-
1 binden
binden ( bindet, band, gebunden) vt ( zusammenbinden) <z>wiązać (a Person mit einem Eid przysięgą); Schnürsenkel, Krawatte zawiąz(yw)ać; Buch oprawi(a)ć; Kranz <u>wić; Blumenstrauß układać < ułożyć>; Soße zagęszczać <- gęścić> ( mit I); Preis ustalać <- lić>;ein Tuch um den Kopf binden zawiąz(yw)ać chustkę na głowie;das Boot an den Pflock binden przywiąz(yw)ać łódkę do słupka;fig meine Hände sind gebunden mam związane ręce; vi Zement usw wiązać; v/r fig sich binden (an A) związ(yw)ać się (z I)
См. также в других словарях:
ręka — 1. Być, znajdować się, spoczywać w czyichś rękach, w czyimś ręku a) «być czyjąś własnością, należeć do kogoś»: Wieczorem większa część Pragi znajdowała się w rękach powstańców. J. Andrzejewski, Popiół. b) «zależeć od kogoś»: W tym czasie ogólne… … Słownik frazeologiczny