

    liber, quo iste omnium rerum memoriam breviter complexus est,

    Cic. Brut. 3, 14:

    de Magonis interitu duplex memoria prodita est,

    Nep. Hann. 8, 2:

    memoriam vitae prosā oratione composuit,

    Suet. Claud. 1 fin.
    b.
    Concr., a written account, narrative, memoir:

    quispiam ex his, qui se ad litteras memoriasque veteres dediderat,

    Gell. 2, 21, 6:

    in veteribus memoriis scriptum legimus,

    id. 4, 6, 1; 7, 8, 1:

    sine ullā pristini auctoris memoriā,

    Suet. Dom. 5.—
    c.
    (Eccl. Lat.) A monument, esp. a Christian church as a memorial of a saint or monument of a martyr:

    in memoriā Cypriani manere,

    Aug. Conf 5, 8, 3: memoriae martyrum templis deorum succedunt, id. Civ. Dei, 26, 5;

    22, 8, 11 and 12 al.: memoriam sibi et suis com parare,

    Inscr. Grut. 827, 8.—
    III.
    Personified, the goddess of memory, = Mnemosyne, Afran. ap. Gell. 13, 8, 3:

    Jovis (filias, ex memoria uxore,

    Arn. 3, c. 37.

    Lewis & Short latin dictionary > memoria

  • 8 memoria

    ae f. [ memor I ]
    1) память, способность запоминания (bona, acris, hebes C)
    memoriā complecti (tenēre, custodire) C — хранить в памяти, запоминать, помнить
    memoriā repetĕre C — восстанавливать в памяти, вспоминать
    3) память, воспоминание ( alicujus rei memoriam amittere C)
    memoriā dignus Sl, C — замечательный, достопамятный
    post hominum memoriam C — насколько хватает человеческой памяти, т. е. испокон веков
    ad memoriam alicujus rei C — для увековечения памяти (на память) о чём-л.
    redire in memoriam или recordari memoriam alicujus rei C — вспоминать о чём-л.
    4) мысль, помысел ( belli inferendi L)
    6) время, пора, эпоха
    7) происшествие случай, событие (recordatio veteris cujusdam memoriae C)
    8) предание, повествование, рассказ, тж. сообщение, весть (alicujus rei или de aliquā re C, Nep, L etc.)
    m. rerum gestarum или m. rerum veterum Cисториография
    memoriae prodĕre C, Nep (tradĕre L) aliquid — увековечивать что-л. в записи (передавать потомству)
    10) история, летопись, хроника ( memoriam rerum Graecarum uno libro complecti C)

    Латинско-русский словарь > memoria

  • 9 prodo

    prōdo, ĕre, dĭdi, dĭtum - tr. - [st2]1 [-] faire sortir, émettre, produire; faire connaître, dévoiler, révéler, divulguer, découvrir, annoncer. [st2]2 [-] proclamer, désigner (officiellement), promulguer (une loi), créer, instituer. [st2]3 [-] léguer, propager; transmettre (un récit), rapporter, raconter. [st2]4 [-] surseoir, remettre, ajourner, renvoyer, prolonger. [st2]5 [-] livrer, abandonner sans secours, tromper, trahir, dénoncer, mettre en péril.    - flaminem prodere: créer un flamine.    - prodere aliquid memoriae: transmettre qqch à la postérité.    - hoc memoriae proditum est + prop. inf.: on rapporte que.    - prodere aquilam hostibus (dat.), Caes.: livrer l'aigle aux ennemis.    - prodere conscios: dénoncer ses complices.    - prodere aliquem ad mortem: livrer qqn à la mort.    - prodere aliquem in cruciatus: livrer qqn aux tortures.
    * * *
    prōdo, ĕre, dĭdi, dĭtum - tr. - [st2]1 [-] faire sortir, émettre, produire; faire connaître, dévoiler, révéler, divulguer, découvrir, annoncer. [st2]2 [-] proclamer, désigner (officiellement), promulguer (une loi), créer, instituer. [st2]3 [-] léguer, propager; transmettre (un récit), rapporter, raconter. [st2]4 [-] surseoir, remettre, ajourner, renvoyer, prolonger. [st2]5 [-] livrer, abandonner sans secours, tromper, trahir, dénoncer, mettre en péril.    - flaminem prodere: créer un flamine.    - prodere aliquid memoriae: transmettre qqch à la postérité.    - hoc memoriae proditum est + prop. inf.: on rapporte que.    - prodere aquilam hostibus (dat.), Caes.: livrer l'aigle aux ennemis.    - prodere conscios: dénoncer ses complices.    - prodere aliquem ad mortem: livrer qqn à la mort.    - prodere aliquem in cruciatus: livrer qqn aux tortures.
    * * *
        Prodo, prodis, prodidi, proditum, pen. cor. prodere. Virg. Jecter au loing.
    \
        Prodere. Virg. Encuser, Rencuser, Deceler.
    \
        - tibi nos prodimus, ac confitemur cistellam Habere. Plaut. Nous nous descouvrons et rencusons à toy, etc.
    \
        Conscios prodere. Cic. Encuser, ou Rencuser ses compaignons et complices.
    \
        Furor proditur vultu. Seneca. Se manifeste, Se monstre, Se donne à congnoistre.
    \
        Dogma prodere. Cic. Divulguer, Reveler.
    \
        Prodere interregem. Liu. Nommer.
    \
        Prodidisti et te, et illam miseram, et gnatum. Terent. Tu t'es deceu et abusé.
    \
        - an non alemus Pamphile? Prodemus quaeso potius? Terent. La delaisserons nous?
    \
        Prodere. Terent. Delayer, Differer.
    \
        Imagines ad memoriam, posteritatemque prodendam. Cic. Faictes pour ramentevoir quelque chose à ceulx qui viendront apres nous, Pour souvenance, Pour perpetuer la memoire de quelque chose, Pour prolonger la memoire.
    \
        Antequam arcem proderent hostibus. Sallust. Rendissent.
    \
        Caput et salutem alicuius mercede prodere. Cic. Trahir, etc.
    \
        Classem prodere praedonibus. Cic. Leur livrer.
    \
        Exemplum prodere. Liu. Constituer peine exemplaire.
    \
        Fidem prodere. Sallust. Faulser sa foy, Se parjurer.
    \
        Imitationem prodere exempli. Cic. Donner occasion d'ensuyvre un semblable faict, Monstrer un exemple que les autres ensuyvent apres.
    \
        Legem prodere. Vlp. Frustrer l'intention de la loy.
    \
        Mentiendi licentiam prodere. Quintil. Descouvrir et manifester.
    \
        Officium prodere. Cic. Faire contre son debvoir.
    \
        Patriam prodere. Cic. Trahir son pais.
    \
        Vitam prodere. Terent. Mettre sa vie en danger.
    \
        Prodere posteris. Cic. Bailler à ceulx qui viendront apres nous.
    \
        Prodere gloriam et laudem posteris. Cicero. Bailler exemple d'estre vertueux.
    \
        Prodere. Plin. Rediger et mettre par escript.
    \
        Prodidit memoria. Colum. Il est escript, On trouve par escript.
    \
        Prodere memoriam alicuius facti dicitur loci nomen. Caesar. Quand il en fait avoir souvenance et ramentoit.
    \
        Quorum memoria liberis posterisque prodatur. Cic. Desquels ceulx qui viendront apres nous, ayent memoire.
    \
        Prodere monumentis. Cic. Rediger et mettre par escript.
    \
        Quosdam fama prodidit in ipsis funeribus reuixisse. Cels. On a autresfois ouy parler que aucuns, etc. Le bruit a divulgué.
    \
        Vt quidam poetae prodiderunt. Cic. Ont mis par escript.

    Dictionarium latinogallicum > prodo

  • 10 prodo

    prō-do, dĭdi, dĭtum, 3 (archaic produit for prodiderit, = porro dederit, porticum sartam tectamque habeto, prodito, Lex Censor. ap. Fest. p. 229, 17 Müll.; pres. part. abl. sing. prodente, Cic. Tusc. 2, 13, 31), v. a.
    I.
    To give, put, or bring forth (class.;

    syn. edo, profero, promo): prodit fumoso con dita vina cado,

    Ov. F. 5, 518:

    suspiria pectore,

    id. M. 1, 656:

    hydraulam et choraulam,

    to show, Suet. Ner. 54:

    exemplum tur pe,

    to give a bad example, Vell. 2, 119, 4:

    perniciosum exemplum,

    Cic. Fl. 11, 25:

    prodendi exempli causā,

    of setting an example, Liv. 1, 11, 7.—
    B.
    In partic.
    1.
    To bring forth, bear, produce ( poet.): parvā prodite patriā, Att. ap. App. de Deo Socr. p. 55:

    quae tam festa dies ut cesset prodere furem, Perfidiam, fraudes,

    Juv. 13, 23.—
    2.
    To put forth in writing, i. e. to publish, make known, relate, report, record:

    cum decretum proditur, lex veri rectique proditur,

    Cic. Ac. 2, 9, 27:

    Procilius non idem prodidit, quod Piso,

    Varr. L. L. 5, § 148:

    ea, quae scriptores Graeciae prodiderunt,

    Cic. Tusc. 1, 13, 29:

    haec monumenta nobis litterae prodiderunt,

    id. Planc. 39, 94: Thucydides ossa ejus clam ab amicis esse sepulta, memoriae prodidit, has handed down to memory, i. e. has recorded, Nep. Them. 10, 5:

    hujus bella gesta multi memoriae prodiderunt,

    id. Hann. 13, 3:

    ut produnt,

    as they say. Plin. 34, 7, 16, § 33: prodere aliquid memoriā, to put forth from memory, i. e. to record, relate:

    quos natos in insulā ipsā, memoriā proditum dicunt,

    Caes. B. G. 5, 12:

    ut quod proditum memoriā est,

    Cic. Rep. 2, 31, 54.—Esp., to publish, proclaim any one as appointed to an office, i. e. to appoint, elect, create a public officer of any kind (syn.:

    creo, designo): cum populo agendi jus esto ei, quem produnt patres consulum creandorum ergo,

    Cic. Leg. 3, 4, 10;

    flaminem,

    id. Mil. 17, 46:

    interregem,

    id. Dom. 14, 38:

    dictatorem,

    Dig. 1, 2, 2, § 18; to make known, disclose, discover, betray, Plaut. Cist. 4, 2, 75:

    homine prodente conscios,

    Cic. Tusc. 2, 13, 31:

    crimen vultu,

    Ov. M. 2, 447:

    tamquam prodiderim quidquid scio,

    Juv. 9, 97:

    arcanum,

    id. 9, 115.—
    3.
    To betray perfidiously, surrender treacherously:

    si Brutum prodideritis, et deserueritis,

    Cic. Phil. 10, 3, 7:

    is me deseruit ac prodidit,

    id. Fl. 33, 81; id. Sest. 14, 32; cf. id. Verr. 2, 1, 33, § 84:

    prodebas caput et salutem meam,

    id. Pis. 24, 56:

    classem praedonibus,

    id. Verr. 2, 5, 41, § 106:

    hosti rempublicam,

    Sall. J. 31, 18:

    patriam,

    Cic. Fin. 3, 9, 32.—
    4.
    To give up, surrender, abandon: rem summam, Enn. ap. Fest. p. 229 Müll. (Ann. v. 411 Vahl.):

    suam vitam, et Pecuniam omnem,

    Ter. Heaut. 3, 1, 70.—
    II.
    To extend, permit to go farther.
    A.
    To put off, defer (anteclass.), Fest. p. 242 Müll.—
    B.
    To prolong, = produco, de mendico male meretur qui ei dat quod edit, nam illi prodit vitam ad miseriam, Plaut. Trin. 2, 2, 58 sq.—
    C.
    To hand down, transmit, bequeath (class.):

    qui sacra suis posteris prodiderunt,

    Cic. Mil. 30, 83:

    jus imaginis ad memoriam posteritatemque prodendae,

    id. Verr. 2, 5, 14, § 36:

    regnum a Tantalo proditum,

    id. Off. 3, 21, 84.—
    D.
    To propagate ( poet.):

    qui genus alto a sanguine Teucri Proderet,

    Verg. A. 4, 230.

    Lewis & Short latin dictionary > prodo

  • 11 prō-dō

        prō-dō didī, ditus, ere,    to put forth, exhibit, reveal: Medusae squalentia ora, O.—To bring forth, produce, propagate: genus alto a sanguine Teucri, V.: Quae dies ut cesset prodere furem, Iu.—To put forth, relate, report, record, hand down, transmit: ea, quae scriptores prodiderunt: Thucydides ossa eius esse sepulta memoriae prodidit, has recorded, N.: quos natos in insulā ipsā memoriā proditum dicunt, that there is a tradition, Cs.: ius imaginis ad memoriam posteritatemque prodendae.—To proclaim, appoint, elect, create: quem produnt patres consulum rogandorum ergo: flaminem.—To reveal, make known, disclose, discover, betray: cum decretum proditur, lex veri rectique proditur: is me deseruit ac prodidit: classem praedonibus: hosti rem p., S.: crimen voltu, O.: arcanum, Iu.: Gaudia prodentem voltum celare, H.— To give up, surrender, abandon: anui prodita abs te filiast, T.: suam vitam, T.: ad improvidam pugnam legiones, expose, L.—Fig., to set forth, give display: perniciosum exemplum: prodendi exempli causā, of setting an example, L.—To extend, protract: aliquot nuptiis dies, i. e. delay the wedding a few days, T.

    Latin-English dictionary > prō-dō

См. также в других словарях:

  • coucher — Se coucher par terre, ou estre couché, Decumbere, Cubare, Semble que Coucher vienne de Cubare, mutando b, in ch. Coucher pour dormir, Discubare. Coucher dehors, Abnoctare. Se coucher devant, Praeoccidere. Se coucher souvent en un lieu, Cubitare.… …   Thresor de la langue françoyse

  • parole — I. Parole, Verbum, Dictio, Dictum, Oratio, Locutio, Allocutio, Sermo, Vox. La parole d un autre, Oratio aliena. Parole ou escriture diligemment composée, par laquelle on entend prouvoir à l asseurance de quelque chose, Cautio. Parole qui… …   Thresor de la langue françoyse

  • escrire — Escrire, Scribere, Conscribere, Persequi scriptura. Escrire à l entour, Circumscribere. Escrire en quelque chose, Inscribere. Composer et escrire par ordre, Componere historiam, Stylo prosequi. Bien escrire, Scribere accurate. Bud. Escrire en… …   Thresor de la langue françoyse

  • Legio X Gemina — Escudo de la Legio X Gemina a principios del siglo V, según la Notitia Dignitatum occ. Activa Desde el 70 a. C. hasta el siglo V …   Wikipedia Español

  • SATURNUS — Oceani ac Tethyos fil. Plato in Tinaeo: Γῆς τε καὶ Οὐρανοῦ παῖδες Ω᾿κεανός τε καὶ Τηθὺς ἐγενέςθ ην, ἐκ τούτων δὲ Φόρκυχ τε καὶ Κρόνος, καὶ Ρ῾έα, καὶ ὅσοι μετὰ τούτων. At Hesiod. in ortu Deorum, v. 44. cum Caeli uxorem Terram fuisse cecinisset,… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • rediger — Rediger, c est cohiber ce qui est en liberté, ainsi dit on, Il m a {{o=ma}} redigé à ceste necessité, Huc me compulit, Rediger aussi est assembler ce qui est espars, Selon ce on dit, Il a redigé les annales de France, que plusieurs autheurs… …   Thresor de la langue françoyse

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»