-
1 muliebriter
mŭlĭē̆brĭter, adv., v. muliebris fin. -
2 muliebria
I.Adj. (class.):B.loci muliebres, ubi nascendi initia consistunt,
Varr. L. L. 5, 3:facinus,
Plaut. Truc. 4, 3, 35:comitatus,
Cic. Mil. 10, 28:vox,
id. de Or. 3, 11, 41:vestis,
Nep. Alc. 10, 6:venustas,
Cic. Off. 1, 36, 130:fraus,
Tac. A. 2, 71:impotentia,
id. ib. 1, 4:certamen, i. e. de mulieribus,
Liv. 1, 57:jura,
id. 34, 3:Fortuna Muliebris, worshipped in memory of the wife and mother of Coriolanus, who persuaded him to retreat,
Val. Max. 1, 8, 4; Liv. 2, 40.—In a reproachful sense, womanish, effeminate, unmanly: parce muliebri supellectili. Mi. Quae ea est supellex? Ha. Clarus clamor sine modo, Plaut. Poen. 5, 3, 26 sq.: animum geritis muliebrem, Poët. ap. Cic. Off. 1, 18, 61 (Trag. Rel. p. 227 Rib.):II.muliebris enervataque sententia,
Cic. Tusc. 2, 6, 15.—Gram. t. t., feminine (opp. virilis):vocabulum,
Varr. L. L. 9, § 40 sq. Müll.—Subst.: mŭlĭĕbrĭa, ĭum, n.A.= pu denda muliebria, Tac. A. 14, 60:B.muliebria pati,
to let one's self be used as a woman, id. ib. 11, 36.—Womanish things:1.muliebria cetera,
Plin. 37, 2, 6, § 17 = menstrua:desierant Sarae fieri muliebria,
Vulg. Gen. 18, 11.—Hence, adv.: mŭlĭĕ-brĭter.In the manner of a woman, like a woman:2.nec muliebriter Expavit ensem,
Hor. C. 1, 37, 22:ingemiscens,
Plin. 35, 11, 40, § 140:flere,
Spart. Hadr. 14, 5:Hunni equis muliebriter insidentes,
in the manner of women, Amm. 31, 2, 6.—Womanishly, effeminately: si se lamentis muliebriter lacrimisque dedet. Cic. Tusc. 2, 21, 48:ne quid serviliter muliebriterve faciamus,
id. ib. 2, 23, 55:Antinăum suum muliebriter flere,
Spart. Hadr. 14, 5. -
3 muliebris
I.Adj. (class.):B.loci muliebres, ubi nascendi initia consistunt,
Varr. L. L. 5, 3:facinus,
Plaut. Truc. 4, 3, 35:comitatus,
Cic. Mil. 10, 28:vox,
id. de Or. 3, 11, 41:vestis,
Nep. Alc. 10, 6:venustas,
Cic. Off. 1, 36, 130:fraus,
Tac. A. 2, 71:impotentia,
id. ib. 1, 4:certamen, i. e. de mulieribus,
Liv. 1, 57:jura,
id. 34, 3:Fortuna Muliebris, worshipped in memory of the wife and mother of Coriolanus, who persuaded him to retreat,
Val. Max. 1, 8, 4; Liv. 2, 40.—In a reproachful sense, womanish, effeminate, unmanly: parce muliebri supellectili. Mi. Quae ea est supellex? Ha. Clarus clamor sine modo, Plaut. Poen. 5, 3, 26 sq.: animum geritis muliebrem, Poët. ap. Cic. Off. 1, 18, 61 (Trag. Rel. p. 227 Rib.):II.muliebris enervataque sententia,
Cic. Tusc. 2, 6, 15.—Gram. t. t., feminine (opp. virilis):vocabulum,
Varr. L. L. 9, § 40 sq. Müll.—Subst.: mŭlĭĕbrĭa, ĭum, n.A.= pu denda muliebria, Tac. A. 14, 60:B.muliebria pati,
to let one's self be used as a woman, id. ib. 11, 36.—Womanish things:1.muliebria cetera,
Plin. 37, 2, 6, § 17 = menstrua:desierant Sarae fieri muliebria,
Vulg. Gen. 18, 11.—Hence, adv.: mŭlĭĕ-brĭter.In the manner of a woman, like a woman:2.nec muliebriter Expavit ensem,
Hor. C. 1, 37, 22:ingemiscens,
Plin. 35, 11, 40, § 140:flere,
Spart. Hadr. 14, 5:Hunni equis muliebriter insidentes,
in the manner of women, Amm. 31, 2, 6.—Womanishly, effeminately: si se lamentis muliebriter lacrimisque dedet. Cic. Tusc. 2, 21, 48:ne quid serviliter muliebriterve faciamus,
id. ib. 2, 23, 55:Antinăum suum muliebriter flere,
Spart. Hadr. 14, 5.
Перевод: со всех языков на все языки
со всех языков на все языки- Со всех языков на:
- Все языки
- Со всех языков на:
- Английский