Перевод: со всех языков на английский

с английского на все языки

malfactum

  • 1 malfactum

    malfactum, v. malefactum.

    Lewis & Short latin dictionary > malfactum

  • 2 male facio

    mălĕfăcĭo (or separately, mălĕ fă-cio), fēci, factum, 3, v. n. [male-facio], to do evil, harm, mischief to any one, to injure:

    alicui,

    Plaut. Mil. 2, 2, 11:

    neque tu verbis solves umquam, quod mi re male feceris,

    Ter. Ad. 2, 1, 10:

    tibi,

    Vulg. 1 Reg. 26, 21.—With contra:

    malefacere omnia contra aliquem,

    Vulg. Jer. 38, 9.—Hence, mălĕfactum (or separately, mălĕ factum; sync., malfactum, Plaut. Trin. 1, 2, 185; v. Ritschl, Opusc. 2, p. 720 sq.), i, n., an evil deed, injury: benefacta male locata malefacta arbitror, Enn. ap. Cic. Off. 2, 18, 62 (Trag. v. 429 Vahl.):

    augere,

    Cic. Inv. 2, 36, 108.

    Lewis & Short latin dictionary > male facio

  • 3 male factum

    mălĕfăcĭo (or separately, mălĕ fă-cio), fēci, factum, 3, v. n. [male-facio], to do evil, harm, mischief to any one, to injure:

    alicui,

    Plaut. Mil. 2, 2, 11:

    neque tu verbis solves umquam, quod mi re male feceris,

    Ter. Ad. 2, 1, 10:

    tibi,

    Vulg. 1 Reg. 26, 21.—With contra:

    malefacere omnia contra aliquem,

    Vulg. Jer. 38, 9.—Hence, mălĕfactum (or separately, mălĕ factum; sync., malfactum, Plaut. Trin. 1, 2, 185; v. Ritschl, Opusc. 2, p. 720 sq.), i, n., an evil deed, injury: benefacta male locata malefacta arbitror, Enn. ap. Cic. Off. 2, 18, 62 (Trag. v. 429 Vahl.):

    augere,

    Cic. Inv. 2, 36, 108.

    Lewis & Short latin dictionary > male factum

  • 4 malefacio

    mălĕfăcĭo (or separately, mălĕ fă-cio), fēci, factum, 3, v. n. [male-facio], to do evil, harm, mischief to any one, to injure:

    alicui,

    Plaut. Mil. 2, 2, 11:

    neque tu verbis solves umquam, quod mi re male feceris,

    Ter. Ad. 2, 1, 10:

    tibi,

    Vulg. 1 Reg. 26, 21.—With contra:

    malefacere omnia contra aliquem,

    Vulg. Jer. 38, 9.—Hence, mălĕfactum (or separately, mălĕ factum; sync., malfactum, Plaut. Trin. 1, 2, 185; v. Ritschl, Opusc. 2, p. 720 sq.), i, n., an evil deed, injury: benefacta male locata malefacta arbitror, Enn. ap. Cic. Off. 2, 18, 62 (Trag. v. 429 Vahl.):

    augere,

    Cic. Inv. 2, 36, 108.

    Lewis & Short latin dictionary > malefacio

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»