medvider

(en -e):

[ være medvider i]

F be privy to.

n. [cp. Ulf. weit-wods = μάρτυς, weit-wodiþa and weit-wodei = μαρτύριον, weit-wodian = μαρτυρειν; thus Icel. vitorð would be qs. vitoð]:—private counsel, confidence; vera á fleiri manna vitorði, in the confidence of more men, Nj. 231; var þetta fyrst á fárra manna vitorði (viti, v. l.), 229; ekki var margra manna vitorð á hans ætterni, Fms. x. 391; ekki var þat í vitorði alþýðu, vi. 134; af nökkuru vitorði, Róm. 286; þat var á margra manna vitorði með hverjum skildaga …, Ó. H. 95; vera í ráðum ok vitorðum með e-m um verk, Eg. 139; nema hann kalli þik til vitorðs með sér, unless he takes thee into his counsel, Sks. 361 B; fyrir útan vitorð e-s, without one’s knowledge, 745: allit., fyrir útan vitorð eðr vilja þess er átti, Grág. ii. 348; fékk hann ekki skírt sik frá vitorðinu, he could not clear himself from the charge of cognisance, Róm. 287: in mod. usage, vera í vitorði með e-m, as a law term mostly in a bad sense.

2. a report; tók at vaxa vitorð of hann ok svá metorð ok yfirlæti, Fms. x. 391. vitorðs-maðr, m. a person cognisant (Dan. medvider), D. N. v. 61.