-
1 maereo
maerĕo ( moer-), ēre (maerui, Prisc. 8, p. 817; Vop. Carus, 1, 4; part. gen. plur. maerentūm, Verg. A. 11, 216; dep. collat. form dub., Matius ap. Varr. L. L. 7, § 95 Müll., where, for maerebar and mirabar of the MSS., Müller reads maerebat; and Cic. Sest. 39, 84, where, for maerebamini, the best MSS. have maerebatis), v. n. and a. [root mis; Gr. misos, miseô; Lat. miser; cf. moestus].I.Neutr., to be sad or mournful, to mourn, grieve, lament (class.; cf.:II.doleo, lugeo, angor): cum immolanda Iphigenia tristis Calchas esset, maestior Ulixes, maereret Menelaüs,
Cic. Or. 22, 74: nemo maeret suo incommodo;dolent fortasse et anguntur,
mourns over his own misfortune, id. Tusc. 1, 13, 30:cum omnes boni abditi inclusique maererent,
id. Pis. 9 fin.:vos taciti maerebatis,
id. Sest. 39, 84:homines alienis bonis maerentes,
id. Balb. 25, 56: qui (amici) tuo dolore maerent, Sulp. ap. Cic. Fam. 4, 5, 6:maereat haec genero, maereat illa viro,
Tib. 3, 2, 14:sedatio maerendi,
Cic. Tusc. 3, 27, 65:intellectumque nihil profici maerendo,
id. ib. § 64.— Impers. pass.:maeretur, fletur, lamentatur diebus plusculis,
App. M. 4, p. 157, 34.—Act., to mourn over, bemoan, lament, bewail any thing (class.):(β).filii mortem,
Cic. Tusc. 1, 48, 115; 1, 44, 105:mortem perditorum civium,
id. Sest. 17, 39:rei publicae calamitatem,
id. ib. 14, 32:casum ejusmodi,
id. Fam. 14, 2, 2:illud maereo,
id. Q. Fr. 1, 3, 10:talia maerens,
thus lamenting, Ov. M. 1, 664.—With acc. and inf.:qui patriam nimium tarde concidere maererent,
Cic. Sest. 11, 25: corpora Graiorum maerebat mandier igni, Matius ap. Varr. L. L. 7, § 95 Müll. N. cr. —Hence, maerens ( moer-), entis, P. a., mourning, lamenting, mournful, sad: maerentes, flentes, lacrimantes, commiserantes, Enn. ap. Diom. p. 442 P. (Ann. v. 107 Vahl.):quis Sullam nisi maerentem, demissum, afflictumque vidit?
Cic. Sull. 26, 74:hunc cum afflictum, debilitatum, maerentem viderem,
id. de Or. 2, 47, 195:nunc domo maerens ad rem publicam confugere possum,
id. Fam. 4, 6, 2:interque maerentes amicos Egregius properaret exsul,
Hor. C. 3, 5, 47:dictis maerentia pectora mulcet,
Verg. A. 1, 197:fletus maerens,
mournful lamentation, Cic. Tusc. 1, 13, 30.— Sup.: mater maerentissima, Inscr. Mur. 1229, 7. -
2 maereō
maereō —, —, ēre [MIS-], to be sad, be mournful, mourn, grieve, lament: cum maereret Menelaus: alienis bonis: genero, Tb.: nihil profici maerendo: domo vacuā, V.: Quod cadat, O.: talia maerentes, thus lamenting, O.: sono tenui, O.— To mourn over, bemoan, lament, bewail: fili mortem: rei p. calamitatem: illud: penatīs iniquos, H.: raptam deam, O.: eam (patriam) concidere.* * *maerere, -, - Vgrieve, be sad, mourn; bewail/mourn for/lament; utter mournfully -
3 maerēns
maerēns entis ( gen plur. maerentum, V.), adj. [P. of maereo], mourning, lamenting, mournful, sad: Sullam maerentem videre: pectora, V.: fletus, mournful lamentation: domus, in mourning: femur maerenti plangere dextrā, O. -
4 maerens
-
5 maereor
-
6 maeror
maeror ( moer-), ōris, m. [maereo], a mourning, sadness, grief, sorrow, lamentation, whether secret or open (class.):maeror est aegritudo flebilis,
Cic. Tusc. 4, 8, 18: maerorem minui;dolorem nec potui, nec, si possem, vellem,
id. Att. 12, 28, 2; id. Sest. 31, 68:maerore se conficere,
id. Tusc. 3, 12, 26:maeror funeris,
id. Lael. 3, 11:orationis,
id. de Or. 2, 47, 196:clausi in tenebris cum maerore et luctu,
Sall. J. 16:esse in maerore,
Ter. And. 4, 2, 10:jacere in maerore,
Cic. Att. 10, 4, 6:versari in maerore,
id. Fam. 5, 2, 2:maerore macerari,
Plaut. Capt. 1, 2, 30:meus me maeror lacerat et conficit,
Cic. Att. 3, 8, 2:maerore consenui,
Plaut. Stich. 1, 3, 62:maeroris tabe confecti,
Plin. 8, 12, 12, § 33:deponere maerorem atque luctum,
Cic. Phil. 14, 13, 34:a maerore recreari,
id. Att. 12, 14, 3:perpetuo maerore senescere,
Juv. 10, 245.—In plur.:meorum maerorum atque amorum summam edictavi tibi,
Plaut. Ep. 1, 2, 2:Pol maerores mi antevortunt gaudiis,
id. Capt. 4, 2, 60: mibi maerores (dabo), illi luctum, Enn. ap. Cic. N. D. 3, 25, 65 (Trag. Rel. v. 309 Vahl.):accedunt aegritudines, molestiae, maerores, qui exedunt animos,
Cic. Fin. 1, 18, 59. -
7 maestus
maestus ( moest-), a, um, adj. [maereo, q. v.], full of sadness, sad, sorrowful, afflicted, dejected, melancholy (class.).I.Lit.:II.quid vos maestos tam tristesque esse conspicor?
Plaut. Bacch. 4, 4, 18:id misera maestast, sibi eorum evenisse inopiam,
id. Rud. 2, 3, 67; Cic. Div. 1, 28, 59:cum immolanda Iphigenia tristis Calchas esset, maestior Ulixes, etc.,
id. Or. 22, 74:maestus ac sordidatus senex,
id. de Or. 2, 47, 195; id. Fam. 4, 6, 2:maestus ac sollicitus,
Hor. S. 1, 2, 3:maestissimus Hector,
Verg. A. 2, 270.—Of inanim. and abstr. things:maesto et conturbato vultu,
Auct. Her. 3, 15, 27:maesta ac lugentia castra,
Just. 18, 7:maestam attonitamque videre urbem,
Juv. 11, 199:maesta manus,
Ov. F. 4, 454:horrida pro maestis lanietur pluma capillis,
id. Am. 2, 6, 5:comae,
id. F. 4, 854:collum,
id. Tr. 3, 5, 15:timor,
Verg. A. 1, 202.— Poet., with inf.:animam maestam teneri,
Stat. Th. 10. 775.—Transf. ( poet. and in post-Aug. prose).A.Like tristis, gloomy, severe by nature:B.ille neci maestum mittit Oniten,
Verg. A. 12, 514 (naturaliter tristem, severum, quem Graeci skuthrôpon dicunt agelaston, Serv.):tacitā maestissimus irā,
Val. Fl. 5, 568:oratores maesti et inculti,
gloomy, Tac. Or. 24.—In gen., connected with mourning; containing, causing, or showing sadness; sad, unhappy, unlucky:* A. * B.vestis,
a mourning garment, Prop. 3, 4 (4, 5), 13:tubae,
id. 4 (5), 11, 9:funera,
Ov. F. 6, 660; cf.:ossa parentis Condidimus terrā maestasque sacravimus aras,
Verg. A. 5, 48:a laevā maesta volavit avis,
the bird of ill omen, Ov. Ib. 128: venter, exhausted with hunger, Lucil. ap. Non. 350, 33 (enectus fame, Non.).—Hence, adv., in two forms. -
8 miser
mĭser, ĕra, ĕrum, adj. [prob. Sanscr. root mi-; cf. minuo; akin to Gr. misos; Lat. maestus, maereo], wretched, unfortunate, miserable, pitiable, lamentable, etc. (cf.: infelix, calamitosus).1.Of persons:2.nihil est tam miserabile, quam ex beato miser,
Cic. Part. Or. 17, 57:homo miser, et infortunatus,
Plaut. Bacch. 5, 1, 20:miser atque infelix,
Cic. Quint. 30, 94:urgeris multis miser undique curis,
Lucr. 3, 1051:o multo miserior Dolabella, quam ille, quem tu miserrimum esse voluisti,
Cic. Phil. 11, 4, 8:miser, infelix, aerumnosus,
id. Par. 2, 1, 16:miserrimum habere aliquem,
to torment, id. Fam. 14, 7, 1:miserrimus Fui fugitando,
have exhausted myself with running, am completely tired out, Ter. Eun. 5, 2, 7.—With gen.:miseros ambitionis,
Plin. Pan. 58, 5.—Of things, afflicting, sad, wretched, melancholy:3.miserā ambitione laborare,
Hor. S. 1, 4, 26:misera orbitas,
Cic. Fin. 5, 28, 84:misera et calamitosa res,
id. Rosc. Am. 28, 77.—Sick, ill, indisposed, etc.:4.quo morbo misera sum,
suffer, Plaut. Truc. 2, 6, 39:homini misero non invideo medicinam,
Petr. 129; cf.:quid illam miseram animi excrucias?
Plaut. Mil. 4, 2, 76:homo animo suo miser,
id. Truc. 2, 7, 36:miserum esse ex animo,
to be wretched in mind, sick at heart, id. Ep. 4, 1, 1.—Violent, excessive, extravagant:5.amor,
Verg. A. 5, 655:cultus miser,
with regard to dress, Hor. S. 2, 2, 66.—Bad, vile, poor, worthless:6.carmen,
Verg. E. 3, 27:remedium,
Cels. 5, 26, 34.—With gen.: morum, Stat. Th. 4, 403:hominem perditum miserumque,
Ter. Eun. 3, 1, 28.—As an exclamation, inserted in the midst of a sentence:1.ossa atque pellis sum, misera, macritudine,
Plaut. Capt. 1, 2, 32: miserum! (parenthetically) i. e. what a misfortune! how sad! tum pendere poenas Cecropidae jussi (miserum!) septena quotannis Corpora, Verg. A. 6, 21.—As subst.: mĭsĕ-rum, i, n., a wretched thing, wretchedness:bonum valetudo, miserum morbus,
Cic. Fin. 5, 28, 84 MSS. dub. (Madv. and B. and K. miser).—Hence, adv., in two forms.mĭsĕrē, wretchedly, miserably; desperately, vehemently, excessively, urgently (class.): est misere scriptum, Pseudole! Ps. O miserrime, Plaut. Ps. 1, 1, 72:2.vivere,
Cic. Fin. 3, 15, 501:misere amare,
Plaut. Mil. 4, 6, 32:deperire,
id. Cist. 1, 2, 12:invidere,
Ter. Eun. 3, 1, 22:orare aliquid,
id. Heaut. 2, 3, 124:discedere quaerens,
Hor. S. 1, 9, 8; cf.:misere cupis abire,
id. ib. 1, 9, 14:ut miserius a vobis recipiatur quam ab illo capta est,
Liv. 34, 24, 2:misere miser,
Plaut. Cist. 4, 2, 21:misere male,
id. Bacch. 4, 9, 10.—mĭsĕrĭter, wretchedly, lamentably, sadly (ante-class.; poet.): corrumpi, Laber. ap. Non. 517, 2:alloqui,
Cat. 63, 49; Enn. ap. Prisc. p. 1010 P. (Vahl. Enn. p. 180, n. 40). -
9 miserum
mĭser, ĕra, ĕrum, adj. [prob. Sanscr. root mi-; cf. minuo; akin to Gr. misos; Lat. maestus, maereo], wretched, unfortunate, miserable, pitiable, lamentable, etc. (cf.: infelix, calamitosus).1.Of persons:2.nihil est tam miserabile, quam ex beato miser,
Cic. Part. Or. 17, 57:homo miser, et infortunatus,
Plaut. Bacch. 5, 1, 20:miser atque infelix,
Cic. Quint. 30, 94:urgeris multis miser undique curis,
Lucr. 3, 1051:o multo miserior Dolabella, quam ille, quem tu miserrimum esse voluisti,
Cic. Phil. 11, 4, 8:miser, infelix, aerumnosus,
id. Par. 2, 1, 16:miserrimum habere aliquem,
to torment, id. Fam. 14, 7, 1:miserrimus Fui fugitando,
have exhausted myself with running, am completely tired out, Ter. Eun. 5, 2, 7.—With gen.:miseros ambitionis,
Plin. Pan. 58, 5.—Of things, afflicting, sad, wretched, melancholy:3.miserā ambitione laborare,
Hor. S. 1, 4, 26:misera orbitas,
Cic. Fin. 5, 28, 84:misera et calamitosa res,
id. Rosc. Am. 28, 77.—Sick, ill, indisposed, etc.:4.quo morbo misera sum,
suffer, Plaut. Truc. 2, 6, 39:homini misero non invideo medicinam,
Petr. 129; cf.:quid illam miseram animi excrucias?
Plaut. Mil. 4, 2, 76:homo animo suo miser,
id. Truc. 2, 7, 36:miserum esse ex animo,
to be wretched in mind, sick at heart, id. Ep. 4, 1, 1.—Violent, excessive, extravagant:5.amor,
Verg. A. 5, 655:cultus miser,
with regard to dress, Hor. S. 2, 2, 66.—Bad, vile, poor, worthless:6.carmen,
Verg. E. 3, 27:remedium,
Cels. 5, 26, 34.—With gen.: morum, Stat. Th. 4, 403:hominem perditum miserumque,
Ter. Eun. 3, 1, 28.—As an exclamation, inserted in the midst of a sentence:1.ossa atque pellis sum, misera, macritudine,
Plaut. Capt. 1, 2, 32: miserum! (parenthetically) i. e. what a misfortune! how sad! tum pendere poenas Cecropidae jussi (miserum!) septena quotannis Corpora, Verg. A. 6, 21.—As subst.: mĭsĕ-rum, i, n., a wretched thing, wretchedness:bonum valetudo, miserum morbus,
Cic. Fin. 5, 28, 84 MSS. dub. (Madv. and B. and K. miser).—Hence, adv., in two forms.mĭsĕrē, wretchedly, miserably; desperately, vehemently, excessively, urgently (class.): est misere scriptum, Pseudole! Ps. O miserrime, Plaut. Ps. 1, 1, 72:2.vivere,
Cic. Fin. 3, 15, 501:misere amare,
Plaut. Mil. 4, 6, 32:deperire,
id. Cist. 1, 2, 12:invidere,
Ter. Eun. 3, 1, 22:orare aliquid,
id. Heaut. 2, 3, 124:discedere quaerens,
Hor. S. 1, 9, 8; cf.:misere cupis abire,
id. ib. 1, 9, 14:ut miserius a vobis recipiatur quam ab illo capta est,
Liv. 34, 24, 2:misere miser,
Plaut. Cist. 4, 2, 21:misere male,
id. Bacch. 4, 9, 10.—mĭsĕrĭter, wretchedly, lamentably, sadly (ante-class.; poet.): corrumpi, Laber. ap. Non. 517, 2:alloqui,
Cat. 63, 49; Enn. ap. Prisc. p. 1010 P. (Vahl. Enn. p. 180, n. 40). -
10 moerens
-
11 moereo
-
12 moereor
-
13 moeror
maeror ( moer-), ōris, m. [maereo], a mourning, sadness, grief, sorrow, lamentation, whether secret or open (class.):maeror est aegritudo flebilis,
Cic. Tusc. 4, 8, 18: maerorem minui;dolorem nec potui, nec, si possem, vellem,
id. Att. 12, 28, 2; id. Sest. 31, 68:maerore se conficere,
id. Tusc. 3, 12, 26:maeror funeris,
id. Lael. 3, 11:orationis,
id. de Or. 2, 47, 196:clausi in tenebris cum maerore et luctu,
Sall. J. 16:esse in maerore,
Ter. And. 4, 2, 10:jacere in maerore,
Cic. Att. 10, 4, 6:versari in maerore,
id. Fam. 5, 2, 2:maerore macerari,
Plaut. Capt. 1, 2, 30:meus me maeror lacerat et conficit,
Cic. Att. 3, 8, 2:maerore consenui,
Plaut. Stich. 1, 3, 62:maeroris tabe confecti,
Plin. 8, 12, 12, § 33:deponere maerorem atque luctum,
Cic. Phil. 14, 13, 34:a maerore recreari,
id. Att. 12, 14, 3:perpetuo maerore senescere,
Juv. 10, 245.—In plur.:meorum maerorum atque amorum summam edictavi tibi,
Plaut. Ep. 1, 2, 2:Pol maerores mi antevortunt gaudiis,
id. Capt. 4, 2, 60: mibi maerores (dabo), illi luctum, Enn. ap. Cic. N. D. 3, 25, 65 (Trag. Rel. v. 309 Vahl.):accedunt aegritudines, molestiae, maerores, qui exedunt animos,
Cic. Fin. 1, 18, 59. -
14 moestua
maestus ( moest-), a, um, adj. [maereo, q. v.], full of sadness, sad, sorrowful, afflicted, dejected, melancholy (class.).I.Lit.:II.quid vos maestos tam tristesque esse conspicor?
Plaut. Bacch. 4, 4, 18:id misera maestast, sibi eorum evenisse inopiam,
id. Rud. 2, 3, 67; Cic. Div. 1, 28, 59:cum immolanda Iphigenia tristis Calchas esset, maestior Ulixes, etc.,
id. Or. 22, 74:maestus ac sordidatus senex,
id. de Or. 2, 47, 195; id. Fam. 4, 6, 2:maestus ac sollicitus,
Hor. S. 1, 2, 3:maestissimus Hector,
Verg. A. 2, 270.—Of inanim. and abstr. things:maesto et conturbato vultu,
Auct. Her. 3, 15, 27:maesta ac lugentia castra,
Just. 18, 7:maestam attonitamque videre urbem,
Juv. 11, 199:maesta manus,
Ov. F. 4, 454:horrida pro maestis lanietur pluma capillis,
id. Am. 2, 6, 5:comae,
id. F. 4, 854:collum,
id. Tr. 3, 5, 15:timor,
Verg. A. 1, 202.— Poet., with inf.:animam maestam teneri,
Stat. Th. 10. 775.—Transf. ( poet. and in post-Aug. prose).A.Like tristis, gloomy, severe by nature:B.ille neci maestum mittit Oniten,
Verg. A. 12, 514 (naturaliter tristem, severum, quem Graeci skuthrôpon dicunt agelaston, Serv.):tacitā maestissimus irā,
Val. Fl. 5, 568:oratores maesti et inculti,
gloomy, Tac. Or. 24.—In gen., connected with mourning; containing, causing, or showing sadness; sad, unhappy, unlucky:* A. * B.vestis,
a mourning garment, Prop. 3, 4 (4, 5), 13:tubae,
id. 4 (5), 11, 9:funera,
Ov. F. 6, 660; cf.:ossa parentis Condidimus terrā maestasque sacravimus aras,
Verg. A. 5, 48:a laevā maesta volavit avis,
the bird of ill omen, Ov. Ib. 128: venter, exhausted with hunger, Lucil. ap. Non. 350, 33 (enectus fame, Non.).—Hence, adv., in two forms.
См. также в других словарях:
INSULA Hornia — Hoorns Eyland Batvis, ins. parva maris Pacifici, sed fertilis, a Iacobo Maereo detecta A. C. 1616. Distat circiter 1600. leucis Germanicis ab ora Peruvii in Occas. Asiam versus … Hofmann J. Lexicon universale
INSULA Muscarum — l Isle des Mouches Gallis, Der Ulieghen Eyland Batavis, ins. parva maris Pacifici, a Iacobo Maereo detecta A. C. 1616. et sic dicta a muscatum copia ibi reperta … Hofmann J. Lexicon universale
TRADITORUM Insula — Isle des Traitres, Gall. Verraders Eyland, Belg. in mari Pacifico, A. C. 1616. a Iacobo Maereo Batavo detecta, et sic dicta, quod sui ab incolis male eslent habiti. Versus Hornanam Insulam … Hofmann J. Lexicon universale