Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

matrimonium

  • 1 matrimonium

    mātrimōnium, iī, n. (mater), I) die Ehe (Ggstz. concubinatus), tenere matrimonium alcis (viri), jmds. Ehegattin sein, Cic.: contractum matrimonium solvere, Iustin.: sibi alqam in matrimonium petere, Suet.: in matrimonium ire, heiraten, Plaut.: in matrimonium alcis concedere, Iustin.: alqam in matrimonium ducere, eine heiraten, Cic.: dare alci filiam in matrimonium, Cic.: accipere alqam in matrimonium, Suet. u.a., in matrimonium regnumque (u. Thron), Tac.: alqam in matrimonium recipere, Iustin.: habere alqam in matrimonio, Cic. u. Iustin.: collocare alqam in matrimonium u. in matrimonio, verheiraten, Cic.: collocare Sabinas virgines in amplissimarum familiarum matrimoniis, Cic.: alqam sibi matrimonio iungere, Liv., coniungere, Suet.: filias suas Nabidis filiis matrimonio coniungere velle, Liv.: alicuius ante (vorher) matrimonium expertam esse, schon vorher einmal verheiratet gewesen sein, Sen.: alqam ex matrimonio expellere (verstoßen), Cic.: alqam matrimonio alcis exturbare, Tac. – II) meton., matrimonia = Ehefrauen, Tac. ann. 2, 13 u. 12, 6. Flor. 1, 1, 10. Iustin. 3, 3, 8; 3, 5, 6 u.a. Treb. Poll. trig. tyr. 6, 3. Lact. 3, 21, 4 u. epit. 38, 2. Amm. 23, 6, 76 (aber Liv. 10, 23, 6 jetzt matronis).

    lateinisch-deutsches > matrimonium

  • 2 matrimonium

    mātrimōnium, iī, n. (mater), I) die Ehe (Ggstz. concubinatus), tenere matrimonium alcis (viri), jmds. Ehegattin sein, Cic.: contractum matrimonium solvere, Iustin.: sibi alqam in matrimonium petere, Suet.: in matrimonium ire, heiraten, Plaut.: in matrimonium alcis concedere, Iustin.: alqam in matrimonium ducere, eine heiraten, Cic.: dare alci filiam in matrimonium, Cic.: accipere alqam in matrimonium, Suet. u.a., in matrimonium regnumque (u. Thron), Tac.: alqam in matrimonium recipere, Iustin.: habere alqam in matrimonio, Cic. u. Iustin.: collocare alqam in matrimonium u. in matrimonio, verheiraten, Cic.: collocare Sabinas virgines in amplissimarum familiarum matrimoniis, Cic.: alqam sibi matrimonio iungere, Liv., coniungere, Suet.: filias suas Nabidis filiis matrimonio coniungere velle, Liv.: alicuius ante (vorher) matrimonium expertam esse, schon vorher einmal verheiratet gewesen sein, Sen.: alqam ex matrimonio expellere (verstoßen), Cic.: alqam matrimonio alcis exturbare, Tac. – II) meton., matrimonia = Ehefrauen, Tac. ann. 2, 13 u. 12, 6. Flor. 1, 1, 10. Iustin. 3, 3, 8; 3, 5, 6 u.a. Treb. Poll. trig. tyr. 6, 3. Lact. 3, 21, 4 u. epit. 38, 2. Amm. 23, 6, 76 (aber Liv. 10, 23, 6 jetzt matronis).

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > matrimonium

  • 3 matrimonium

    matrĭmōnĭum, ĭi, n. mariage.    - filiam locare in matrimonio (in matrimonium): marier sa fille.    - filiam alicujus ducere in matrimonium: se marier avec la fille de qqn, prendre femme.    - matrimonio se jungere (se conjungere) cum aliquo (cum aliqua): se marier.    - ancillam habere in matrimonio: être marié à une servante.    - matrimonia, ōrum, n.: femmes mariées.
    * * *
    matrĭmōnĭum, ĭi, n. mariage.    - filiam locare in matrimonio (in matrimonium): marier sa fille.    - filiam alicujus ducere in matrimonium: se marier avec la fille de qqn, prendre femme.    - matrimonio se jungere (se conjungere) cum aliquo (cum aliqua): se marier.    - ancillam habere in matrimonio: être marié à une servante.    - matrimonia, ōrum, n.: femmes mariées.
    * * *
        Matrimonium, matrimonii. Plin. iunior. Mariage.
    \
        Dignitas matrimonii. Cic. Dignité matrimoniale.
    \
        Abire ex matrimonio. Plaut. Se desmarier.
    \
        Accipere aliquem in matrimonium. Tacit. Prendre en mariage.
    \
        Collocare aliquem in matrimonium. Cic. Marier.
    \
        Ducere in matrimonium aliquam. Cic. Se marier à aucune.

    Dictionarium latinogallicum > matrimonium

  • 4 matrimonium

    mātrĭmōnĭum, ii, n. [mater], wedlock, marriage, matrimony.
    I.
    Lit. (class.):

    ire in matrimonium,

    i. e. to be married, Plaut. Trin. 3, 3, 4:

    in matrimonium dare, opp. in concubinatum,

    id. ib. 3, 2, 65: alicujus tenere, to be one's spouse:

    te Q. Metelli matrimonium tenuisse sciebas,

    Cic. Cael. 14, 34:

    in matrimonium dare alicui filiam suam,

    to give in marriage, Caes. B. G. 1, 3:

    in matrimonium ducere alicujus filiam,

    to marry, Cic. Clu. 44, 125:

    in matrimonium petere sibi aliquam,

    to ask in marriage, Suet. Caes. 27:

    in matrimonium collocare,

    to give in marriage, Cic. Div. 1, 46, 104:

    in matrimonium collocare (filiam),

    Gai. Inst. 2, 235; 238:

    locare in matrimonio stabili et certo,

    to take in marriage, marry, id. Phil. 2, 18, 44:

    matrimonio uxorem exigere,

    to put her away, repudiate her, Plaut. Merc. 4, 6, 6; so,

    matrimonio exturbare,

    Tac. A. 11, 12:

    dimittere aliquam e matrimonio,

    to put her away, to repudiate, divorce her, Suet. Tib. 49:

    justum matrimonium est, si, etc.,

    lawful marriage, Ulp. Fragm. 5, 2:

    non justo contractum,

    Gai. Inst. 1, 87.—
    II.
    Transf., in plur., married women, wives (post-Aug.):

    matrimonia et pecudes hostium praedae destinare,

    Tac. A. 2, 13 fin.; Suet. Caes. 52:

    severius matrimonia sua viri coercerent,

    Just. 3, 3; 3, 5; 18, 5:

    matrimonia a finitimis petita,

    Flor. 1, 1, 10.

    Lewis & Short latin dictionary > matrimonium

  • 5 mātrimōnium

        mātrimōnium ī, n    [mater], wedlock, marriage, matrimony: si ex usu esset nostro hoc matrimonium, T.: Metelli matrimonium tenuisse, had been the wife of: ei filiam suam in matrimonium dat, gives in marriage, Cs.: Sarsiam in matrimonium ducere, marry: te in matrimonium conlocare, to give in marriage: in matrimonio conlocavit, gave in marriage.—Wives: matrimonia praedae destinare, Ta.
    * * *
    marriage; matrimony

    Latin-English dictionary > mātrimōnium

  • 6 matrimonium

    matrimonium matrimonium, i n брак, супружество

    Латинско-русский словарь > matrimonium

  • 7 matrimonium

    mātrimōnium, ī n. [ mater ]
    1) брак, супружество
    aliquam sibi matrimonio jungere L (conjungere Su) и aliquam in m. ducere C — жениться на ком-л.
    m. alicujus tenēre C — быть замужем за кем-л.
    aliquam dare in m. или collocare in m. (in matrimonio) C — выдать кого-л. замуж
    2) pl. замужние женщины, супруги, жёны T, Fl, Just etc.

    Латинско-русский словарь > matrimonium

  • 8 matrimonium

    matrimonium, ii, n., marriage, 1 C. 7:10; 7:38.*

    English-Latin new dictionary > matrimonium

  • 9 Matrimonium

    Религия: ("matrimony", сокр. Mrimonium.) законный брак

    Универсальный англо-русский словарь > Matrimonium

  • 10 matrimonium

    сущ.
    общ. брак, супружество

    Dutch-russian dictionary > matrimonium

  • 11 matrimonium

    брак (§ 1 I. 1, 11. 1. 32 § 13 D. 24, 1); прот. concubinatus, contubernium (1. 1 pr. D. 25, 7. 1. 11 § 1 D. 48, 5. Gai. I. 71-78. 80. 87).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > matrimonium

  • 12 matrimonium

    marriage.

    Latin-English dictionary of medieval > matrimonium

  • 13 matrimonium

    , i n
      брак, супружество

    Dictionary Latin-Russian new > matrimonium

  • 14 Matrimonium (matrimony, сокр. Mrimonium.)

    Религия: законный брак

    Универсальный англо-русский словарь > Matrimonium (matrimony, сокр. Mrimonium.)

  • 15 Ehe [2]

    Ehe, die, coniugium (die physische Verbindung zwischen zwei Gatten od. zwischen Mann u. Frau übh.). – matrimonium (das eheliche Verhältnis zwischen zwei Gatten). – conubium (die gesetzliche Verbindung zwischen einem röm. Bürger u. einer röm. Bürgerin gleichen Standes, die strengbürgerliche Ehe). – nuptiae (die Ehefeier, Hochzeit). – in den Stand der E. treten, sich begeben, zur E. schreiten, eine E. eingehen, in matrimonium ire; matrimonium contrahere, capessere; ducere uxorem (v. Manne): eine Person zur E. begehren, sibi alqam in matrimonium petere; auch bl. petere alqam: mit jmd. eine E. eingehen, schließen, s. heiraten: jmdm. seine Tochter zur E. geben, alci filiam in matrimonium dare od. nuptum dare; alci filiam collocare: eine E. stiften, schließen, d. i. zwischen zwei Personen bewirken, nuptias conciliare, efficere; matrimonium pacisci inter etc.: die E. trennen, auflösen, matrimonium od. nuptias dirimere, solvere: jmdm. die E. aufkündigen, nuntium alci remittere. repudium alci dicere od. scribere (sowohl v. Manne als von der Frau); repudium alci remittere (v. Verlobten u. v. Manne); renuntiare alci repudium (vom Bräutigam): zu einer zweiten E. schreiten, ad secundas nuptias transire, venire pervenire; secundo nubere (v. Weibe): zu keiner zweiten E. schreiten, abstinere a secundis nuptiis: in einer zweiten E. leben, secundae coniugis maritum esse (v. Manne, Eccl.); secundi coniugis uxoremesse (vom Weibe, Eccl.): Kinder aus der ersten E., liberi ex priore matrimonio suscepti od. procreati (übh.); liberi ex priore viro geniti. liberi, quos ex priore viro enixa est (in bezug auf die Mutter); liberi ex priore uxore geniti (in bezug auf den Vater): Kinder aus der zweiten E., liberi ex secundo matrimonio suscepti: außer der E. (in wilder E.) erzeugt, s. unehelich.

    deutsch-lateinisches > Ehe [2]

  • 16 heiraten

    heiraten, I) v. intr.uxorem ducere in matrimonium od. bl. uxorem ducere (v. Manne). – nubere viro (von der Frau). – matrimonium inire. matrimonio iungi od. coniungi. nuptiis inter se iungi (sich ehelich vereinigen, verbinden, v. Manne u. v. der Frau). – in eine Familie h., filiam od. virginem ex domo alqa in matrimonium ducere (v. Manne); nubere od. innubere in alqam familiam od. domum (von der Frau): in eine Familie geheiratet haben, in alqa domo nuptam esse (v. der Frau): aus einem Stande h. (v. der Frau), [1248] enubere ex mit Abl. (z.B. e patribus): nicht h. wollen, abhorrere ab uxore ducenda od. a re uxoria (v. Manne); nuptias aspernari (die Ehe verschmähen, z.B. multis petentibus, v. Frauenspers.); numquam de nuptiis cogitare (niemals ans Heiraten denken, v. beiden Geschlechtern). – nicht h., s. ehelos (bleiben): zum zweiten Male h., ad secundas nuptias transire; secundo nubere (v. der Frau): nichtzum zweiten Male h., se abstinere a secundis nuptiis: wieder h., novum matrimonium inire: niemals geheiratet haben, numquam uxorem habuisse od. duxisse (vom Manne); numquam viro nupsisse (von der Frau). – II) v. tr. ein Mädchen h. (v. Manne), ducere alqam in matrimonium; auch bl. ducere alqam uxorem; u. bl. ducere alqam. – einen Mann h. (v. einer Frau), nubere alci. – sich (einander) heiraten, matrimonio iungi od. coniungi; nuptiis inter se iungi. Heiraten, das, nuptiae (Ehe). – res uxoria (eheliches Verhältnis mit einer Gattin). – das H. aus einer Gens (in eine andere), gentis enuptio (als Recht). – niemals an das H. denken. numquam de nuptiis cogitare: Abneigung vor dem (gegen das) H., keine Luft zum H. haben, abhorrere ab uxore ducenda od. a re uxoria.

    deutsch-lateinisches > heiraten

  • 17 verheiraten

    verheiraten, collocare in matrimonium od. in matrimonio. nuptum dare od. locare od. collocare, auch bl. collocare (eine Frauensperson in den Stand der Ehe versetzen). – alci virginem in matrimonium dare (eine Mannsperson in den Stand der Ehe versetzen). – an jmd. v., matrimonio iungere od. coniungere cum alqo od. cum alqa (im allg.); alci nuptum collocare od. bl. alci collocare alqam. [2489] alci alqam nuptum dare. alci alqam in matrimonium dare od. tradere (ein Mädchen an einen Mann). – ein Mädchen in eine sehr vornehme Familie v., virginem in amplissimae familiae matrimonio collocare: seine Tochter gut v., filiam in luculentam familiam collocare: seine Tochter zu v. suchen, filiae circumspicere od. quaerere condicionem. sich v., sich nicht v. wollen u. dgl., s. heiraten no. I. – sich mit jmd. v., matrimonio se iungere od. coniungere cum alqo od. cum alqa (im allg.); alqam ducere in matrimonium. alqam uxorem, auch bl. alqam ducere (von Männern); alci nubere (v. Mädchen). – sich untereinander v., nuptiis inter se iungi. – verheiratet sein, uxorem duxisse (v. Manne); nuptam esse viro (v. der Frau): mit od. an jmd. verheiratet sein, alqam habere in matrimonio (v. Manne); nuptam esse alci od. cum alqo. tenere alcis matrimonium (v. der Frau): nicht verheiratet sein, uxorem non habere (v. Manne); virum non habere (v. Mädchen): nicht verheiratet, s. ehelos: glücklich verheiratet sein, ex animi sententia uxorem habere (v. Manne) oder virum habere (v. der Frau): niemals verheiratet gewesen sein, numquam uxorem duxisse od. habuisse (v. einem Manne); numquam viro nupsisse (v. einem Mädchen): oft verheiratet gewesen sein, multarum nuptiarum esse.

    deutsch-lateinisches > verheiraten

  • 18 Брак

    - nuptiae; matrimonium; conjugium; connubium; contubernium; taeda; thalamus;

    • второй брак - novum matrimonium;

    • дети от второго брака - liberi ex altera uxore nati;

    • внебрачные дети - liberi spurii;

    • вступить в брак - matrimonium inire, nuptias jungere; vinculo nuptiali jungi;

    • расторгнуть брак - nuptias dirimere, distrahere, dissolvere; conjugium abrumpere;

    • дать слово вступить в брак - matrimonium polliceri; fidem matrimonii dare;

    • иметь несчастный брак - parum felix matrimonium experiri;

    • нарушить святость чьего-л. брака - inire cubile alicujus;

    • Нерон и Октавия сочетались браком - Nero et Octavia matrimonio conjunguntur;

    Большой русско-латинский словарь Поляшева > Брак

  • 19 colloco

    colloco (conloco), locare, locavi, locatum - tr. - [st2]1 [-] mettre, placer, établir, poser. [st2]2 [-] établir, marier (une fille). [st2]3 [-] en parl. de l'argent: placer, faire valoir, employer, dépenser. [st2]4 [-] instituer, régler, arranger, mettre en ordre. [st2]5 [-] faire mention de.    - collocare castra: installer un camp.    - collocare pecuniam: placer de l’argent.    - adulescentiam in voluptatibus collocare: consacrer sa jeunesse aux plaisirs.    - bene apud aliquem collocare beneficium: bien placer sur qqn ses bienfaits.    - patrimonium in rei publicae salute collocare, Cic. Phil. 3, 2, 3: dépenser sa fortune pour sauver la république.    - collocare aliquam nuptum ou collocare aliquam in matrimonium: donner une (fille) en mariage.    - collocare sese palam in meretriciâ vitâ, Cic. Cael. 20: faire profession ouverte de femme débauchée.
    * * *
    colloco (conloco), locare, locavi, locatum - tr. - [st2]1 [-] mettre, placer, établir, poser. [st2]2 [-] établir, marier (une fille). [st2]3 [-] en parl. de l'argent: placer, faire valoir, employer, dépenser. [st2]4 [-] instituer, régler, arranger, mettre en ordre. [st2]5 [-] faire mention de.    - collocare castra: installer un camp.    - collocare pecuniam: placer de l’argent.    - adulescentiam in voluptatibus collocare: consacrer sa jeunesse aux plaisirs.    - bene apud aliquem collocare beneficium: bien placer sur qqn ses bienfaits.    - patrimonium in rei publicae salute collocare, Cic. Phil. 3, 2, 3: dépenser sa fortune pour sauver la république.    - collocare aliquam nuptum ou collocare aliquam in matrimonium: donner une (fille) en mariage.    - collocare sese palam in meretriciâ vitâ, Cic. Cael. 20: faire profession ouverte de femme débauchée.
    * * *
        Colloco, collocas, pen. corr. collocare. Cic. Colloquer, Poser, Mettre en un lieu.
    \
        Aliquem collocare apud hospitem. Cic. Le loger par fourrier, Luy marquer son logis en la maison de, etc.
    \
        In animis aliquid condi et collocari. Cic. Estre logé.
    \
        Collocare in collo. Catul. Mettre sur son col.
    \
        Collocare multa in pectore. Plaut. Penser à diverses choses.
    \
        Collocare aliquem in soporem. Plaut. L'endormir sans resveiller, Le tuer.
    \
        In tuto collocare. Cic. Mettre en sauf, en seureté.
    \
        Collocare beneficium. Cic. Faire plaisir.
    \
        Dotem in aliquo fundo collocare. Cic. Assigner à une femme son dot sur quelque heritage.
    \
        Male collocare horas. Martial. Mal employer le temps.
    \
        Collocare insidias. Caesar. Asseoir une embusche, et gens qui guettent un autre.
    \
        Collocare bene pecuniam. Cic. Asseurer bien son argent, Le mettre en main seure.
    \
        Pecuniam collocare vsuris leuioribus. Sueton. Bailler à petite usure.
    \
        Praesidium collocare. Caesar. Mettre, ou asseoir garnison.
    \
        Studium suum in doctrina collocare. Cic. Mettre, ou employer tout son estude à apprendre.
    \
        Collocare se palam in meretricia vita. Cic. S'abandonner et s'addonner publiquement à paillardise.
    \
        Collocare se totum in exquirendo vitae statu. Cic. Mettre toute sa peine.
    \
        Collocare se in otium. Plaut. Se mettre en repos.
    \
        Collocare filiam suam alicui. Cic. Bailler sa fille en mariage à aucun.
    \
        Collocare filiam nuptui in parte agri. Columel. Bailler la moitie de son champ à sa fille en mariage.
    \
        Collocare in matrimonium filiam. Cic. Marier.
    \
        Collocare familiam suam in possessione praediorum alicuius. Cic. Establir ses serviteurs et domestiques en la possession des heritages d'aucun.
    \
        Collocare in luce benefacta. Cic. Mettre à descouvert les biensfaicts, Ne les celer point.
    \
        Collocata in vsu quotidiano. Cic. Qu'on met tous les jours en usage, De quoy on use tous les jours.
    \
        Collocata bene est res nostra isthoc matrimonio. Plaut. Bien assise.
    \
        Collocare aliquem in aliquo gradu. Cic. L'eslever en quelque degré, en dignité d'honneur.
    \
        Aliquem in aedibus suis collocare. Cic. Le remettre et restablir en sa maison.
    \
        Collocare in deorum numero. Cic. Mettre au nombre des dieux.
    \
        Collocare sextantes in capita. Liu. Se tailler chascun d'un sextans, Bailler chascun un sextans par teste, Imposer par teste.
    \
        Coxa parum apte collocata. Plin. iunior. Mal remise.

    Dictionarium latinogallicum > colloco

  • 20 Замуж

    • выйти

    замуж - nubere alicui; aliquem in matrimonium accipere;

    • выдать замуж - aliquam alicui in matrimonium dare;

    • Октавия вышла замуж за Нерона - Octavia Neroni nupsit; nubo nUbere nupsi nuptus, Octavia Neronem in matrimonium accepit;

    Большой русско-латинский словарь Поляшева > Замуж

См. также в других словарях:

  • Matrimonium — ist ein lateinisches Wort für Ehe. Es wird in zahlreichen römischen und kanonischen Rechtstexten sowie in kirchlichen Quellen verwendet. Vom Wortstamm her ist es mit mater (Mutter) verwandt, betont also besonders den Ehezweck der Erzeugung von… …   Deutsch Wikipedia

  • Matrimonĭum — (lat.), Ehe (s.d.). M. virginĕum, so v.w. Josephsehe. Matrimonial, die Ehe betreffend …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Matrimonĭum — (lat.), Ehe; matrimonial, die Ehe betreffend, ehelich …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • MATRIMONIUM — vide supra in voce, Coniugium: et infra ubi de Nuptiis: uti de ritu Matrimonii nomine potandi, mediô aevô inolitô, voce Potandi …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Matrimonium — Ma|trimo̱nium [aus gleichbed. lat. matrimonium] s; s: Ehe …   Das Wörterbuch medizinischer Fachausdrücke

  • Matrimonium — Ma|tri|mo|ni|um das; <aus gleichbed. lat. matrimonium> (veraltend) Ehe …   Das große Fremdwörterbuch

  • matrimonium — n. legal union (in ancient Rome) …   English contemporary dictionary

  • matrimonium — /msetramown(i)yam/ In Roman law, a legal marriage, contracted in strict accordance with the forms of the older Roman law, i.e., either with the farreum, the coemptio, or by usus. This was allowed only to Roman citizens and to those neighboring… …   Black's law dictionary

  • matrimonium — /msetramown(i)yam/ In Roman law, a legal marriage, contracted in strict accordance with the forms of the older Roman law, i.e., either with the farreum, the coemptio, or by usus. This was allowed only to Roman citizens and to those neighboring… …   Black's law dictionary

  • matrimonium — (Roman law.) Matrimony; marriage …   Ballentine's law dictionary

  • matrimonium subsequens tollit peccatum praecedens — /msetramown(i)yam sabsakwanz tolat pakeytam prasiydenz/ Subsequent marriage cures preceding criminality …   Black's law dictionary

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»