Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

manipulus

  • 61 manipule2

    m. (lat. manipulus "poignée, gerbe") ист. 1. подразделение на римската войска; 2. знаме, символ на римската войска.

    Dictionnaire français-bulgare > manipule2

  • 62 Пучок

    - fasciculus; fascis, -is m; manipulus;

    Большой русско-латинский словарь Поляшева > Пучок

  • 63 микроманипулятор

    [греч. mikros — малый, маленький и франц. manipulateur — механизм, управляемый оператором, от лат. manipulus — горсть, manus — рука]
    специальное устройство, соединенное с микроскопом, с помощью которого осуществляются микроманипуляции (см. микроманипуляция).

    Толковый биотехнологический словарь. Русско-английский. > микроманипулятор

  • 64 микроманипуляция

    [греч. mikros — малый, маленький и франц. manipulation — направленное движение рук, от лат. manipulus — горсть, manus — рука]
    манипуляции с живыми объектами (клетками, тканями, микроорганизмами) с использованием микроманипулятора и микроскопа, проводимые обычно с целью инъекций веществ или частиц в эти объекты или удаления их частей.

    Толковый биотехнологический словарь. Русско-английский. > микроманипуляция

  • 65 dream

    a tribe, people, Irish dream, Early Irish dremm; from dream, bundle, handful, manipulus, Breton dramm, a sheaf, *dregsmo-; Greek $$G drágma, a handful, $$G drássomai; Church Slavonic drazhaiti, grasps; Sanskrit darh, make fast, Indo-European dergho-, fasten. Hence dreamsgal, a heterogeneous mass. dreg: dreng, tramp? Cf. drong.

    Etymological dictionary of the Gaelic language > dream

  • 66 commanipularis

    com-mănĭpŭlāris, is, m., a comrade who is in the same manipulus, Tac. H. 4, 46; Inscr. Orell. 3557.—So also ‡

    COMMANIPVLARIVS, ii,

    Inscr. Rein. 8, 74.

    Lewis & Short latin dictionary > commanipularis

  • 67 commanipulatio

    commănĭpŭlātĭo, ōnis, f. [commanipulo], companionship in a manipulus, Spart. Nig. 10, 6.

    Lewis & Short latin dictionary > commanipulatio

  • 68 commanipulo

    com-mănĭpŭlo, ōnis, m., a comrade of the same manipulus, Spart. Nig. 10, 5.—

    So also ‡ COMMANIPVLVS and COMMANIPLVS,

    Inscr. Orell. 3557; Inscr. Grut. 551, 1.

    Lewis & Short latin dictionary > commanipulo

  • 69 fur

    fūr, fūris, comm. [root fer-, v. fero; cf. Gr. phôr, Gell. 1, 18], a thief (syn.: latro, praedo, pirata, raptor).
    I.
    Lit.:

    quodsi duodecim tabulae nocturnum furem quoquo modo, diurnum autem, si se telo defenderet, interfici impune voluerunt, etc.,

    Cic. Mil. 3, 9: ita in legibus posiverunt, furem duplici comdemnari, feneratorem quadrupli, Cato, R. R. praef. § 1: fures privatorum furtorum, opp. fures publici, id. ap. Gell. 11, 18, 18:

    canes aluntur in Capitolio, ut significent, si fures venerint,

    Cic. Rosc. Am. 20, 56:

    fures aerari,

    Sall. C. 52, 12:

    a Philippo interrogatus, quid latraret, furem se videre respondit,

    Cic. de Or. 2, 54, 220:

    M. Carbo condemnatus, fur magnus, e Sicilia,

    i. e. extortioner, id. Fam. 9, 21, 3:

    ne quis fur esset, neu latro, neu quis adulter,

    Hor. S. 1, 3, 106:

    (Priapus) furum aviumque Maxima formido,

    id. ib. 1, 8, 3:

    Sallustius historicus priscorum verborum ineruditissimus fur,

    Suet. Gram. 15:

    fur tuos,

    i. e. who carried you off, Plaut. Capt. 5, 4, 21.—In the fem.:

    fures estis ambae,

    Plaut. Poen. 5, 4, 67.—
    II.
    Transf.
    A.
    As a term of vituperation applied to slaves, thief, rascal, rogue, knave:

    tun' trium litterarum homo Me vituperas? fur, etiam fur trifurcifer,

    Plaut. Aul. 2, 4, 47; cf.:

    non fur, sed trifur?

    id. ib. 4, 4, 6; 4, 10, 38 sc.; id. Cas. 3, 6, 1; id. Ps. 1, 3, 131 et saepe quid domini faciant, audent cum talia fures! Verg. E. 3, 16:

    manipulus furum,

    Ter. Eun. 4, 7, 6.—
    B.
    A robber-bee, drone, usually called fucus, Varr. R. R. 3, 16, 19.

    Lewis & Short latin dictionary > fur

  • 70 maniciolum

    mănŭcĭŏlum ( mănĭc-), i, n. dim. [manucium], a small bundle, = manipulus, Petr. 63, 8.

    Lewis & Short latin dictionary > maniciolum

  • 71 manipularis

    mănĭpŭlāris or mănū̆pŭlāris (sync. mănĭplāris and mănū̆plāris), e, adj. [manipulus], with miles, or absol., of or belonging to a maniple or company, manipular (class.):

    pertica suspensos portabat longa maniplos: Unde maniplaris nomina miles habet,

    Ov. F. 3, 117:

    manipulares judices,

    who once were common soldiers, Cic. Phil. 1, 8, 20: imperator, one who rose from the ranks to be general (of C. Marius), Plin. 33, 11, 53, § 150.—
    II.
    Subst.: mănĭpŭlāris ( - plaris), is, m., a soldier of a maniple, a common soldier:

    Pompeium, tanquam unus manipularis, secutus sum,

    Cic. Att. 9, 10, 1:

    Rufus diu manipularis, dein centurio, mox praefectus,

    Tac. A. 1, 20:

    non placet quem scurrae laudant, manipularis mussitant,

    Plaut. Truc. 2, 6, 10:

    optimo quoque manipularium,

    Tac. A. 1, 21.—
    B.
    Esp., a soldier of the same maniple, a fellow-soldier, comrade:

    postquam ex opsidione in tatum eduxi manuplaris meos,

    Plaut. Most. 5, 1, 7:

    si centuriati bene sunt manuplares mei,

    id. Mil. 3, 2, 3:

    conveniunt manuplares eccos,

    id. Most. 1, 3, 154:

    centurio, tres suos nactus manipulares,

    Caes. B. G. 7, 47: mei. id. B. C. 3, 91.

    Lewis & Short latin dictionary > manipularis

  • 72 manuciolum

    mănŭcĭŏlum ( mănĭc-), i, n. dim. [manucium], a small bundle, = manipulus, Petr. 63, 8.

    Lewis & Short latin dictionary > manuciolum

  • 73 manuplaris

    mănĭpŭlāris or mănū̆pŭlāris (sync. mănĭplāris and mănū̆plāris), e, adj. [manipulus], with miles, or absol., of or belonging to a maniple or company, manipular (class.):

    pertica suspensos portabat longa maniplos: Unde maniplaris nomina miles habet,

    Ov. F. 3, 117:

    manipulares judices,

    who once were common soldiers, Cic. Phil. 1, 8, 20: imperator, one who rose from the ranks to be general (of C. Marius), Plin. 33, 11, 53, § 150.—
    II.
    Subst.: mănĭpŭlāris ( - plaris), is, m., a soldier of a maniple, a common soldier:

    Pompeium, tanquam unus manipularis, secutus sum,

    Cic. Att. 9, 10, 1:

    Rufus diu manipularis, dein centurio, mox praefectus,

    Tac. A. 1, 20:

    non placet quem scurrae laudant, manipularis mussitant,

    Plaut. Truc. 2, 6, 10:

    optimo quoque manipularium,

    Tac. A. 1, 21.—
    B.
    Esp., a soldier of the same maniple, a fellow-soldier, comrade:

    postquam ex opsidione in tatum eduxi manuplaris meos,

    Plaut. Most. 5, 1, 7:

    si centuriati bene sunt manuplares mei,

    id. Mil. 3, 2, 3:

    conveniunt manuplares eccos,

    id. Most. 1, 3, 154:

    centurio, tres suos nactus manipulares,

    Caes. B. G. 7, 47: mei. id. B. C. 3, 91.

    Lewis & Short latin dictionary > manuplaris

  • 74 manupularis

    mănĭpŭlāris or mănū̆pŭlāris (sync. mănĭplāris and mănū̆plāris), e, adj. [manipulus], with miles, or absol., of or belonging to a maniple or company, manipular (class.):

    pertica suspensos portabat longa maniplos: Unde maniplaris nomina miles habet,

    Ov. F. 3, 117:

    manipulares judices,

    who once were common soldiers, Cic. Phil. 1, 8, 20: imperator, one who rose from the ranks to be general (of C. Marius), Plin. 33, 11, 53, § 150.—
    II.
    Subst.: mănĭpŭlāris ( - plaris), is, m., a soldier of a maniple, a common soldier:

    Pompeium, tanquam unus manipularis, secutus sum,

    Cic. Att. 9, 10, 1:

    Rufus diu manipularis, dein centurio, mox praefectus,

    Tac. A. 1, 20:

    non placet quem scurrae laudant, manipularis mussitant,

    Plaut. Truc. 2, 6, 10:

    optimo quoque manipularium,

    Tac. A. 1, 21.—
    B.
    Esp., a soldier of the same maniple, a fellow-soldier, comrade:

    postquam ex opsidione in tatum eduxi manuplaris meos,

    Plaut. Most. 5, 1, 7:

    si centuriati bene sunt manuplares mei,

    id. Mil. 3, 2, 3:

    conveniunt manuplares eccos,

    id. Most. 1, 3, 154:

    centurio, tres suos nactus manipulares,

    Caes. B. G. 7, 47: mei. id. B. C. 3, 91.

    Lewis & Short latin dictionary > manupularis

  • 75 ASSEMBLY

    [N]
    COETUS (-US) (M)
    CONVENTUS (-US) (M)
    CONVENTICULUM (-I) (N)
    COMITIATUS (-US) (M)
    CONSILIUM (-I) (N)
    CONCILIUM (-I) (N)
    CONTIO (-ONIS) (F)
    CORONA (-AE) (F)
    CELEBRATIO (-ONIS) (F)
    COMITIA (-ORUM) (PL)
    CONGREGATIO (-ONIS) (F)
    COITUS (-US) (M)
    CONCURSUS (-US) (M)
    MANIPULUS (-I) (M)
    MANIPLUS (-I) (M)
    CONGLOMERATIO (-ONIS) (F)
    CONROGATIO (-ONIS) (F)
    CORROGATIO (-ONIS) (F)

    English-Latin dictionary > ASSEMBLY

  • 76 ASSOCIATION

    [N]
    SOCIETAS (-ATIS) (F)
    CONSOCIATIO (-ONIS) (F)
    COMMUNITAS (-ATIS) (F)
    CONMUNITAS (-ATIS) (F)
    CONGREGATIO (-ONIS) (F)
    COLLEGIUM (-I) (N)
    CONLEGIUM (-I) (N)
    COLLIGATIO (-ONIS) (F)
    CONLIGATIO (-ONIS) (F)
    IUNCTURA (-AE) (F)
    JUNCTURA (-AE) (F)
    SODALICIUM (-I) (N)
    CONIUGATIO (-ONIS) (F)
    CONJUGATIO (-ONIS) (F)
    CONGRESSUS (-US) (M)
    CONGRESSIO (-ONIS) (F)
    MANIPULUS (-I) (M)
    MANIPLUS (-I) (M)
    CONCORPORATIO (-ONIS) (M)
    CONCATENATIO (-ONIS) (F)
    CONEXUS (-US) (M)
    UNIVERSITAS (-ATIS) (F)
    CONGREGATUS (-US) (M)
    CONNEXIO (-ONIS) (F)
    COPULATIO (-ONIS) (F)

    English-Latin dictionary > ASSOCIATION

  • 77 BRIGADE

    [N]
    CATERVA (-AE) (F)
    LEGIO (-ONIS) (F)
    MANIPULUS (-I) (M)
    MANIPLUS (-I) (M)
    MANUS (-US) (F)
    SPIRA (-AE) (F)

    English-Latin dictionary > BRIGADE

  • 78 COMPANY

    [N]
    CIRCULUS (-I) (M)
    CIRCLUS (-I) (M)
    SOCIETAS (-ATIS) (F)
    SODALITAS (-ATIS) (F)
    COMITATUS (-US) (M)
    GREX (GREGIS) (M)
    MANUS (-US) (F)
    ORDO (-INIS) (M)
    COETUS (-US) (M)
    COITUS (-US) (M)
    MANIPLUS (-I) (M)
    MANIPULUS (-I) (M)
    VEXILLUM (-I) (N)
    COHORS (-TIS) (F)
    CHORS (CHORTIS) (F)
    CORS (CORTIS) (F)
    - IN COMPANIES
    - IN COMPANY
    - KEEP COMPANY

    English-Latin dictionary > COMPANY

  • 79 FISTFUL

    [N]
    MANIPLUS (-I) (M)
    MANIPULUS (-I) (M)
    PUGILLUS (-I) (M)

    English-Latin dictionary > FISTFUL

  • 80 GANG

    [N]
    SODALICIUM (-I) (N)
    GREX (GREGIS) (M)
    CATERVA (-AE) (F)
    SECTA (-AE) (F)
    MANIPLUS (-I) (M)
    MANIPULUS (-I) (M)
    FACTIO (-ONIS) (F)

    English-Latin dictionary > GANG

См. также в других словарях:

  • Manipŭlus — 1) (röm. Ant.), Handvoll, Bündel, z.B. Heu; 2) Truppenabtheilung, 1/3 der Cohorte, bei den Veliten, Hastaten u. Principes 120 M., bei den Triariern 60 M. Der M. war in 2 Centuriae getheilt, s.u. Cohorte u. Legion; 3) auf Recepten eine Handvoll …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Manipulus — Manipulus, Manipel, bei der röm. Legion (s.d.) der 3. Theil einer Cohorte …   Herders Conversations-Lexikon

  • MANIPULUS — I. MANIPULUS in Ecclesia Romana dicitur sacrum indumentum Subdiaconi: quod antiquitus linteum erat seu sudariolum, ad extergendum sudorem et a Subdiacono praecipue ferebatur ad polienda vasa sacra, alias dictum, Aer, Brachiale, Brandeum,… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • manipulus — (лат.) горсть …   Словарь ботанических терминов

  • Манипул — (Manipulus) часть римского легиона; см. Легион …   Энциклопедический словарь Ф.А. Брокгауза и И.А. Ефрона

  • МАНИПУЛ —    • Manipŭlus,          см. Acies, Боевой строй …   Реальный словарь классических древностей

  • Man. — manipulus, a handful …  

  • Thomas of Ireland — (fl. 1295 died before 1338), known as Thomas Hibernicus, not to be confused with the Franciscan friar Thomas de Hibernia (d. c. 1270),[1] was an Irish writer. His claim to fame is not as an original author, but as an anthologist and indexer.… …   Wikipedia

  • manipule — 1. manipule [ manipyl ] n. m. • 1380; lat. médiév. manipulus, dit aussi mappula « petite serviette » ♦ Liturg. Bande d étoffe que porte à l avant bras gauche le prêtre pour la célébration de la messe. manipule 2. manipule [ manipyl ] n. m. •… …   Encyclopédie Universelle

  • Manipur White-toothed Rat — Conservation status Least Concern (IUCN 2.3) Scientific classification …   Wikipedia

  • Manipel — Ma|ni|pel1 〈m. 5〉 Unterabteilung, dritter Teil der röm. Kohorte [<lat. manipulus „Handvoll“] Ma|ni|pel2 〈f. 21; kath. Kirche〉 zum Messgewand gehörendes, breites, über dem linken Unterarm getragenes Schmuckband [<ital. manipolo „Armbinde“] * …   Universal-Lexikon

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»