Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

maturus

  • 81 maturitas

    mātūritās, ātis, f. (maturus), die Reife, das Reifen, I) eig.: A) der Früchte: 1) eig.: frumentorum, Caes.: frugum, Cic.: festinata m., beschleunigte R., Frühreife, Quint. – 2) meton., die reife Frucht, Pallad. 3, 9, 12. – B) die Reife = die gehörige physische Beschaffenheit, -Vollkommenheit, a) übh.: partus, Plin.: muriae, das gehörige Salz, Colum. – sucum ad maturitatem perducere, Plin.: ad maturitatem venire od. pervenire, Plin.: maturitatem adipisci, Plin. – b) insbes., die Reife des Alters, -der Jahre, aetatis indeflexa m., Plin. pan. 4, 7. – II) übtr.: 1) die Reife, vollkommene Entwicklung, Vollendung, a) übh.: tamquam in arborum bacis terraeque fructibus maturitate tempestivā (esse aliquid) quasi vietum et caducum, Cic.: scelerum m. in nostri consulatus tempus erupit, Cic.: m. temporum, der wirkliche Eintritt der Zeit (der Not), Liv. 22, 40, 9 (vgl. unten no. b). – von geistiger Reife, aetatis ad prudentiam, Cic.: senectutis, Cic.: videbatur illud in me, quicquid esset, esse perfectum et habere maturitatem quandam suam, Cic.: maturitatem Galli criminando, die reife Erfahrung, das reife Urteil, Tac. hist. 1, 87: u. so mat. veteris imperatoris, Vell. 2, 125, 3: u. incitationem eius non maturitate vel consiliis mitigabat, Amm. 14, 1, 10: u. Plur., paternae maturitates, Itin. Alex. 2 (3). – b) insbes., der rechte-, gehörige Zeitpunkt, sed eius rei
    ————
    maturitas nequedum venit et tamen iam appropinquat, Cic. – Plur., maturitates temporum, der gehörige, regelmäßige Eintritt, der regelmäßige Umlauf der Zeiten, Cic. de nat. deor. 1, 100 u. 2, 155. – 2) der baldige-, schleunige Eintritt, precari maturitatem poenae, Suet.: beneficio Caesaris praestare maturitatem, die Bewilligung des Kaisers recht bald, schleunig ins Leben treten lassen, Frontin. aqu. 105.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > maturitas

  • 82 Matuta

    Mātūta, ae, f. (verwandt mit mātūrus), die Göttin der Frühe, -der Morgenhelle, gew. Matuta Mater, eine altital. Gottheit, später, wahrsch. des Namens wegen, sowohl mit der griech. Leucothea als mit der Albunea identifiziert, weshalb die Sagen, sowie auch zum Teil der Kultus der Ino-Leukothea auf sie übergingen, Ov. fast. 6, 479 u. 545. Cic. de nat. deor. 3, 48; Tusc. 1, 28. Augustin. de civ. dei 18, 14 extr.: als das Reifen der Früchte beschützende Göttin, Augustin. de civ. dei 4, 8. p. 156, 5 D2. Vgl. Roscher Lexik. der griech.-röm. Mythol. II, 2. S. 2462 f.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > Matuta

  • 83 permaturus

    per-mātūrus, a, um, ganz reif, bacae, Colum. 12, 48, 1: oleae, Cels. 2, 30: pira aut mala non permatura, Cels. 6, 13 extr.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > permaturus

  • 84 praematurus

    prae-mātūrus, a, um, frühzeitig, I) = sehr zeitig, frühreif, fructus cucumeris, Colum. 11, 3, 51. – II) = zu zeitig, unzeitig, voreilig, denuntiatio, Planc. in Cic. ep.: hiems, Tac.: mors, Plin.: exitus, Tac.: praematurum existimatur m. folg. Acc. u. Infin. Praes. Pass., Plin. 8, 198.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > praematurus

  • 85 semimaturus

    sēmi-mātūrus, a, um, halbreif, mespila, Pallad. 4, 10, 22: hordeum, Pallad. 7, 12: sorba, Marc. Emp. 29. fol. 129 (b), 40.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > semimaturus

  • 86 venter

    venter, tris, Genet. Plur. trium, m. (vgl. ahd. wan [a] st, der Wanst), der Bauch, Leib, I) eig.: a) übh.: venter summus, imus, Cels.: foedus atque olidus venter, Sen.: venter intumescit, Colum. u. Cels.: venter indurescit, Cels.: venter intentus est, Cels.: fabā venter inflatur, Cic.: Plur., latera ac ventres equorum, Lucr. 5, 1322. – b) als Sitz des Magens, venter creat omnes hasce aerumnas, Plaut.: sit numquam venter expletus, voll vom Essen, Hieron.: ventrem fame domare, Liv.: ut non minus animo quam ventre convivae delectarentur, Nep.: hic in ventrem sumpsit confidentiam, hat sich Mut gegessen (scherzh. = gefaßt), Plaut. – dah. zur Bezeichnung der sinnlichen Lüste, bes. der Gefräßigkeit, ventri operam dare, Plaut.: ventri donabat avaro, Hor.: ventri oboedire, dem Bauche, d.i. den sinnlichen Lüsten frönen, Sall.: ventri ac voluptatibus servire (v. Menschen), Lact.: ventri et pabulo servire (v. Schweine), Lact.: ventri dediti, Augustin. – meton., vivite, ventres, ihr Bäuche, d.i. ihr Fresser, Lucil. 75: u. iste venter, Schmausgenosse, Lucil. 1071. – c) = alvus, der Unterleib, sofern er sich durch den Gang vom Unrate frei macht, fluor ventris, Cels.: venter profluit, Cels.: venter solvitur, Cels.: venter mollitur, Plin.: venter movetur, Suet.: dah. ventrem facere, Stuhlgang haben, Veget. mul. 5, 56, 2: quasi ad ventris solita secedens, um ein natür-
    ————
    liches Bedürfnis zu befriedigen, Aur. Vict. epit. 41, 22. – d) der Bauch als Sitz der darin enthaltenen Leibesfrucht, der Mutterleib, ventrem ferre, tragen, v. Schwangeren, Liv., trächtig sein, v. Tieren, XII menses, Varro: homines in ventre necare, Iuven.: qui in ventre est, die Leibesfrucht, ICt.: exsecto ventre extractus, ICt. – meton., die ungeborene Leibesfrucht, tuus, Hor.: maturus, Ov.: venter institutus, exhereditatus, ICt.: ventri prospicere, ICt. – e) meton., venter Faliscus, Magenwurst, Preßwurst, Varro LL. 5, 111. Mart. 4, 46, 8. – II) übtr., für alles Bauchartige an Gegenständen, das Bauchige, ber Bauch, die Höhlung, cresceret in ventrem cucumis, Verg.: lagoenae, Iuven.: si paries ventrem faceret, einen Bauch machte, Plaut.: so auch der Bauch einer Wasserleitung (d.i. der von dem einen Fuße des Berges bis zu dem anderen im Tale fortgeführte Teil), Vitr. – Genet. Plur. immer ventrium, zB. Plin. 9, 157. Solin. 32, 26. Arnob. 7, 24.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > venter

  • 87 mātūrē

        mātūrē adv. with comp. maturius, and sup. maturissime and maturrime    [maturus], seasonably, opportunely, at the proper time: sentire: satis mature occurrit, Cs.: ubi consulueris, mature facto opus est, S.— Betimes, early, speedily, quickly, soon: mature fieri senem: venire: maturius proficiscitur, Cs.: maturius pervenire: tempus quam res maturius me deserat, S.: (res) maturissime vindicanda est, as quickly as possible: quibus rebus quam maturrime occurrendum putabat, Cs.— Prematurely, untimely: pater decessit, N.
    * * *
    quickly; at the right time; in time; early, prematurely

    Latin-English dictionary > mātūrē

  • 88 mātūrēscō

        mātūrēscō ruī, —, ere, inch.    [maturus], to become ripe, ripen, come to maturity: cum maturescere frumenta inciperent, Cs.: partūs maturescunt: nubilibus annis, O.: maturescente virtute, L.
    * * *
    maturescere, maturui, - V
    become ripe, ripen mature

    Latin-English dictionary > mātūrēscō

  • 89 mātūritās

        mātūritās ātis, f    [maturus], ripeness, maturity: frugum: frumentorum, Cs.—Fig., the full time, perfection, ripeness, maturity: aetatis ad prudentiam: temporum, the proper time, L.: habere maturitatem suam: temporum maturitates, fullness of the seasons.
    * * *

    Latin-English dictionary > mātūritās

  • 90 mātūrō

        mātūrō āvī, ātus, āre    [maturus], to make ripe, ripen, bring to maturity: omnia maturata, ripened: uva maturata dulcescit, ripe.—Fig., to make haste, hasten, accelerate, quicken, despatch, expedite: at matura, T.: ita maturare, ut, etc.: legati in Africam maturantes veniunt, S.: maturandum sibi existimavit, Cs.: maturavit, ne, etc., L.: quam maturato opus erat, L.: nuptias, T.: ad coepta maturanda redire, L.: iter, Cs.: huic mortem: insidias consuli, S.: fugam, V.: flumen Axonam exercitum traducere, Cs.: venire: iter pergere, S.: Multa quae mox caelo properanda sereno, Maturare datur, i. e. do deliberately, V.— To hurry, precipitate: signum dare, i. e. give too soon, S.
    * * *
    maturare, maturavi, maturatus V
    ripen, hurry, make haste to, hasten

    Latin-English dictionary > mātūrō

  • 91 ولادة ناضجة

    partus maturus

    Arabic-English Medical Dictionary > ولادة ناضجة

  • 92 labour at (full) term

    labour at [full] term
    Partus m maturus, Reifgeburt f

    Fachwörterbuch Medizin Englisch-Deutsch > labour at (full) term

  • 93 immature

    adj. (angl. immature, du lat. maturus "mûr") незрял; несъзрял.

    Dictionnaire français-bulgare > immature

  • 94 mature

    adj. (lat. maturus "mûr") 1. биол. за клетка, която вече е готова за развитие; poisson mature риба, готова да хвърли хайвера си; 2. прен. който разсъждава зряло, разумно.

    Dictionnaire français-bulgare > mature

  • 95 mûr,

    e adj. (lat. maturus) 1. узрял, зрял; 2. прен. зрял, обмислен. Ќ l'âge mûr, зряла възраст; habit mûr, стара, износена дреха; après mûr,e réflexion след дълго обмисляне.

    Dictionnaire français-bulgare > mûr,

  • 96 prématuré,

    e adj. (lat. prњmaturus) 1. рЂнен, който узрява или се развива рано; ранозреещ; 2. преждевременен; 3. m. недоносено дете.

    Dictionnaire français-bulgare > prématuré,

  • 97 своевременные роды

    delivery at term, term labor, labor at (full) term, partus maturus

    Большой русско-английский медицинский словарь > своевременные роды

  • 98 срочные роды

    delivery at term, term labor, labor at (full) term, partus maturus

    Большой русско-английский медицинский словарь > срочные роды

  • 99 зрелый

    mature, ripe (maturus)

    Русско-англо-латинский словарь лекарственных растений > зрелый

  • 100 matura

    Ita. maturo, Eng. mature, Lat. maturus

    Etymological dictionary of the esperanto language > matura

См. также в других словарях:

  • maturus — index expeditious, ripe Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 …   Law dictionary

  • măturuş — măturúş s.n. (reg.) pămătuf de şters vatra cuptorului. Trimis de blaurb, 06.07.2006. Sursa: DAR …   Dicționar Român

  • Maturus, S. — S. Maturus (2. Juni), Martyrer zu Lyon. S. S. Pothinus. (I. 161). [Bemerkung: Die Namen Matutina, Matutinus heißen so viel als »früh Morgens«. (Vgl. Ps. 62,7.) …   Vollständiges Heiligen-Lexikon

  • MATURUS Marius — vide Marius …   Hofmann J. Lexicon universale

  • MARIUS Maturus — maritimarum Alpium procurator, coh. citâ gente, arcere provinciae finibus Othonianos nequlcquam intendit. Tacit. Hist. l. 2. c. 12 …   Hofmann J. Lexicon universale

  • MATUR — Maturus …   Abbreviations in Latin Inscriptions

  • mat. — maturus зрелый …   Latin abbreviations in biology

  • maturité — [ matyrite ] n. f. • 1485; lat. maturitas 1 ♦ État d un fruit mûr. Cueillir un fruit avant sa complète maturité. Maturité précoce (⇒ précocité) , tardive. Arriver, venir à maturité. ♢ Par anal. Maturité d un abcès. 2 ♦ Fig. État de ce qui a… …   Encyclopédie Universelle

  • mature — [ matyr ] adj. • 1495 « mûr »; « posé, sensé » v. 1240; lat. maturus « mûr » 1 ♦ Didact. Poisson mature, prêt à frayer. 2 ♦ Biol. Cellule mature, parvenue au terme de son développement. 3 ♦ Biochim. Qui est formé à partir de précurseurs inactifs… …   Encyclopédie Universelle

  • mâture — mature [ matyr ] adj. • 1495 « mûr »; « posé, sensé » v. 1240; lat. maturus « mûr » 1 ♦ Didact. Poisson mature, prêt à frayer. 2 ♦ Biol. Cellule mature, parvenue au terme de son développement. 3 ♦ Biochim. Qui est formé à partir de précurseurs… …   Encyclopédie Universelle

  • prématuré — prématuré, ée [ prematyre ] adj. • 1632; lat. præmaturus « mûr avant » 1 ♦ Qu il n est pas encore temps d entreprendre. Je crains que ce ne soit une démarche prématurée. Il est prématuré de... (cf. Il est trop tôt pour). Il serait prématuré d en… …   Encyclopédie Universelle

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»