-
1 mandatariusz
m (G pl mandatariuszy) 1. książk. (osoba z pełnomocnictwem) mandatary 2. Polit. (organizacja, państwo) mandatary 3. Hist. bailiff (an official wielding authority over the peasants in 19th century Austria)* * *mpGen.pl. -y l. -ów, mandatariuszka f. Gen.pl. -ek polit. mandatary, mandatory.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > mandatariusz
-
2 mandatariusz
-
3 mandatariusz
сущ.• депутат• уполномоченный* * *♂, мн. Р. \mandatariuszy/\mandatariuszów 1. уполномоченный ♂, полномочный представитель;2. мандатарий* * *м, мн Р mandatariuszy / mandatariuszów1) уполномо́ченный m, полномо́чный представи́тель2) мандата́рий -
4 mandatariusz|ka
f mandataryThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > mandatariusz|ka
-
5 mandatariusz
mandataire -
6 mandatariusz
[мандатаріуш]m -
7 мандатарий
-
8 депутат
-
9 уполномоченный
прил.• pełnomocnyсущ.• mandatariusz• pełnomocnik• plenipotent• prokurator• przedstawiciel* * *pełnomocnik, uprawniony -
10 мандатарій
mandatariiч. -
11 plenipoten|t
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > plenipoten|t
-
12 mandataire
1. mandatariusz2. pełnomocnik
См. также в других словарях:
mandatariusz — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos V, lm M. e, D. y {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} osoba posiadająca mandat do sprawowania jakiegoś urzędu; pełnomocnik {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
mandatariusz — m II, DB. a; lm M. e, DB. y ( ów) 1. «osoba mająca mandat pełnomocnictwo do pełnienia jakiegoś urzędu obywatelskiego (szczególnie posła); pełnomocnik» 2. «państwo mające mandat pełnomocnictwo do administrowania terytorium mandatowym» 3. hist. «w… … Słownik języka polskiego
Tomasz Chołodecki — (December 21, 1813 July 17, 1880) was a political activist, Polish rebel and soldier, who took part in almost every manifestation that supported Poland s independence in the 19th century.November UprisingTomasz Chołodecki was the son of Kajetan… … Wikipedia
mandatariuszka — ż III, CMs. mandatariuszkaszce; lm D. mandatariuszkaszek forma ż. od mandatariusz (tylko w zn. 1) … Słownik języka polskiego
plenipotent — m IV, DB. a, Ms. plenipotentncie; lm M. plenipotentnci, DB. ów 1. «osoba mająca czyjąś plenipotencję, upoważniona przez mocodawcę do działania w jego imieniu, w jego zastępstwie; pełnomocnik» Zawierać transakcję jako czyjś plenipotent. 2. hist.… … Słownik języka polskiego