-
1 madefacio
madefacio, fēcī, factum, ere, Passiv madefīo, factus sum, fierī (madeo u. facio), naß machen, befeuchten, benetzen, tränken, einwässern, einweichen, erweichen, I) im allg.: sanguis madefecerat herbas, Verg.: si bos pluviā madefactus est, naß geworden, durchnäßt ist, Colum.: madefacto triticeo pane, Colum.: imbuti sanguine gladii vel potius madefacti, Cic.: mad. lanam aceto et nitro, Plin.; aceto madefacti centones, Sisenn. fr.: spongiam mad. (Ggstz. exprimere), Suet.: caules mad. et exprimere, Plin.; radix in vino madefacta, Plin.: caput irino, caput rosā (Rosenöl) mad., einreiben, bestreichen, Cels.: germen madefactae frugis, Malzkeime, Oros. 5, 17, 14 Z.: madefacta montium latera, Sen. – poet., vellera sucis bis madefacta, gefärbt, Tibull. 4, 2, 16. – II) insbes., betrunken machen, se vino, Plaut.: madefactus Iaccho, Colum. poët.: verb. molli luxu madefacta meroque membra, erschlafft, Sil.
-
2 madefacio
madefacio, fēcī, factum, ere, Passiv madefīo, factus sum, fierī (madeo u. facio), naß machen, befeuchten, benetzen, tränken, einwässern, einweichen, erweichen, I) im allg.: sanguis madefecerat herbas, Verg.: si bos pluviā madefactus est, naß geworden, durchnäßt ist, Colum.: madefacto triticeo pane, Colum.: imbuti sanguine gladii vel potius madefacti, Cic.: mad. lanam aceto et nitro, Plin.; aceto madefacti centones, Sisenn. fr.: spongiam mad. (Ggstz. exprimere), Suet.: caules mad. et exprimere, Plin.; radix in vino madefacta, Plin.: caput irino, caput rosā (Rosenöl) mad., einreiben, bestreichen, Cels.: germen madefactae frugis, Malzkeime, Oros. 5, 17, 14 Z.: madefacta montium latera, Sen. – poet., vellera sucis bis madefacta, gefärbt, Tibull. 4, 2, 16. – II) insbes., betrunken machen, se vino, Plaut.: madefactus Iaccho, Colum. poët.: verb. molli luxu madefacta meroque membra, erschlafft, Sil.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > madefacio
-
3 rabiōsus
rabiōsus adj. [rabies], raving, fierce, mad, rabid: canis, H.: fortitudo minime rabiosa, free from passion.* * *rabiosa, rabiosum ADJrabid (dogs), mad; lunatic, raving mad, frenzied -
4 lympho
lympho, āvi, ātum, 1, v. a. and n. [lympha].I.To water, dilute with water:II.admixto vino lymphato, id est, aqua temperato,
Cael. Aur. Tard. 4, 3, 68.—To drive out of one's senses, to distract with fear, to make mad:urbem,
Val. Fl. 3, 47:urbes incursibus,
Stat. Th. 7, 113:hac herba pota lymphari homines,
Plin. 24, 17, 102, § 164. —As neutr.:lymphantes animi,
driven crazy, mad, Plin. 27, 12, 83, § 107.—Hence, lymphātus, a, um, P. a., distracted, crazy, beside one's self, mad:exercitum pavor invasit: quippe lymphati trepidare coeperunt,
Curt. 4, 12, 14:lymphati et attoniti,
Liv. 7, 17, 3:repente lymphati destrictis gladiis invadunt,
Tac. A. 1, 32:lymphatis caeco pavore animis,
id. H. 1, 82:sine more furit lymphata per urbem,
Verg. A. 7, 377:pectora,
Ov. M. 11, 3:mens,
Hor. C. 1, 37, 14:urbs,
Stat. Th. 10, 557:lymphato cursu ruere,
Sil. 1, 459. -
5 cerrītus
cerrītus adj., crazed, frantic, mad, H.* * *cerrita, cerritum ADJpossessed by Ceres; frantic, frenzied; mad, demented -
6 furia
furia ae, f [FVR-], a fury, scourge, curse: furia ac pestis patriae (Clodius): iuvenem tamquam furiam huius belli odi, L.: voces furiarum duarum, witches, H.—In plur, violent passion, rage, madness, fury (poet.): ob noxam et furias Aiacis, V.: ubi concepit furias, became furious, V.: Ergo omnis furiis surrexit Etruria iustis, just wrath, V. — The three goddesses of vengeance, Furies (Alecto, Megaera, and Tisiphone): ut eos agitent Furiae: scelerum Furiis agitatus Orestes, V.: demens actus Furiis, driven mad by, H.— Avenging spirits, tormenting spirits: furiae Catilinae: amens, agitantibus furiis sororis Tullia, L.* * *frenzy, fury; rage (pl.); mad craving; Furies, avenging spirits -
7 furiālis
furiālis e, adj. [furia], of the Furies, like the Furies, furious, raging, dreadful, fearful: taedae: Alecto furialia membra Exuit, V.: caput Cerberi, H.: arma, i. e. of the Bacchantes, O.: vox: carmen, L.: caedes, O.: vestis, driving mad, C. poët.* * *furialis, furiale ADJfrenzied, mad; avenging -
8 furibundus
furibundus adj. [FVR-], raging, mad, furious: homo: taurus, O.: latronis impetūs: Dido, V.— Filled with prophetic inspiration, inspired: vatum praedictiones: Sibylla, O.* * *furibunda, furibundum ADJraging, mad, furious; inspired -
9 furiōsus
furiōsus adj. with comp. and sup. [furia], full of madness, mad, raging, furious: ego te non furiosum putem?: mulier scelere: bello Thrace, H.: genus dicendi: inceptum, L.: furiosior amor, O.: furiosius peccatum, H.: alqs furiosissimus: tibia, maddening, O.* * *furiosa, furiosum ADJfurious, mad, frantic, wild -
10 īnsāniō
īnsāniō ( imperf: īnsānībat, T.), īvī, ītus, īre [insanus], to be of unsound mind, be senseless, be without reason, be mad, rave: homo insanibat, T.: insanire omnibus videri: ex iniuriā insaniens exercitus, L.: cum ratione, with method, T.: certā ratione, H.—To be violent, be absurd, be extravagant, be wild: Insanire libet quoniam tibi, V.: Insaniens Bosporus, H.: errorem, H.: in libertinas, H.: quā me stultitiā insanire putas? H.: sollemnia, fashionably, H.: seros amores, Pr.* * *insanire, insanivi, insanitus Vbe mad, act crazily -
11 rabidus
rabidus adj. [RAB-], raving, mad, rabid, enraged: tigres, V.: leones, H.: lupa, O.: ut rabida ora quierunt, inspired, V.: mores, ungoverned, O.: lingua, Pr.: furor animi, Ct.* * *rabida, rabidum ADJmad, raging, frenzied, wild -
12 rabiō
-
13 furio
1.fŭrĭo, āvi, ātum, 1, v. a. [furiae], to drive mad, to madden, enrage, infuriate ( poet.):2.flagrans amor et libido, Quae solet matres furiare equorum,
Hor. C. 1, 25, 14:pubem,
Sil. 14, 280:matres armatas (i. e. Bacchantes),
Stat. Th. 11, 488:mentes in iram,
Sil. 17, 294.—Hence, P. a.: fŭrĭā-tus, a, um, enraged, maddened (syn. v. furialis):furiata mens,
Verg. A. 2, 407; 588:mentes malis incursibus furiatae,
Lact. 4, 27, 2:sacerdos,
Stat. Th. 2, 21:furiata juventus,
Sil. 7, 617:furiati ignes (amoris),
i. e. fierce, wild, Ov. F. 2, 761 (al. furiales); cf. Sil. 13, 209. -
14 insanio
insānĭo, īvi and ĭi, ītum ( imperf.:I.insanibat,
Ter. Phorm. 4, 3, 37), 4, v. n. [insanus], to be of unsound mind (syn.: furo, deliro, desipio).Lit.A.As a medic. t. t., to be mad, insane, of men, Cels. 3, 18, 66; 2, 7, 69 al.;B.of animals,
Plin. 27, 11, 76, § 101.—To be senseless, without reason, mad, insane:II.insanire ex amore,
Plaut. Merc. 2, 2, 53:homo insanibat (for insaniebat),
Ter. Phorm. 4, 3, 37:usque eo est commotus, ut insanire omnibus ac furere videretur,
Cic. Verr. 2, 4, 18, § 39:insanire tibi videris, quod, etc.,
id. Fam. 9, 21, 1:nisi ego insanio,
id. Att. 7, 10:ex injuria,
Ter. Ad. 2, 1, 43; Liv. 7, 39:cum ratione,
Ter. Eun. 1, 1, 18:certa ratione modoque,
Hor. S. 2, 3, 271. —Transf., to act like a madman, to rage, rave:(β).quid opus fuit hoc, hospes, sumptu tanto, nostra gratia? Insanivisti hercle,
Plaut. Mil. 3, 1, 160:amavi equidem olim in adulescentia: Verum ad hoc exemplum numquam ut nunc insanio,
id. Merc. 2, 1, 40:insanire libet quoniam tibi,
Verg. E. 3, 36:manu,
i. e. in battle, Stat. Th. 3, 668.— Of speech;dicendi genus. quod... specie libertatis insanit,
Quint. 12, 10, 73.—Of a rage for building, Auct. Her. 4, 50, 63.—With acc.: errorem. Hor. S. 2, 3, 63:(γ).sollemnia,
id. Ep. 1, [p. 962] 1, 101:amores alicujus,
to be madly in love with one, Prop. 2, 34, 25 (3, 32, 25 M.):hilarem insaniam insanire,
Sen. Vit. Beat. 12. —With in and acc.:(δ).in libertinas,
Hor. S. 1, 2, 49.—With abl.:(ε).qua me stultitia insanire putas?
Hor. S. 2, 3, 302.—Pass. impers.:insanitur a patre,
Sen. Contr. 2, 9. -
15 meto [2]
2. meto, messuī, messum, ere (vgl. griech. ἀμάω, ich mähe, ahd. mad, Mahd), I) intr. mähen, ernten, hordeum, Cato fr.: pabula falce, Ov.: in metendo occupati, Caes.: cum est matura seges, metendum, Varro: postremus metito, von der Weinernte, Verg.: Partiz. subst., Antii metentibus (den Mähern) cruentas in corbem spicas cecĭdisse, Liv. – sprichw., ut sementem feceris, ita metes, wie man sät, so erntet man; wie man's treibt, so geht's, Cic. de or. 2, 261: sibi quisque ruri metit, jeder ist auf seinen eigenen Vorteil bedacht, Plaut. most. 799: mihi istic nec seritur nec metitur, ich habe keinen Vorteil davon, es geht mich nichts an, Plaut. Epid. 265. – II) tr.: A) mähen, abmähen, abernten, messem, Plaut.: arva, Prop.: farra, Ov.: von der Weinlese, vindemiam, Plin.: uva metitur, Plin.: von anderen Erzeugnissen, tus, Plin.: übtr., von den Bienen, metunt flores, Verg. – Partiz. messus, a, um, Varro u. Verg. – meton. – bewohnen, qui Batulum metunt, Batulums Fluren mähen, Sil. 8, 565. – B) poet. übtr., mähen, abmähen, 1) abschneiden, abhauen, abpflücken, abreißen, abschlagen, lilia virgā, Ov.: barbam forcipe, Mart.: u. bl. barbam, Iuven.: capillos, Mart.: rosam pollice, Mart.: farra metebat aper, Ov. – 2) (wie ἀμάω) niedermähen = niederhauen, niedermetzeln (s. Drak. Sil. 10, 146. Burm. Val. Flacc. 3, 670 u. Anthol. Lat. 1. p. 96), proxima quaeque gladio, Verg.: primos et extremos metendo stravit humum, Hor.: so auch vom Mähen des Todes, metit Orcus grandia cum parvis, Hor. – / Perf. messui, Mamert. grat act. 22. § 1 u. 2; vgl. Prisc. 10, 47 (mit dem Beleg demessuit aus Cato origg. 2. fr. 25). Mart. Cap. 3. § 319.
-
16 meto
1. mēto, āre = metor (s. Prisc. 8, 29), abstecken, abmessen, late circum loca, Ps. Verg. cul. 172 Sill. (Haupt 174 metatur u. Ribbeck 174 rictatur). Vgl. metor no. II, 1.————————2. meto, messuī, messum, ere (vgl. griech. ἀμάω, ich mähe, ahd. mad, Mahd), I) intr. mähen, ernten, hordeum, Cato fr.: pabula falce, Ov.: in metendo occupati, Caes.: cum est matura seges, metendum, Varro: postremus metito, von der Weinernte, Verg.: Partiz. subst., Antii metentibus (den Mähern) cruentas in corbem spicas cecĭdisse, Liv. – sprichw., ut sementem feceris, ita metes, wie man sät, so erntet man; wie man's treibt, so geht's, Cic. de or. 2, 261: sibi quisque ruri metit, jeder ist auf seinen eigenen Vorteil bedacht, Plaut. most. 799: mihi istic nec seritur nec metitur, ich habe keinen Vorteil davon, es geht mich nichts an, Plaut. Epid. 265. – II) tr.: A) mähen, abmähen, abernten, messem, Plaut.: arva, Prop.: farra, Ov.: von der Weinlese, vindemiam, Plin.: uva metitur, Plin.: von anderen Erzeugnissen, tus, Plin.: übtr., von den Bienen, metunt flores, Verg. – Partiz. messus, a, um, Varro u. Verg. – meton. – bewohnen, qui Batulum metunt, Batulums Fluren mähen, Sil. 8, 565. – B) poet. übtr., mähen, abmähen, 1) abschneiden, abhauen, abpflücken, abreißen, abschlagen, lilia virgā, Ov.: barbam forcipe, Mart.: u. bl. barbam, Iuven.: capillos, Mart.: rosam pollice, Mart.: farra metebat aper, Ov. – 2) (wie ἀμάω) niedermähen = niederhauen, niedermetzeln (s. Drak. Sil. 10, 146. Burm. Val. Flacc. 3, 670 u. Anthol. Lat.————1. p. 96), proxima quaeque gladio, Verg.: primos et extremos metendo stravit humum, Hor.: so auch vom Mähen des Todes, metit Orcus grandia cum parvis, Hor. – ⇒ Perf. messui, Mamert. grat act. 22. § 1 u. 2; vgl. Prisc. 10, 47 (mit dem Beleg demessuit aus Cato origg. 2. fr. 25). Mart. Cap. 3. § 319. -
17 aliēnō
aliēnō āvī, ātus, āre [alienus], to make strange, make another's, transfer, make over, part with: de vectigalibus alienandis: a vobis alienari (sc. res): parvo pretio ea.—To make subject to another, give up, lose: urbs maxima alienata, i. e. subjected to a foreign power, S.: pars insulae alienata, L.—Fig., to alienate, estrange, set at variance: omnium suorum voluntates, Cs.: quae alienarat: omnīs a se bonos: a dictatore militum animos, L.: voluntate alienati, S.: me falsā suspicione alienatum esse, estranged, S.: gentium regem sibi, L.—Pass. with ab, to have an aversion for, shrink from: a falsā adsensione alienatos esse.—To alienate, deprive of reason, make delirious, drive mad: alienatus animo, L.: alienatā mente, Cs.: alienato ab sensu animo, L.: alienatus ad libidinem animo, L.* * *alienare, alienavi, alienatus V TRANSalienate, give up, lose possession, transfer by sale, estrange; become numb -
18 aliēnus
aliēnus [alius]. I. Adj. with comp. and sup, of another, belonging to another, not one's own, foreign, alien, strange: res: puer, the child of another, T.: mos, T.: menses, of other climes, V.: pecuniae: in alienis finibus decertare, Cs.: salus, of others, Cs.: alienis manibus, by the hands of others, L.: insolens in re alienā, in dealing with other men's property: mālis ridens alienis, i. e. a forced laugh, H.: mulier, another man's wife: alieni viri sermones, of another woman's husband, L.: vestigia viri alieni, one not my husband, L.: volnus, intended for another, V.: alienam personam ferre, to assume a false character, L.: cornua, i. e. those of a stag, O.: alieno Marte pugnare (equites), i. e. on foot, L.: aes alienum, another's money, i. e. debt: aes alienum alienis nominibus, debts contracted on the security of others, S.: recte facere alieno metu, fear of another, T.: crevit ex metu alieno audacia, another's fear, L.: sacerdotium genti haud alienum, foreign to, L. — Alien from, not related, not allied, not friendly, strange: ab nostrā familiā, T.: omnia alienissimis crediderunt, to utter strangers, Cs.: ne a litteris quidem alienus, not unversed in.—Strange, unsuitable, incongruous, inadequate, inconsistent, unseasonable, different from: dignitatis alicuius: neque aliena consili (domus), not inconvenient for consultation, S.: illi causae: alienum maiestate suā: aliena huius existimatione suspicio: domus magis his aliena malis, freer from, H.: alienum a vitā meā, T.: a dignitate: non alienum esse videtur, proponere, etc., Cs.: non alienum videtur,... docere, N. — Averse, hostile, unfriendly, unfavorable to: (Caesar) a me: voluntates, unfriendliness: mens, hostility, S.: alieno a te animo: a causā nobilitatis, opposed to: a Murenā nullā re alienus, in nc respect unfriendly: alienum suis rationibus, dangerous to his plans, S.: alieno esse animo in Caesarem, Cs.: alieno loco proelium committunt, unfavorable, Cs.: alienissimo sibi loco conflixit, N. —Of time, unfitting, inconvenient, unfavorable, unseasonable: ad iudicium corrumpendum tempus: ad committendum proelium alienum esse tempus, Cs.: alieno tempore defendisse: alienore aetate, at a less suitable age, T.—Of the mind, estranged, disordered: illis aliena mens erat, qui, etc., S.— II. Substt.:* * *Ialiena -um, alienior -or -us, alienissimus -a -um ADJforeign; unconnected; another's; contrary; unworthy; averse, hostile; madIIforeigner; outsider; stranger to the family; person/slave of another house -
19 aliēnus
aliēnus ī, m one of another house, a stranger to the family, foreigner, alien: eiectus ad alienos: alienum post mortem expetunt, a foreigner: in alienos, in suos inruebat: heres hic alienior institutus est, this more distant relation. —* * *Ialiena -um, alienior -or -us, alienissimus -a -um ADJforeign; unconnected; another's; contrary; unworthy; averse, hostile; madIIforeigner; outsider; stranger to the family; person/slave of another house -
20 ā-mēns
ā-mēns entis, adj. with comp. and sup. [ab + mens], out of one's senses, mad, frantic, distracted: arma amens capio, V.: homo amentissimus: metu, L.: magnitudine periculi, Cu.: animi, V.: malis cor, L.—Foolish, stupid: amentissimum Consilium, multo amentiores: furor, Ct.
См. также в других словарях:
mad — W3S2 [mæd] adj comparative madder superlative maddest ▬▬▬▬▬▬▬ 1¦(angry)¦ 2¦(crazy)¦ 3¦(uncontrolled)¦ 4 be mad about/for/on somebody/something 5¦(mentally ill)¦ 6 like mad 7 don t go mad … Dictionary of contemporary English
MAD UK — MAD Magazine (British Reprint Edition) 1959 1994 Sources:25 Years of MAD Magazine (Suron International Publications, 1984): author David Robinson, British MAD contributor (1978 1994), who wrote all of the following notes.30 Years of MAD Magazine… … Wikipedia
mad — [ mæd ] adjective ** 1. ) never before noun INFORMAL angry: He makes me mad, the way he keeps criticizing me. mad at/with: My boss is mad at me for missing the meeting. 2. ) MAINLY BRITISH very silly or stupid: CRAZY: be mad to do something: You… … Usage of the words and phrases in modern English
mad — /mad/, adj., madder, maddest, n., v., madded, madding. adj. 1. mentally disturbed; deranged; insane; demented. 2. enraged; greatly provoked or irritated; angry. 3. (of animals) a. abnormally furious; ferocious: a mad bull. b. affected with… … Universalium
Mad — Mad, a. [Compar. {Madder}; superl. {Maddest}.] [AS. gem?d, gem[=a]d, mad; akin to OS. gem?d foolish, OHG. gameit, Icel. mei?a to hurt, Goth. gam[ a]ids weak, broken. ?.] 1. Disordered in intellect; crazy; insane. [1913 Webster] I have heard my… … The Collaborative International Dictionary of English
MAD — steht für: MAD (Eisenach), eine Großraumdiskothek MAD (Zeitschrift) für Materialien, Analysen, Dokumente MAD Magazin, eine Satire Zeitschrift MAD Spiel, ein Spiel des MAD Magazins MAD Kartenspiel, ein Kartenspiel des MAD Magazins Die Abkürzung… … Deutsch Wikipedia
Mad — steht für: Amt für den Militärischen Abschirmdienst, ein deutscher Nachrichtendienst MAD Magazin, eine Zeitschrift MAD Spiel, ein Spiel des MAD Magazins MAD Kartenspiel, ein Kartenspiel des MAD Magazins MAD Zeitschrift für Materialien, Analysen,… … Deutsch Wikipedia
MAD — may refer to:* Anger * Madness, the state of being irrational or suffering from mental illness * Mad (magazine) , an American humor magazine and its various spinoffs: ** MADtv , a sketch comedy television series ** Mad Magazine Card Game ** The… … Wikipedia
Mád — Mád … Deutsch Wikipedia
MAD TV — Страна Греция Язык вещания греческий Центр управления Афины Формат изображения … Википедия
mad — [mad] adj. madder, maddest [ME madd, aphetic < OE gemæd, pp. of (ge)mædan, to make mad, akin to Goth gamaiths, crippled, OS gimēd, foolish < IE * mait < base * mai , to hew, cut off > Goth maitan, to hew, Gr mitylos, dehorned] 1.… … English World dictionary