-
1 exspiro
ex-spīro ( expīro), āvi, ātum, 1, v. a. and n. (mostly poet. and in post-Aug. prose; not in Cic. and Caes.).I.Act., to breathe out, to emit, to blow out, to exhale, give out: animam pulmonibus, Lucil. ap. Non. 38, 27:B.animam medios in ignes,
Ov. M. 5, 106:auras,
id. ib. 3, 121:flumen sanguinis de pectore,
Lucr. 2, 354; cf.:flammas pectore,
Verg. A. 1, 44:odorem de corpore,
Lucr. 4, 124:sonos per saxa (unda),
Sil. 9, 285:colorem (uniones),
Plin. 9, 35, 56, § 115.—Poet. transf.:C. II.cadavera vermes,
i. e. send forth, produce, Lucr. 3, 720:silva comas tollit fructumque exspirat in umbras,
i. e. spreads out into foliage, Stat. S. 5, 2, 70.—Neutr.A. 1.Lit.:* 2.per fauces montis ut Aetnae Exspirent ignes,
Lucr. 6, 640:ignis foras (with exire in auras),
id. 6, 886:vis fera ventorum,
Ov. M. 15, 300:halitus Averni,
Val. Fl. 4, 493:unguenta,
evaporate, Plin. 13, 3, 4, § 20: vis, Lucil. ap. Non. 38, 30.—Trop.:B.irae pectoris exspirantes,
Cat. 64, 194.—To breathe one's last, to expire.I.Lit.:2.ut per singulos artus exspiraret,
Sall. H. 1, 30 Dietsch.:atram tundit humum exspirans,
Verg. A. 10, 731:ubi perire jussus exspiravero,
Hor. Epod. 5, 91:inter primam curationem exspiravit,
Liv. 2, 20, 9:inter verbera et vincula,
id. 28, 19, 12:extremus exspirantis hiatus,
Quint. 6, 2, 31; 9, 2, 73; Sen. Ep. 99, 27; Curt. 3, 5, 4; Suet. Tib. 21; id. Claud. 23; Val. Max. 4, 5, 6; Plin. 7, 36, 36, § 122.— Pass. impers.:quoniam membranā cerebri incisā statim exspiretur,
Plin. 11, 37, 67, § 178:exspiravit aper dentibus apri,
Juv. 15, 162.—Trop., to expire, perish, come to an end, cease:si ego morerer, mecum exspiratura res publica erat,
Liv. 28, 28, 11:libertate jam exspirante,
Plin. Pan. 57, 4:ne res publica exspiraret,
Val. Max. 3, 2, 18:criminis causa exspirat,
becomes extinct, ceases, Dig. 48, 17, 1 fin.; 24, 3, 19:prior obligatio,
ib. 45, 1, 58. -
2 ex-spīrō or expīrō
ex-spīrō or expīrō āvī, ātus, āre, to breathe out, emit, blow out, exhale, give out: medios animam in ignīs, O.: flammas pectore, V.: Vis ventorum Exspirare aliquā cupiens, escape, O.—To breathe one's last, expire: exspirans Adloquitur, with her last breath, V.: ubi exspiravero, H.: inter primam curationem, L.: in pugnā, L.: dentibus apri, Iu. —Fig., to expire, perish, come to an end, cease: mecum exspiratura res p. erat, L.
Перевод: с латинского на английский
с английского на латинский- С английского на:
- Латинский
- С латинского на:
- Все языки
- Английский
- Немецкий
- Русский